Influence of potassium and NO addition on catalytic activity in soot combustion and surface properties of iron and manganese spinels

Two series of (0–4 wt%) potassium doped oxide catalysts based on iron and manganese spinel were prepared. The synthesized materials were characterized in terms of their structure (XRD, Raman spectroscopy) and surface electronic properties (work function measurements). The catalytic activity towards soot combustion was determined by temperature programmed oxidation of a physical mixture of soot and catalyst in tight contact in gas oxygen mixtures with and without NO addition. For iron spinel based mate- rials, where potassium is localized at the surface, the cata- lytic activity correlates with the work function lowering upon K doping, while for manganese spinel based materials, where potassium is incorporated into the bulk (formation of KMn 4 O 8 or KMn 8 O 16 ), the correlation was not found. The presence of NO in the gas mixture leads to a systematic decrease of soot ignition temperature for all samples

Bezpośrednie i odległe wyniki leczenia oponiaków górnej i środkowej części stoku oraz otaczających struktur

Background and purpose Meningiomas of the upper and middle parts of the clivus and surrounding structures are removed using petrosal approaches: anterior, posterior, combined and complete. The purpose of this study is to show the results of treatment of these meningiomas and to present our interpretation of the treatment strategy. Material and methods Twenty-six patients (17 women, 9 men) were included in the study. The neurological status of the patients was assessed before and after surgery as well as at the conclusion of the treatment. The following measurements and data were collected and recorded: approximate volume of the treated lesion, its relation to large blood vessels, cranial nerves and the brainstem, as well as tumour consistency and vascularisation. Results Symptoms duration ranged from 1 to 60 months (median: 16 months). In 57.7% of patients, imbalance was the predominant sign. Less frequent symptoms were: headaches, dysacusis and hemiparesis. Approximate volumes of the tumours ranged from 4 to 65 mL (mean: 32 mL). Total or subtotal resection was achieved in 73.1% of patients. The patients’ performance improved postoperatively in 34.5%, remained unchanged in 46.2% and deteriorated in 11.5% of patients. Two (7.8%) patients died after the surgery. Conclusions The use of petrosal approaches in the surgical treatment of meningiomas of the upper and middle parts of the clivus and the surrounding structures facilitates good or at least satisfactory neurological outcome with a high proportion of complete resections and relatively low mortality.Wstęp i cel pracy Oponiaki górnej i środkowej części stoku oraz otaczających struktur są leczone z wykorzystaniem dostępów skalistych: przedniego, tylnego, złożonego i całkowitego. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie własnych wyników leczenia powyższych oponiaków i własnej interpretacji strategii tego leczenia. Materiał i metody Analizie poddano grupę 26 chorych, wśród których było 17 kobiet i 9 mężczyzn. Ocenie podlegał stan neurologiczny chorych przed rozpoczęciem leczenia, po operacji i po zakończeniu leczenia oraz zmiany ich aktywności życiowej. Określano przybliżoną objętość operowanych guzów, ich stosunek do dużych naczyń, nerwów czaszkowych i pnia mózgu, jak również konsystencję i stopień unaczynienia. Wyniki Długość wywiadu wahała się od 1 do 60 miesięcy (mediana: 16 miesięcy). W 57,7% przypadków wiodącym objawem były zaburzenia równowagi. Rzadziej występowały bóle głowy, niedosłuch i niedowład połowiczy. Przybliżona objętość usuniętych guzów wahała się od 4 do 65 cm3 (średnia: 32 cm3). W 73,1% przypadków przeprowadzone resekcje były doszczętne lub z niewielkimi pozostałościami guzów. Aktywność życiowa leczonych w 34,6% poprawiła się, w 46,2% nie zmieniła się, w 11,5% nastąpiło jej pogorszenie, a 7,8% leczonych zmarło. Wnioski Stosowanie dostępów skalistych w operacyjnym leczeniu oponiaków górnej i środkowej części stoku oraz otaczających struktur pozwala na osiąganie przez chorych dobrego, względnie zadowalającego stanu neurologicznego, przy dużym odsetku doszczętnych resekcji i stosunkowo małej śmiertelności

