utjecaj Theranekrona® na aktivnost glukoza-6-fosfat dehidrogenaze u neoštećenim jajnicima štakora i jajnicima štakora s ishemijsko- reperfuzijskom ozljedom

The effect of Theranekron® on rat ovaries was evaluated in healthy and ischemia-reperfusion injury models. The rats were divided into four groups: group 1: control, group 2: Theranekron® (single dose of 0.3 mg/kg intraperitoneally), group 3: torsion + detorsion, and group 4: torsion + detorsion + Theranekron® (single dose 0,3 mg/ kg, intraperitoneally). The ovaries were homogenized by sonication before the analysis and supernatant glucose-6- phosphate dehydrogenase activity, reduced nicotinamide adenine dinucleotide phosphate, reduced glutathione and total protein levels were evaluated spectrophotometrically. Ovary tissues were histologically examined. In group 2, glucose-6-phosphate dehydrogenase activity was significantly reduced (P<0.01) compared to the control group and an increased number of atretic follicles, and hyperaemic and haemorrhagic regions were seen histologically; in group 3, although glucose-6-phosphate dehydrogenase activity was not changed, intense hyperaemia and hemorrhage was observed in the veins of the medulla region and in the cortex. Group 4 showed a decrease in glucose-6-phosphate dehydrogenase activity compared to the control group (P<0.01). Histologically, when compared to group 3, group 4 showed fewer atretic follicles and decreased hyperaemia and hemorrhage in the ovaries, excluding the medulla region. There were no significant differences regarding reduced glutathione and reduced nicotinamide adenine dinucleotide phosphate levels between the groups. The Theranekron® dose applied had some negative effects, such as reduced glucose-6-phosphate dehydrogenase activity, an increased number of atretic follicles, and hyperemia in the corpus luteum and medulla region in intact rat ovaries. Although it reduced glucose-6-phosphate dehydrogenase activity, Theranekron® may have had slight remedial effects on rat ovaries with ischemia-reperfusion injury.Učinak Theranekrona® na jajnike štakora procijenjen je u zdravih jedinki i onih s ishemijsko-reperfuzijskom ozljedom. Štakori su podijeljeni u četiri skupine: prva je skupina bila kontrolna, druga je skupina dobivala Theranekron® (pojedinačna doza od 0,3 mg/kg intraperitonealno), treća je skupina imala torziju i detorziju, a četvrta je skupina imala torziju i detorziju i primala je Theranekron® (pojedinačna doza od 0,3 mg/kg intraperitonealno). Jajnici su homogenizirani sonikacijom prije analize te je spektrofotometrijom istražena aktivnost supernatant glukoza- 6-fosfat dehidrogenaze, smanjenje nikotinamid-adenin-dinukleotid-fosfata, smanjenje glutationa i razina ukupnih proteina. Histološki je analizirano tkivo jajnika. U drugoj skupini aktivnost glukoza-6-fosfat dehidrogenaze bila je znakovito smanjena (P < 0,01) u usporedbi s kontrolnom skupinom. Histološki, ustanovljen povećan broj atretskih folikula te hiperemičnih i hemoragičnih područja. U trećoj skupini, iako aktivnost glukoza-6-fosfat dehidrogenaze nije bila promijenjena, u venama medularne regije i korteksu uočena je jaka hiperemija i hemoragija. Četvrta skupina pokazala je smanjenu aktivnost glukoza-6-fosfat dehidrogenaze u usporedbi s kontrolnom skupinom (P < 0,01). U usporedbi s trećom skupinom, četvrta skupina pokazala je manje atretskih folikula i smanjenu hiperemiju i hemoragiju u jajnicima, osim medularne regije. Nije bilo znakovite razlike s obzirom na smanjene razine glutationa i nikotinamid- adenin-dinukleotid-fosfata među skupinama. Primijenjena doza Theranekrona® imala je neke negativne učinke poput smanjene aktivnosti glukoza-6-fosfat dehidrogenaze, povećanog broja atretskih folikula te hiperemije u žutom tijelu i medularnoj regiji intaktnih jajnika štakora. Iako je smanjio aktivnost glukoza-6-fosfat dehidrogenaze, Theranekron® bi mogao imati i neznatne terapijske učinke na jajnike štakora s ishemijsko-reperfuzijskom ozljedom

The morphology of the interventricular structures of the heart in 80-day-old wild pig fetal siblings

