Impure Reason. Hamann's Metacritique of Kantian Purism

Celem pracy jest przedstawienie dokonanej przez Johanna Georga Hamanna metakrytyki puryzmu Kantowskiej "Krytyki czystego rozumu". Hamann bada założenia Kantowskiej krytyki, wśród których fundamentalne jest przekonanie o możliwości uczynienia rozumu czystym. Zdaniem Kanta rzetelne zbadanie rozumu i wyznaczenie jego kompetencji musi uczynić go najpierw niezależnym od uwikłania w rozmaite pozarozumowe uwarunkowania. Według Hamanna te uwarunkowania są nieusuwalne i tworzą tkankę myślenia, a zatem nie można od nich abstrahować. Hamann zalicza do nich: politykę, tradycję i zwyczaj, wiarę, doświadczenie i język. Kantowskie «oczyszczenie» rozumu jest dla Hamanna nieuprawnione. Rozum nie jest i nie może być czysty.The aim of this thesis is to present Johann Georg Hamann's metacritique of Kantian purism enclosed in "Critique of Pure Reason". Hamann takes a close look at Kant's assumption that reason can be pure. According to Hamann's view, conditions which make reason impure are indispensable and imminent for any philosophical reflexion. Reason is always already affected by political ideologies, tradition, custom, faith, experience and language. Kantian «purification» of these conditions is illegitimate. For Hamann reason is never pure