Το Δημόσιο και οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης ευθύνονται σε αποζημίωση για παράνομες πράξεις, υλικές ενέργειες ή και παραλείψεις των οργάνων τους κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων που τους έχουν ανατεθεί. Η ευθύνη τους αυτή, που oνομάζεται «αστική», θεμελιώνεται στον Εισαγωγικό Νόμο του Αστικού
Κώδικα και είναι αντικειμενική. Είναι δηλαδή ανεξάρτητη από την ύπαρξη ή μη υπαιτιότητας του οργάνου του Δημοσίου ή των ΟΤΑ, η πράξη, η παράλειψη ή υλική ενέργεια του οποίου προκάλεσε τη ζημιά.
Όσοι υπέστησαν ζημία, εκ πράξεων ή παραλείψεων δηλαδή των οργάνων των ΟΤΑ, μπορούν να διεκδικήσουν την καταβολή αποζημίωσης από τα αρμόδια δικαστήρια.
Οι αγωγές αποζημίωσης αυτές αφορούν κυρίως περιουσιακές ζημιές ή βλάβες της υγείας, που προήλθαν, από κακοτεχνίες του οδοστρώματος, από ελλιπή ή πλημμελή σήμανση ή φωτισμό των οδών, πτώση κλαδιών ή κορμών δένδρων, μετακινήσεις κάδων απορριμμάτων, τραυματισμό από αδέσποτο ζώο και άλλες παρεμφερείς αιτίες του πεδίου αρμοδιότητας των Δήμων.
Παρατηρείται μάλιστα, ότι, τα τελευταία έτη, λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης που επηρέασε τα ταμεία των Δήμων και «πάγωσε» τα έργα ανάπλασης των πόλεων, αλλά και λόγω των επιπτώσεων των έντονων φαινομένων της κλιματικής μεταβολής στις πόλεις, τα περιστατικά για τα οποία ευθύνονται οι Δήμοι σε αποζημίωση, έχουν αυξηθεί.
Αντικείμενο της παρούσας εργασίας αποτελεί η περιγραφή της διαδικασίας καταβολής
αποζημίωσης, για την αποκατάσταση αυτών των ζημιών, με σύναψη εξώδικου συμβιβασμού μεταξύ Δήμων και τρίτων που προβλέπει το άρθρο 72 παρ.1 περίπτωση ι ́ του Νόμου 3852/2010, αντί της προσφυγής στη δικαιοσύνη.
Θα αναλυθούν οι προϋποθέσεις που πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά, προκειμένου να
«γεννηθεί» η αστική ευθύνη, όπως τις καθορίζει η νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων, αλλά και η διαδικασία για να αποζημιωθεί κάποιος από έναν Δήμο με συμβιβασμό.
Παρουσιάζονται ακόμα συνήθη περιστατικά που αντιμετωπίζουν οι Δήμοι, στα πλαίσια της αστικής ευθύνης τους, και ο ρόλος που διαδραμάτισε ο Συνήγορος του Πολίτη για την αναβίωση του θεσμού της εξωδικαστικής επίλυσης της διαφοράς.
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να συμβάλει, μέσα από την ανάλυση της θεωρίας, την επισκόπηση της νομολογίας και την εξέταση περιπτώσεων που αντιμετώπισαν οι Δήμοι, στην ορθή εφαρμογή του μηχανισμού της εξωδικαστικής αποζημίωσης εκ μέρους των υπηρεσιών των Δήμων με στόχο την αποκατάσταση του αισθήματος της εμπιστοσύνης του διοικούμενου στη διοίκηση.The State and Local Administration Organizations are liable for damages resulting of illegal act, or omission, or material action of governmental personnel in the exercise of powers assigned to them.
Civil liability is established in the Introductory Law of the Civil Code and is objective. It is
irrespective, in other words, of the existence or not of fault on the part of personnel of the State or Local Authorities, the act, or omission, or material action of which caused personal injury or damage to property.
Those who have suffered damage or injury, caused by a negligent act or omission of personnel of local authorities, can claim compensation before the competent courts.
These lawsuits principally concern personal injury or damage to property, which resulted of a highway or roadway defect, incomplete or defective road markings or roadway lighting, falling three branches or tree trunks, improper placing of waste bins, injury caused due to stray animals and other causes in the Municipality competence.
In fact, it has been observed in recent years, due to the prolonged economic crisis that affected the funds of the Municipalities and halted urban regeneration projects, but also owing to the impacts of climate change in the cities, that the incidents for which the Municipalities are held liable in damages or injury have increased.
The object of this study is to describe the procedure for payment of compensation for injury or damages, by concluding an out-of-court settlement between Municipalities and third parties, instead of going to court, under article 72 par. 1 case 10 of Law 3852/2010.
The conditions that must be met cumulatively in order to engender civil liability, as defined by the case law of the Greek courts, will be analyzed, as well as the process for compensation by settlement from a Municipality. There are also common issues faced by Municipalities, in the context of civil liability, and the role of the Ombudsman for the revival of the institution of out-of-court dispute resolution.
The purpose of the thesis is to contribute, through the analysis of theory and legislation and also case review to the correct application of the process of out-of-court settlement by the Municipalities in order to restore public confidence in the administration
