Het eindoordeel, dat ik op grond van de uitkomsten der in de voorgaande hoofdstukken beschreven proeven en hieraan vastgeknoopte beschouwingen, over de verschillende opvattingen van Eppinger over ontstaan en verdwijnen van oedeem, meen te kunnen uitspreken, laat zich aldus samenvatting:

Zie: Algemeene samevatting en conclusies

Creveld, Simon van,

Het eindoordeel, dat ik op grond van de uitkomsten der in de voorgaande hoofdstukken beschreven proeven en hieraan vastgeknoopte beschouwingen, over de verschillende opvattingen van Eppinger over ontstaan en verdwijnen van oedeem, meen te kunnen uitspreken, laat zich aldus samenvatting: Zie: Algemeene samevatting en conclusie

Creveld, Simon van

ARTS repository - University of Groningen

   University of GroningenEen experimenteel-kritisch onderzoek over de oedeemtheorie van EppingerCreveld, Simon vanIMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite fromit. Please check the document version below.Document VersionPublisher's PDF, also known as Version of recordPublication date:1922Link to publication in University of Groningen/UMCG research databaseCitation for published version (APA):Creveld, S. V. (1922). Een experimenteel-kritisch onderzoek over de oedeemtheorie van Eppinger. VanCreveveld.CopyrightOther than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of theauthor(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).The publication may also be distributed here under the terms of Article 25fa of the Dutch Copyright Act, indicated by the “Taverne” license.More information can be found on the University of Groningen website: https://www.rug.nl/library/open-access/self-archiving-pure/taverne-amendment.Take-down policyIf you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediatelyand investigate your claim.Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons thenumber of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.Download date: 08-06-2022HOOFDSTUK VIII. ALGEl\IEENE SAl\fENVATTING EN CONCLUSIES. Het eindoordeel, dat ik op grond van de uitkomsten del' in de voorgaande hoofdstukken beschreven proeven en hieraan vast­geknoopte bcschouwingen, over de verschillende opvattingen van E p pin gel' over onstaan en verdwijnen van oedeem, meen te kunnen uitspreken, laat zich aldus samenvatten: A. 	 Wat betreft DE PERMEABILITEIT DER CAPILLAIR­l\fEl\fBRAAN VOOR SERUl\fEIWIT ONDER NORMALE OMSTANDIGHEDEN EN BIJ OEDEEM : E p pin g e r had aangenomen, dat de normale capillail'­membraan niet of slechts in gel'inge mate voor eiwit permea­bel is en dat wat dit betreft, glomerulusmembraan en ca­pillail'membraan in de rest van het lichaam, op een lijn te stellen waren. vVij concludeerden, dat de capillairmem­braan normaal wel permeabel vool' serumeiwit is en dat deze permeabiliteit reeds onder normale omstandigheden kwanti­tatief kan val'ieeren. Voor de glomerulusmembraan werd het bestaan van een nol'malc permeabiliteit voor serum­eiwit in het midden gelaten. Bij ocdeem zou volgens E p pin g e r een vloeistof met een belangrijk hooger eiwitgehalte dan normaal door de capil­lairmembraan doorgelaten worden. Deze opvatting konden wij in het experiment niet bevestigen. Het bleek ons, dat waterl'etentie kan optl'eden zonder dat hierbij van een abnormale permeabiliteit del' capillairmembl'aan in den zin der hypothese van E p pin g e r, gesproken kan worden. En in gevallen dat gel'inge aanwijzingen voor het bestaan van 126 zulk 	ee hiel'in n zooals 1 (zie sub B. 	 