Retrospektywna analiza pacjentów w aspekcie rozpowszechniania nadużywania alkoholu wśród chorych z udarem mózgu leczonych w Oddziale Neurologii

Introduction. Alcohol is a drug that is harmful to many organs, especially the brain, and may contribute to worse recovery in stroke patients treated in a neurological ward. There are few works in the literature dealing with alcohol-related problems in patients with stroke.Aim. Assessment of the prevalence of alcohol abuse in stroke and its impact on the diagnostic and therapeutic process in groups of patients diagnosed with harmful alcohol consumption or alcohol dependence syndrome.Material and Methods. The material consisted of 2770 medical records of patients hospitalized in the Department of Neurology with the Stroke Treatment Sub-Department at the Specialist Hospital of Stanisław Staszic in Piła from January 1 to December 31, 2015, which were analysed in terms of alcohol abuse by patients. Patients with stroke (40 people) were analysed in detail. The results of laboratory tests, risk factors, gender and age of the patients were analysed. The following methods of scientific research were used in the study: analysis of medical records, statistical analysis of quantitative and qualitative data with the use of STATISTICA v. 13.3 computer program by StatSoft.Results. There were 40 patients with ischemic and haemorrhagic stroke who abused alcohol in total (29.85%). Among patients with stroke, 70% presented harmful drinking, 30% — alcohol dependence syndrome. More than two risk factors for stroke were reported more frequently in the group of patients with stroke who abused alcohol than in those with stroke but did not abuse alcohol (38.8% vs. 30.0%; p = 0.0561). In laboratory studies, stroke patients who abused alcohol compared to non-drinkers had a statistically significantly higher red blood cell (MCV) volume, higher levels of the liver enzymes ASPAT and ALAT; p < 0.05.Conclusions. The lack of real information on the amount of alcohol consumed by a patient can make the diagnostic and therapeutic process very difficult, and thus delay the full diagnosis and implementation of the appropriate therapy. The study should be extended to include a prospective assessment. In order to increase the detection of alcohol abuse in patients, an objective interview, psychological assessment focused on the problem would be necessary, and the use of questionnaires with short, simple but precise questions that would allow to quantify the alcohol problem in a patient. (JNNN 2020;9(4):145–151)Wstęp. Alkohol jest używką, która oddziałuje szkodliwie na wiele narządów, a zwłaszcza na mózg i może przyczyniać się do gorszego zdrowienia pacjentów z udarem mózgu leczonych w oddziale neurologicznym. W literaturze mało jest prac poruszających problemy alkoholowe u pacjentów z udarem mózgu.Cel. Ocena rozpowszechnienia nadużywania alkoholu w udarach mózgu i wpływ na proces diagnostyczno-terapeutyczny w grupach pacjentów, u których zdiagnozowano picie alkoholu szkodliwe lub zespół zależności alkoholowej.Materiał i metody. Materiał stanowiło 2770 historii chorób pacjentów hospitalizowanych w Oddziale Neurologii z Pododdziałem Leczenia Udarów Mózgu w Szpitalu Specjalistycznym im. Stanisława Staszica w Pile w okresie 01.01.–31.12.2015 r., które analizowano pod kątem nadużywania alkoholu przez pacjentów. Szczegółowej analizie poddano chorych z udarem mózgu (40 osób). Analizie poddano wyniki badań laboratoryjnych, czynniki ryzyka, płeć i wiek chorych. W pracy posłużono się następującymi metodami badań naukowych: analiza dokumentacji medycznej, analiza statystyczna danych o charakterze ilościowym i jakościowym z wykorzystaniem programu komputerowego STATISTICA v. 13.3 firmy StatSoft.Wyniki. Pacjentów z udarem mózgu niedokrwiennym i krwotocznym nadużywających alkohol łącznie było 40 (29,85%). Spośród pacjentów z udarem mózgu 70% prezentowało picie szkodliwe, 30% — zespół zależności od alkoholu. W grupie pacjentów z udarem nadużywających alkohol w porównaniu do pacjentów z udarem ale nie nadużywających alkoholu częściej odnotowano występowanie powyżej dwóch czynników ryzyka udaru (38,8% vs 30,0%; p = 0,0561). W badaniach laboratoryjnych pacjenci z udarem nadużywający alkohol w porównaniu do nie pijących mieli znamiennie statystycznie większą objętość krwinki czerwonej (MCV), wyższy poziom enzymów wątrobowych ASPAT i ALAT; p < 0,05.Wnioski. U pacjentów z udarem mózgu należy zwracać szczególną uwagę na to czy nadużywają alkohol. Brak prawdziwej informacji na temat ilości spożywanego przez pacjenta alkoholu może bardzo utrudniać proces diagnostyczno-terapeutyczny i tym samym opóźnia postawienie pełnej diagnozy i wdrożenie właściwej terapii. Badanie należałoby rozszerzyć o ocenę prospektywną. W celu zwiększenia wykrywalności nadużywania alkoholu u pacjentów konieczny byłby wywiad obiektywny, ocena psychologiczna ukierunkowana na ten problem, zastosowanie ankiet z krótkimi, prostymi, ale precyzyjnymi pytaniami, które pozwoliłyby oszacować problem alkoholowy w sposób ilościowy u pacjenta. (PNN 2020;9(4):145–151) &nbsp

