The 42nd Symposium Chromatographic Methods of Investigating Organic Compounds : Book of abstracts

The 42nd Symposium Chromatographic Methods of Investigating Organic Compounds : Book of abstracts. June 4-7, 2019, Szczyrk, Polan

The effect of vitamin D supplementation on serum total 25(OH) levels and biochemical markers of skeletal muscles in runners

BACKGROUND The beneficial adaptation of skeletal muscle function to strenuous exercise is partially attributable to the improvement of vitamin D status. The present study aimed to evaluate the effects of a 3-week vitamin D supplementation on serum 25(OH)D levels and skeletal muscle biomarkers (i.e. troponin, myoglobin, creatine kinase and lactic dehydrogenase) of endurance runners. METHODS A double-blind placebo-controlled study design was used and vitamin D supplementation was compared to a non-treatment control group. Twenty-four runners, competitors of the ultra-marathons held during the National Running Championships, were randomly assigned into two groups supplemented with the dose of 2000 IU vitamin D or placebo for three weeks. All subjects participated in three exercise protocols: (a) incremental exercise test (to determine the maximum oxygen uptake and the intensity of eccentric exercise), (b) eccentric exercise before and (c) after two dietary protocols. Venous blood samples were drawn at rest, immediately after the exercise and after 1 h and 24 h of recovery in order to estimate serum 25(OH)D levels, skeletal muscle biomarkers, proinflammatory cytokines and tumor necrosis factor-alpha (TNF-α) levels. A two-way ANOVA was used to test main effects and their interactions and Pearson correlation coefficients were analyzed to determine the effects of inter-variable relationships. RESULTS Significant differences between pre- and post-intervention in baseline 25(OH)D levels were observed (34.9 ± 4.7 versus 40.3 ± 4.9 ng/ml, p = 0.02) in supplemented group. A higher post intervention 25(OH)D level was observed after vitamin D diet compared to placebo (40.3 ± 4.9 versus 31.8 ± 4.2 ng/mL, respectively; p < 0.05). The vitamin D supplementation decreased post-exercise (TN max) and 1 h post-exercise troponin (p = 0.004, p = 0.03, respectively), 1 h post-exercise myoglobin concentration (p = 0.01) and TNF-α levels(p < 0.03). 24 h post exercise creatine kinase activity was significantly lower in supplemented group compared to placebo (p < 0.05). A negative correlation was observed between post exercise 25(OH)D levels and myoglobin levels (r = - 0.57; p = 0.05), and 25(OH)D levels and TNFα (r = - 0.58; p = 0.05) in vitamin D supplemented group. CONCLUSIONS Three weeks of vitamin D supplementation had a positive effect on serum 25(OH)D levels in endurance trained runners and it caused a marked decrease in post-exercise biomarkers levels. We concluded that vitamin D supplementation might play an important role in prevention of skeletal muscle injuries following exercise with eccentric muscle contraction in athletes

Chest pain in an elite master ultra-marathon runner: a case report with a follow-up on his subsequent athletic activity

Ultra-marathon running has enjoyed increasing popularity, with the number of master ultra-marathon runners growing annually. This study presents a case of a 51-year-old highly experienced long-distance runner (body mass: 65.1 kg, body height: 168 cm), who took part in a 48-h ultra-marathon race held in 2010, but dropped out of the competition due to acute cardiac problems manifested after 16 h of running and having completed a distance of 129 km. Two weeks following the race, intense cardiac examination was performed to explain the drop-out due to chest pain. A 12‑lead electrocardiogram, a 2D transthoracic echocardiography in 3 apical projections of the left ventricle, a computed tomography of the chest, an invasive coronary angiography and a maximal oxygen uptake (VO2max) test were performed. The 12-lead ECG revealed a negative T wave in III and aVF without morphological abnormalities. The echocardiographic examinations presented a normal size and function of the heart chambers, and a normal valvar structure and function (only trivial mitral and tricuspid regurgitation was observed). The invasive coronary arteriography - due to an increased calcium score in the CT scan - showed only a non-significant systolic dynamic narrowing in the eighth segment of the left anterior descending artery due to a muscle bridge. The physical performance characteristics of the athlete and a follow-up history of his athletic activity showed that the cardiac problems he had experienced during the ultra-marathon race did not prevent him from being active in sport