Wat be HALT] VAN E In d, stof, zc het ont veel uit, (NaCI) wij doD matige· leidde n het gevl vloeisto optrede aanweZl C. 	 Wat bel EN IN Epp oedeeml aan te J cellulaiJ Wij] echter t van de we dan Tel'verkl zoutuitschel meenen wij temogen la a. 	 een 1 zulk een verhooging bij oedeem wel gevonden werden, kon hierin niet de primaire oorzaak voor het ontstaan van oedeem, zooals E p pin g e r zich dit had gedacht, worden gezocht. (zie sub. B.) B. 	 Wat betreft DE VERROOGING VAN RET EIWITGE­HALTE DER WEEFSELVLOEISTOF ALS OORZAAK VAN RET OEDEEM : In de verhooging van het eiwitgehalte der weefselvloei­sms. stof, zou volgens E p pin g e r de primaire oorzaak voor het ontstaan van oedeem gezocht moeten worden. Ret te veel uitgetreden eiwit zou door binding van water en zouten ,sten der in dc (NaCl) oedeem doen ontstaan. Ook deze opvatting konden hieraan vast­ wij door het experiment niet bevestigd krijgen. De kunst­opvattingen matige verhooging van het eiwitgehalte der weefselvloeistof, )edeem, mcen leidde niet tot het optreden van oedeem. Dit was evenmin ,n: het geval indien daarnaast ook het NaCl-gehalte del' weefsel­vloeistof werd verhoogd, dus aIle factoren, gunstig voor het CAPILLAIR­ optreden van oedeem te noemen, geacht konden worden R. NORMALE 	 aanwezig te zijn. C. Wat betreft RET VERBAND TUSSCREN SCRILDKLIER nale capillair­ EN INTERCELLULAIRE EIWITSPLITSING. eiwit permea­ E P pin g e r had een innig verband gezoeht tusschen ~braan en ca­ oedeemdispositie en schildklierfunctie en dit verklaard door op een lijn tc aan te nemen, dat de sehildklier de splitsing van het inter­capillairmem­ cellulair gelegen eiwit bei'nvloedt. is en dat deze 'Vij kwamen op grond van de uitkomsten onzer proeven eden kwanti­ echter tot de eonclusie, dat de sehildklier de splitsing van het braan werd interccIlulair gelegen eiwit niet bei'nvloedt. De verklaring, voor serum- die E p pin g e r voor het therapeutisch effect van schild­kliertoediening bij oedeem gegeven had (n.1. een versterking ~eistof met een van de splitsing van het intercellulair gelegen ei wit) meenden oor de capil­ we dan ook te moeten afwijzen. tting ]wnden leek ons, dat Ter verklaring van het effect van de schildklier op water- en bij van een zoutuitscheiding onder normale omstandigheden en bij oedeem, ~raan in den meenen wij, op grond van eigen experimenten o.m. in aanmerking rr kan worden. te mogen laten komen : et bestaan van Q. een renaal aangrijpingspunt van het schildklierhormon. 127 b. 	 de verhoogde uitscheiding van eiwitafbraakproducten en zouten die schildk1iertoediening bewerkt. En wat het direct verband met de eiwitstofwisse1ing betreft, meenen wij, op grond van de waarneming van een geva1 van a1­kaptonurie nn. schi1dkliertoediening, te mogen wijzen op de moge­1ijkheid, dat het door de schi1dk1iertoediening komt tot de ver­hoogdc productie van proteinogene n.minen, die een sterke werking uitoefenen op het circu1atie-apparaat, de eiwitstofwisse1ing en de diurese. 128 