İnsanda ve birçok hayvan türünde kalbin makro ve mikro yapısının ortaya konulduğu çeşitli çalışmalar bulunmaktadır. Ancak yaban domuzu fetuslarında ayrıntılı morfolojik bir çalışmaya rastlanılmamıştır. Dolayısıyla bu çalışmanın var olan bilgi eksikliğinin giderilmesine katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Çalışmada %10’luk formaldehit ile tespit edilen 80 günlük yaban domuzu fetusuna ait 7 adet kalp kullanıldı. Diseksiyon ve fotoğraflama işlemlerinden sonra alınan doku örneklerine rutin histolojik prosedür uygulandı. Hazırlanan bloklardan elde edilen 5 mikronluk kesitlere genel histolojik yapıyı ortaya koymak amacıyla Crossman’ın modifiye triple boyama tekniği uygulandı. Valva atrioventricularis dextra’nın incelenen tüm kalplerde cuspis septalis, cuspis angularis ve cuspis parietalis olmak üzere üç yapraktan oluştuğu belirlendi. Valva atrioventricularis sinistra’nın incelenen tüm kalplerde cuspis septalis ve cuspis parietalis olmak üzere iki yapraktan oluştuğu belirlendi. Ventriculus dexter’de dış duvara yerleşmiş 1 adet m. papillaris magnus’a, septal duvara yerleşmiş 1 adet m. papillaris subarteriosus’a ve 1-2 adet mm. papillares parvi’ye rastlandı. Ventriculus sinister’in dış duvarına yerleşmiş 1 adet m. papillaris subauricularis ve 1 adet m. papillaris subatrialis’e rastlandı. Sağ ventriküllerin hepsinde trabeculae septomarginalis’e rastlanırken, sol ventrikülde rastlanmamıştır. Sağ ventrikülde chordae tendinea sayısının 17-24 adet, sol ventrikülde ise 15-20 adet arasında değiştiği belirlenmiştir. Kalbin atrioventriküler hattı boyunca alınan transversal kesitlerde sol ventrikülün dış duvarında subendokardial purkinje hücreleri görüldü. Kalbin uzun ekseni boyunca gömülmesiyle elde edilen kesitlerde ise sol ventrikül septal duvarının subendokardında atrioventricular bundle ve Purkinje hücre toplulukları görüldü. Ayrıca sağ ventrikülün dış duvarından alınan kesitlerde periarterial purkinje hücrelerine rastlandı. Yapılan inceleme sonucunda 80 günlük yaban domuzu fetuslarına ait kalplerde bütün yapıların oluştuğu tespit edilmiştir.Since there is no literature focused on the macro and micro structrure of the heart of the wild pig fetuses, this study aimed to contribute to the lack of information in this area. In this study, 7 hearts which belongs to the 80 days old fetuses of the wild pigs were used after fixation. After dissection and photographing, Crossmans modified triple staining technique was applied on the sections taken. The right atrioventricular valves possessed septal, angular, and parietal; while the left atrioventricular valves composed septal and parietal cusps. In the right ventricle, there was one posterior papillary muscle on the outer wall, one anterior papillary muscle and 1-2 septal papillary muscles on the septal wall. In the parietal wall of the left ventricle, there was one subauricular papillary muscle and one subatrial papillary muscle. Even the septomarginal trabecula was seen in all right ventricules examined, the left ventricles possessed any. There were17-24 in the right and 15-20 tendinous chords in the left ventricle. In the sections taken along the atrioventricular line, subendocardial purkinje cells were seen at the parietal wall of the left ventricle. In the long axis sections of the heart, there were purkinje cell aggregates and atrioventricular bundle at the subendocard of the septal wall of the left ventricle. Besides, periarterial purkinje cells were seen at the sections of the parietal wall of the right ventricle. It was determined that all the structures were formed at the hearts of 80 days old fetuses of the wild pig

The structure and functions of Harderian gland

Harder bezi, karada yaşayan omurgalıların pek çoğunda bulunan orbital bir bezdir. Harder bezi ilk defa Johann Jacop Harder tarafından 1694 yılında iki geyik türünde yaptığı bir araştırma ile keşfedilmiştir. Memeli Harder bezi üçüncü göz kapağı ile ilişkili olarak gözün iç açısı içinde yer alır ve sekretorik kanalı ile membrana niktitans’ın yüzeyine açılır. Kanatlılarda bileşik tubuler veya tubuloalveolar tipteki Harder bezi’nin lumenini değişen yükseklikte prizmatik hücrelerin oluşturduğu epitel sınırlandırır. Bezin subepitelyal bölgesinde plazma hücreleri bulunur. Harder bezi sürüngenlerde genellikle göz küresinin mediyaline ya da mediyoventraline yerleşir. Bu bez yılanlarda bilinen tek göz bezidir. Türlere göre Harder bezi’nin morfolojik ve biyokimyasal özellikleri arasındaki farklılık şaşırtıcıdır ve bu farklılığın, adaptasyon ihtiyaçlarını karşılayacak şekilde değişen fonksiyonlar nedeniyle oluştuğu düşünülmüştür. Ayrıca son yıllarda bazı araştırmacılar, primatlarda da bezin varlığını ortaya koymuşlardır. Bu derlemenin amacı hayvan türlerine göre değişen ve önemli fonksiyonlara sahip Harder bezi’nin yapısal ve fonksiyonel olarak değerlendirilmesidir.The Harderian gland is an orbital gland, as seen in a majority of terrestrial vertebrates. The gland was first distinguished by Johann Jacob Harder in two deer species in 1694. The mammalian Harderian gland is located within the interior angle of the eye, in association with the third eyelid and its secretory duct opens at the surface of nictitans membrane. The lumen of avian Harderian gland, compounding tubular and tubuloalveolar structures, is surrounded by the columnar epithelial cells in varying heights. Plasma cells are situated in the subepithelial region of the gland. The Harderian gland is generally located medially or medioventrally of the eyeball in reptiles. This gland is the unique (sole) eye gland in snakes. Inter&amp;#8208;species differentiation of the Harderian gland&amp;#8217;s morphological and biochemical properties are astonishing, and the reason of this differentiation was thought to provide the requirement of adaptation to the terrestrial life through the evolving functions. Additionally, some researchers have also revealed the presence of gland in primates, in recent years. Therefore, the aim of this review was to evaluate the structure and function of Harderian gland, as having various and important properties in different species

