Distribution of intestinal parasites in patients presented at the Parasitology Laboratory of the Medical School of Mustafa Kemal University during the years 2006 and 2010

AMAÇ: Bu çalışmada Mustafa Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Parazitoloji Laboratuvarına Ocak 2006-Mayıs 2010 tarihleri arasında başvuran toplam 9421 kişinin dışkı örneği retrospektif olarak bağırsak parazitleri yönünden araştırılmıştır. Ayrıca bu kişilerden selofanlı lam örneği alınabilen 781 olgunun preparatları incelenerek Enterobius vermicularis yumurtası aranmıştır Çalışmamızda hastanemiz parazitoloji laboratuarı kayıtları geriye dönük olarak taranarak bağırsak parazit sıklığının saptanması ve bu sonuçların yıllık değişiminin önceki yıllarla ve diğer çalışmalarla karşılaştırılması amaçlanmıştır. YÖNTEMLER: Toplam 9427 kişiden alınan dışkı ve 781 kişiden alınan selofanlı lam örnekleri incelenmiştir. Dışkı örneklerine, önce makroskobik, nativ-lügol ile inceleme ve formolle çöktürme yöntemleri uygulanmıştır. X10’luk ve X40’lık büyütmelerle protozoon (kist veya trofozoiti) ve helmint (yumurta veya larva) varlığı araştırılmıştır. Alınan selofanlı lam preparatları ise X10’luk ve X40’lık büyütmelerle direk mikroskobik incelemeleri yapılarak E. vermicularis yumurtası aranmıştır BULGULAR: Başvuranların 5146 (%52,6)’sı kadın 4275 (%45,4)’i erkek olmak üzere toplam 9421 dışkı örneği incelenmiştir. 835 (%48,3)’i erkek, 893 (%51,7) kadın olmak üzere toplam 1728 (%18,3) olguda bağırsak paraziti bulunmuştur. İncelenen 781 selofanlı lam örneğinin 410 (%52,5)’u kadın, 371 (47,5)’i ise erkek olguya aittir. İncelenen selofanlı lam örneklerinde 96 (%53,3)’sı erkek 84 (%46,7)’ü kadın olmak üzere toplam 170(%95,5) olguda E. vermicularis ve 10(%5,5) olguda Taenia spp yumurtası saptanmıştır. Dışkı inceleme sonuçları değerlendirildiğinde parazitlerin türlere göre dağılımı şöyledir; Blastocystis hominis 882(%51,0), Giardia intestinalis 313(%18,1), Entamoeba coli 268(%15,5), Entamoeba histolytica/dispar 129(%7,5), Chilomastix mesnilii 42(%2,4), Hymenolepis nana 35(%2.0), Strongyloides stercoralis 18(%1,0), Dicrocoelium dentriticum 13(%0,8), E. vermicularis 12(%0,7), Taenia spp, 6(%0,4), Iodamoeba butschlii 5(%0,3), Trichuris trichiura 2(%0,1), Ascaris lumbricoides 2 (%0,1), Balantidium coli 1(%0,1). SONUÇ: Hatay da geçmiş senelerde yapılan çalışmalara göre bağırsak parazit oranları düşük bulunmuştur.Ancak barsak parazitleri halk sağlığı için önemli bir problem olarak devam etmektedirOBJECTIVE: In this study, it was aimed to evaluate the prevalence of intestinal parasites of the patients who applied to Parasitology Laboratory Mustafa Kemal University Medical Faculty province from 2006 to 2010 retrospectively. 781 cellophane tape preparations were examined directly Enterobius vermicularis eggs were investigated. The aim of this study was to determine the prevalence of intestinal parasites and to evaluate changes in the annual rates by retrospective screening of the data from our hospital parasitology laboratory. METHODS: In this study carried out from January 2006-June 2010, a total of 9427 stool samples were examined using native-Lugol and flotation/sedimentation methods and 781 cellophane tape preparations were examined directly. At stool samples, firstly macroscopic investigating for helmint adult afterwards nativ lügol and formaldehyde precipitation performed and with microscope at X10, X40 magnifications to determine protozoon (cyst or trophozoites ) and helmint (egg and larvae) occurance. Preperats with cellophaned tape were investigated to determine E. vermicularis egg at microscope magnifications with X10, X40. RESULTS: A total 9421 stool specimens from 5146 (% 54,6) males and 4275 (45,5%) females for intestinal parasites were examined. Intestinal parasites were found in 835(48,3%) male and 893 (%51,7) females. One or more intestinal parasites were detected in 1728 (%18,3) patients. A total of 781 cellophane tape specimens were examined 371 (%47,5) male and 410(%52,5) female. E.vermicularis was found in a total of 170 (8.72%) patients; of whom 65 (9.8%) were male patients and 85 (8.0%) female. The distribution of intestinal parasites detected in stool specimens were follows; Blastocystis hominis 882(%51,0), Giardia intestinalis 313(%18,1), Entamoeba coli 268(%15,5), Entamoeba histolytica/dispar 129(%7,5), Chilomastix mesnilii 42(%2,4), Hymenolepis nana 35(%2.0), Strongyloides stercoralis 18(%1,0), Dicrocoelium dentriticum 13(%0,8), E. vermicularis 12(%0,7), Taenia spp, 6(%0,4),Iodamoeba butschlii 5(%0,3), Trichuris trichiura 2(%0,1), Ascaris lumbricoides 2 (%0,1), Balantidium coli 1(%0,06) CONCLUSION: The prevalence rates in this study seemed to be lower when compared to the previous studies in Hatay. It has been shown that intestinal parasites are still important for public health problem