Dutch

Een experimenteel-kritisch onderzoek over de oedeemtheorie van Eppinger

   University of GroningenEen experimenteel-kritisch onderzoek over de oedeemtheorie van EppingerCreveld, Simon vanIMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite fromit. Please check the document version below.Document VersionPublisher's PDF, also known as Version of recordPublication date:1922Link to publication in University of Groningen/UMCG research databaseCitation for published version (APA):Creveld, S. V. (1922). Een experimenteel-kritisch onderzoek over de oedeemtheorie van Eppinger. VanCreveveld.CopyrightOther than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of theauthor(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).The publication may also be distributed here under the terms of Article 25fa of the Dutch Copyright Act, indicated by the “Taverne” license.More information can be found on the University of Groningen website: https://www.rug.nl/library/open-access/self-archiving-pure/taverne-amendment.Take-down policyIf you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediatelyand investigate your claim.Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons thenumber of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.Download date: 09-09-2023HOOFDSTUK VIII. ALGEl\IEENE SAl\fENVATTING EN CONCLUSIES. Het eindoordeel, dat ik op grond van de uitkomsten del' in de voorgaande hoofdstukken beschreven proeven en hieraan vast­geknoopte bcschouwingen, over de verschillende opvattingen van E p pin gel' over onstaan en verdwijnen van oedeem, meen te kunnen uitspreken, laat zich aldus samenvatten: A. 	 Wat betreft DE PERMEABILITEIT DER CAPILLAIR­l\fEl\fBRAAN VOOR SERUl\fEIWIT ONDER NORMALE OMSTANDIGHEDEN EN BIJ OEDEEM : E p pin g e r had aangenomen, dat de normale capillail'­membraan niet of slechts in gel'inge mate voor eiwit permea­bel is en dat wat dit betreft, glomerulusmembraan en ca­pillail'membraan in de rest van het lichaam, op een lijn te stellen waren. vVij concludeerden, dat de capillairmem­braan normaal wel permeabel vool' serumeiwit is en dat deze permeabiliteit reeds onder normale omstandigheden kwanti­tatief kan val'ieeren. Voor de glomerulusmembraan werd het bestaan van een nol'malc permeabiliteit voor serum­eiwit in het midden gelaten. Bij ocdeem zou volgens E p pin g e r een vloeistof met een belangrijk hooger eiwitgehalte dan normaal door de capil­lairmembraan doorgelaten worden. Deze opvatting konden wij in het experiment niet bevestigen. Het bleek ons, dat waterl'etentie kan optl'eden zonder dat hierbij van een abnormale permeabiliteit del' capillairmembl'aan in den zin der hypothese van E p pin g e r, gesproken kan worden. En in gevallen dat gel'inge aanwijzingen voor het bestaan van 126 zulk 	ee hiel'in n zooals 1 (zie sub B. 	 Wat be HALT] VAN E In d, stof, zc het ont veel uit, (NaCI) wij doD matige· leidde n het gevl vloeisto optrede aanweZl C. 	 Wat bel EN IN Epp oedeeml aan te J cellulaiJ Wij] echter t van de we dan Tel'verkl zoutuitschel meenen wij temogen la a. 	 een 1 zulk een verhooging bij oedeem wel gevonden werden, kon hierin niet de primaire oorzaak voor het ontstaan van oedeem, zooals E p pin g e r zich dit had gedacht, worden gezocht. (zie sub. B.) B. 	 Wat betreft DE VERROOGING VAN RET EIWITGE­HALTE DER WEEFSELVLOEISTOF ALS OORZAAK VAN RET OEDEEM : In de verhooging van het eiwitgehalte der weefselvloei­sms. stof, zou volgens E p pin g e r de primaire oorzaak voor het ontstaan van oedeem gezocht moeten worden. Ret te veel uitgetreden eiwit zou door binding van water en zouten ,sten der in dc (NaCl) oedeem doen ontstaan. Ook deze opvatting konden hieraan vast­ wij door het experiment niet bevestigd krijgen. De kunst­opvattingen matige verhooging van het eiwitgehalte der weefselvloeistof, )edeem, mcen leidde niet tot het optreden van oedeem. Dit was evenmin ,n: het geval indien daarnaast ook het NaCl-gehalte del' weefsel­vloeistof werd verhoogd, dus aIle factoren, gunstig voor het CAPILLAIR­ optreden van oedeem te noemen, geacht konden worden R. NORMALE 	 aanwezig te zijn. C. Wat betreft RET VERBAND TUSSCREN SCRILDKLIER nale capillair­ EN INTERCELLULAIRE EIWITSPLITSING. eiwit permea­ E P pin g e r had een innig verband gezoeht tusschen ~braan en ca­ oedeemdispositie en schildklierfunctie en dit verklaard door op een lijn tc aan te nemen, dat de sehildklier de splitsing van het inter­capillairmem­ cellulair gelegen eiwit bei'nvloedt. is en dat deze 'Vij kwamen op grond van de uitkomsten onzer proeven eden kwanti­ echter tot de eonclusie, dat de sehildklier de splitsing van het braan werd interccIlulair gelegen eiwit niet bei'nvloedt. De verklaring, voor serum- die E p pin g e r voor het therapeutisch effect van schild­kliertoediening bij oedeem gegeven had (n.1. een versterking ~eistof met een van de splitsing van het intercellulair gelegen ei wit) meenden oor de capil­ we dan ook te moeten afwijzen. tting ]wnden leek ons, dat Ter verklaring van het effect van de schildklier op water- en bij van een zoutuitscheiding onder normale omstandigheden en bij oedeem, ~raan in den meenen wij, op grond van eigen experimenten o.m. in aanmerking rr kan worden. te mogen laten komen : et bestaan van Q. een renaal aangrijpingspunt van het schildklierhormon. 127 b. 	 de verhoogde uitscheiding van eiwitafbraakproducten en zouten die schildk1iertoediening bewerkt. En wat het direct verband met de eiwitstofwisse1ing betreft, meenen wij, op grond van de waarneming van een geva1 van a1­kaptonurie nn. schi1dkliertoediening, te mogen wijzen op de moge­1ijkheid, dat het door de schi1dk1iertoediening komt tot de ver­hoogdc productie van proteinogene n.minen, die een sterke werking uitoefenen op het circu1atie-apparaat, de eiwitstofwisse1ing en de diurese. 128 

Thesis (doctoral)--Rijks-Universiteit te Groningen.Mode of access: Internet

Creveld, Simon van.