Diagnostic and Therapeutic Biomarkers in Glioblastoma: Current Status and Future Perspectives

Glioblastoma (GBM) is a primary neuroepithelial tumor of the central nervous system, characterized by an extremely aggressive clinical phenotype. Patients with GBM have a poor prognosis and only 3–5% of them survive for more than 5 years. The current GBM treatment standards include maximal resection followed by radiotherapy with concomitant and adjuvant therapies. Despite these aggressive therapeutic regimens, the majority of patients suffer recurrence due to molecular heterogeneity of GBM. Consequently, a number of potential diagnostic, prognostic, and predictive biomarkers have been investigated. Some of them, such as IDH mutations, 1p19q deletion, MGMT promoter methylation, and EGFRvIII amplification are frequently tested in routine clinical practice. With the development of sequencing technology, detailed characterization of GBM molecular signatures has facilitated a more personalized therapeutic approach and contributed to the development of a new generation of anti-GBM therapies such as molecular inhibitors targeting growth factor receptors, vaccines, antibody-based drug conjugates, and more recently inhibitors blocking the immune checkpoints. In this article, we review the exciting progress towards elucidating the potential of current and novel GBM biomarkers and discuss their implications for clinical practice

Bezpośrednie i odległe wyniki leczenia chirurgicznego oponiaków przyśrodkowej części skrzydła mniejszego kości klinowej z wykorzystaniem dostępu czołowo-skroniowo-oczodołowo-jarzmowego

Background and purpose The fronto-temporo-orbito-zygomatic approach (FTOZA) is an alternative to the pterional approach in surgical resection of meningiomas of the medial part of the lesser wing of the sphenoid bone. The purpose of this study is to present our results of treatment of these meningiomas using the FTOZA. Material and methods Thirty patients (19 women, 11 men) with a central skull base tumour were included in the study. The neurological status of the patients was assessed before and after surgery as well as at the conclusion of treatment. The approximate volume of the operated tumour, its relation to large blood vessels, cranial nerves and brainstem, as well as consistency and vascularisation were assessed. Results The symptom duration ranged from 1 to 36 months (median: 6 months). Impaired visual acuity was the predominant symptom in 27.5% of patients. Less frequent symptoms included paresis/paralysis of the third cranial nerve, headache, psychoorganic syndrome and epilepsy. Approximate volume of the tumours ranged from 5 to 212 mL (median: 63 mL). Total or subtotal resection was achieved in 77% of patients. The postoperative performance status improved in 16.5%, did not change in 52.8% and deteriorated in 26.4% of patients. One (3.3%) patient died after the surgery. Conclusions The FTOZA is a useful technique for removal of tumours expanding superiorly to the middle cranial fossa base without significant compression of the brain. Ability to remove tumours through the described approach decreases as the degree of infiltration of the clivus increases.Wstęp i cel pracy Dostęp czołowo-skroniowo-oczodołowo-jarzmowy (DCSOJ) jest alternatywą dla dostępu pterionalnego w operacyjnym leczeniu oponiaków przyśrodkowej części skrzydła mniejszego kości klinowej. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie własnych wyników leczenia powyższych oponiaków z wykorzystaniem DCSOJ. Materiał i metody Analizie poddano grupę 30 chorych z guzami centralnej części podstawy czaszki, wśród których było 19 kobiet i 11 mężczyzn. Ocenie podlegał stan neurologiczny chorych przed rozpoczęciem leczenia, po operacji i po zakończeniu leczenia oraz zmiany ich aktywności życiowej. Określano przybliżoną objętość operowanych guzów, ich stosunek do dużych naczyń, nerwów czaszkowych i pnia mózgu, jak również konsystencję i stopień unaczynienia. Wyniki Długość wywiadu wahała się od 1 do 36 miesięcy (mediana: 6 miesięcy). W 27,5% przypadków wiodącym objawem były zaburzenia ostrości wzroku. Rzadziej występowały niedowład lub porażenie nerwu okoruchowego, bóle głowy, zespół psychoorganiczny i padaczka. Przybliżona objętość usuniętych guzów wahała się od 5 do 212 cm3 (mediana: 63 cm3). W 77% przypadków przeprowadzone resekcje były doszczętne lub z niewielkimi pozostałościami guzów. Aktywność życiowa leczonych w 16,5% uległa poprawie, w 52,8% nie zmieniła się, w 26,4% nastąpił jej spadek, 3,3% leczonych zmarło. Wnioski Dostęp czołowo-skroniowo-oczodołowo-jarzmowy stanowi dogodną drogę usuwania guzów nowotworowych rozrastających się ku górze z centralnej części podstawy środkowego dołu czaszki i obszarów sąsiadujących, bez konieczności wywierania znacznego ucisku na mózg. Możliwości usuwania guzów z omawianego dostępu maleją wraz z ich rozrostem wzdłuż stoku

