Dializa otrzewnowa u ciężarnej ze schyłkową niewydolnością nerek

Pregnancy in women with chronic kidney disease has been considered as a challenging event both for the mother and the fetus. Typical for kidney disease complications as anemia, hypertension, electrolytes and acid-base balance require a spe­cial intense treatment. The possibility of success of the pregnancy depends on adequate dialysis and pharmacological strategies. The complex and precarious condition of the pregnant woman on dialysis requires close collaboration between the patient, nephrologist, dialysis staff, obstetrician and neonatologist to maximize the chance of suc­cessful pregnancy.Wobec postępu, jaki dokonał się w medycynie w ostat­nich latach, ciąża u chorej z niewydolnością nerek nie stanowi dla matki zagrożenia życia związanego z cho­robą podstawową oraz zaburzeniami metabolicznymi, elektrolitowymi, kwasowo-zasadowymi czy hormonal­nymi typowymi dla niewydolności nerek. Wdrożenie nowych technik dializacyjnych oraz ich powszechna dostępność pozwalają na względnie bezpieczne pro­wadzenie ciąży i urodzenie zdrowego żywego dziecka. Leczenie nerkozastępcze nie zastępuje jednak w pełni fizjologicznej roli nerki w utrzymaniu homeostazy wod­nej, kwasowo-zasadowej, hormonalnej. Zintegrowany nadzór nad przebiegiem ciąży wymaga bezwzględnej współpracy nefrologa i położnika, a jednym z najistot­niejszych elementów jest rozpoznanie i leczenie po­wikłań, które nadal występują często i są czynnikiem ryzyka dla matki i płodu

Association between serum level of TGFbeta-1, leptin, interleukin-6 (IL-6) and hypertension in chronic renal failure patients undergoing hemodialysis therapy