University of Michigan Library Repository

Een experimenteel-kritisch onderzoek over de oedeemtheorie van Eppinger.

NARCIS 

University of Groningen Research Database

  
 University of Groningen
Een experimenteel-kritisch onderzoek over de oedeemtheorie van Eppinger
Creveld, Simon van
IMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite from
it. Please check the document version below.
Document Version
Publisher's PDF, also known as Version of record
Publication date:
1922
Link to publication in University of Groningen/UMCG research database
Citation for published version (APA):
Creveld, S. V. (1922). Een experimenteel-kritisch onderzoek over de oedeemtheorie van Eppinger
Amsterdam: Van Creveveld
Copyright
Other than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of the
author(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).
Take-down policy
If you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediately
and investigate your claim.
Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons the
number of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.
Download date: 11-02-2018
HOOFDSTUK VIII. 
ALGEl\IEENE SAl\fENVATTING EN CONCLUSIES. 
Het eindoordeel, dat ik op grond van de uitkomsten del' in de 
voorgaande hoofdstukken beschreven proeven en hieraan vast­
geknoopte bcschouwingen, over de verschillende opvattingen 
van E p pin gel' over onstaan en verdwijnen van oedeem, meen 
te kunnen uitspreken, laat zich aldus samenvatten: 
A. 	 Wat betreft DE PERMEABILITEIT DER CAPILLAIR­
l\fEl\fBRAAN VOOR SERUl\fEIWIT ONDER NORMALE 
OMSTANDIGHEDEN EN BIJ OEDEEM : 
E p pin g e r had aangenomen, dat de normale capillail'­
membraan niet of slechts in gel'inge mate voor eiwit permea­
bel is en dat wat dit betreft, glomerulusmembraan en ca­
pillail'membraan in de rest van het lichaam, op een lijn te 
stellen waren. vVij concludeerden, dat de capillairmem­
braan normaal wel permeabel vool' serumeiwit is en dat deze 
permeabiliteit reeds onder normale omstandigheden kwanti­
tatief kan val'ieeren. Voor de glomerulusmembraan werd 
het bestaan van een nol'malc permeabiliteit voor serum­
eiwit in het midden gelaten. 
Bij ocdeem zou volgens E p pin g e r een vloeistof met een 
belangrijk hooger eiwitgehalte dan normaal door de capil­
lairmembraan doorgelaten worden. Deze opvatting konden 
wij in het experiment niet bevestigen. Het bleek ons, dat 
waterl'etentie kan optl'eden zonder dat hierbij van een 
abnormale permeabiliteit del' capillairmembl'aan in den 
zin der hypothese van E p pin g e r, gesproken kan worden. 
En in gevallen dat gel'inge aanwijzingen voor het bestaan van 
126 
zulk 	ee 
hiel'in n 
zooals 1 
(zie sub 
B. 	 Wat be 
HALT] 
VAN E 
In d, 
stof, zc 
het ont 
veel uit, 
(NaCI) 
wij doD 
matige· 
leidde n 
het gevl 
vloeisto 
optrede 
aanweZl 
C. 	 Wat bel 
EN IN 
Epp 
oedeeml 
aan te J 
cellulaiJ 
