Ο Ασκληπιός, ο θεός της Ιατρικής και ο Ιησούς Χριστός ως Θεός θεραπευτής στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο.

Η παρούσα διπλωματική εργασία ασχολείται με το θέμα των θαυμάτων τόσο στην Αρχαία Ελληνική παράδοση όσο και στην εποχή του Ιησού Χριστού. Δηλαδή γίνεται αναφορά στον αρχαίο ελληνικό θεό της Ιατρικής Ασκληπιό καθώς και στα θαύματα που τέλεσε ο Ιησούς Χριστός ως θεός και άνθρωπος ὀπως αναφέρονται στο τρίτο ευαγγέλιο της Καινής Διαθήκης, συγκεκριμένα στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, όντας ο ίδιος Έλληνας εθνικός γιατρός. Η έβδομη ενότητα του δεύτερου κεφαλαίου της παρούσας εργασίας αναφέρεται στη θέση του Ευαγγελίου του Λουκά στην Ακολουθία του Μυστηρίου του Ευχελαίου. Τέλος, στο τρίτο κεφάλαιο της παρούσας εργασίας αναφέρονται οι ομοιότητες και οι διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στα θαύματα που τέλεσε ο Ασκληπιός, ο θεός της Ιατρικής και στα θαύματα που τέλεσε ο Ιησούς Χριστός, όπως αναφέρονται στο Ευαγγέλιο του Ευαγγελιστή Λουκά.This dissertation deals with the subject of miracles both in the Ancient Greek tradition and in the time of Jesus Christ. That is, reference is made to the ancient Greek god of Medicine Asclepius as well as in the miracles celebrated Jesus Christ as god and man as mentioned in the third gospel of the New Testament, especially in Luke' s Gospel, being the same a Greek national doctor. The seventh unit of the second chapter of this paper refers to the location of the Gospel of Luke in the Devotional of the Mystery of Unction. Finally, the third chapter of this work mentions the similarities and differences that exist between the miracles celebrated Asclepius, god of Medicine and miracles celebrated Jasus Christ as reported in the Gospel of Evangelist Luke

Από την καθημερινότητα του πρωτοβυζαντινού αριστοκράτη

εικ

acquiT he contribution of MR Urography in imaging congenital malformations in children - preliminary results

 Magnetic resonance urography (MRU) is a fairly new technique which has been studied for the last 10 years. MRU offers increased spatial and temporal resolution and provides quantitative functional information on renal perfusion, excretion and drainage. This article presents the first results obtained from MRU studies in children in Northern Greece. 21 children (3-11 years old) diagnosed with congenital malformations were studied with MRU. A standardized protocol was created in order to make MRU feasible in everyday use, based on protocols suggested by other researchers. Both T1 and T2 weighted images were obtained using the following sequences: 2D Τ2-weighted fat saturation, 3D single shot fast spin-echo (SSFSE/RARE), 2D Radial SSFSE and T1-weighted gradient LAVA (3D SPGR). In 16 out of the 21 cases the MRU images and data agreed with the previous diagnosis based on radionuclide and ultrasound studies. In 5 cases MRU provided additional information, altering or even overruling the previous diagnosis. These 5 cases are presented in this article

Ένας κορμός του αγαλματικου τΰπου Doria: Ασκληπιός ή Αμφιάραος;