Wstęp Nadciśnienie tętnicze jest jednym z najważniejszychczynników ryzyka prowadzących dostwardnienia tętnic, zawału serca udaru mózgui niewydolności nerek. Wyniki badań ostatnich latwskazują na związek pomiędzy stanem zapalnym wobrębie ściany naczyniowej a rozwojem nadciśnieniatętniczego u osób pozornie zdrowych oraz u chorychz wysokim ryzykiem zdarzeń sercowo-naczyniowych.Celem naszej pracy jest próba odpowiedzina pytanie, czy podwyższone stężenie cytokin takichjak transformujący czynnik wzrostu TGF-b1, leptynai interleukina-6 (IL-6) w surowicy hemodializowanychchorych może mieć związek z występowaniemnadciśnienia tętniczego.Materiał i metody Badaniami objęto 33 hemodializowanychchorych (16 mężczyzn, 17 kobiet w średnimwieku 52,72 ± 9,35 roku, średni czas leczenia dializacyjnegowynosił 33,12 ± 9,2 miesiące), u którychwykonano 24-godzinne monitorowanie ciśnieniatętniczego oraz wykonano następujące badania laboratoryjne:oznaczano w surowicy stężenie TGF-b1,leptyny, IL-6 oraz wykonywano podstawowe badaniabiochemiczne. Grupę 33 chorych podzielono na2 podgrupy w zależności od wartości ciśnienia tętniczego:podgrupa I obejmowała 13 chorych, u którychnie występowało nadciśnienie tętnicze (7 mężczyzn,6 kobiet, średnia wieku 55,46 ± 11,42 roku,średni czas leczenia dializacyjnego wynosił 33,8± 9,5 miesiące). Podgrupa II stanowiła 20 chorychz nadciśnieniem tętniczym (11 mężczyzn, 9 kobiet,średnia wieku 50,95 ± 7,51 roku, średni czas leczeniadializacyjnego wynosił 34,65 ± 8,6 miesięcy). Grupękontrolną stanowiło 30 zdrowych osobników (średniawieku wynosiła 48,27 ± 12,6 roku), u którychwykonano 24-godzinny pomiar ciśnienia tętniczegoi oznaczono stężenie w surowicy TGF-b1, IL-6, leptynyoraz wykonano podstawowe badania biochemiczne.Wyniki Wartości całodobowego, dziennego i nocnegociśnienia tętniczego, wartość MAP i PP u 20 chorychbyły istotnie statystycznie (p < 0,001) wyższeod wartości w grupie 13 chorych bez nadciśnieniatętniczego. Stężenie w surowicy TGF-b1, leptynyi IL-6 były istotnie statystycznie (p < 0,05) wyższe od wartości uzyskanych w grupie 13 chorych beznadciśnienia tętniczego. Uzyskano następujące korelacje:pomiędzy średnim dobowym skurczowymciśnieniem tętniczym a stężeniem TGF-b1 r = 0,365(p < 0,04), a stężeniem IL-6 r = 0,501 (p < 0,02), średnim dobowym ciśnieniem rozkurczowym a stężeniemTGF-b1 r = 0,372 (p < 0,03), a stężeniemleptyny r = 0,532 (p < 0,05).Wnioski Podwyższone stężenie cytokin: TGF-b1,leptyny, IL-6 w surowicy chorych z nadciśnieniemtętniczym oraz wykazane korelacje pomiędzy średnimiwartościami ciśnienia tętniczego a stężeniemwymienionych cytokin wskazuje na udział procesuzapalnego w rozwoju nadciśnienia tętniczego.Background Chronic inflammation in the arterial wallshould be considered as an important factor in developmentof atherogenesis and hypertension. The aim of thisstudy was to answer for a question whether increasedserum level of cytokines: TGF-b1, leptin and IL-6 inhemodialysed patients have an association with hypertension.Material and methods In 33 hemodialysed patients (16males, 17 females at mean age 52.72 ± 9.35 years, meantime of hemodialysis therapy 33.12 ± 9.2 months) 24-hour blood pressure monitoring was assessed and bloodsamples were taken. Sera were analysed for: TGF-b1,IL-6, leptin and standard biochemical analysis. Patientswere divided in to subgroups: 13 patients (7 males, 6females, at mean age 55.46 ± 11.42 years, mean timeof hemodialysis therapy 33.8 ± 9.5 months) had normalblood pressure, 20 patients (11 males, 9 females, atmean age 50.95 ± 7.51 years, mean time of hemodialysistherapy 34.65 ± 8.6 months) had hypertension. Controlgroup was consisted of 30 healthy subjects at mean age48.27 ± 12.6 years in which 24-hour blood pressuremonitoring was done and sera were taken for followinganalysis: TGF-b1, IL-6, leptin and standard biochemicalanalysis.Results Blood pressure was significantly higher(p < 0.001) in 20 patients (group 1) compared to 13 patients(group 2). Serum levels of TGF-b1, IL-6 and leptinwere significantly (p < 0.05) higher in 20 patients with hypertension.We obtained the following correlations: meansystolic blood pressure and TGF-b1 serum concentrationr = 0.365 (p < 0.04), and IL-6 serum level r = 0.501(p < 0.02), mean diastolic blood pressure and TGF-b1 serumconcentration r = 0.372 (p < 0.03) and leptin serumlevel r= 0.532 (p < 0.05).Conclusions Increased serum levels of cytokines: TGF-b1, IL-6 and leptin in hemodialysed patients with hypertensionand obtained correlations between mean valuesof blood pressure and serum levels of analysed cytokinescould indicate the relation between hypertension and inflammatoryactivity

Risk factors for evaluation arterial changes chronic kidney disease patients treated by hemodialysis

W pracy przedstawiono wiedzę dotyczącą etiologii,symptomatologii i klinicznego znaczenia zmiannaczyniowych u chorych z przewlekłą chorobą nerek(PChN) poddanych hemodializoterapii. Wynikiwielu badań klinicznych wskazują, iż występującezmiany miażdżycowe bądź zwapnienia w naczyniachtętniczych wiążą się z wyższą śmiertelnościąw tej grupie chorych.In this paper we present the knowledge about etiology,symptoms and clinical importance of vascular changes inchronic renal failure patients undergoing hemodialysistherapy. The results of clinical studies indicate that artherosclerosisas well as arterial calcifications associated withexcess mortality in hemodialysis patients

Ciąża u pacjentki z cukrzycą powikłaną niedoczynnością tarczycy, chorobą wieńcową oraz zespołem nerczycowym – opis przypadku