Cutaneous leishmaniasis and its status in Hatay province, Turkey

AMAÇ: Yurdumuzda Güneydoğu Anadolu Bölgesi ve Çukurova yöresinde endemik olarak görülen kutanöz leishmaniasis (KL) yıllardır önemini koruyan bir halk sağlığı problemidir. Çalışmada 2006-2011 yılları arasında Hatay İl Sağlık Müdürlüğü ve Mustafa Kemal Üniversitesi Araştırma Hastanesi Parazitoloji Laboratuvarı verilerinin birlikte analizi ile Hatay ilinde KL olgularının ve odaklarının belirlenmesi amaçlanmıştır. YÖNTEMLER: Parazitoloji Laboratuvarına Ocak 2006-Temmuz 2011 tarihleri arasında farklı polikliniklerden KL şüphesiyle başvuran 596 hastadan smear örnekleri alınmıştır. Ayrıca lezyonun süresi, sayısı, yeri, hastanın yaşı ve yerleşim yerini (ilçe ve köy olarak) içeren bilgi formları doldurulmuştur. KL şüpheli lezyonlardan smear yapılarak, Giemsa boyası ile boyanmış, 100X immersiyon objektifi ile mikroskop incelemesi yapılarak parazitin amastigot formu görünen olgulara pozitif KL tanısı konmuştur. İstatistiksel yöntemlerde ki kare testi kullanılmıştır. BULGULAR: İncelenen 596 olgudan 273 (%45,8)’ü KL açısından pozitif bulunmuştur. Pozitif olguların 139 (%50,9)’u kadın, 134 (%49,1)’ü erkek hastadır. Olguların 39 (%14,3)’unda birden fazla lezyona rastlanmıştır. Lezyonun kadınlarda baş-boyun ve gövde kısmında daha çok (p=0,036, p=0,240) erkeklerde bacakta daha fazla olduğu (p=0,014) saptanmıştır. KL tanısı konan yaş gruplarının 0-12 yaş 73 (%26,7) ve 13-24 yaş arasında 89 (%32,6) kişi olduğu, lezyon süresinin çoğunlukla 0-6 ay arasında bulunduğu saptanmıştır. Hatay İl Sağlık Müdürlüğü’ne 2006-2011 yılları arasında yapılmış tüm bildirimler incelenmiş, Mustafa Kemal Üniversitesi Hastanesi Parazitoloji Laboratuvarından yapılan bildirimler dışındaki hastaların kayıtları da incelenmiştir. Toplam 269’u erkek, 266’sı kadın hasta olmak üzere 535 hasta belirlenmiştir. İl Sağlık Müdürlüğü verilerinde yaş, cinsiyet, yaşadığı ilçe yanısıra hastanın kliniğinin değerlendirildiği gözlemlenmiştir. SONUÇ: Hatay’da önceki yıllara göre KL’nin yeni enfeksiyon odaklarının varlığı tespit edilmiştir. Bu odakların Hassa, Samandağı ve Altınözü ilçelerinde ve özellikle Suriye sınırına çok yakın olan köylerde olmasının Hatay’da olgu sayısını daha da artırabileceğini düşündürmektedir. Bu nedenle KL saptanan ilçe ve köylerde düzenli aralıklarla tarama yapılması, kayıtların düzenli tutulabilmesi ve tedavilerinin sağlanması için İl Sağlık Müdürlüğü ile birlikte tanı ve tedavi konusunda eğitimler verilmesinin gerektiği sonucuna varılmıştır.OBJECTIVE: Cutaneous leishmaniasis (CL), which is endemic in the South-East Anatolia