Prevalence of Clinical and Neuroimaging Markers in Cerebral Amyloid Angiopathy: A Systematic Review and Meta-Analysis

BACKGROUND: Limited data exist regarding the prevalence of clinical and neuroimaging manifestations among patients diagnosed with cerebral amyloid angiopathy (CAA). We sought to determine the prevalence of clinical phenotypes and radiological markers in patients with CAA. METHODS: Systematic review and meta-analysis of studies including patients with CAA was conducted to primarily assess the prevalence of clinical phenotypes and neuroimaging markers as available in the included studies. Sensitivity analyses were performed based on the (1) retrospective or prospective study design and (2) probable or unspecified CAA status. We pooled the prevalence rates using random-effects models and assessed the heterogeneity using the Cochran Q and I2 statistics. RESULTS: We identified 12 prospective and 34 retrospective studies including 7159 patients with CAA. The pooled prevalence rates were cerebral microbleeds (52% [95% CI, 43%-60%]; I2=93%), cortical superficial siderosis (49% [95% CI, 38%-59%]; I2=95%), dementia or mild cognitive impairment (50% [95% CI, 35%-65%]; I2=97%), intracerebral hemorrhage (ICH; 44% [95% CI, 27%-61%]; I2=98%), transient focal neurological episodes (48%; 10 studies [95% CI, 29%-67%]; I2=97%), lacunar infarcts (30% [95% CI, 25%-36%]; I2=78%), high grades of perivascular spaces located in centrum semiovale (56% [95% CI, 44%-67%]; I2=88%) and basal ganglia (21% [95% CI, 2%-51%]; I2=98%), and white matter hyperintensities with moderate or severe Fazekas score (53% [95% CI, 40%-65%]; I2=91%). The only neuroimaging marker that was associated with higher odds of recurrent ICH was cortical superficial siderosis (odds ratio, 1.57 [95% CI, 1.01-2.46]; I2=47%). Sensitivity analyses demonstrated a higher prevalence of ICH (53% versus 16%; P=0.03) and transient focal neurological episodes (57% versus 17%; P=0.03) among retrospective studies compared with prospective studies. No difference was documented between the prevalence rates based on the CAA status. CONCLUSIONS: Approximately one-half of hospital-based cohort of CAA patients was observed to have cerebral microbleeds, cortical superficial siderosis, mild cognitive impairment, dementia, ICH, or transient focal neurological episodes. Cortical superficial siderosis was the only neuroimaging marker that was associated with higher odds of ICH recurrence. Future population-based studies among well-defined CAA cohorts are warranted to corroborate our findings

Clinical, Neuroimaging, and Genetic Markers in Cerebral Amyloid Angiopathy-Related Inflammation: A Systematic Review and Meta-Analysis