Wij] 
echter t 
van de 
we dan 
Tel'verkl 
zoutuitschel 
meenen wij 
temogen la 
a. 	 een 1 
zulk een verhooging bij oedeem wel gevonden werden, kon 
hierin niet de primaire oorzaak voor het ontstaan van oedeem, 
zooals E p pin g e r zich dit had gedacht, worden gezocht. 
(zie sub. B.) 
B. 	 Wat betreft DE VERROOGING VAN RET EIWITGE­
HALTE DER WEEFSELVLOEISTOF ALS OORZAAK 
VAN RET OEDEEM : 
In de verhooging van het eiwitgehalte der weefselvloei­
sms. stof, zou volgens E p pin g e r de primaire oorzaak voor 
het ontstaan van oedeem gezocht moeten worden. Ret te 
veel uitgetreden eiwit zou door binding van water en zouten 
,sten der in dc (NaCl) oedeem doen ontstaan. Ook deze opvatting konden 
hieraan vast­ wij door het experiment niet bevestigd krijgen. De kunst­
opvattingen matige verhooging van het eiwitgehalte der weefselvloeistof, 
)edeem, mcen leidde niet tot het optreden van oedeem. Dit was evenmin 
,n: het geval indien daarnaast ook het NaCl-gehalte del' weefsel­
vloeistof werd verhoogd, dus aIle factoren, gunstig voor het 
CAPILLAIR­ optreden van oedeem te noemen, geacht konden worden 
R. NORMALE 	 aanwezig te zijn. 
C. Wat betreft RET VERBAND TUSSCREN SCRILDKLIER 
nale capillair­ EN INTERCELLULAIRE EIWITSPLITSING. 
eiwit permea­ E P pin g e r had een innig verband gezoeht tusschen 
~braan en ca­ oedeemdispositie en schildklierfunctie en dit verklaard door 
op een lijn tc aan te nemen, dat de sehildklier de splitsing van het inter­
capillairmem­ cellulair gelegen eiwit bei'nvloedt. 
is en dat deze 'Vij kwamen op grond van de uitkomsten onzer proeven 
eden kwanti­ echter tot de eonclusie, dat de sehildklier de splitsing van het 
braan werd interccIlulair gelegen eiwit niet bei'nvloedt. De verklaring, 
voor serum- die E p pin g e r voor het therapeutisch effect van schild­
kliertoediening bij oedeem gegeven had (n.1. een versterking 
~eistof met een van de splitsing van het intercellulair gelegen ei wit) meenden 
oor de capil­ we dan ook te moeten afwijzen. 
tting ]wnden 
leek ons, dat Ter verklaring van het effect van de schildklier op water- en 
bij van een zoutuitscheiding onder normale omstandigheden en bij oedeem, 
~raan in den meenen wij, op grond van eigen experimenten o.m. in aanmerking 
rr kan worden. te mogen laten komen : 
et bestaan van Q. een renaal aangrijpingspunt van het schildklierhormon. 
127 
b. 	 de verhoogde uitscheiding van eiwitafbraakproducten en 
zouten die schildk1iertoediening bewerkt. 
En wat het direct verband met de eiwitstofwisse1ing betreft, 
meenen wij, op grond van de waarneming van een geva1 van a1­
kaptonurie nn. schi1dkliertoediening, te mogen wijzen op de moge­
1ijkheid, dat het door de schi1dk1iertoediening komt tot de ver­
hoogdc productie van proteinogene n.minen, die een sterke werking 
uitoefenen op het circu1atie-apparaat, de eiwitstofwisse1ing en 
de diurese. 
128 