and Cukurova areas, has been an important public health problem for years. This study is an: analysis of Mustafa Kemal University, Research Hospital, Parasitology Laboratory and Hatay Provincial Health Directorate’s data collected between years 2006-2011, to determine more recent cutaneous leishmaniasis sources in Hatay province and reasons for this increasing trend. METHODS: Smear samples were collected from 596 patients who applied to the Parasitology Laboratory in between January 2006-July 2011. Information forms including the lesion’s duration, number, location (as providence and village), patient’s age and location have been filled. In cases suspected of cutaneous leishmaniasis, a smear was performed, stained with Giemsa and microscopy examination was performed with 100X immersion objective. Positive CL recognition was placed on cases when the amastigot form of parasite was observed. Ki square test was used for statistical analyses. RESULTS: Two hundred seventy three cases of 596 patients (45.8% of patients) were found to be CL positive. One hundred thirty nine (50.9%) of positive cases were female and 134 (49.1%) of positive cases were male. Thirty nine (14,3%) of 273 positive cases have more than one lesion. The lesion locations of head, neck and trunk were most commonly involved among women (p=0,036, p=0,240), on the other hand leg was most common side on men (p=0,014). CL commonly observed at ages between 0-12 in 73 (26.7%) cases, and ages between 13-24 in 89 (32.6%) cases. Most of the lesion durations were between 0-6 months. All the cases notified to Hatay Provincial Health Directorate between years 2006- 2011 were assessed except the cases belong to Mustafa Kemal University, Research Hospital, Parasitology Laboratory. Total of 535 patients (269 men, 266 women; including our patients) were notified. It is noticed that Provincial Health Directorate’s data includes only age, gender, year and town and also clinical features of the patient CONCLUSION: In Hatay, unlike previous years, presence of new CL focal points were observed. These cases are concentrated at Hassa, Samandağı and Altınözü towns and particularly at regions very close to Syrian border. These locations could be the reasons for increased number of CL cases. For this reason performing periodical screenings at the provinces and towns where CL was diagnosed should be realized. Moreover, giving seminars and educational sessions were planned in collaboration with Hatay Provincial Health Directorate

Treatment experience with liposomal amphotericin B in pediatric patients with kala-azar

