Diagnostic utility of the sonographic median to ulnar nerve cross-sectional area ratio in carpal tunnel syndrome

Background/aim: The aim of this study was to assess the diagnostic utility of the ultrasonographic ratio of median nerve cross-sectional area (m-CSA) to ulnar nerve cross-sectional area (u-CSA), the m-CSA/u-CSA ratio, in carpal tunnel syndrome (CTS). Materials and methods: Fifty patients with positive symptoms and electromyography results of CTS and 50 healthy matched control subjects were evaluated. Ultrasonographic m-CSA and u-CSA measurements of each participant were made at the level of the pisiform bone and the m-CSA/u-CSA ratio was calculated. Results: Using the m-CSA cut-off value of 11.95 mm2 showed a sensitivity of 80\% and a specificity of 80\% while using a cut-off value 2.95 for the ratio of m-CSA/u-CSA showed a sensitivity of 86\% and a specificity of 72\% in the diagnosis of CTS. Conclusion: The ratio of m-CSA/u-CSA at the level of the pisiform bone was not detected to be superior to m-CSA in the diagnosis of CTS

Risk factors associated with work-related musculoskeletal disorders in dentistry

Purpose: To evaluate musculoskeletal system-related complaints; identify regions at risk in dentists by observing and inquiring the dentists at work; and find out the associations with age, sex, working years, academic position and departments, positions during work and daily working hours. Methods: Modified Nordic Questionnaire (m-nMQ) was used to evaluate pain, hospital admissions and absenteeism. Quick Exposure Check (QEC) form was utilized to assess risk exposure levels related with low-back, neck, hand-wrist and shoulder-arm. Results: 163 dentists were included the most painful regions were found to be back (66.9%), neck (65%) and low back (64.4%). Musculoskeletal symptoms were more prevalent in women and research assistants. QEC scores were found to be lower in those who performed regular exercises. Conclusion: Dentists should be educated about ergonomics at the beginning of their professional life

Comparison of the Effects of Myofascial Meridian Stretching Exercises and Acupuncture in Patients with Low Back Pain

Background : Acupuncture and myofascial meridians show great anatomical and clinical compatibility. Objectives: We aimed to compare the effects of myofascial meridian stretching exercises and acupuncture in patients with low back pain. Methods : We randomized 81 subjects with acute/subacute low back pain into three groups: an acupuncture (A) group, a myofascial meridian stretching (MMS) group, and a control (C) group. We recorded the Numerical Rating Scale (NRS) and Roland- Morris Disability Questionnaire (RMQ) scores at baseline and weeks two and six. We evaluated posterior pelvic tilt and transversus abdominis muscle strenghth with a pressure biofeedback unit, back extensor muscle strength by the Sorenson test, and lumbar range of motion (ROM) with an inclinometer. Group A received acupuncture (BL 57 and BL 62 acupoints) and stretching exercises according to the posterior superficial line were applied to the MMS group. Results : Improvements in the NRS score were more prominent in group A than in group C (p = 0.004). The RMQ score improvement between baseline and weeks two and six was more prominent in groups A and MMS (p < 0.001, p = 0.001, respectively). The Sorenson test showed significant improvement between the baseline and week two in groups A and MMS (p = 0.004, p < 0.001, respectively). The increase in lumbar ROM measurement in the MMS group between baseline and week two was significantly higher than in groups A and C (p = 0.009, p < 0.001, respectively). Conclusion : Stretching exercises according to the myofascial meridian system and acupuncture contributed to improved symptoms in the first two weeks in patients with acute/subacute low-back pain