Bezpośrednie i odległe wyniki leczenia oponiaków przedniej części pogranicza czaszkowo-szyjnego z wykorzystaniem dostępu przezkłykciowego częściowego

Background and purpose The partial transcondylar approach (PTA) is an alternative to the suboccipital approach in the surgical treatment of meningiomas of the anterior portion of the craniovertebral junction (APCVJ). The purpose of this study is to present our results of treatment of these meningiomas using PTA. Material and methods Fourteen patients (11 women, 3 men) with meningioma of the APCVJ were included in the study. Neurological status of the patients was assessed before and after surgery as well as at the conclusion of the treatment. The approximate volume of the operated tumour, its relation to large blood vessels, cranial nerves and brainstem, along with its consistency and vascularisation were assessed. Results The symptom duration ranged from 1 to 36 months (median: 11 months). In 79% of patients, motor deficits of the extremities were predominant symptoms. Less frequent symptoms included headache, cervical pain and sensory deficits of cervical nerves C2 to C5. Approximate volume of the tumours ranged from 2.5 mL to 22.1 mL (mean: 11.7 mL). Gross total or subtotal resection was achieved in 86% of patients. The postoperative performance status improved in 57%, did not change in 36% and deteriorated in 7% of the patients. Conclusions The PTA is a useful technique for removal of meningiomas expanding intradurally of the APCVJ without significant compression of the medulla. The results of treatment were good in most patients.Wstęp i cel pracy Dostęp przezkłykciowy częściowy (DPC) jest alternatywą dla dostępu podpotylicznego w operacyjnym leczeniu oponiaków przedniej części pogranicza czaszkowo–szyjnego (PCPCS). Celem niniejszej pracy jest przedstawienie własnych wyników leczenia powyższych oponiaków z wykorzystaniem DPC. Materiał i metody Analizie poddano grupę 14 chorych z oponiakami PCPCS, wśród których było 11 kobiet i 3 mężczyzn. Ocenie podlegał stan neurologiczny chorych przed rozpoczęciem leczenia, po operacji i po zakończeniu leczenia oraz zmiany ich aktywności życiowej. Określano przybliżoną objętość operowanych guzów, ich stosunek do dużych naczyń, nerwów czaszkowych i pnia mózgu, jak również konsystencję i stopień unaczynienia. Wyniki Długość wywiadu wahała się od 4 miesięcy do 36 miesięcy (mediana: 11 miesięcy). W 79% przypadków wiodącym objawem był niedowład kończyn. Rzadziej występowały bóle głowy i karku oraz zaburzenia czucia korzeniowego C2 do C5. Przybliżona objętość usuniętych guzów wahała się od 2,5 cm3 do 22,1 cm3 (średnia: 11,7 cm3). W 86% przypadków przeprowadzone wycięcia były doszczętne lub z niewielkimi pozostałościami guzów. Aktywność życiowa leczonych w 57% się poprawiła, w 36% nie zmieniła się, w 7% nastąpił jej spadek. Wnioski Dostęp przezkłykciowy częściowy stanowi dogodną drogę usuwania oponiaków rozrastających się wewnątrzoponowo w PCPCS, bez konieczności wywierania znacznego ucisku na rdzeń przedłużony i rdzeń kręgowy. Wyniki leczenia są u większości chorych dobre