Background: There are limited data regarding the prevalence of distinct clinical, neuroimaging and genetic markers among patients diagnosed with cerebral amyloid angiopathy-related inflammation (CAA-ri). We sought to determine the prevalence of clinical, radiological, genetic and cerebrospinal fluid biomarker findings in patients with CAA-ri. Methods: A systematic review and meta-analysis of published studies including patients with CAA-ri was conducted to determine the prevalence of clinical, neuroimaging, genetic and cerebrospinal fluid biomarker findings. Subgroup analyses were performed based on (1) prospective or retrospective study design and (2) CAA-ri diagnosis with or without available biopsy. We pooled the prevalence rates using random-effects models and assessed the heterogeneity using Cochran-Q and I2-statistics. Results: We identified 4 prospective and 17 retrospective cohort studies comprising 378 patients with CAA-ri (mean age, 71.5 years; women, 52%). The pooled prevalence rates were as follows: cognitive decline at presentation 70% ([95% CI, 54%-84%]; I2=82%), focal neurological deficits 55% ([95% CI, 40%-70%]; I2=82%), encephalopathy 54% ([95% CI, 39%-68%]; I2=43%), seizures 37% ([95% CI, 27%-49%]; I2=65%), headache 31% ([95% CI, 22%-42%]; I2=58%), T2/fluid-attenuated inversion recovery-hyperintense white matter lesions 98% ([95% CI, 93%-100%]; I2=44%), lobar cerebral microbleeds 96% ([95% CI, 92%-99%]; I2=25%), gadolinium enhancing lesions 54% ([95% CI, 42%-66%]; I2=62%), cortical superficial siderosis 51% ([95% CI, 34%-68%]; I2=77%) and lobar macrohemorrhage 40% ([95% CI, 11%-73%]; I2=88%). The prevalence rate of the ApoE (Apolipoprotein E) ϵ4/ϵ4 genotype was 34% ([95% CI, 17%-53%]; I2=76%). Subgroup analyses demonstrated no differences in these prevalence rates based on study design and diagnostic strategy. Conclusions: Cognitive decline was the most common clinical feature. Hyperintense T2/fluid-attenuated inversion recovery white matter lesions and lobar cerebral microbleeds were by far the most prevalent neuroimaging findings. Thirty-four percent of patients with CAA-ri have homozygous ApoE ϵ4/ϵ4 genotype and scarce data exist regarding the cerebrospinal fluid biomarkers and its significance in these patients

Migration dynamics of European glass eel (Anguilla anguilla L., 1758) in the western Greek inland waters and eel fisheries production