Artykuł oryginalnyZwiązek pomiędzy polimorfizmami w genach SCN5A, KCNQ1 i KCNE1 a złożonymi komorowymi zaburzeniami rytmu u chorych po zawale serca

Background: Post-MI patients are highly susceptible to sudden cardiac arrest (SCA) and sudden cardiac death (SCD) resulting from ventricular arrhythmia (VA). The search for new clinical predictors to identify those patients who are at the highest risk of these events is therefore essential. Numerous data indicate that the presence of polymorphisms and mutations in the cardiac ion channel genes SCN5A, KCNQ1 and KCNE1 might serve as such a predictor. Since genetic alterations in these genes underlie congenital long QT syndrome (LQTS), which is associated with an increased occurrence of arrhythmic complications and SCD, we decided to verify how alterations in these genes contribute to QT interval abnormalities and consequently to VA, SCA and SCD in post-MI patients. Aim: To detect single nucleotide polymorphisms (SNP) in SCN5A, KCNQ1 and KCNE1 of post-MI patients, and to assess whether they are related to electrophysiological markers of cardiac arrhythmia (QT interval) and the clinical course. Method: The study group consisted of 100 patients (27 females, mean age 69 years) with documented MI &#61619;3 months before enrolment. All patients underwent baseline and (after 12 months) control examinations encompassing history, physical examination, basic laboratory analysis, resting 12-lead ECG, 24-hour 12-lead Holter ECG monitoring and echocardiography. Genetic tests were performed during baseline examination. Results: In post-MI patients two exonic polymorphisms, H558R in SCN5A and S38G in KCNE1, and two intronic ones, in KCNQ1, were detected. H558R was associated with an increase in QT dispersion (QTd) at minimum and maximum heart rate and QT interval prolongation before premature ventricular beats (PVB), whereas S38G and intronic polymorphisms were related to an increase in QTd before PVB. None of the above polymorphisms was related to complex VA, SCA or SCD. Conclusion: The above polymorphisms were associated with abnormal repolarisation phase patterns in post-MI patients, which manifested in QT interval prolongation and QTd increase. There was no relationship between these polymorphisms and complex VA, SCA or SCD. The results show that not only exonic alterations but also intronic ones may affect the phenotype.Wstęp: Wysokie zagrożenie nagłym zatrzymaniem krążenia (NZK) i nagłym zgonem sercowym (NZS), u podłoża którego leżą groźne komorowe zaburzenia rytmu (KZR), u chorych po zawale serca skłania do poszukiwania nowych wskaźników klinicznych, które z dużym prawdopodobieństwem pozwoliłyby na wyodrębnienie spośród nich osób o najwyższym ryzyku tych zdarzeń sercowych. Coraz więcej doniesień wskazuje, że obecność mutacji i polimorfizmów w genach sercowych kanałów jonowych SCN5A i KCNQ1, KCNE1 może stanowić właśnie taki wskaźnik. Ponieważ zmiany w tych genach mogą powodować wrodzone zespoły wydłużonego odstępu QT, który związany jest ze zwiększoną częstością występowania powikłań arytmicznych i NZS, postanowiono sprawdzić, w jakim stopniu zmiany w tych genach przyczyniają się do nieprawidłowości odstępu QT, a tym samym złożonych KZR, NZK i NZS u chorych po zawale serca. Cel: Celem badania w tej grupie chorych było poszukiwanie zmian w genotypie w postaci polimorfizmów pojedynczych nukleotydów (ang. single nucleotide polymorphism, SNP) w genach SCN5A, KCNQ1 i KCNE1. Następnie ocena, czy stwierdzone zaburzenia genetyczne mają związek z elektrofizjologicznym markerem ryzyka zaburzeń rytmu serca, jak odstęp QT, oraz ocena związku pomiędzy stwierdzonymi zmianami w genotypie a klinicznym przebiegiem choroby: złożonymi KZR, NZK i NZS. Dodatkowo sprawdzano, czy zmiany w intronach genów mogą wpływać na przebieg kliniczny. Metodyka: Badaniem objęto 100 osób z populacji polskiej z udokumentowanym przebytym co najmniej przed 3 mies. zawałem serca. U wszystkich pacjentów przeprowadzono badanie wstępne i po 12 mies. kontrolne. Obejmowały one wywiad, badanie przedmiotowe, podstawowe badania laboratoryjne, spoczynkowe badanie EKG, 24-godzinne monitorowanie EKG metodą Holtera oraz badanie echokardiograficzne. W okresie badań wstępnych wykonano badania genetyczne. W analizie statystycznej korelowano dane genetyczne z danymi klinicznymi. Wyniki: U chorych po zawale serca w egzonach: genu SCN5A wykryto polimorfizm H558R, genu KCNE1 &#8211; S38G, natomiast w intronach genu KCNQ1 dwa polimorfizmy. Polimorfizm H558R związany był ze zwiększoną dyspersją QT w czasie wolnych i szybkich rytmów serca i z wydłużeniem odstępu QT przed przedwczesnymi pobudzeniami komorowymi, podczas gdy polimorfizmy S38G i intronowe ze zwiększoną dyspersją QT przed przedwczesnymi pobudzeniami komorowymi. Żaden z powyższych polimorfizmów nie był związany ze złożonymi KZR, NZK i NZS. Wnioski: Powyższe polimorfizmy u chorych po zawale serca związane były z nieprawidłowym przebiegiem fazy repolaryzacji, czego najwyraźniejszym przejawem było wydłużanie się odstępu QT i zwiększenie dyspersji QT. Nie wykazano związku polimorfizmów w tych genach ze złożonymi KZR, NZK ani NZS. Uzyskane wyniki wskazują, że nie tylko zmiany w egzonach, ale i w intronach mogą mieć wpływ na fenotyp