Osteosarcopenia: Clinical Perspective

Osteosarkopeni yaşlanma ile ilişkili iki kronik kas iskelet sistemi sorunu olan osteoporoz ve sarkopeninin birlikteliğini tanımlayan bir geriatrik sendromdur. Bu sendrom düşmelere ve kırıklara, morbidite, mortalite ve yeti yitiminde artışa ve yaşam kalitesinde azalmaya yol açabilir. Osteosarkopenin etiyopatogenezi multifaktöriyeldir; mekanik, biyokimyasal, genetik ve yaşam tarzı ile ilişkili faktörler ortaya çıkmasında önemli rollere sahiptir. Prevalansı %5 ile %37 arasında bildirilmiştir. Prevalanstaki bu değişkenlik, muhtemelen çalışma popülasyonlarındaki heterojeniteye veya farklı tanı kriterlerin kullanılmasına bağlıdır. Osteosarkopeni tanısı detaylı klinik değerlendirme (örneğin; tarama ve risk hesaplama araçları, kavrama kuvveti ölçümü, fiziksel performans testleri), laboratuvar testleri ve görüntüleme yöntemleri ile konulabilir. Osteoporoz tanısına yönelik olarak kemik mineral yoğunluğunu ölçmek için en sık kullanılan dual enerjili X-ışını absorbsiyometri yöntemidir. Sarkopenide meydana gelen iskelet kas kütlesindeki kaybı saptamak amacıyla kullanılan görüntüleme teknikleri ise dual enerjili X-ışını absorbsiyometri, bilgisayarlı tomografi, ultrasonografi ve manyetik rezonans görüntülemedir. Osteosarkopeninin tedavi seçenekleri arasında egzersiz, besin takviyeleri (protein, D vitamini, kalsiyum ve kreatin), yaşam tarzı değişiklikleri ve farmakolojik tedaviler yer almaktadır. Osteosarkopeni gelişiminin altında yatan mekanizmalar daha iyi anlaşıldıkça hem kası hem de kemiği hedef alan terapötik ajanların geliştirilmesi, yeni bir araştırma alanı haline gelmiştir. Bu derlemede, konuyla ilgili güncel literatür ışığında, osteosarkopenin epidemiyolojisi, patogenezi, tanı ve tedavisi özetlenmiştir.Osteosarcopenia is a geriatric syndrome characterised by the co-existence of osteoporosis and sarcopenia, two chronic musculoskeletal conditions associated with ageing. This syndrome may lead to falls and fractures, increased morbidity, mortality and disability, and reduced quality of life. the etiopathogenesis of osteosarcopenia is multifactorial; mechanical, biochemical, genetic and lifestyle factors all play important roles. Its prevalence has been reported between 5% and 37%. the varied prevalence is likely due to the heterogeneous populations or non-unified diagnostic criteria for this syndrome. Osteosarcopenia can be diagnosed by detailed clinical assessment (e.g. screening and risk calculation tools, grip strength, physical performance tests), laboratory tests and imaging methods. Dual-energy X-ray absorptiometry is the most common method used in measuring bone mineral density for the diagnosis of osteoporosis. the imaging techniques used to detect loss of skeletal muscle mass in sarcopenia are dual-energy X-ray absorptiometry, computed tomography, ultrasonography and magnetic resonance imaging. Treatment options for osteosarcopenia include exercise, nutritional supplements (protein, vitamin D, calcium and creatine), life style modifications and pharmacological therapy. With increasing understanding of the underlying mechanisms of osteosarcopenia, the development of therapeutic agents targeting both muscle and bone has become a new area of investigation. This review summarises the epidemiology, pathophysiology, diagnosis and treatment of osteosarcopenia in the light of the relevant literature

Monoton Uyarı Sırasında EEG (Mü) Ritim Deseknronizasyonu.

