Ο σακχαρώδης διαβήτης κύησης και η προεκλαμψία ως παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου μακροπρόθεσμα στις γυναίκες.

Εισαγωγή: Τα καρδιαγγειακά νοσήματα αποτελούν την κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες. Πέρα από τους κλασικούς παράγοντες κινδύνου αναδεικνύεται όλο και περισσότερο η σημασία ορισμένων μη κλασικών παραγόντων όπως ορισμένων επιπλοκών της κύησης. Σκοπός: Ο στόχος της παρούσας βιβλιογραφικής ανασκόπησης είναι η διερεύνηση της επίδρασης των επιπλοκών της κύησης (σακχαρώδη διαβήτη κύησης και προεκλαμψίας) στην εμφάνιση μελλοντικού καρδιαγγειακού κινδύνου στις γυναίκες. Μεθοδολογία: Η αναζήτηση της βιβλιογραφίας πραγματοποιήθηκε στις βάσεις δεδομένων PubMed, Science Direct και Google Scholar χρησιμοποιώντας τις λέξεις: (‘’gestational diabetes’’ OR ‘’gestational diabetes mellitus’’) AND (‘’preeclampsia’’ OR ‘’pre-eclampsia’’) AND (‘’later maternal cardiovascular disease’’ OR ‘’later maternal cardiovascular risk’’). Η αναζήτηση αφορούσε άρθρα δημοσιευμένα από το 2017 έως τον Ιούνιο του 2022, σε αγγλική γλώσσα. Αποτελέσματα: Χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα από ένα σύνολο 14 μελετών οι οποίες αφορούν τον Σακχαρώδη διαβήτη κύησης και την Προεκλαμψία όσον αφορά το μελλοντικό κίνδυνο για Καρδιαγγειακά συμβάματα στις γυναίκες. Μεταξύ αυτών των μελετών συμπεριλαμβάνονταν τρεις συστηματικές ανασκοπήσεις οι δύο εκ των οποίων και μετααναλύσεις, δύο αναδρομικές μελέτες, τρεις (αναδρομικές) ασθενών-μαρτύρων και έξι μελέτες κοόρτης. Αποτελεί κοινό σημείο των προαναφερθέντων μελετών η συσχέτιση των υπό μελέτη επιπλοκών της κύησης με τον αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο μελλοντικά στις γυναίκες. Συμπεράσματα: Χωρίς καμία αμφιβολία ο Σακχαρώδης διαβήτης κύησης και η Προεκλαμψία είτε ξεχωριστά το καθένα είτε συνδυαστικά επηρεάζουν τη μελλοντική Καρδιαγγειακή υγεία των γυναικών. Για αυτόν το λόγο απαιτείται μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση για τον σακχαρώδη διαβήτη κύηση και την προεκλαμψία ως παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου. Καθίσταται αναγκαία επίσης η δημιουργία νέων τρόπων υπολογισμού κινδύνου Καρδιαγγειακής νόσου οι οποίοι να συμπεριλαμβάνουν γυναίκες με επιπλοκές κύησης.Background: Cardiovascular disease is the most common cause of death worldwide among women and men. Despite traditional risk factors, it is important to highlight some non traditional factors such as the adverse pregnancy outcomes. Objectives: The purpose of the presented bibliographic review is to investigate the impact of pregnancy outcomes, in particular gestational diabetes mellitus and preeclampsia in presentation of later cardiovascular risk in women. Methods: The literature research performed in a number of scientific databases as PubMed, Science Direct and Google Scholar using the following words: (‘’gestational diabetes’’ OR ‘’gestational diabetes mellitus’’) AND (‘’preeclampsia’’ OR ‘’pre-eclampsia’’) AND (‘’later maternal cardiovascular disease’’ OR ‘’later maternal cardiovascular risk’’). The review encompassed articles published in English language, from 2017 until June of 2022. Results: The data collected from 14 studies which related to gestational diabetes mellitus and/or preeclampsia as regards the future risk for cardiovascular events in women. Among them, three were systematic reviews (and two of them were also metaanlyses), two were retrospective studies, three were case-control studies and six were cohort studies. The studies above have in common the association of these pregnancy outcomes with future maternal cardiovascular risk. Conclusions: There is no doubt that gestational diabetes mellitus and preeclampsia either separately or combined influence the future cardiovascular health of women. That is why is necessary the awareness regarding gestational diabetes mellitus and preeclampsia as cardiovascular risk factors. It also becomes necessary to create new Cardiovascular disease risk calculators in which women with adverse pregnancy outcomes could be included

