Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego
Abstract
Research background: Foster fatherhood is undoubtedly a specific kind of fatherhood, since the man, often being a husband and father to his biological offspring, makes the decision to play the role of a foster father, the performance of which requires a high level of engagement in the realization of caring-rearing as well as compensatory activities, which – in turn – call for constant raising of the competences of working with an orphaned child.Research aim: To learn about the factors which condition the level of involvement of foster fathers in the realization of parenting activity in family-run children’s homes in both the global and partial dimensions.Research method: In the study, the method of diagnostic survey and that of assessment were applied.Obtained results: The analyses proved that the level of engagement of foster fathers in the realization of parenting activity in family-run children’s homes is to a large extent conditioned by foster fathers’ personality factors; to a smaller degree it is influenced by sociodemographic factors or those which are based in the system of social welfare.Conclusions: The specific nature of tasks set for a family-run children’s home demands that foster fathers should engage in the realization of parenting activity to the highest possible degree. It is thus not only important for men to be prepared to play the role of a foster father, but it is also vital to constantly support them in this role.Tło badań: Ojcostwo zastępcze jest niewątpliwie szczególnym rodzajem ojcostwa, ponieważ mężczyzna, często będąc już mężem i ojcem swych biologicznych dzieci, podejmuje decyzję o odgrywaniu roli ojca zastępczego. Pełnienie roli ojca zastępczego wymaga wysokiego poziomu zaangażowania w realizację działań opiekuńczo-wychowawczych oraz kompensacyjnych, które z kolei wymagają ciągłego podnoszenia kompetencji w zakresie pracy z dzieckiem osieroconym.Cel badań: Poznanie czynników warunkujących poziom zaangażowania ojców zastępczych w realizację rodzicielskiej działalności w rodzinnych domach dziecka w wymiarze zarówno globalnym, jak i parcjalnym.Metoda badawcza: W badaniach zastosowano metodę sondażu diagnostycznego oraz metodę szacowania.Osiągnięte wyniki: Analizy ustaliły, że poziom zaangażowania ojców zastępczych w realizację rodzicielskiej działalności w rodzinnych domach dziecka jest w znacznym stopniu warunkowany czynnikami osobowymi ojców zastępczych; w mniejszym czynnikami socjodemograficznymi i tkwiącymi w systemie wsparcia społecznego.Wnioski: Specyfika zadań rodzinnego domu dziecka wymaga, aby ojcowie zastępczy angażowali się w jak najwyższym stopniu w realizację rodzicielskiej działalności. Ważne jest zatem nie tylko przygotowanie mężczyzn do pełnienia roli ojca zastępczego, lecz również stałe wspieranie ich w tej roli
