Child abuse & neglect in Suriname

De bescherming van kinderen tegen elke vorm van geweld is een fundamenteel recht dat gewaarborgd wordt door het Internationaal Verdrag van de Rechten van het Kind (IRVK). Toch is geweld een deel van het leven voor veel kinderen over de hele wereld – ongeacht hun economische en sociale omstandigheden, cultuur, religie of etniciteit – met zowel directe gevolgen als gevolgen die een leven lang kunnen voortduren. Sinds Suriname in 1993 het IRVK heeft getekend, heeft de overheid verschillende plannen ontwikkeld, uitgevoerd en geëvalueerd om de ‘basiscondities’ voor de implementatie van het verdrag te verbeteren. Zelfrapportage in huidig onderzoek laat echter een hoge prevalentie van kindermishandeling en verwaarlozing in Suriname zien. Uit de focusgroepen is gebleken dat lijfstraffen, hoewel beschouwd als een schending van de integriteit en de waardigheid van het kind, nog steeds algemeen aanvaard en toegepast worden in Suriname. Deelnemende ouders/verzorgers wezen in deze focusgroepen op de noodzaak van opvoedprogramma’s, om zo meer alternatieven voor niet gewelddadige vormen van opvoeden te leren. De in dit onderzoek geïmplementeerde opvoedcursus heeft een positief effect laten zien op de opvoedvaardigheden van ouders en de gedragsproblemen van de kinderen. Tevens is een instrument onderzocht dat screent op posttraumatische stressstoornis – een van de veelvoorkomende gevolgen van kindermishandeling. Hiermee kunnen kinderen met trauma(klachten) worden opgespoord, kan behandeling in een vroeg stadium worden geboden en kunnen chronische symptomen mogelijk beperkt of helemaal voorkomen worden. Bovenstaande duidt erop dat een alomvattende nationale aanpak van kindermishandeling en verwaarlozing in Suriname van belang is

Perceptions of Adolescents and Caregivers of Corporal Punishment: A Qualitative Study Among Indo-Caribbean in Suriname

While the protection of children from all forms of violence is a fundamental right guaranteed by the Convention on the Rights of the Child, violence remains a part of life for children around the globe. Corporal punishment is a form of violence and a dominant practice as a method of corrective parenting in the Caribbean. While researchers are starting to ask children directly about their experiences of violence, there is limited research on children's perspectives of the function, legality, and boundaries of corporal punishment, particularly in low-and middle-income countries. This study begins to address this gap by reporting on 12 focus groups that were conducted with adolescents (aged 12 to 18 years) and caregivers of Indo-Caribbean background in Suriname. The aim is to explore adolescents' and caregivers' shared perspectives about the prevalence of corporal punishment in Suriname, responses to and feelings about its use as a discipline strategy and perspectives of the rationales for and against corporal punishment, and their views on banning it. Analyses were done using ATLAS.ti version 1.0.50, a qualitative data package. Corporal punishment showed to be an everyday experience in children's lives in Suriname. There was no clear consensus regarding adolescents' and caregivers' perspectives on the parental use of corporal punishment. Many participants hesitated to support efforts to prohibit corporal punishment legally. Messages arising from this study could usefully inform the development of a public information campaign on safe and effective discipline of children in Suriname