Taha Toros Arşivi, Dosya No: 161-Necip Fazıl Kısakürek. Not: Gazetenin "Evet Hayır" köşesinde yayımlanmştır.İstanbul Kalkınma Ajansı (TR10/14/YEN/0033) İstanbul Development Agency (TR10/14/YEN/0033

Akbal, Oktay

Istanbul Sehir University Repository

EVET
Hflvm
OKTAY
AKBAL
Necip
Fazıl
«Ver cüceye onun olsun şairlik
Şimdi gözüm büyük sanatkarlıkta»
Böyle dedi, sonra şiiri bıraktı! Belki de şiir 
onu bırakmıştı. «Büyük Sanatkâr»Iık yolunda 
yürüyecekti. Ama neydi bu «Büyük Sanatkârlık?» 
Sonraki yıllarda kendisine «Şairliğiniz olmasa 
sizinle konuşmak bile gereksizdir» dediğimde; 
oradakilere döner «Oktay beni en küçük yanımla 
sever» derdi. Gizliden gizliye bir sevinç duygu­
suyla... Şairlik cücelere bırakılmayacak önemli 
bir uğraştı, bunu küçümseyen kimse bir daha 
şiirle İlişki kuramazdı elbet. Kuramadı da... Son 
güzel şiiri «Senfoni» oldu, sonra adını «Çile»ye 
çevirdiği o uzun yapıt... Eski esvablanm tutun 
elimden — Aynalar söyleyin bana ben ki­
mim?» diye kendine, çevresine seslendiği şiir... 
Ardından politika bataklığına daldı, bir daha da 
ordan çıkamadı. Şiirde, öyküde, oyun alanında 
belirli bir düzeye ulaşmıştı. Ama yetmedi ona 
bunlar, politikada bir çığır açmak, «önder» ol­
mak istedi. Ona ‘Mürşit’ dediler, daha sonra da 
‘Süper Mürşit’ diye adlandırdılar. Dönüm nokta­
sı 1940’ların ilk yılları oldu. Kırk yıl geçti ar­
dından... Boşa geçen upuzun bir zaman! Şiirde 
de, düzyazıda da eski düzeyini bulamadı, bir da­
ha gerçek anlamda ‘şiir’ yazamadı. Bambaşka 
çevrelerin insanı oldu. Eskiden beğenmediği, hor 
ladığı, aşağıladığı görüşlerin kişileriyle içil dışlı 
oldu. Onların yanında, kimi zaman başında yer 
aldı. Son soluğunu da, tutucu, Atatürk düşmanı, 
uygarlığa, çağdaşlığa ters düşenlerin saflarında 
verdi.
Acı bir yazgı, acı bir sonuç! Yazınımızın «iyi» 
bir şairiydi. Gençliğinde yazdığı şiirler bugün de 
yaşıyor; yarın da yaşayacak. Bir şairi ölümsüz 
kılmak için on güzel şiir yeter. Necip Fazıl da, 
‘Otel Odaları’, ‘Geçen Dakikalarım’, ‘Kaldırımlar’ 
‘Takvimdeki Deniz’ gibi şiirleriyle yazın tarihin­
de yer alacaktır, pek çok dizesi dillerden düşme­
yecektir. «Genç şair Necip Fazılsın 1930'larda ya­
yınladığı şiirler Türk yazınının önemli ürünler.n 
den sayılacaktır. «Bir merhamettir yanan dara­
cık odaların - İsli lambalarında İsli lambala­
rında - Gelip geçen her yüzden gizli bir akis kal­
mış . Küflü aynalarında, küflü aynalarında - 
Ağlayın aşinasız sessiz can verenlere - Otel oda­
larında otel odalarında» gibi dizelerle kuşakla­
rın belleğinde yerleşmiş bir kişi elbette ki unutu- 
lamaz.
Ben Necip Fazıl’la 1942’de tanışmıştım. Otuz 
yaşların sonlarındaydı. ‘Ağaç’ dergisi gibi yeni 
bir dergi çıkarmaya hazırlanıyordu. O günlerin 
genç yazarlarını, şairlerini çevresinde toplamak 
istiyordu. «BabIâli» adlı anılarında belirttiği gi­
bi, eski kuşaktan umudunu kesmişti, çağdaşla­
rını da beğenmiyordu, genç kuşaktan umutluy­
du. Bu yüzden 1943’te çıkan «Büyük Doğu» adlı 
yazın ve sanat dergisinde bizleri topladı. Sait 
Faik, Bedri Rahmi, Dağlarca, özdemir Asaf, Za­
hir Güvemli, Celâl Sılay, Fahri Erdinç ve daha 
başkaları ilk sayılarda Necip Fazıl’ın dergisinde 
göründüler. Benim de ünümü yapan öykülerim 
bu dergide çıktı; daha sonra kısa köşe yazılarım 
da... Erenköy’deydi evi, ben de o 1943-45 yılların­
da Caddebostanında oturuyordum. Hemen her 
sabah, her akşam beraberdik. Evindeki toplan­
tılara katılıyordum. Peyami Safa, Burhan Belge, 
Celâl Sılay, Vecdi Bürün vb kişilerle birlikte., 
özdemir Asarla beni Suadiye Gazinosuna götü­
rür, yazında ypni bir atılım yapmak konusunda 
tartışırdık. Yaşça büyüktü, ama yazın sevgisiyle 
bizleri eşit görürdü kendisiyle...
Ama çok sürmedi bu. Dergi, yavaş yavaş de­
ğişti. Bambaşka bir görünüş, bir içerik kazandı. 
Atatürk devrimlerini yıkıp yok etmek isteyenler­
le işbirliğine kalkıştı. Hatta onların öncüsü oldu. 
Bizleri de etkilemeye çalıştı, ama başaramadı. 
1945 güz aylarında karşımızdaki ‘Büyük Doğu’
(Arkası 11. Sayfada)
EVET
OKTAY
AKBAL
Necip
Fazıl
(Baştarafı 2. Sayfada)
dergisi sahibi Necip Fazıl’m, ‘şair’ Necip Fazıl’ 
dan çok daha başka bir insan olduğunu anladık, 
kendisiyle ilgiyi kestik. 1945’ten sonra hızla, İl­
kelliğe, geriliğe doğru koşarcasına ilerledi, her 
adımda sanattan, şiirden, kendisini seven sanat 
cı dostlarından koparak... Gidiş o gidiş! Kırk yıl 
sonra ulaştığı yer, ‘genç şair Necip Fazıl’a yakı­
şan bir yer değildi. Şair Necip Fazıl, 1945’ten ön­
ce ölmüştü. Şiiri cücelere bıraktığım söyler söy­
lemez kendi ölümünü çağırmıştı. 78 yaşında ölen 
Necip Fazıl dizeleri ezberimde duran «şair Necip 
Fazıl» değildir. Gerçek kişiliğini, sanatıpı yadsı­
mış, çıkmazlara, bataklara saplanmış, kendine 
kendi eliyle kıymış' biri!.. Geriye o güzel ^ gençlik 
şiirleri kalıyor. O kadar uğraştıysa da o şiirleri 
büsbütün bozamadı, yok edemedi. İnsanoğlu ge­
lip geçer, onun hesabı ayrı yapılır; yazın tarihi 
için, bir ulusun belleği lçin.önemll olan yapıtlar-
Kişisel Arşivlerde İstanbul Belleği


Necip Fazıl

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

Istanbul Sehir University Repository