Współpraca pomiędzy lekarzem i personelem pielęgniarskim w procesie diagnozowania i leczenia trombolitycznego chorych w ostrym okresie udaru mózgu

In accordance with the WHO (World Health Organization) definition applicable since 1980, stroke (BS) is a disease syndrome characterized by a sudden occurrence of focal or generalized cerebral dysfunctions, which last longer than 24 hours, unless they are fatal. Thrombolytic therapy is currently the recommended and most effective method of treatment of recent ischemic stroke. The success of treating stroke equally depends on the appropriate organization of the entire team caring for the patient.In order to efficiently conduct thrombolytic treatment in a patient with acute ischemic stroke, medical and nursing staff working in the Department of Stroke Treatment should have the following skills: high level of professional responsibility, high professional competence, have the ability to cooperate in a team and establish interpersonal contacts, including those with the patient and their family. Team members should make difficult decisions jointly, analyze and modify their activities so that treatment could be implemented as soon as possible while maintaining the utmost discretion and clinical alertness.This article was prepared in order to summarize and organize available knowledge on the cooperation between the doctor and nursing staff in the diagnosis and thrombolytic therapy of patients in the acute stroke period. (JNNN 2019;8(1):37–43)Zgodnie z obowiązującą już od 1980 r. definicją WHO (Światowa Organizacja Zdrowia), udar mózgu (UM) to zespół chorobowy cechujący się nagłym wystąpieniem ogniskowych lub uogólnionych zaburzeń funkcji mózgowia, które utrzymują się dłużej niż 24 godziny, o ile nie doprowadzą wcześniej do zgonu. Leczenie trombolityczne jest obecnie zalecaną i najskuteczniejszą metodą leczenia świeżego udaru niedokrwiennego mózgu. Sukces leczenia udaru mózgu w równej mierze zależy od dobrej organizacji całego zespołu opiekującego się chorym.W celu sprawnego przeprowadzenia leczenia trombolitycznego u pacjenta z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu personel lekarski jak i pielęgniarski pracujący w oddziale Leczenia Udaru Mózgu powinien posiadać następujące umiejętności: wysoki poziom odpowiedzialności zawodowej, wysokie kompetencje zawodowe, posiadać umiejętność współpracy w zespole oraz nawiązywania kontaktów interpersonalnych w tym również z pacjentem i jego rodziną. Trudne decyzje członkowie zespołu powinni podejmować wspólnie, a swoje działania analizować i modyfikować tak aby leczenie wdrażać jak najszybciej przy zachowaniu jak najwyższej rozwagi i czujności klinicznej.Niniejszy artykuł powstał w celu podsumowania i uporządkowania dostępnej wiedzy na temat współpracy pomiędzy lekarzem i personelem pielęgniarskim w procesie diagnozowania i leczenia trombolitycznego chorych w ostrym okresie udaru mózgu. (PNN 2019;8(1):37–43

Ishemijski moždani udar uzrokovan postpartalnom angiopatijom i plućnom embolijom s povoljnim ishodom

Postpartum cerebral angiopathy is a relatively rare condition. It can cause either ischemic or hemorrhagic stroke, or both, and usually occurs within the first week following noncomplicated pregnancy and natural delivery. Although its pathophysiology is unclear, the cause of the condition is believed to be prolonged reversible vasospasm. We present an unusual case of a 37-year-old woman who developed right hemiparesis with aphasia on day 8 of natural delivery complicated by pulmonary embolism. Steroids, heparin, and calcium channel blockers were successfully instituted and the patient was discharged from the hospital on day 50. The article presents clinical and imaging characteristics, differential diagnosis, management, and considers the difficulties that occurred during the patient’s hospital stay.Postpartalna cerebralna angiopatija je relativno rijetko stanje koje, međutim, može uzrokovati ishemijski ili hemoragijski moždani udar ili pak oba, a obično nastaje u prvom tjednu nakon trudnoće bez komplikacija i prirodnog porođaja. Iako patofiziologija ovoga stanja nije razjašnjena, smatra se da ga uzrokuje produženi reverzibilni vazospazam. Prikazujemo neuobičajeni slučaj 37-godišnje žene kod koje se razvila desnostrana hemipareza s afazijom 8. dana nakon prirodnog porođaja s komplikacijom plućne embolije. Uvođenje steroida, heparina i blokatora kalcijevih kanala pokazalo se uspješnim i bolesnica je otpuštena iz bolnice 50. dana bolničkog liječenja. Prikazuju se kliničke i slikovne značajke, diferencijalna dijagnostika i liječenje, uz osvrt na teškoće koje su se javile tijekom bolesničina boravka u bolnici