Συσχέτιση του σακχαρώδη διαβήτη με την κατάθλιψη και τις αγχώδεις διαταραχές. Αναδρομική μελέτη ενηλίκων ασθενών της Διασυνδετικής Ψυχιατρικής Υπηρεσίας του Αττικού Νοσοκομείου

Η παρούσα μελέτη στοχεύει στη διερεύνηση των συσχετίσεων μεταξύ της νόσου του σακχαρώδους διαβήτη και της συναισθηματικής διαταραχής της κατάθλιψης ή/και των αγχωδών διαταραχών. Στη παρούσα έρευνα ο σακχαρώδης διαβήτης κατηγοριοποιείται σε ινσουλινοεξαρτώμενο σακχαρώδη διαβήτη, σε μη ινσουλινοεξαρτώμενο σακχαρώδη διαβήτη και σε «άλλες μορφές διαβήτη». Στην κατηγορία της καταθλιπτικής συναισθηματικής διαταραχής, συμπεριλαμβάνονται και άλλα νοσήματα στα οποία υπάρχει είτε καταθλιπτικό επεισόδιο είτε δυσθυμία. Συγκεκριμένα, συνυπολογίζονται η υποτροπιάζουσα καταθλιπτική διαταραχή, το καταθλιπτικό επεισόδιο, η επιλόχειος κατάθλιψη, η διπολική συναισθηματική διαταραχή και οι επίμονες διαταραχές του θυμικού. Στην κατηγορία αγχώδεις διαταραχές συμπεριλαμβάνεται οποιαδήποτε διαταραχή ανήκει στις νευρωτικές, σωματόμορφες και αγχώδεις διαταραχές. Το δείγμα της έρευνας αποτελείται από 146 άτομα, 67 άνδρες και 79 γυναίκες. Η ηλικία του δείγματος κυμαίνεται από 27 έως 93, με μέσο όρο τα 69 έτη. Από τα αποτελέσματα προκύπτει ότι οι διαβητικοί ασθενείς εμφανίζουν υψηλό ποσοστό διαταραχών διάθεσης. Τα ευρήματα συζητούνται σε συνάρτηση με τη βιβλιογραφία, η οποία χρησιμοποιήθηκε στο κεφάλαιο της ΕισαγωγήςThe present study aims to investigate the association between diabetes mellitus and the emotional distress of depression and / or anxiety disorders. In the present study, diabetes is categorized as insulin-dependent diabetes mellitus, non-insulin-dependent diabetes mellitus and "other forms of diabetes". The category of depressive emotional disorder includes other diseases in which there is either a depressive episode or dysthymia. Specifically, recurrent depressive disorder, depressive episode, postpartum depression, bipolar affective disorder, and persistent mood disorders are included. Anxiety disorders include any disorder that belongs to the neurotic, somatoform and anxiety disorders. The research sample consists of 146 people, 67 men and 79 women. The age of the sample ranges from 27 to 93, with an average of 69 years. The results show that diabetic patients have a high rate of mood disorders. The findings are discussed in relation to the literature used in the Introduction chapter

Οι αντιλήψεις των νοσηλευτών για την εκπαίδευση αυτοδιαχείρισης του Σακχαρώδη Διαβήτη υποβοηθούμενη από τεχνολογία. Μια συστηματική ανασκόπηση ποιοτικών και ποσοτικών ερευνών