Amaç: Kala-azar retikuloendotelial sistemin multisistemik enfeksiyonudur. hepatosplenomegali ve hipergamaglobulinemi ile karakterizedir. pentavalan antimon bileşikleridir. Tedavide antimon içeren ilaçlara karşı direnç gelişmesi ve antimon bileşiklerinin yan etkileri nedeniyle lipozomal amfoterisin B kullanımı gündeme gelmiştir. Çalışmamızda kala-azarlı çocuk hastaların tedavisinde 6 aylık lipozomal amfoterisin B tedavisi deneyimlerimizi sunmayı amaçladık. Yöntem: Ocak 2014-Haziran 2014 tarihleri arasında Mustafa Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde tanı alan 6 visseral leishmaniasisli olgu retrospektif olarak incelendi. Tüm hastalar lipozomal amfoterisin B (AmBisome®) ile tedavi edildi. Bulgular: Tüm hastalara kemik iliği aspirasyonu yapıldı ve tümünde Leishmania amastigotları görüldü. Olguların hepsinde ateş, hepatomegali ve splenomegali vardı. En sık hematolojik bulgu anemi (%100) ve nötropeni (%100) idi. Olguların beşinde hipergamaglobulinemi saptandı. Bir olguda Hemofagositik lenfohistiyositozis (HLH) saptandı. Uygun leishmaniasise.Objective: Kala-azar is a multisystem infection of the reticuloendothelial system. It is characterized by prolonged fever, hypergammaglobulinemia. The conventional treatment of kala-azar consists of pentavalent antimony compounds. Because of the resistance to drugs, including antimony and the side effects of antimony compounds, liposomal amphotericin B therapy is now being used. In our study, we aimed to present our 6 months of experience about treatment with liposomal amphotericin B of pediatric patients with kala-azar. Method: In this study, 6 consecutive cases of visceral leishmaniasis admitted to Mustafa Kemal University Medical Faculty Hospital between January 2014 and June 2014 were analyzed retrospectively. All patients with kalaazar were treated with liposomal amphotericin B (AmBisome®). Results: Bone marrow aspirate was obtained in all cases and Leishmania amastigotes were detected in all of them. Fever, hepatomegaly and splenomegaly were present in all cases. Anemia (100%) and neutropenia (100%) were the most Hypergammaglobulinemia was noted in 5 cases. Severe Hemophagocytic lymphohistiocytosis (HLH) secondary to visceral leishmaniasis revealed in 1 patient. Despite initiating appropriate antileishmanial and HLH 2004 protocol treatments, She died after 19 days of hospitalization due to acinetobacter septicemia. In 5 patients were finally cured. Conclusion: Kala-azar should be suspected in the differential diagnosis with prolonged fever, marked splenomegaly hepatomegaly, and cytopenia. Liposomal amphotericin B seems to be the effective therapy in the treatment of pediatric visceral leishmaniasis in Turkey

Leishmaniasis in Turkey: Determination of Leishmania Species by Matrix-Assisted Laser Desorption Ionization Time-Of-Flight Mass Spectrometry (MALDI-TOF MS)

Background: Cutaneous leishmaniasis (CL) is endemic in Southeastern Anatolia, mainly in Sanliurfa and Hatay provinces, and the causative agents are mostly Leishmania tropica and less frequently L. infantum. Here, we report the first MAL-DI-TOF analyses of Leishmania promastigotes obtained from the cultures of two CL cases from Osmaniye and Hatay provinces who were initially diagnosed by microscopy, culture and identified as L. infantum with Real-Time PCR (RT-PCR). Methods: Samples obtained from the skin lesions of patients were initially stained with Giemsa and cultivated in NNN medium. Examination of the smears and cultures revealed Leishmania amastigotes and promastigotes, respectively. The promastigotes (MHOM/TR/2012/CBU15 and MHOM/TR/2012/MK05) ob-tained from the cultures of both patients were used for RT-PCR targeting the ITS-1 region in the SSU of rRNA. The reference strains of four Leishmania spe-cies (L. infantum, L. donovani, L. tropica and L. major) were initially assessed with MALDI-TOF and their data were added to MALDI-TOF Biotyper Library. Results: Both RT-PCR and MALDI-TOF analyses indicated that the causative agent in both patient samples was L. infantum. Conclusion: Despite disadvantages such as requirement of culture fluid with nothing but promastigotes and high cost, MALDI-TOF analysis may be a fast, sensitive and specific diagnostic tool in especially large-scale research studies, where the cost declines, relatively