We present a case of pregnancy in 28-years old nulliparous woman with an over 20-years long history of diabetes, hypothyroidism, diabetic nephropathy with nephrotic syndrome, retinopathy and coronary artery disease treated with PCA prior the pregnancy (class H diabetes, according to White classification).W pracy przedstawiono przypadek 28 letniej ciężarnej, chorującej na cukrzycę od ponad 20 lat, leczoną także z powodu niedoczynności tarczycy, nefropatii cukrzycowej z zespołem nerczycowym, która przed ciążą przebyła ostry zespół wieńcowy, leczony za pomocą PCA (cukrzyca kl. H wg White)

Relation between I/D ACE gene polymorphism and autosomal dominant polycystic kidney disease (ADPKD) - does it exist?

Wstęp Nadciśnienie tętnicze występuje u około 60% chorych z autosomalnie dominującą wielotorbielowatością nerek (ADPKD) i jest czynnikiem prognostycznie złym, ponieważ przyspiesza progresję choroby nerek i zwiększa śmiertelność z przyczyn sercowo- naczyniowych. W ostatnich latach pojawiło się wiele doniesień dotyczących wpływu polimorfizmu na rozwój nadciśnienia tętniczego, niewydolności nerek i występowania powikłań sercowo-naczyniowych u pacjentów z ADPKD. Celem niniejszej pracy była ocena związku pomiędzy polimorfizmem insercyjno- delecyjnym (I/D) genu ACE a występowaniem nadciśnienia tętniczego u chorych z ADPKD. Materiał i metody Badaniem objęto 55 osób z ADPKD (24 mężczyzn, 31 kobiet, średnia wieku 49,56 ± 8,56 roku), których podzielono na trzy grupy w zależności od stopnia zaawansowania choroby nerek: grupa I - 18 pacjentów (4 mężczyzn, 14 kobiet, średnia wieku 32,0 ± 14,0 lat) w 1. stadium przewlekłej choroby nerek według K/DOQI, grupa II - 13 chorych (5 mężczyzn, 8 kobiet, średnia wieku 53,0 ± 11,0 lat) w 3. i 4. stadium przewlekłej choroby nerek według K/DOQI, nieleczonych za pomocą dializ, grupa III - 24 osoby (14 mężczyzn, 10 kobiet, średnia wieku 57,0 ± 9,0 lat) w 5. stadium przewlekłej choroby nerek według K/DOQI, poddane hemodializom. U wszystkich pacjentów wykonano 24-godzinny pomiar ciśnienia tętniczego (ABPM), badanie echokardiograficzne (ECHO) oraz podstawowe badania laboratoryjne, a także oznaczono polimorfizm I/D genu ACE. Grupę kontrolną stanowiło 30 zdrowych ochotników (12 mężczyzn, 18 kobiet, średnia wieku 45,3 ± 11,6 roku), u których przeprowadzono ABPM i badanie ECHO, podstawowe badania laboratoryjne oraz oznaczono polimorfizm I/D genu ACE. Wyniki U chorych z ADPKD i schyłkową niewydolnością nerek (grupa III) allel D występował znacznie częściej niż u pacjentów z grupy I i grupy II (x2 = 4,217; p = 0,04). Wnioski U chorych z ADPKD i genotypem DD wartości ciśnienia tętniczego są istotnie statystycznie wyższe w porównaniu z osobami z genotypem II i ID. Nie uzyskano zależności między obecnością genotypu DD a wartościami ciśnienia tętniczego. Nadciśnienie Tętnicze 2007, tom 11, nr 6, strony 505-514.Background Hypertension occurs in approximately 60% of autosomal dominant polycystic kidney disease (ADPKD) patients. ADPKD increases the risk of premature cardiovascular disease and sudden death. The aim of our study was analysis of a possible genetic modifier, the ACE I/D polymorphism, and its influence on hypertension development in ADPKD patients. Material and methods Fifty five ADPKD patients (24 men, 31 women, mean age 49.56 ± 8.56 years) were included in the study. Patients were divided into 3 groups: group I - 18 patients (4 men, 14 women, mean age 32.0 ± 14.0 years) at first stage of chronic kidney disease assessed by K/DOQI, II group - 13 patients (5 men, 8 women, mean age 53.0 ± 11.0 years) at 3-4 stage of chronic kidney disease assessed by K/DOQI, III group - 24 patients (14 men, 10 women, mean age 57.0 ± 9.0 years) with chronic kidney failure, treated hemodialysis. Control group consisted of with 30 healthy volunteers (12 men, 18 women, mean age 45.3 ± 11.6 years). In all patients 24-hour blood pressure monitoring (ABPM), echocardiography (ECHO) and laboratory investigations were done. Blood was collected for determination of the ACE I/D polymorphism. Results The frequency of the DD alleles in ADPKD patients with chronic renal failure (crf) (III group) was 25% and was significantly higher (x2 = 4.217, p = 0.04) compared to group I patients (5.5%) and group II patients (7.7%). Conclusions In ADPKD patients with DD genotype blood pressure values were significantly higher compared to patients with ID and II genotype. We found no association between ACE polymorphism and hypertension in our ADPKD patients.Arterial Hypertension 2007, vol. 11, no 6, pages 505-514