In Greece, despite the economic importance of the European eel (Anguilla anguilla), the available biological data are scarce and limited. The aim of the present study is to analyze the current eel exploitation status as well as the glass eel migration dynamics in Greek inland waters in an area close to the eastern limit of the species geographical distribution. Towards this aim, eel production data were gathered from all official Greek authorities. Analysis of these data showed that the existing time series are insufficient, heterogeneous and usually contradicting. The exploitation pattern showed a pronounced regional character with great heterogeneity. The Greek eel fishery is mainly based on silver eel stage and showed a clear temporal pattern (November-February). A significant decrease in eel production was observed in the 80’s. In order to study the glass eel entrance in Greek inland waters as well as their biological characteristics, experimental fishing was carried out in two sites (Sagiada marsh and Alfios river - western Greece) from 1998 to 2000 and from 2001 to 2002. The main period of the glass eel entrance was from December to March and the migration pattern was similar to those observed along the Atlantic coast of southwestern Europe, despite the greater distance of Greek coast from the suggested spawning grounds. However, the temporal pattern was characterized by short term fluctuations. The majority of the catches were recorded from mid November until late March in Sagiada, while in Alfios about one month later, from mid December to mid April. These differences were attributed to the specific local environmental parameters. The data analysis showed that glass eel short-term freshwater migration consisted of waves with periods from 5 to 40 days and was correlated with environmental factors such as water temperature, atmospheric pressure, rainfall and moonlight. The present results showed that glass eel size (mean length: 6.02 cm±0.34 and mean weight: 0.19 g±0.05) was smaller compared to those reported for the Atlantic coast, but similar to those reported for the Mediterranean. Mean total length and weight showed high variation and also a decreasing trend over the season. Temporal changes were observed in the pigmentation stages of the glass eels showing a progressive increase of more pigmented individuals throughout the season, similar to those observed for the Atlantic coast. In contrary, glass eels of VB stage (‘true’ glass eel) consisted a small percentage (80%) during their major ascent in estuaries. The present study provides information that can be used as a baseline to design an efficient monitoring system of eel recruitment and also of fishery activities in a region which very few elements concerning the eel stock are available.Ο σκοπός της παρούσας διατριβής ήταν η ανάλυση της υφιστάμενης αλιευτικής εκμετάλλευσης του χελιού (Anguilla anguilla) και η μελέτη της δυναμικής εισόδου των νεαρών σταδίων του στα ελληνικά εσωτερικά νερά. Η περιοχή μελέτης παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς βρίσκεται στο ανατολικό όριο της γεωγραφικής κατανομής του είδους. Η ανάλυση των στοιχείων παραγωγής χελιού, δείχνει ότι οι υπάρχουσες χρονοσειρές είναι ελλιπείς, ετερόκλητες και συχνά αντικρουόμενες, οι δε παραγωγές συγκεκριμένων φορέων είναι σοβαρά υπο-εκτιμημένες. Το πρότυπο εκμετάλλευσης εμφανίζει έντονο τοπικό χαρακτήρα με μεγάλη ετερογένεια. Η αλιεία χελιού στην Ελλάδα βασίζεται κύρια στο στάδιο του ασημόχελου και είναι εποχική (Νοέμβριος-Φεβρουάριος). Από την ανάλυση των δεδομένων αποκαλύφθηκε σημαντική πτωτική τάση της παραγωγής από τις αρχές της δεκαετίας του ‘80. Για τη μελέτη της δυναμικής εισόδου των γυαλόχελων στα ελληνικά νερά, καθώς και των βιολογικών χαρακτηριστικών τους, πραγματοποιήθηκε πειραματική αλιεία, με τη χρήση βολκών από το 1998 έως το 2000 και από το 2001 έως το 2002. Η μελέτη έγινε σε δύο περιοχές της δυτικής Ελλάδας με διαφορετικά γεωμορφολογικά και υδρολογικά χαρακτηριστικά, στο έλος της Σαγιάδας και στις εκβολές του Αλφειού. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, η κύρια εποχή εισόδου των γυαλόχελων στα εσωτερικά νερά της Ελλάδας είναι μεταξύ Δεκεμβρίου και Μαρτίου (80% των συλλήψεων). Το εποχικό αυτό πρότυπο είναι παρόμοιο με εκείνο στις ατλαντικές ακτές της ΝΔ Ευρώπης, παρά τη μεγαλύτερη απόσταση των ελληνικών ακτών από τα υποτιθέμενα πεδία ωοτοκίας. Το εποχικό πρότυπο μετανάστευσης, ωστόσο, μεταβάλλεται σε μικρές χωρικές κλίμακες. Οι συλλήψεις γυαλόχελου στο έλος της Σαγιάδας αρχίζουν ένα μήνα νωρίτερα από ότι στον Αλφειό και επίσης, εμφανίζουν διαφορετικό μέγιστο, η Σαγιάδα τον Δεκέμβριο και ο Αλφειός τον Φεβρουάριο. Οι διαφορές αυτές, φαίνεται να συνδέονται με τις ιδιαίτερες τοπικές περιβαλλοντικές συνθήκες. Η ανάλυση των δεδομένων αποκάλυψε ότι η μετανάστευση γίνεται κατά κύματα, με περίοδο από 5 έως 40 ημέρες, και επηρεάζεται από περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως είναι η θερμοκρασία του νερού, η ατμοσφαιρική πίεση, η βροχή και το φως της σελήνης. Το μέγεθος του γυαλόχελου (μέση τιμή μήκους: 6,02 cm±0,34 SD και βάρους: 0,19 g±0,05 SD) στις ελληνικές ακτές είναι μικρότερο από εκείνο των ατλαντικών ακτών, αλλά εντάσσεται στο εύρος τιμών που έχουν καταγραφεί για τη Μεσόγειο. Επίσης, εποχική τάση μείωσης εντοπίστηκε στο μέσο μήκος και βάρος. Η ανάλυση των χρωματικών σταδίων (pigmentation stages) στα γυαλόχελα έδειξε εποχική διαφοροποίηση, παρόμοια με εκείνη των ατλαντικών ακτών. Αντίθετα, τα γυαλόχελα VB σταδίου (διάφανα χωρίς μελανοφόρα) αποτελούν μικρό ποσοστό (80%) κατά τη μέγιστη άνοδό τους στα ποτάμια. Η παρούσα μελέτη παρέχει στοιχεία, που μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για την οργάνωση ενός συστήματος παρακολούθησης, τόσο της αλιευτικής εκμετάλλευσης, όσο και της στρατολόγησης του χελιού, σε μια περιοχή, όπου η επιστημονική πληροφορία είναι περιορισμένη