Light and scanning electron microscopic studies on the lingual papillae of 80 day old wild pig fetal siblings

This study examined the lingual papillae of 80-day-old wild pig fetal siblings through macroscopic and light and scanning electron microscopic observations. Te results revealed that fungiform papillae were located on every aspect of the tongue except the ventral surface and the center of the dorsal surface. Conical papillae were present on the dorsal surface of the root of the tongue and marginal papillae were observed on the lateral edges of the tip of the tongue. Tere were 2 vallate papillae on the dorsal and 2 foliate papillae on the lateral aspects of the root of the tongue. Te fliform papillae normally seen in the mature stage were not observed at this stage. Taste buds were identifed in all the gustatory papillae examined. On the other hand, taste pores were perceived only in the fungiform papillae. Te fndings acquired will surely contribute to the literature as an essential base for further related research.This study examined the lingual papillae of 80-day-old wild pig fetal siblings through macroscopic and light and scanning electron microscopic observations. Te results revealed that fungiform papillae were located on every aspect of the tongue except the ventral surface and the center of the dorsal surface. Conical papillae were present on the dorsal surface of the root of the tongue and marginal papillae were observed on the lateral edges of the tip of the tongue. Tere were 2 vallate papillae on the dorsal and 2 foliate papillae on the lateral aspects of the root of the tongue. Te fliform papillae normally seen in the mature stage were not observed at this stage. Taste buds were identifed in all the gustatory papillae examined. On the other hand, taste pores were perceived only in the fungiform papillae. Te fndings acquired will surely contribute to the literature as an essential base for further related research

Light microscopic studies on development of submandibular gland in rats in prenatal, postnatal and adult terms

Bu araştırmada, prenatal, postnatal ve erişkin dönemlerdeki ratların glandula submandibularislerinin histokimyasal açıdan karşılaştırmalı olarak incelenmesi amaçlandı. Çalışmada materyal olarak Wistar albino türü 7 adet erişkin rat ile 7 adet fetüs ve 7 adet yavrudan alınan doku örnekleri kullanıldı. Prenatal dönemde, korpus glandulelerin yavru ve erişkin dönemdekilere oranla daha az sayıda bulundukları ve intersitisyumun postnatal ile erişkin ratlara kıyasla daha geniş alan oluşturduğu belirlendi. Postnatal ve erişkin dönemlerde korpus glandule sayısının ise oldukça artmış olduğu gözlendi. Postnatal ve erişkin dönemlerde akıtıcı kanalların prenatal döneme kıyasla daha gelişmiş oldukları görüldü. Erişkin ratlarda, prenatal ve postnatal ratlarda görülmeyen 3 farklı hücre türünden oluşan granüler kanallara rastlandı. Bu kanallarda hücrelerin içerdikleri granüllerin zayıf PAS pozitif reaksiyon verdikleri saptandı. Histokimyasal metotlar, her üç dönemde de korpus glandule’leri oluşturan salgı epiteli hücrelerinin zayıf PAS pozitif, AB negatif reaksiyon verdiklerini, bazı korpus glandule’lerin ise PAS, AB ve PAS/AB boyamalarında pozitif boyandıklarını gösterdi.The objective of the present study was to investigate comparatively the histological and histochemical structures of submandibular gland in prenatal, postnatal and adult rats. In the present study, tissue samples obtained from adult, foetal, and offspring Wistar albino rats (7 each) were evaluated, as the research material. We determined that the number of corpus glandule in prenatal tissues were less than that of those in postnatal and adult tissues. In addition, the connective tissue of submandibular gland was seen as occupying a wider area in prenatal rats as compared to that of the tissues of postnatal and adult rats. A considerable increase in the number of corpus glandule was observed in the tissues of postnatal and adult rats. Postnatal and adult rat glandular ducts were found more developed as compared to the glandular ducts at prenatal stage. Granular ducts were observed in adult rats only. Three different cell types were determined in the granular ducts. The granules of granular duct cells showed a weak PAS positive reaction. Histochemical methods showed that the secretory epithelial cells of the corpus glandules in each of the three developmental stages showed weak PAS positive and AB negative reaction whereas some of the corpus glandule had PAS, AB, and PAS/AB positive staining