Opadanie powiek w chorobach neurologicznych

Opadanie powiek jest często obserwowane w praktyce lekarskiej.To niespecyficzny objaw różnych chorób układu nerwowego — często ich jedyna manifestacja kliniczna. Niekiedy wymaga pilnej diagnostyki oraz leczenia. W pracy przedstawiono mechanizm powstawania opadania powiek, jego przyczyny oraz możliwości leczenia. Podkreślono znaczenie współpracy różnych specjalistów (w tym neurologa i okulisty) w ustaleniu prawidłowego rozpoznania oraz leczenia. W diagnostyce opadania powiek istotne jest określenie wieku pacjenta, początku objawów, szybkości ich narastania oraz współistnienia innych objawów. Autorzy wyrażają nadzieję, że przedstawione informacje okażą się przydatne w procesie diagnostycznym oraz leczeniu chorych z opadaniem powiek

Problemy diagnostyczne w przypadku wtrętowego zapalenia mięśni

Wtrętowe zapalenie mięśni (IBM, inclusion body myositis) należy do grupy miopatii zapalnych pochodzenia autoimmunologicznego o nieznanej przyczynie. Pierwsze przypadki choroby opisano w 1967 roku. Wtrętowe zapalenie mięśni występuje częściej u mężczyzn i ujawnia się głównie po 50. roku życia. Przebieg choroby jest przewlekły i prowadzi do znacznego upośledzenia ruchowego. Głównymi objawami są osłabienie i zanik mięśni (przeważnie asymetryczny). W ciężkich przypadkach może wystąpić niewydolność oddechowa. Większość przypadków IBM jest sporadyczna, ale opisywano również postacie o podłożu genetycznym. W badaniach laboratoryjnych oraz elektrofizjologicznych nie ma charakterystycznych zmian. Podstawą rozpoznania jest badanie histopatologiczne (szczególnie pod mikroskopem elektronowym), które ujawnia w komórce mięśniowej charakterystyczne wakuole z ziarnistościami oraz kwasochłonne wtręty. Leczenie choroby jest objawowe. Autorzy przedstawiają pacjenta, u którego początkowymi objawami było osłabienie siły mięśniowej kończyn dolnych i górnych z postępującym zanikiem mięśni czworogłowych ud, do którego po 6 miesiącach dołączyły drżenia mięśniowe, głównie w mięśniach proksymalnych. Początkowo podejrzewano proces pierwotnie mięśniowy, następnie chorobę neuronu ruchowego. Badania elektromiograficzne, laboratoryjne i rezonans magnetyczny nie wykazały charakterystycznych zmian. Dopiero badanie histopatologiczne mięśnia pod mikroskopem elektronowym pozwoliło ustalić prawidłowe rozpoznanie. Autorzy ukazują, że diagnostyka IBM jest żmudna i długotrwała. Badanie histopatologiczne pozwala postawić diagnozę, natomiast pozostałe badania odgrywają istotną rolę w diagnostyce różnicowej. Polski Przegląd Neurologiczny 2008; 4 (1): 32-3

Inducible nitric oxide synthase in duodenum of children with Giardia lamblia infection.

