Wprowadzenie

Wprowadzenie w zawartość tomu "Muzyka religijna - między epokami i kulturami. T. 2.

Wyzwania badawcze i metodologiczne lingwistyki historycznej : refleksje po dyskusji

"Mimo iż badania nad historią języka mają bardzo długą tradycję, przed lingwistami pragnącymi zgłębiać tajemnice zmian języka naturalnego wciąż pojawiają się nowe problemy i zadania. Kongres historyków języka pokazał najbardziej dowodnie, że studia nad przeszłością polszczyzny rozwijają się dynamicznie i wielokierunkowo. Trudno nie dostrzec, że niewiele prac poświęca się wyłącznie metodologii, nie zauważyć miażdżącej przewagi prac materiałowych; wydaje się ona naturalna dla naszej dziedziny. Jednak pracom materiałowym – niestety – rzadko towarzyszy refleksja metodologiczna, nawet elementarna (jak zdefiniowanie stosowanych terminów i narzędzi badawczych), a tym bardziej prowadzona na poziomie najogólniejszym: pytań o tożsamość dziedziny, o jej cel główny, perspektywy." [...] (fragm.

Electrochemical synthesis of ZnO nanowires

Tlenek cynku (ZnO) jest półprzewodnikiem typu n o szerokiej przerwie wzbronionej i dużej energii wiązania ekscytonu. Dzięki tym właściwościom może on znaleźć zastosowanie w elektronice, optoelektronice czy też jako fotokatalizator. Dodatkowo, znaczną poprawę właściwości półprzewodnika można uzyskać poprzez zastosowanie materiałów nanostrukturalnych, szczególnie struktur pseudo jednowymiarowych, np. nanodrutów.Otrzymywano nanodruty ZnO metodą anodowego utleniania (anodyzacji) metalicznego cynku w roztworach wodorowęglanów sodu, o stężeniach 5-50 mM, oraz wodorowęglanie amonu (5mM). Proces prowadzono przy potencjałach z zakresu 5-20 V, przez 1-30 min w temperaturze pokojowej. Szczegółowo zbadano wpływ takich parametrów jak: potencjał anodyzacji, stężenie elektrolitu oraz czasu trwania procesu na morfologię uzyskiwanych warstw. Stwierdzono, że bezpośrednio w procesie anodyzacji uzyskuje się struktury nanodrutów zbudowane z zasadowego węglanu cynku. Tak otrzymany materiał poddano wygrzewaniu w celu otrzymania krystalicznego ZnO. Zaproponowano również mechanizm narastania struktur nanodrutów na substracie metalicznym. Morfologie uzyskanych nanostruktur zbadano za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego, natomiast skład chemiczny określono przy użyciu dyfraktometrii rentgenowskiej.Zinc oxide (ZnO) is a wide band gap n-type semiconductor with high exciton binding energy. Due to these properties it can be used in electronics, optoelectronics and as a photocatalyst. Using semiconductor nanostructures, especially 1D nanostructures like nanowires, allows to improve its properties.ZnO nanowires were obtained by anodic oxidation (anodization) of metallic zinc in sodium bicarbonate (5-50 mM) and ammonium bicarbonate (5 mM) electrolytes. Anodization was performed at different anodizing potentials (5-20 V) for 1-30 minutes at room temperature. Parameters like: anodizing potential, electrolyte concentration and time of the process were examined to check morphology changes of nanowire arrays. After anodization, nanowires were composed of zinc hydroxycarbonate. To obtain the crystalline ZnO nanowires it is necessary to anneal the samples. The mechanism of nanowires arrays growth on a metal substrate was also proposed. The morphology of the obtained ZnO layers was analyzed by using a Field Emission Scanning Electron Microscope. The crystallinity and phase composition of the obtained ZnO nanostructures were examined by XRD measurements

Preparation of nanoporous oxide layers in the process of pulsed anodization of metallic tin

Tlenki cyny ze względu na swoje właściwości znajdują szerokie zastosowanie jako sensory gazów czy też katalizatory. Trwają również badania nad wykorzystaniem ich nanoporowatych struktur jako materiału anodowego w akumulatorach litowo-jonowych. Anodowe utlenianie jest stosunkowo tanią i wydajną metodą otrzymywania nanostruktur. Uzyskano warstwy tlenku na powierzchni metalu, poprzez anodyzację prowadzoną w 0,3 M roztworze kwasu szczawiowego w temperaturze pokojowej. Proces utleniania prowadzono w sposób pulsacyjny przykładając określoną różnice potencjałów na 50 ms, po której następowała 500 ms przerwa, cykl powtórzono 900 razy. Zbadano również wpływ przyłożonego potencjału na tworzenie się struktur. Tworzenie dobrych jakościowo warstw zachodziło w określonym zakresie wartości różnicy potencjałów. Otrzymane nanoporowate struktury charakteryzowały się wysokim stopniem otwartości, w przeciwieństwie do warstw uzyskanych anodyzacją ciągłą.Tin oxides due to their properties are widely used as gas sensors or catalysts. Research is being carried out into the use of nanoporous structures as anode material in lithium-ion batteries. Anodic oxidation is relatively cheap and efficient method of obtaining nanostructures. Oxide layer was obtained on the metal surface by anodization in a 0.3 M oxalic acid solution at room temperature. The oxidation was conducted by applying specific potential differences for 50ms, followed by 500ms break, the cycle was repeated 900 times. The effect of the applied potential on the formation of the structures was also examined. Creating good quality layers occurred within a specific range of values of the potential difference. The resulting nanoporous structures were characterized by a high degree of pore opening, in contrast to the layers formed with continuous anodization