In grote lijnen: Thema's in de natuurwetenschappen

Wie kent het verhaal niet? Van 1831-1836 maakte de jonge natuuronderzoeker Charles Robert Darwin een reis om de wereld mee op het Britse oorlogschip Beagle. Drieëntwintig jaar later publiceerde hij On the Origin of Species by Means of Natural Selection, waarin hij de theorie uitwerkt dat alle soorten planten en dieren zich uit voorgaande vormen hebben ontwikkeld; dat er een evolutie heeft plaatsgevonden. De implicatie dat dus ook de mens een voorgaande vorm moet hebben gekend, betekende een hernieuwde confrontatie tussen kerk en wetenschap. Darwin zelf wilde daar in eerste instantie zijn vingers niet aan branden (hij had tenslotte ook theologie gestudeerd in Cambridge); pas in 1871 ging hij in op de afstamming van de mens (The Descent of Man). Het bestaan van evolutie betekende een revolutie voor de wetenschap. De evolutietheorie werd een van de belangrijkste natuurwetenschappelijke theorieen. Survival of the Fittest en Natural Selection werden begrippen die overal, zowel binnen als buiten de wetenschap, gebruikt maar ook misbruikt werden. De evolutietheorie vormt een van de grote thema's in de natuurwetenschappen die in deze Studium Generale bundel In grote lijnen aan de orde komt

Integration after adaptation to transparent motion: Static and dynamic test patterns result in different aftereffect directions

AbstractOne of the many interesting questions in motion aftereffect (MAE) research is concerned with the location(s) along the pathway of visual processing at which certain perceptual manifestations of this illusory motion originate. One such manifestation is the unidirectionality of the MAE after adaptation to moving plaids or transparent motion. This unidirectionality has led to the suggestion that the origin of this MAE might be a single source (gain control) located at, or beyond areas that are believed to be responsible for the integration of motion signals. In this report we present evidence against this suggestion using a simple experiment. For the same adaptation pattern, which consisted of two orthogonally moving transparent patterns with different speeds, we show that the direction of the resulting unidirectional MAE depends on the nature of the test stimulus. We used two kinds of test patterns: static and dynamic. For exactly the same adaptation conditions, the difference in MAE direction between testing with static and dynamic patterns can be as large as 50o. This finding suggests that this MAE is not just a perceptual manifestation of a passive recovery of adapted motion sensors but an active integrative process using the output of different gain controls. A process which takes place after adaptation. These findings are in line with the idea that there are several sites of adaptation along the pathway of visual motion processing and that the nature of the test pattern determines the fate of our perceptual experience of the MAE