What is the margin of error of surgeons and radiological imaging in diagnosing acute appendicitis?

Background: Acute appendicitis is the most common emergency requiring surgical intervention in general surgery. Negative appendectomy is defined as the removal of a pathologically normal appendix. Aim: In this study, we aimed to show our negative appendectomy rate. Materials and Methods: This study was carried out among 2990 patients who were operated on for appendicitis between 2015-2020 at the Health Sciences University, Istanbul Kanuni Sultan Suleyman Training, and Research Hospital. Accrual and historical records of the patients were analyzed using NCSS (Number Cruncher Statistical System) 2007 Statistical Software (Utah, USA) package program. The results were evaluated at the significance level of P < 0.05. Results: The mean age of all patients was 33. Of the patients, 1011 were women and 1979 were men. 27 of the women patients were pregnant. We requested a blood test (WBC count) and an abdominal ultrasound for all our patients who came with the complaint of abdominal pain in the right lower quadrant. Negative appendectomy was performed with ultrasonography in 622 patients with pathological diagnoses of lymphoid hyperplasia and fibrous obliteration (20.8%). We had abdominal computerized tomography (CT) for 285 patients and abdominal magnetic resonance imaging (MRI) for 16 of 27 pregnant women (59.25%) due to unclear clinical picture. Diagnostic laparoscopy was performed in 36 of the patients who underwent CT and 4 of the patients who underwent MRI since the diagnosis could not be made. We performed unnecessary appendectomy in 21.2% of the patients. Conclusion: With the increasing clinical follow-up experience of surgeons and developing technology in radiology, our aim is to minimize the negative appendectomy rate as much as possible

Contents of phenolic and flavonoid compounds in Isatis demiriziana Mısırdalı: an endemic to the Southeast

Isatis demiriziana Mısırdalı plant contains a number of compounds which has anticarcinogenic, antioxidant and other preventive effects. In this study, the flavonoid and phenolic contents in the plant samples harvested in the vegetative (leaf and root) and full flowering season (flower, leaf and root) were determined by LC-MS/MS. Among the 27 compounds studied, malic acid was found to be the most abundant compound in the methanolic extracts of samples and the amount of malic acid of vegetative root extracts were the highest (30124,37 µg g-1 dry-extract). Moreover, it was also determined considerable amount of salicylic acids and p-coumaric in the root extracts. This study is the first detailed study on the phenolic and flavonoid compounds of I. demiriziana. Based on the findings of this study, in further researches might be refered as an additional source in production of phenolic and flavonoid compounds

Demir Eksikliği Anemisi Bulunan Çocuklarda Demir Yerine Koyma Tedavisinin İştah Üzerine Etkisi

Amaç: Demir eksikliği anemisi (DEA) en sık ve önlenebilir mikrositik anemi sebebidir. Çocuk ve gebeler DEA’den en çok etkilenen hasta grubudur. DEA’nin önemli bulgularından biri iştahsızlıktır. Demir desteği yapılan demir eksikliği anemili çocuklarda iştahın düzelmesi ile ilgili sonuçlar ise çelişkilidir. Bu araştırmada demir tedavisi ile iştahın nasıl değiştiğinin belirlenmesi amaçlanmıştırGereç ve Yöntem: Ocak 2013-Mayıs 2014 tarihleri arasında Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniğine gelen 1-18 yaş arası demir eksikliği anemisi tanısı almış başka kronik hastalığı bulunmayan 106 çocuk çalışma grubuna dâhil edildi. Demir eksikliği anemisi olan çocuklarda tedavi öncesi ve sonrası yeme davranışları ÇYDA (Çocuklarda Yeme Davranışı Anketi) kullanarak belirlendi.Bulgular: Demir tedavisi öncesi grubun beslenme eğilimlerine bakıldığında en yüksek skorun; içme tutkusu, tokluk heveslisi ve gıdadan keyif alma davranışlarında; en düşük skorun ise duygusal aşırı yeme davranışında olduğu gözlenmekteydi. Demir tedavisi sonrasında; negatif iştah tutumlarından olan tokluk heveslisi ve yavaş yeme dışında tüm alt boyutlarda artan skor gözlenmekteyken en yüksek skor gıdadan keyif alma ve içme tutkusu grubunda gözlendi. Tedavi sonrası pozitif iştah tutumlarında cinsiyet farkı olmaksızın artan skorlar tespit edildi. Tartışma: Bu bulgular; demir eksikliği anemisinde demir replasman tedavisinin çocukların iştahında pozitif bir etki oluşturduğunu göstermektedir