Keine Zusammenfassung (verfügbar).Ο μαρμάρινος κορμός του αγαλματίου ανδρικής μορφής (αρ. ευρ. 30245) δωρήθηκε από την οικογένεια Βαλλιάνου στο Μουσείο Μπενάκη το 1988. Το εικονογραφικό μοτίβο της στήριξης του κορμού σε ραβδί και ο τρόπος με τον οποίο φορά το ιμάτιο αποτελούν χαρακτηριστικά θεότητας με ιαματικές ιδιότητες. Η μορφή μοιράζει το βάρος της ανάμεσα στο δεξί κάτω άκρο και σε μία μη σωζόμενη ράβδο κάτω από την αριστερή μασχάλη. Το αριστερό κάτω άκρο είναι το προτασσόμενο, άνετο σκέλος. Ο κορμός κλίνει έντονα προς την πλευρά του σταθερού σκέλους, όπως και η ευθεία των ώμων που γέρνει έντονα. Τα άνω άκρα έπεφταν στο πλάι του σώματος. Το κεφάλι ήταν ελαφρά γυρισμένο προς την πλευρά του άνετου σκέλους. Το ιμάτιο καλύπτει το αριστερό μπράτσο (αφήνοντας τον αριστερό ώμο ακάλυπτο), πέφτει πίσω από την πλάτη στη δεξιά πλευρά, δημιουργεί μια χοντρή πτυχή στην περιοχή της λεκάνης και ανεβαίνει απότομα προς την αριστερή μασχάλη, όπου χρησίμευε ως κάλυμμα της ράβδου. Το αδύνατο, νεανικά αποδοσμένο, σώμα με το λεπτό και λείο δέρμα του έρχεται σε αντίθεση με την απόδοση του ιματίου, το οποίο δημιουργεί βαθιές πτυχώσεις με ογκώδεις ακμές. Κύρια όψη του αγαλματίου ήταν μόνο η πρόσθια. Σύμφωνα με τεχνοτροπικές παρατηρήσεις το έργο εντάσσεται στις δημιουργίες της υστεροελληνιστικής περιόδου. Η απόδοση του σώματος και του ενδύματος τοποθετείται χρονολογικά ύστερα από τις έντονα κινημένες μορφές των μέσων ελληνιστικών χρόνων. Το γλυπτό μπορεί να συγκριθεί με τα γλυπτά του β' μισού του 2ου αι. π.Χ. Ο κορμός ανήκει στον αγαλματικό τύπο Doria, γνωστός από τρεις μεγάλου μεγέθους αναπλάσεις των αυτοκρατορικών χρόνων (στο Παλέρμο, τη Ρώμη και τη Φλωρεντία), ο οποίος διαφοροποιείται από την πλειονότητα των απεικονίσεων των θεοτήτων, λόγω της σχεδόν ολοκληρωτικής γύμνωσης του άνω κορμού. Το πρωτότυπο με βάση τα τεχνοτροπικά στοιχεία του χρονολογείται γύρω στο 370 π.Χ. Ο κορμός του Μουσείου Μπενάκη είναι το μοναδικό έργο της ελληνιστικής εποχής, το οποίο μπορεί να ενταχθεί αναμφίβολα στη σειρά των έργων που ανάγονται τυπολογικά στο συγκεκριμένο γλυπτό. Ένα αγαλμάτιο στη Θεσσαλονίκη, το οποίο βρέθηκε στην Όλυνθο και χρονολογείται υποχρεωτικά πριν από την καταστροφή της πόλης το 348 π.Χ. αποτελεί παραλλαγή του ίδιου τύπου. Επειδή το αγαλμάτιο της Ολύνθου όπως και αυτό του Μουσείου Μπενάκη είναι φιλοτεχνημένα σε πεντελικό μάρμαρο, το πρωτότυπο θα πρέπει να αναζητηθεί στην Αττική. Ο τύπος Doria συνδέεται εικονογραφικά με τον τύπο του Ασκληπιού της Επιδαύρου (γ' τέταρτο του 4ου αι. π.Χ.) όπως καταδεικνύει η στάση του σώματος, η γυμνότητα του άνω κορμού και η πτύχωση του ενδύματος στα κάτω άκρα. Ο τύπος της Επιδαύρου χρησιμοποιήθηκε και για τις απεικονίσεις του Αμφιάραου, όπως αποδεικνύουν ο σωζόμενος κορμός αγαλματίου του 4ου αι. π.Χ. από το Αμφιαράειο του Ωρωπού και μία μορφή σε ανάγλυφο του 320-10 π.Χ. -στο τελευταίο ο τύπος εκπροσωπείται με μια εικονογραφικά ελαφρώς διαφοροποιημένη μορφή. Η γύμνωση του άνω κορμού, όπως παραδίδεται στους δύο αγαλματικούς τύπους, φαίνεται ότι ταιριάζει περισσότερο σε ένα νεαρό ήρωα απ' ότι σε ένα Ασκληπιό. Επομένως προκύπτει το ερώτημα, μήπως ο αγαλματικός τύπος Doria απεικονίζει τον ήρωα Αμφιάραο. Τα χρόνια που διαμορφώθηκε ο συγκεκριμένος τύπος θα μπορούσε στην Αττική να είχε ανατεθεί ένα άγαλμα του ήρωα, καθώς το υπό αθηναϊκή κυριαρχία ιερό του στον Ωρωπό γνώρισε την πρώτη περίοδο ακμής μεταξύ του 386 και 366 π.Χ. Αν και δεν είναι βέβαιο ότι το αγαλμάτιο του Μουσείου Μπενάκη απεικονίζει τον Ασκληπιό ή τον Αμφιάραο, οι γνώσεις μας εμπλουτίζονται σημαντικά, δεδομένου ότι το γλυπτό αυτό αποτελεί το πρωιμότερο σωζόμενο παράδειγμα ενός αγαλματικού τύπου των χρόνων γύρω στο 370 π.Χ., γνωστού από αναπλάσεις των αυτοκρατορικών χρόνων και από ένα γλυπτό της κλασικής εποχής. Ως αττική εργασία των ύστερων ελληνιστικών χρόνων, μας επιτρέπει να υποθέσουμε ότι και το πρότυπο του είχε φιλοτεχνηθεί στην Αττική και βρισκόταν εκεί, τουλάχιστον μέχρι το β' μισό του 2ου αι. π.Χ. Το συγκεκριμένο έργο δεν θα ήταν προφανώς ιδιαίτερα γνωστό ή σημαντικό, αφού δεν αντιγράφτηκε σε κάποιο από τα πολυάριθμα υστεροκλασικά αναθηματικά ανάγλυφα θεοτήτων με ιαματικές ιδιότητες, ούτε αναπλάστηκε όπως π.χ. ο εικονογραφικά παρόμοιος Ασκληπιός της Επιδαύρου