Effect of once-weekly subcutaneous darbepoetin administration on blood pressure, kidney function and quality of live in anemic predialysis patients with chronic kidney disease

Wstęp W pracy przedstawiono wyniki leczenia niedokrwistości za pomocą czynnika stymulującego erytropoezę - darbepoetyny α u 18 chorych w stadium 3.-5. przewlekłej choroby nerek (w okresie przeddializacyjnym) oraz wpływ tego leczenia na rozwój nadciśnienia tętniczego, postęp choroby nerek i jakość życia chorych. Wyniki Po 10 tygodniach leczenia darbepoetyną w dawce 10 μg/tydzień stężenie hemoglobiny przekroczyło zalecone wartości 11 g/dl u 15 chorych. U 3 chorych leczenie darbepoetyną nie przyniosło oczekiwanej poprawy. Wśród 15 chorych z uzyskanym celem leczenia, u 4 chorych po 10 tygodniach leczenia dawką 10 μg/tydzień i u 7 chorych po 15 tygodniach leczenia dawką 7,5 μg/tydzień, stężenie hemoglobiny przekroczyło wartość 13 g/dl. Po 2-miesięcznej przerwie w leczeniu tych chorych stężenie hemoglobiny istotnie się obniżyło, ale utrzymywało się w granicach docelowych, zalecanych wartości 11 g/dl. Wnioski Podczas leczenia niedokrwistości obserwowano stabilne ciśnienie tętnicze, nieistotne pogorszenie funkcji nerek oraz istotną subiektywnie poprawę jakości życia chorych.Background In this study we presented the results of anemia treatment with darbepoetin alfa in 18 patients with chronic kidney disease (3-5 stage of CKD) in predialysis period and its influence on blood pressure, quality of live and the rate of progression of chronic kidney disease. Results After 10 weeks of darbepoetin alfa administration at the dose of 10 μg/week, hemoglobin serum level had increased over 11 g/dl in 15 patients. In the 3 patients serum hemoglobin level during the darbepoetin a treatment did not increased, in 4 out of 15 patients after 10 weeks of darbepoetin a treatment at the dose of 10 μg/week and in 7 after 15 weeks of the treatment at the dose of 7.5 μg/weeks hemoglobin serum level had increased over 13 g/dl. After 2 months without darbepoetin alfa treatment hemoglobin serum level had decreased but still maintain the target level of 11 g/dl. Darbepoetin alfa was well tolerated. Conclusions Darbepoietin treatment did not change the blood pressure, significantly improved the quality of live but did not slow the progression of chronic kidney disease

Influence of L-carnitine on left ventricular mass, their systolic and diastolic function, circadian blood pressure profile and heart rate variability in chronic renal failure patients undergoing hemodialysis therapy