Εισαγωγή: Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια, μη μεταδοτική νόσος, η οποία σχετίζεται με όλες τις ηλικιακές ομάδες και επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο. Η γενετική προδιάθεση σε συνδυασμό με τους διάφορους περιβαλλοντικούς παράγοντες, δημιουργούν μια πολυμορφία στην φαινομενική έκφραση της νόσου με σοβαρές επιπλοκές για τους ασθενείς. Σκοπός: Σκοπός την παρούσας ανασκόπησης ήταν η διερεύνηση των αντιλήψεων των νοσηλευτών, για την εκπαίδευση των ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΣΔ) στην αυτοδιαχείριση της νόσου τους, υποβοηθούμενης από την τεχνολογία. Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε συστηματική βιβλιογραφική ανασκόπηση πρόσφατων μελετών που δημοσιεύθηκαν μεταξύ 2016 έως και 2022 στις βάσεις δεδομένων PubMed, Cochrane και EBSCO Essentials. Αξιολογήθηκαν μόνον αγγλόφωνες δημοσιεύσεις χρησιμοποιώντας προκαθορισμένα κριτήρια επιλογής. Αποτελέσματα: 13 μελέτες (9 ποιοτικές έρευνες, 2 ποσοτικές και 2 με μικτές μεθόδους) πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης στη μελέτη και αναθεωρήθηκαν περαιτέρω. Από την περιγραφική σύνθεση των ευρημάτων τους προέκυψαν τα θέματα: Η εκπαίδευση στην χρήση νέων τεχνολογιών στην αυτοδιαχείριση του ΣΔ, τα οφέλη της χρήσης νέων τεχνολογιών στην αυτοδιαχείριση του ΣΔ, εμπόδια και δυσκολίες στη χρήση νέων τεχνολογιών, οι αντιλήψεις, προτάσεις και προβληματισμοί του νοσηλευτικού και λοιπού υγειονομικού προσωπικού για τη χρήση νέων τεχνολογιών στην αυτοδιαχείριση του ΣΔ. Συμπέρασμα: Η χρήση νέων τεχνολογιών στον ΣΔ αποτελεί μια ευκαιρία τόσο για τους/τις ασθενείς όσο και για τους/τις επαγγελματίες υγείας, να διαχειριστούν την νόσο με εργαλεία πολλών δυνατοτήτων όπως διευκόλυνσης στη λήψη αποφάσεων, ακρίβειας στην μέτρηση, αμεσότητας στην επικοινωνία και στην πρόσβαση και ενίσχυσης της θεραπευτικής σχέσηςIntroduction: Diabetes mellitus is a chronic, non-contagious disease that affects all age groups and millions of people all over the world. The genetic predisposition, combined with various environmental factors, show a polymorphism at the phenotype of the disease, with severe complications for patients. Objective: The objective of this review was to investigate the perceptions of nurses, regarding the education of patients with diabetes melitus(DM) in the self-management of their disease assisted by technology. Methodology: A systematic review of recent studies published between 2016 and 2022 in the PubMed, Cochrane and EBCO Essentials databases was performed. Only English-language publications were evaluated, using pre-defined selection criteria. Results: 13 studies (9 qualitative, 2 quantitative and 2 mixed methods), met the study inclusion criteria and they were further reviewed. The descriptive synthesis of findings, led to the following topics: the training in the use of new technologies in the self-management of DM, the benefits of using new technologies, obstacles and difficulties in the use of new technologies, as well as the perceptions, suggestions and concerns of nurses and healthcare professionals regarding self-care management of DM and new technologies. Conclusion: The use of new technologies in DM is an opportunity for both patients and health professionals to manage the disease using potential tools and reinforce skills in order to facilitate decision-making, accuracy in measurement, immediacy in communication and access and strengthening relationships