University of Groningen Digital Archive

University of Groningen

   University of GroningenEen experimenteel-kritisch onderzoek over de oedeemtheorie van EppingerCreveld, Simon vanIMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite fromit. Please check the document version below.Document VersionPublisher's PDF, also known as Version of recordPublication date:1922Link to publication in University of Groningen/UMCG research databaseCitation for published version (APA):Creveld, S. V. (1922). Een experimenteel-kritisch onderzoek over de oedeemtheorie van Eppinger.Amsterdam: Van Creveveld.CopyrightOther than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of theauthor(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).Take-down policyIf you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediatelyand investigate your claim.Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons thenumber of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.Download date: 12-11-2019HOOFDSTUK VIII. ALGEl\IEENE SAl\fENVATTING EN CONCLUSIES. Het eindoordeel, dat ik op grond van de uitkomsten del' in de voorgaande hoofdstukken beschreven proeven en hieraan vast­geknoopte bcschouwingen, over de verschillende opvattingen van E p pin gel' over onstaan en verdwijnen van oedeem, meen te kunnen uitspreken, laat zich aldus samenvatten: A. 	 Wat betreft DE PERMEABILITEIT DER CAPILLAIR­l\fEl\fBRAAN VOOR SERUl\fEIWIT ONDER NORMALE OMSTANDIGHEDEN EN BIJ OEDEEM : E p pin g e r had aangenomen, dat de normale capillail'­membraan niet of slechts in gel'inge mate voor eiwit permea­bel is en dat wat dit betreft, glomerulusmembraan en ca­pillail'membraan in de rest van het lichaam, op een lijn te stellen waren. vVij concludeerden, dat de capillairmem­braan normaal wel permeabel vool' serumeiwit is en dat deze permeabiliteit reeds onder normale omstandigheden kwanti­tatief kan val'ieeren. Voor de glomerulusmembraan werd het bestaan van een nol'malc permeabiliteit voor serum­eiwit in het midden gelaten. Bij ocdeem zou volgens E p pin g e r een vloeistof met een belangrijk hooger eiwitgehalte dan normaal door de capil­lairmembraan doorgelaten worden. Deze opvatting konden wij in het experiment niet bevestigen. Het bleek ons, dat waterl'etentie kan optl'eden zonder dat hierbij van een abnormale permeabiliteit del' capillairmembl'aan in den zin der hypothese van E p pin g e r, gesproken kan worden. En in gevallen dat gel'inge aanwijzingen voor het bestaan van 126 zulk 	ee hiel'in n zooals 1 (zie sub B. 	 Wat be HALT] VAN E In d, stof, zc het ont veel uit, (NaCI) wij doD matige· leidde n het gevl vloeisto optrede aanweZl C. 	 Wat bel EN IN Epp oedeeml aan te J cellulaiJ Wij] echter t van de we dan Tel'verkl zoutuitschel meenen wij temogen la a. 	 een 1 zulk een verhooging bij oedeem wel gevonden werden, kon hierin niet de primaire oorzaak voor het ontstaan van oedeem, zooals E p pin g e r zich dit had gedacht, worden gezocht. (zie sub. B.) B. 	 Wat betreft DE VERROOGING VAN RET EIWITGE­HALTE DER WEEFSELVLOEISTOF ALS OORZAAK VAN RET OEDEEM : In de verhooging van het eiwitgehalte der weefselvloei­sms. stof, zou volgens E p pin g e r de primaire oorzaak voor het ontstaan van oedeem gezocht moeten worden. Ret te veel uitgetreden eiwit zou door binding van water en zouten ,sten der in dc (NaCl) oedeem doen ontstaan. Ook deze opvatting konden hieraan vast­ wij door het experiment niet bevestigd krijgen. De kunst­opvattingen matige verhooging van het eiwitgehalte der weefselvloeistof, )edeem, mcen leidde niet tot het optreden van oedeem. Dit was evenmin ,n: het geval indien daarnaast ook het NaCl-gehalte del' weefsel­vloeistof werd verhoogd, dus aIle factoren, gunstig voor het CAPILLAIR­ optreden van oedeem te noemen, geacht konden worden R. NORMALE 	 aanwezig te zijn. C. Wat betreft RET VERBAND TUSSCREN SCRILDKLIER nale capillair­ EN INTERCELLULAIRE EIWITSPLITSING. eiwit permea­ E P pin g e r had een innig verband gezoeht tusschen ~braan en ca­ oedeemdispositie en schildklierfunctie en dit verklaard door op een lijn tc aan te nemen, dat de sehildklier de splitsing van het inter­capillairmem­ cellulair gelegen eiwit bei'nvloedt. is en dat deze 'Vij kwamen op grond van de uitkomsten onzer proeven eden kwanti­ echter tot de eonclusie, dat de sehildklier de splitsing van het braan werd interccIlulair gelegen eiwit niet bei'nvloedt. De verklaring, voor serum- die E p pin g e r voor het therapeutisch effect van schild­kliertoediening bij oedeem gegeven had (n.1. een versterking ~eistof met een van de splitsing van het intercellulair gelegen ei wit) meenden oor de capil­ we dan ook te moeten afwijzen. tting ]wnden leek ons, dat Ter verklaring van het effect van de schildklier op water- en bij van een zoutuitscheiding onder normale omstandigheden en bij oedeem, ~raan in den meenen wij, op grond van eigen experimenten o.m. in aanmerking rr kan worden. te mogen laten komen : et bestaan van Q. een renaal aangrijpingspunt van het schildklierhormon. 127 b. 	 de verhoogde uitscheiding van eiwitafbraakproducten en zouten die schildk1iertoediening bewerkt. En wat het direct verband met de eiwitstofwisse1ing betreft, meenen wij, op grond van de waarneming van een geva1 van a1­kaptonurie nn. schi1dkliertoediening, te mogen wijzen op de moge­1ijkheid, dat het door de schi1dk1iertoediening komt tot de ver­hoogdc productie van proteinogene n.minen, die een sterke werking uitoefenen op het circu1atie-apparaat, de eiwitstofwisse1ing en de diurese. 128 

Een experimenteel-kritisch onderzoek over de oedeemtheorie van Eppinger

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

ARTS repository - University of Groningen

ARTS repository - University of Groningen

University of Michigan Library Repository

NARCIS

University of Groningen Research Database

University of Groningen Digital Archive

University of Groningen