Budowa somatyczna uczniów klas sportowych szkół gimnazjalnych na tle ich rówieśników z klas ogólnych

Typ budowy somatycznej determinowany jest oddziaływaniem czynników genetycznych i środowiskowych, do których zaliczamy między innymi tryb życia, ogólną aktywność ruchową a także trening sportowy. Aktywność fizyczna jest jednym z czynników zapobiegającym powstawaniu nadwagi czy otyłości, zmniejszającym ryzyko chorób układu krążeniowo-oddechowego, a nade wszystko pozytywnie oddziałujących na psychikę człowieka. Systematyczna aktywność ruchowa w istotny sposób wpływa na wzmocnienie tkanki mięśniowej, mineralizacji kości, prawidłowy stan morfologiczny i funkcjonalny organizmu oraz ogólną poprawę zdrowia człowieka w każdym wieku. W okresie dojrzewania ruch w szczególny sposób aktywizuje rozwój młodego organizmu oraz poprawia sprawność i kondycję fizyczną. Celem pracy była charakterystyka cech budowy somatycznej chłopców pierwszej i trzeciej klasy o profilu sportowym i ogólnym z wybranych szkół gimnazjalnych oraz oszacowanie zróżnicowania somatycznego pomiędzy grupą sportową i ogólną. Badaniami objęto grupę 80 uczniów w wieku 13-15 lat z Gimnazjum Publicznego Nr 4 oraz Gimnazjum Publicznego Nr 5 w Białej Podlaskiej (45 chłopców klas sportowych i 35 chłopców z klas ogólnych). Pomiary somatyczne obejmowały podstawowe parametry antropometryczne: masę ciała, wysokość ciała w pozycji stojącej oraz w pozycji siedzącej, obwód klatki piersiowej w spoczynku, w maksymalnym wdechu i wydechu, grubość fałdów skórno-tłuszczowych (biceps, triceps, pod łopatką, nad kolcem biodrowym przednim górnym, na łydce – pod kolanem), obwód talii i obwód bioder. Uzyskane wyniki oraz wielkości wyliczonych wskaźników pozwoliły określić cechy budowy ciała uczniów. Wśród badanych uczniów dominowała smukła budowa ciała oraz przeważał androidalny typ świadczący o brzusznej dystrybucji tkanki tłuszczowej. Wśród uczniów z klas o profilu ogólnym stwierdzono wyższą, niż u rówieśników z klas sportowych, procentową zawartość tkanki tłuszczowej wykraczającą poza normę. Większość badanych chłopców charakteryzowała się prawidłową ruchomością klatki piersiowej. Zaobserwowane różnice w budowie somatycznej uczniów klas sportowych i klas ogólnych okazały się nieistotne statystycznie. Niezbędne są wielokierunkowe działania w zakresie propagowania zdrowego stylu życia, aktywności fizycznej i sportu szkolnego wspomagającego prawidłowy rozwój fizyczny dzieci i młodzieży w każdym etapie okresu ontogenezy