The investigation were performed on children with Giardia lamblia infection, diagnosed on the basis of positive stool tests for Giardia antigen (Elisa) or by microscopical detection of trophozoites in duodenal fluid. In duodenal biopsies morphological studies and immunohistochemical reaction for inducible nitric oxide synthase (iNOS) were performed. The control group was made up of duodenal tissue of children with excluded giardiasis and inflammation of the upper part of gastrointestinal tract. The duodenal biopsies from children without Giardia lamblia infection were found to have a high immunoreactivity for iNOS in enterocytes, the cells of intestinal crypts, endothelial cells of vessels and connective tissue cells of lamina propria. In children with giardiasis: in some biopsies the expression of iNOS was as high as in control group, in others was weaker detectable and the shortening of intestinal villi was seen. There were also duodenal biopsies with the lack of immunoreactivity for iNOS, with shorter villi and a large amount of mucus in the intestinal epithelium. Beside of goblet cells, also enterocytes were loaded with mucus. The pathological changes may cause malabsorption and also may have a negative influence on the defense of the intestinal wall against Giardia lamblia infection. The different morphological and immunohistochemical results in the duodenum of children with giardiasis can elucidate a variety of clinical symptoms from asymptomatic to severe infection

Rola cerebrolizyny w neuroprotekcji i neuroregeneracji — przegląd piśmiennictwa

Neuroprotekcja oznacza działania, zwłaszcza stosowanie substancji/leków, których celem jest utrzymanie w możliwie optymalnymstanie struktury i/lub funkcji neuronów, gdy wskutek chorób lub urazów czaszkowo-mózgowych następuje ich uszkodzenie. Po uszkodzeniu mózgowia, niezależnie od przyczyny, dochodzi do stresu oksydacyjnego, dysfunkcji mitochondriów, agregacji białek patologicznych i rozwija się aseptyczne zapalenie neuronalne, co doprowadza do apoptozy. Podczas procesów uszkadzających tkanki mózgu są uwalniane substancje neurotroficzne, które pobudzają endogenne procesy naprawcze. Cerebrolizyna — związek złożony z neuropeptydów o małej masie cząsteczkowej i wolnych kwasów aminowych otrzymanych z oczyszczonych białek mózgu świni — wykazuje właściwości podobne do endogennych neurotrofin biorących udział w neuroprotekcji i neuroregeneracji. Cerebrolizyna korzystnie wpływa na proces zdrowienia w udarach mózgu, po urazach czaszkowo-mózgowych i jest stosowana w leczeniu otępienia. Dzięki plejotropowej aktywności, między innymi, zmniejsza odkładanie się patologicznych białek — β-amyloidowego i tau,hamuje reakcję zapalną i ogranicza syntezę wolnych rodników. Korzystnie wpływa na funkcje poznawcze, aktywność dnia codziennego, zmniejsza zaburzenia neuropsychiatryczne, a także może odgrywać pozytywną rolę w przebiegu rehabilitacji neurologicznej. Jako lek dobrze tolerowany może znaleźć zastosowanie w leczeniu wspomagającym różnych schorzeń neurologicznych, w których dochodzi do apoptozy komórek nerwowych

Rola zapalenia naczyń w etiologii udaru mózgu

Zapalenia naczyń obejmują wiele schorzeń charakteryzujących się naciekami zapalnymi, złożonymi z leukocytów, oraz zmianami martwiczymi w ścianie naczyń krwionośnych w różnych częściach ciała. Ważną rolę w patogenezie vasculitis odgrywa immunologiczna odpowiedź komórkowa oraz kompleksy immunologiczne. Wskutek reakcji immunologicznej dochodzi do uszkodzenia tętnicy, które może doprowadzić do powstania tętniaków, pęknięcia ściany naczynia z następowym krwotokiem lub może spowodować niedrożność światła naczynia z udarem niedokrwiennym. Zapalenie naczyń nie jest częstą przyczyną udaru mózgu. Najczęściej rozpoznanie zapalenia naczyń jest pośrednie po wykluczeniu innych przyczyn udaru. Zapalenia naczyń dzieli się na pierwotne i wtórne, a ze względu na kaliber zajętych naczyń wyróżnia się zapalenie dużych, średnich i małych naczyń. Wtórne zapalenia naczyń występują w schorzeniach tkanki łącznej, chorobach autoimmunologicznych, nowotworowych, chorobach układu krwiotwórczego, po transplantacjach, w chorobach infekcyjnych oraz po lekach. Do ustalenia rozpoznania vasculitis nierzadko wykonuje się biopsję z narządu, w którym spodziewamy się zmian zapalnych w ścianie naczyń (w przypadku pierwotnego izolowanego zapalenia naczyń mózgowych jest to biopsja opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu). W zapaleniu naczyń w angiografii występują odcinkowe zwężenia naczyń i ich nieregularny przebieg. W leczeniu udaru mózgu spowodowanego zapaleniem naczyń, oprócz typowego leczenia udaru, stosuje się steroidy, do których - jeśli nie ma efektu po terapii samym steroidem - dołącza się leki cytostatyczne. Leczenie trombolityczne nie jest wskazane, ponieważ może się przyczyniać do transformacji krwotocznej obszaru zawałowego. W zapaleniach infekcyjnych należy stosować leczenie celowanym antybiotykiem lub lekiem przeciwwirusowym. Kortykosteroidoterapia nie w pełni zabezpiecza pacjenta z zapaleniem naczyń przed udarem

