Abstract

Powszechnie przyjęte założenie, że każda ważna informacja naukowa jest dostępna w języku angielskim, przyczynia się do niedostatecznego wykorzystania wiedzy dostępnej w innych językach. Można jednak przypuszczać, że nieanglojęzyczne źródła naukowe przynoszą unikalne i cenne informacje, zwłaszcza w dyscyplinach, w których wiedza jest niepełna, oraz dla nowych problemów, gdzie synteza dostępnych faktów jest pilnym wyzwaniem. Jednak taki wkład wiedzy niedostępnej w języku angielskim i zastosowanie nauki rzadko jest określone ilościowo. W tym opracowaniu dowodzimy, że badania opublikowane w lokalnych językach dostarczają podstawowej wiedzy dotyczącej ochrony bioróżnorodności na świecie. Spośród przeanalizowanych 419 679 recenzowanych artykułów naukowych w 16 językach, zidentyfikowaliśmy 1234 nieanglojęzyczne publikacje dostarczające dowody na skuteczność interwencji na rzecz ochrony bioróżnorodności, w porównaniu z 4412 anglojęzycznymi badaniami, które spełniały te same kryteria. Takie nieanglojęzyczne prace są publikowane coraz częściej w sześciu z 12 języków, w których była wystarczająca liczba spełniających kryteria badań. Uwzględnienie badań nieanglojęzycznych może wzbogacić informacje anglojęzyczne poprzez rozszerzenie zasięgu geograficznego (tj. liczby komórek siatki 22^{\circ} × 22^{\circ} wraz z odpowiednimi badaniami) o 12-25%, zwłaszcza w regionach różnorodnych biotycznie, oraz zasięgu taksonomicznego (tj. liczby gatunków objętych odpowiednimi badaniami) o 5-32%, pomimo, że zazwyczaj opierają się one na mniej solidnie zaplanowanych badaniach. Nasze wyniki dowodzą, że synteza badań nieanglojęzycznych jest kluczem do przezwyciężenia powszechnego braku lokalnych, zależnych od kontekstu wyników i ułatwienia ochrony przyrody opartej na danych z całego świata. Postulujemy, aby wykorzystywać potencjał naukowych źródeł nieanglojęzycznych do nowej i rygorystycznej oceny w podejmowaniu decyzji dotyczących innych niż ochrona bioróżnorodności globalnych wyzwań.The widely held assumption that any important scientific information would be available in English underlies the underuse of non-English-language science across disciplines. However, non-English-language science is expected to bring unique and valuable scientific information, especially in disciplines where the evidence is patchy, and for emergent issues where synthesising available evidence is an urgent challenge. Yet such contribution of non-English-language science to scientific communities and the application of science is rarely quantified. Here, we show that non-English-language studies provide crucial evidence for informing global biodiversity conservation. By screening 419,679 peer-reviewed papers in 16 languages, we identified 1,234 non-English-language studies providing evidence on the effectiveness of biodiversity conservation interventions, compared to 4,412 English-language studies identified with the same criteria. Relevant non-English-language studies are being published at an increasing rate in 6 out of the 12 languages where there were a sufficient number of relevant studies. Incorporating non-English-language studies can expand the geographical coverage (i.e., the number of 22^{\circ} × 22^{\circ} grid cells with relevant studies) of English-language evidence by 12% to 25%, especially in biodiverse regions, and taxonomic coverage (i.e., the number of species covered by the relevant studies) by 5% to 32%, although they do tend to be based on less robust study designs. Our results show that synthesising non-English-language studies is key to overcoming the widespread lack of local, context-dependent evidence and facilitating evidence-based conservation globally. We urge wider disciplines to rigorously reassess the untapped potential of non-English-language science in informing decisions to address other global challenges

    Similar works

    Available Versions

    Last time updated on 08/08/2023