Οργάνωση και ανάδειξη του θαλάσσιου μετώπου μικρών παράκτιων πόλεων : η περίπτωση των Καμένων Βούρλων

Η παρούσα διπλωματική εξετάζει τον παράκτιο χώρο και συγκεκριμένα τις μικρές πόλεις και τη δομή τους στην Ελλάδα. Ειδικότερα, εστιάζει στο θαλάσσιο μέτωπο των πόλεων αυτών, υπό το πρίσμα των πιέσεων που δέχονται κυρίως από τη διάρθρωση και τη δομή των λειτουργιών που έχουν αναπτυχθεί διαχρονικά κατά μήκος των παραλιακών τους οδών. Ως μελέτη περίπτωση επιλέχθηκε η μικρή παραθαλάσσια πόλη των Καμένων Βούρλων (Ν. Φθιώτιδας), λόγω του έντονα τουριστικού της ενδιαφέροντος και της διαχρονικής διέλευσης από αυτή βασικών μεταφορικών δικτύων της χώρας. Σκοπός της διπλωματικής εργασίας είναι η διατύπωση προτάσεων χωρικής οργάνωσης για την αναβάθμιση του θαλάσσιου μετώπου της πόλης, με κύριο άξονα της σχεδιαστικής λύσης την πεζοδρόμηση της παραλιακής οδού και την αξιοποίηση της ανενεργής πλέον Ν.Ε.Ο. (ύστερα από την κατασκευή του ΠΑΘΕ) για την περαιτέρω ρύθμιση της κυκλοφορίας της πόλης