Bu çalışmada bir motor hareketin hem gerçekleştirilmesi (execution) hem de izlenmesi (observation) sırasında EEG kayıtları alınarak ayna nöron sistemi hakkında, EEG aracılığıyla, bilgi edinilmesi amaçlanmıştır. Yöntem 10 sağlıklı gönüllüden metalik bir kıskacı sıkıp bırakma hareketi yapmaları istendi. Gönüllüler iki ayrı seansta incelenmeye tabi tutuldu: bir seansta önce hareketi yapmaları sonra videoya çekilmiş aynı hareketi kendileri yapıyormuş gibi (imgelem) videodan izlemeleri istendi. Diğer seansta ise önce imgelem yaparak hareketi izlemeleri sonra kıskacı sıkma hareketini yapmaları istendi. Ayna nöron aktivite belirteçleri olarak μ(8-12 Hz) /β(15-25 Hz) supresyonu ve olaya ilişkin spektral düzensizlik (ERSP) incelendi. EEG verileri OpenBCI sistem kullanılarak elde edildi, EEGLAB yazılımı ile veri analizi yapıldı. Video stimulasyon paradigmalarının oluşturulması ve EEG ile senkronizasyonu için açık-kaynak PsychoPy uygulaması kullanıldı. Sonuçlar Hem hareketi yapma hem de imgelem karşı hemisferde (C3) μ ve β bantlarında anlamlı desenkronizasyona yol açtı (p<0.05). C3 lokalizasyonunda her iki frekans bandı için de (μ ve β) oturumlar arası anlamlı fark bulunmazken, C4 ve P3 lokalizasyonlarında seanslar arasında β frekansında iki grupta anlamlı fark saptandı (p<0.05). İki farklı oturum değerlendirildiğinde C3 lokalizasyonunda μ supresyonunda oturumlar arasında anlamlı farklılık gözlenmezken β frekans supresyonunun önce hareket sonra imgelem oturumunda diğer oturuma göre anlamlı derecede fazla (p<0.05) olduğu saptandı. Yorum Çalışmanın bulguları EEG nin ayna nöron aktivitesine ilişkin işlevsel bilgiler sunduğu ve β frekans supresyonunun sağlıklı kişilerde imgelemin bir göstergeci olarak kullanılabileceğini düşündürmüştür. Bu bulgu imgelem temelli rehabilitasyonda (inme rehabilitasyonu gibi) , rehabilitasyon planı için yararlı ipuçları sunabilir

El için Robotik Ayna Terapi Sisteminin Geliştirilmesi

Bu bildiride, geliştirmekte olduğumuz ince kavrama hareketi odaklı robotik rehabilitasyon sistemi genel hatlarıyla sunulmuştur. Geliştirilen sistemde ayna terapi esas alınmıştır. Hazırlanan videoları seyreden hastaya, ilgili ince kavrama hareketlerinin robot marifetyle uygulanması hedeflenmiştir. Hareketin gözlenmesi, imgelemi ve yerine getirilmesi sürecini bütünüyle kapsayan sistemde, EEG ölçümü de yer almaktadır. Ayna nöron aktivitesini ve kortikospinal uyarılabilirliği arttırmayı hedefleyen yaklaşım ile hazırlanan videoların izlenmesi sırasında yepılan EEG kayıtları, mu ve beta baskılanmasının incelenmesine de imkan tanımaktadır. Geliştirilen sistemin ilerleyen dönemlerde kişiye özel görüntülerin izlenmesi, imgelemi ve tatbiki ile optimal terapi amaçlı kullanılması hedeflenmektedir.In this paper, the robotic hand therapy system that we have been developing is discussed. It is based on the mirror therapy. It is aimed to assist the patient as he observes the pinching motion in the movie. The system that covers the action observation, motor imagery and execution includes EEG analysis, as well. The movies are prepared so as to increase the corticospinal excitability and the mirror neuron system activity. The EEG data is utilized to analyze the mu and beta suppression. In the future, the developed system is planned to be used for the purpose of optimal therapy by observing and imagining the motions in the personally prepared movies

Analysis of mirror neuron system activation during action observation alone and action observation with motor imagery tasks

This study aimed to explore the relationship between action observation (AO)-related corticomotor excitability changes and phases of observed action and to explore the effects of pure AO and concurrent AO and motor imagery (MI) state on corticomotor excitability using TMS. It was also investigated whether the mirror neuron system activity is muscle-specific. Fourteen healthy volunteers were enrolled in the study. EMG recordings were taken from the right first dorsal interosseous and the abductor digiti minimi muscles. There was a significant main effect of TMS timing (after the beginning of the movement, at the beginning of motor output state, and during black screen) on the mean motor evoked potential (MEP) amplitude. Mean MEP amplitudes for AO combined with MI were significantly higher than pure AO session. There was a significant interaction between session and TMS timing. There was no significant main effect of muscle on MEP amplitude. The results indicate that corticomotor excitability is modulated by different phases of the observed motor movement and this modulation is not muscle-specific. Simultaneous MI and AO enhance corticomotor excitability significantly compared to pure AO