Bezpośrednie i odległe wyniki leczenia przyzwojaków otworu szyjnego z wykorzystaniem różnych zakresów dostępu operacyjnego

Background and purpose The applied approach to the jugular foramen is a combination of the juxtacondylar approach with the subtemporal fossa approach type A. The purpose of this study is to present our results of treatment of jugular paragangliomas using the aforementioned approach. Material and methods Twenty-one patients (15 women, 6 men) with jugular paragangliomas were included in the study. The neurological status of the patients was assessed before and after surgery as well as at the conclusion of treatment. The approximate volume of the tumour, its relation to large blood vessels, cranial nerves and brainstem, as well as consistency and vascularity were also assessed. Results The duration of symptoms ranged from 3 to 74 months. In 86% of patients hearing loss was the predominant symptom. The less frequent symptoms included pulsatile tinnitus in the head, dysphagia and dizziness. Approximate volume of the tumours ranged from 2 to 109 cm3. A gross total resection was achieved in 71.5% of patients. The postoperative performance status improved in 38% of patients, did not change in 38% and deteriorated in 24% of patients. Conclusions A proper selection of the range of the approach to jugular foramen paragangliomas based on their topography and volume reduces perioperative injury without negative consequences for the radicality of the resection.Wstęp i cel pracy Stosowany dostęp do otworu szyjnego to połączenie dostępu okołokłykciowego i dostępu podskroniowego typu A. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie własnych wyników leczenia przyzwojaków otworu szyjnego z wykorzystaniem powyższego dostępu. Materiał i metody Analizie poddano grupę 21 chorych z przyzwojakami otworu szyjnego (15 kobiet i 6 mężczyzn). U 10 chorych wykorzystano pierwszy, u 7 – drugi, a u 4 – trzeci zakres dostępu do otworu szyjnego. Ocenie podlegały stan neurologiczny chorych przed rozpoczęciem leczenia, po operacji i po zakończeniu leczenia oraz zmiany ich aktywności życiowej. Określano przybliżoną objętość operowanych guzów, ich stosunek do dużych naczyń, nerwów czaszkowych i pnia mózgu. Wyniki Długość wywiadu wahała się od 3 do 74 miesięcy (mediana wyniosła 6 miesięcy). W 86% przypadków wiodącym objawem był niedosłuch. Rzadziej występowały pulsujący szum w głowie oraz zburzenia połykania i równowagi. Przybliżona objętość usuniętych guzów wahała się od 2 do 109 cm3. W 71,5% przypadków przeprowadzone resekcje były doszczętne. Aktywność życiowa u 38% pacjentów poprawiła się, u 38% nie zmieniła się, a u 24% uległa pogorszeniu. Wnioski Dobór zakresu dostępu do otworu szyjnego, podyktowany topografią i rozmiarami przyzwojaka rozwijającego się w tym otworze i jego otoczeniu, pozwala na ograniczenie urazu operacyjnego bez negatywnego wpływu na radykalność resekcji

Co-Mn-Al mixed oxides promoted by K for direct NO decomposition: Effect of preparation parameters

Fundamental research on direct NO decomposition is still needed for the design of a sufficiently active, stable and selective catalyst. Co-based mixed oxides promoted by alkali metals are promising catalysts for direct NO decomposition, but which parameters play the key role in NO decomposition over mixed oxide catalysts? How do applied preparation conditions affect the obtained catalyst's properties? Co4MnAlOx mixed oxides promoted by potassium calcined at various conditions were tested for direct NO decomposition with the aim to determine their activity, stability and selectivity. The catalysts were prepared by co-precipitation of the corresponding nitrates and subsequently promoted by KNO3. The catalysts were characterized by atomic absorption spectrometry (AAS)/inductive coupled plasma (ICP), X-ray photoelectron spectrometry (XPS), XRD, N-2 physisorption, temperature programmed desorption of CO2 (TPD-CO2), temperature programmed reduction by hydrogen (TPR-H-2), species-resolved thermal alkali desorption (SR-TAD), work function measurement and STEM. The preparation procedure affects physico-chemical properties of the catalysts, especially those that are associated with the potassium promoter presence. The addition of K is essential for catalytic activity, as it substantially affects the catalyst reducibility and basicity-key properties of a deNO catalyst. However, SR-TAD revealed that potassium migration, redistribution and volatilization are strongly dependent on the catalyst calcination temperature-higher calcination temperature leads to potassium stabilization. It also caused the formation of new phases and thus affected the main properties-S-BET, crystallinity and residual potassium amount.Web of Science97art. no. 59