Wstęp Celem pracy była ocena wpływu substytucyjnego leczenia L-karnityną na wybrane parametry funkcji układu krążenia u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek poddanych hemodializoterapii. Szczegółowym celem pracy była analiza parametrów anatomicznych, hemodynamicznych lewej komory serca, wydolności wysiłkowej oraz zmian wartości ciśnienia tętniczego pod wpływem stosowanego leku. Materiał i metody Badania wykonywano w Katedrze i w Klinice Nefrologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Akademii Medycznej w Poznaniu i na Oddziale Dziennym Diagnostyki Kardiologicznej ZOZ Nowe Miasto w Poznaniu, u 20 chorych z przewlekłą niewydolnością nerek (11 kobiet, 9 mężczyzn, średnia wieku 52,10 &plusmn; 15,72 roku, średni czas leczenia dializacyjnego 33,84 &plusmn; 20,41 miesięcy). Chorzy otrzymywali przez 6 miesięcy L-karnitynę doustnie 4 × 250 mg w postaci preparatu Carnivit produkcji Polfa-Kutno. Przed leczeniem i po nim wykonywano badanie echokardiograficzne, spoczynkowe badanie EKG, elektrokardiograficzną próbę wysiłkową na bieżni, 24-godzinny pomiar ciśnienia tętniczego i 24-godzinne badanie EKG metodą Holtera. Przed leczeniem i po nim oznaczano stężenie karnityny wolnej i całkowitej w surowicy oraz wykonywano podstawowe badania laboratoryjne. Grupę kontrolną stanowiło 10 chorych z przewlekłą niewydolnością nerek (5 kobiet, 5 mężczyzn, średnia wieku 50,23 &plusmn; 18,10 roku, średni czas leczenia dializacyjnego 41,2 &plusmn; 23,12 miesiąca), u których nie stosowano L-karnityny. Dla porównania uzyskanych wyników badań grupa kontrolna obejmowała 30 zdrowych ochotników (18 kobiet i 12 mężczyzn, średnia wieku 41,2 &plusmn; 18,6 roku). Wyniki Po 6 miesiącach leczenia L-karnityną, grubość tylnej ściany lewej komory (PW), przegrody międzykomorowej (LV), względna grubość ścian lewej komory (RWT) i masa mięśnia lewej komory (LVM) zmniejszyły się istotnie statystycznie (p < 0,05). Wystąpiła poprawa funkcji skurczowo-rozkurczowej lewej komory wyrażająca się wzrostem frakcji wyrzutowej i istotnym statystycznie (p < 0,05) skróceniem czasu trwania rozkurczu izowolumetrycznego lewej komory. Wnioski Po 6 miesiącach leczenia L-karnityną czas trwania elektrokardiograficznej próby wysiłkowej wydłużył się istotnie statystycznie (p < 0,05), a także istotnie statystycznie (p < 0,05) zwiększyła się wartość obciążenia. Poprawiła się wydolność serca według klasyfikacji NYHA z klasy II/III na klasę II. Uzyskane korelacje pomiędzy stężeniem w surowicy karnityny całkowitej a grubością PW, IVS, wartością RWT, czasem trwania próby wysiłkowej i wartością obciążenia pośrednio potwierdzają korzystną rolę L-karnityny w obserwowanej regresji przerostu lewej komory serca, w poprawie jej funkcji skurczowo-rozkurczowej oraz poprawie wydolności fizycznej chorych. Wykazano, że leczenie L-karnityną nie wpłynęło na zmiany wartości ciśnienia tętniczego, a także na obecne w badaniu EKG zmiany niedokrwienne, jak również na zmienność rytmu zatokowego.Background The aim of our study was to evaluate the influence of L-carnitine treatment on the left ventricular mass, it&#8217;s systolic-diastolic function, exercise capacity and blood pressure. Material and methods The study was performed in 20 patients (11 females, 9 males) mean age 52.10 &plusmn; 15.72 years, duration of hemodialysis therapy 33.84 &plusmn; 20.41 months. Patients obtained L-carnitine (Carnivit) orally at the daily dose 4 × 250 mg during the following 6 months. Before and after the treatment in all patients echocardiography, treadmill stress test, ECG, 24-hour blood pressure monitoring and 24-hour ECG monitoring and carnitine serum levels were evaluated. The control group consisted of 10 patients (5 females, 5 males, mean age 50.23 &plusmn; 18.10 years, duration of hemodialysis therapy 41.2 &plusmn; 23.12 months) with crf and without L-carnitine treatment. In those patients echocardiography, treadmill stress test and carnitine serum levels were evaluated. Results The second control grup consisted of 30 age and sex-matched healthy subjects (18 females, 12 males, mean age 41.2 &plusmn; 18.6 years). After 6 months of L-carnitine treatment left ventricular mass (LVM), relative wall thickness (RWT), posterior wall thickness (PWT) and interventricular septum (IVS) were significantly (p < 0.05) decreased. Systolic and diastolic left ventricular function signifiacantly improved, isovolumic relaxation time (IVRT) significantly (p < 0.05) decreased and ejection fraction (LVEF) increased. Exercise capacity measured during treadmill stress test improved, patients in NYHA II/III class were improved to NYHA II. The correlations between carnitine serum levels and PW, IVS, RWT, time and load during exercise treadmill stress test confirm the positive influence of L-carnitine treatment on regression of left ventricular hypertrophy as well as on it&#8217;s systolic-diastolic function and exercise capacity. Conclusion L-carnitine treatment has no influence on blood pressure, ischemic changes in ECG examination and heart rate variability

