Het uitdunnen en verzaaien van kokkelbestanden met een hoge dichtheid in de Westerschelde in het najaar van 2002

Abstract

In zeer dichte kokkelbanken blijkt ruimte een beperkende factor te zijn. Als de kokkels gaan groeien kan een groot deel van het bestand uit de grond gewerkt worden. Deze kokkels spoelen weg of sterven. Daarnaast blijkt de groei van de kokkels die overleven vaak geringer te zijn dan van kokkels in vergelijkbare gebieden met lagere dichtheden. Het is waarschijnlijk dat hoge dichtheden de groei belemmeren door verhoogde voedselcompetitie. Om deze redenen ligt het voor de hand deze gebieden uit te dunnen en de opgeviste kokkels over te brengen naar een voor kokkels geschikte locatie met een lage kokkeldichtheid. Daar tegenover staat dat het verzaaien extra sterfte onder de kokkels veroorzaakt, het breken van kokkelschelpen tijdens het vissen, blootstelling aan predatoren en stroming vlak na het verzaaien