Ponowne operacje chorych z glejakami wysoko zróżnicowanymi położonymi w okolicach elokwentnych mózgu lub w pobliżu okolic elokwentnych mózgu

Background and purpose Reoperations of patients with recurrent low-grade gliomas (LGG) are not always recommended due to a higher risk of neurological deficits when compared to initial surgery. The purpose of the present study was to evaluate surgical outcomes of patients operated on for recurrent LGG. Material and methods Sixteen patients who had surgery for recurrent LGG out of 68 LGG patients who underwent surgery at the Department of Neurosurgery in Sosnowiec, Poland between 2005 and 2011 were enrolled in the study. Results A large tumour volume prior to the initial surgery was the most significant parameter influencing LGG progression (96.6 cm3 vs. 47.9 cm3, p = 0.01). Increased incidence of epileptic seizures and decreased mental ability according to Karnofsky score were the most common symptoms associated with tumour recurrence. In the group of patients with malignant transformation, the relative cerebral blood volume (rCBV) was considerably increased (1.21 vs. 2.41, p < 0.01). No statistically significant difference was found in terms of the extent of resection between initial surgery and reoperation. Similarly, no significant difference was found in the number of patients with a permanent neurological deficit after initial surgery and reoperation. Conclusions Reoperations of the patients with recurrent LGG are not burdened with a higher risk of neurological sequelae when compared to initial surgery. The extent of resection during the surgery for LGG recurrence is comparable to initial surgery. The increase of rCBV seems to be a significant biomarker that indicates malignant transformation.Wstęp i cel pracy Ponowne operacje chorych z odrostem wysoko zróżnicowanego glejaka mózgu (WGM), zwłaszcza zlokalizowanego w obszarach elokwentnych mózgu, nie zawsze są zalecane. Powodem tego jest przekonanie, że ryzyko wystąpienia deficytów neurologicznych jest większe niż podczas pierwszej operacji. Celem pracy była ocena wyników leczenia chorych operowanych ponownie z powodu odrostu WGM. Materiał i metody W okresie od 2005 r. do 2011 r. w Klinice Neurochirurgii w Sosnowcu operowanych było 68 chorych z rozpoznaniem WGM. Do analizy włączono 16 chorych operowanych ponownie z powodu odrostu guza. Wyniki Jednym z najistotniejszych parametrów decydujących o progresji WGM była duża objętość guza przed pierwszą operacją (96,6 cm3 vs 47,9 cm3; p = 0,01). Głównym objawem odrostu guza była zwiększona częstość napadów padaczkowych oraz pogorszenie sprawności intelektualnej ocenianej w skali Karnofsky'ego. Wśród guzów, w przypadku których doszło do zezłośliwienia odrostu, obserwowano istotny wzrost względnej mózgowej objętości krwi (rCBV) (1,21 vs 2,41; p < 0,01). Nie stwierdzono statystycznie istotnej różnicy pod względem doszczętności resekcji między pierwszą i ponowną operacją. Nie stwierdzono statystycznie istotnej różnicy w liczbie chorych z utrwalonym deficytem neurologicznym po pierwszym zabiegu i po ponownej operacji. Wnioski Ponowne operacje chorych z odrostem WGM, również tych zlokalizowanych w obszarach elokwentnych mózgu, nie są obarczone większym ryzykiem powikłań neurologicznych w porównaniu z pierwszą operacją. Stopień resekcji osiągany przy operacjach odrostu WGM jest porównywalny z zakresem resekcji po pierwszej operacji. Istotnym parametrem wskazującym na zezłośliwienie procesu nowotworowego jest wzrost rCBV