Ischemic heart disease and left ventricular hypertrophy, hypertension and lipid metabolism disturbances in hemodialysed patients

Wstęp Choroba niedokrwienna serca występuje u około 70% chorych dializowanych i jest główną przyczyną śmiertelności w tej grupie chorych. Celem pracy była ocena zmian w naczyniach wieńcowych w oparciu o badanie koronarograficzne oraz próba odpowiedzi na pytanie, czy czynniki ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych, takich jak przerost lewej komory serca, nadciśnienie tętnicze i zaburzenia lipidowe mają wpływ na rozwój choroby niedokrwiennej serca u hemodializowanych chorych.Materiał i metody U 37 hemodializowanych chorych wykonano koronarografię, echokardiografię, 24-godzinny pomiar nadciśnienia tętniczego, wykonano podstawowe badania laboratoryjne oraz oznaczano stężenie tlenku azotu. Chorych podzielono na trzy podgrupy, w zależności od obecności i rodzaju występowania zmian w tętnicach wieńcowych: u 7 chorych zmian nie wykazano, u 12 występowały zwężenia, u 18 istotne hemodynamicznie zwężenia i zwapnienia tętnic. Wykazano istotne statystycznie różnice między grupami.Wyniki W badaniu echokardiograficznym u wszystkich chorych wykazano istotny przerost lewej komory serca oraz upośledzenie jej funkcji skurczowo-rozkurczowej. Nadciśnienie tętnicze występowało u 30 chorych (81%). Wartości ciśnienia tętniczego nie różniły się w poszczególnych podgrupach. Stężenie tlenku azotu było najniższe u chorych ze zwężeniami i zwapnieniami tętnic wieńcowych. Stężenie cholesterolu i trójglicerydów było podwyższone w stosunku do wartości grupy kontrolnej, nie wykazano różnic w stężeniu badanych parametrów w trzech podgrupach chorych.Wnioski Uzyskane korelacje pomiędzy zmianami w tętnicach wieńcowych a parametrami echokardiograficznymi, pomiędzy stężeniem cholesterolu a parametrami echokardiograficznymi, pomiędzy stężeniem tlenku azotu a zmianami w tętnicach wieńcowych i czasem dializ, pomiędzy parametrami echokardiograficznymi a wartościami ciśnienia tętniczego wskazują pośrednio na udział uznanych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego na występowanie choroby niedokrwiennej serca.Background Coronary heart disease is present in 70% hemodialysed patients and it is the main cause of sudden death. The aim of the study was the assessement the changes incoronary arteries and answer if risk factors: left ventricular hypertrophy, hypertension and lipid disturbances have the relations with development of CVD.Material and methods In 37 hemodialysed patients coronarography, echocardiography, 24-hour blood pressure monitoring,laboratory analysis and serum level of nitric oxide were assessed. The patients were devided for 3 subgroups: in 7 were no changes in coronary arteries, in 12 coronary arteries were occluded, in 17 occluded and calcified.Results In all patients left ventricular hypertrophy was presentand its systolic-diastolic dysfunction. Hypertension waspresent in 30 patients. It was no differences in blood pressurein 3 subgroups.Conclusions The relations between coronary artery changesand echocardiographic parameters and serum level of nitricacid, between echoradiographic parameters and serum levelof cholesterol, time of dialysis therapy, patients age, blood pressure could confirm that this risk factors for cardiovascular events play also a role for development ischemic heart disease