Ψυχική ανθεκτικότητα σε παιδιά σχολικής ηλικίας και τρόποι προαγωγής της στο σχολείο για την αντιμετώπιση κρίσεων και καταστροφών

Η ψυχική ανθεκτικότητα των παιδιών σε καταστάσεις κρίσεων που οφείλονται σε φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές, η διερεύνηση των αντιδράσεων των παιδιών σε τραυματικές καταστάσεις και γενικότερα ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τις διάφορες αντιξοότητες που προκύπτουν αλλά και η ανάπτυξη στρατηγικών για την αρωγή και προαγωγή της ανθεκτικότητας στους ανηλίκους πρέπει να αποτελεί σήμερα προτεραιότητα για κάθε κοινωνία που θέλει να λέγεται πολιτισμένη. Στη μελέτη αυτή θα αναλυθούν οι έννοιες της ψυχικής ανθεκτικότητας των παιδιών και ποιοι προστατευτικοί παράγοντες βοηθούν στην καλύτερη αντιμετώπιση ενός τραυματικού γεγονότος ειδικότερα σε κάποια παιδιά ενώ σε άλλα όχι. Ακόμη θα αναφερθούν τρόποι παρέμβασης που μπορούν να εφαρμοστούν στο σχολικό περιβάλλον συμβάλλοντας προς την κατεύθυνση αυτή και βοηθώντας τον ψυχισμό των παιδιών αλλά και τρόποι αντιμετώπισης του μαζικού τραύματος στα παιδιά μειώνοντας την ευαλωτότητά τους .H κατανόηση της ψυχικής ανθεκτικότητας είναι σημαντική για όλους, αλλά ιδιαιτέρως για τους εκπαιδευτικούς που έρχονται αντιμέτωποι με τραυματικές καταστάσεις που βιώνουν οι μαθητές στο χώρο του σχολείου αλλά και στο ευρύτερο κοινωνικό τους περιβάλλον ,και καλούνται να βοηθήσουν τους μαθητές να ανταπεξέλθουν.Resilience in children during crisis situation ,occurring as a result of natural or man-made disasters, the research in children's exposure to trauma and in general their coping with adversity and to develop strategies for building their resilience should nowadays be a social priority for every society wishing to be stated as civilized. This study will analyze the concept of child resilience, which protective factors help some children positively deal with a traumatic event but not all minors. Additionally, there will be reference to certain ways of promoting resilience in the school environment in order for children to cope with mass trauma reducing their vulnerability. There will also be a reference of resilience projects used in schools. Understanding resilience is very important for everyone, particularly though for teachers who have to face traumatic events at schools and need to help pupils cope with these events that occur in school or their social environment

Delayed phenylketonuria diagnosis: A challenging case in child psychiatry

Phenylalanine hydroxylase deficiency is an autosomal recessive inborn error of phenylalanine metabolism. ηven in cases with negative newborn screening for inborn errors of metabolism, the possibility of a metabolic disorder including PKU should be considered in any child presenting symptoms of developmental disorders. Late diagnosed PKU patients require a more specialized and individualized management than if they were early treatment cases. We discuss a case of a child with typical autistic symptomatology, in whom years later a diagnosis of phenylketonuria was set, even neonatal screening was negative. Τhe patient was placed on a phenylalanine-restricted diet. After a period of clinical improvement, severe behavioral problems with aggressiveness and anxiety were presented. Less restrictive diet ameliorated the symptomatology. This case highlights the major medical importance of adequate newborn screening policy, in order to avoid missed diagnosed cases. PKU may be presented as autism spectrum disorder. Dietary management needs individualized attentive monitoring. © 2020 Walter de Gruyter GmbH, Berlin/Boston