Wiedza studentów kierunków medycznych i niemedycznych na temat zasad udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej w udarze mózgu

Introduction. A stroke is a sudden, unexpected condition that can be life threatening and requires hospitalization. The time from the onset of stroke symptoms to the provision of medical attention is very important. The later help is provided, the chances of recovery decrease, and the possibility of permanent disability increases. Aim. The aim of the study was to assess the level of knowledge of students of medical and non-medical faculties on the principles of pre-medical first aid in stroke and to determine the state of general knowledge about stroke. Material and Methods. The study was conducted among students of the Academy of Applied Sciences of Stanisław Staszic in Piła in the academic year 2020/2021. 186 students participated in the study, including 77 students of non-medical faculties and 109 students of medical faculties. The study used the diagnostic survey method using the author’s questionnaire. Each data is described in terms of quantity and percentage. The distribution of features in groups of students of non-medical and medical faculties was checked with the chi-square test. The level of significance was p < 0.05. Results. The level of students’ knowledge depended on the field of study. Students of non-medical faculties definitely more often answered “I don’t know” to the questions asked, they had less knowledge about recognizing the symptoms or risk factors of stroke. The average level of knowledge of non-medical students was 2.88 ± 0.79 and was significantly lower (t = –5.73, p < 0.0001) than the average level of knowledge of medical students of 3.60 ± 0.97. Conclusions. Weaker knowledge of the issues related to stroke among students of non-medical faculties indicates the need for urgent education of students in the field of stroke, so that they can recognize a stroke and take appropriate action quickly, thanks to which the patient will have a chance to quickly reach the right hospital, and thus receive the best possible treatment according to current recommendations. Students of both medical and non-medical studies should be able to participate in additional classes developing knowledge and practical skills in the field of stroke management. (JNNN 2022;11(4):154–161)Wstęp. Udar mózgu jest to nagły, niespodziewany stan, który może zagrażać życiu i konieczna jest hospitalizacja. Bardzo ważny jest czas od momentu pojawienia się objawów udaru do udzielenia pomocy medycznej. Im później zostanie udzielona pomoc tym szanse na odzyskanie sprawności maleją, a wzrasta możliwość wystąpienia trwałej niesprawności. Cel. Celem pracy była ocena poziomu wiedzy studentów kierunków medycznych i niemedycznych na temat zasad udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej w udarze mózgu oraz określenie stanu ogólnej wiedzy na temat udaru mózgu. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono wśród studentów Akademii Nauk Stosowanych im. Stanisława Staszica w Pile w roku akademickim 2020/2021. W badaniu wzięło udział 186 studentów, w tym 77 studentów kierunków niemedycznych i 109 studentów kierunków medycznych. W pracy posłużono się metodą sondażu diagnostycznego posługując się autorską ankietą. Każdą daną opisano w ujęciu ilościowo-procentowym. Rozkład cech w grupach studentów kierunków niemedycznych i medycznych sprawdzono testem chi-kwadrat. Za poziom istotności przyjęto p < 0,05. Wyniki. Poziom wiedzy studentów uzależniony był od kierunku studiów. Studenci kierunków niemedycznych zdecydowanie częściej udzielali odpowiedzi „nie wiem” na zadawane pytania, mieli mniejszą wiedzę na temat rozpoznawania objawów czy czynników ryzyka udaru mózgu. Średni poziom wiedzy studentów kierunków niemedycznych wynosił 2,88 ± 0,79 i był istotnie niższy (t = –5,73, p < 0,0001) od średniego poziomu wiedzy studentów kierunków medycznych 3,60 ± 0,97. Wnioski. Słabsza znajomość problematyki związanej z udarem mózgu wśród studentów kierunków niemedycznych wskazuje na konieczność pilnej edukacji studentów w zakresie udaru, aby umieli rozpoznać udar mózgu i podjęli szybko właściwe działania, dzięki którym pacjent będzie miał szanse na szybkie dotarcie do właściwego szpitala, a tym samym otrzyma jak najlepsze leczenie według obowiązujących zaleceń. Studenci studiów zarówno medycznych, jak i niemedycznych powinni mieć możliwość uczestnictwa w dodatkowych zajęciach kształcących wiedzę oraz umiejętności praktyczne z zakresu postępowania w udarze mózgu. (PNN 2022;11(4):154–161