Light microscopical and histochemical studies on developing rat parotid gland in prenatal, postnatal and adult terms

Bu çalışmada, prenatal, postnatal ve erişkin dönemlerdeki ratların glandula parotis’lerinin histokimyasal ve rutin histolojik boyama yöntemleri kullanılarak gelişimlerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi amaçlandı. Araştırmada prenatal dönem için intra uterin 17 günlük, postnatal dönem için 30 günlük yavru ile yaklaşık 6 aylık erişkin ratlardan parotis bezleri materyal olarak kullanıldı. Prenatal dönemde, stromanın (bağ doku) çok geniş yer kapladığı; bezin salgı yapıcı kısımları ve akıtıcı kanalların ise bezin bağ dokusu içinde küçük kümeler halinde dağılmış olduğu tespit edildi. Öncül salgı hücrelerinin prenatal dönemde, yavru ve erişkin dönemde bulunan hayvanlardaki korpus glandule miktarına oranla çok daha az sayıda olduğu bulundu. Periodik Asit-Schiff (PAS) boyama yönteminde öncül salgı yapıcı hücre topluluklarının bir kısmının PAS pozitif reaksiyon verdiği izlendi. Postnatal dönemde, korpus glanduleyi oluşturan hücreler PAS negatif olarak gözlemlendi. Pars sekrotorya’da PAS ile reaksiyon görülmemesine rağmen pars inisyalis hücre sitoplazmalarında PAS ile reaksiyon tespit edildi. Erişkin dönemde korpus glandule’lerin PAS ile zayıf reaksiyon verdikleri gözlendi. Histokimyasal olarak Alcian Blue (AB) yöntemi ile prenatal dönemde bazı korpus glandule hücrelerinin pozitif reaksiyon vermelerine rağmen, diğer iki dönemde AB negatif reaksiyon verdikleri belirlenmiştir. Her üç dönemde de bağ dokuda çok miktarda mast hücresine rastlandı. Plazma hücreleri postnatal ve erişkin dönemlerde, özellikle pars sekretoryaların çevresinde gözlendi.This research comparatively studied developmental distributions of the parotid gland in rats at intrauterine 17 days (prenatal term), 30 days (postnatal term), and 6 months old (mature stage), using routine histochemical and histological staining methods. It was observed at prenatal term that the connective tissue extensively occupied the gland area, including small nests of secretory cells and excretory duct patterns. Thus, progenitor secretory cells were found to be in smaller numbers at prenatal term as compared to those of the corpus glandule at postnatal and mature terms. At light microscopic observation through using Periodic Acid Schiff-PAS staining, PAS positive presecretory cells were occasionally visible, with dark pink cytoplasm. At postnatal term, the cells constituting the corpus glandulae were PAS negative. Although the cells in the secretory duct displayed a weak PAS positive reaction, the cells in pars striata were strongly PAS positive, as seen with strong granules. At mature stage, the corpus glandule rarely displayed PAS positive reaction. With Alcian blue, certain cells in corpus glandule displayed positive reaction at prenatal term, but these cells in the other terms displayed negative reactions. Abundant mast cells were present in the connective tissue in all the three stages. Plasma cells were observed primarily around the striated ducts in the postnatal and adult stages

Light and scanning electron microscopic studies on the lingual papillae of 80-day-old wild pig fetal siblings

This study examined the lingual papillae of 80-day-old wild pig fetal siblings through macroscopic and light and scanning electron microscopic observations. The results revealed that fungiform papillae were located on every aspect of the tongue except the ventral surface and the center of the dorsal surface. Conical papillae were present on the dorsal surface of the root of the tongue and marginal papillae were observed on the lateral edges of the tip of the tongue. There were 2 vallate papillae on the dorsal and 2 foliate papillae on the lateral aspects of the root of the tongue. The filiform papillae normally seen in the mature stage were not observed at this stage. Taste buds were identified in all the gustatory papillae examined. On the other hand, taste pores were perceived only in the fungiform papillae. The findings acquired will surely contribute to the literature as an essential base for further related research

The morphology of the interventrıcular structures of the heart in 80-day-old wild pig fetal siblings

İnsanda ve birçok hayvan türünde kalbin makro ve mikro yapısının ortaya konulduğu çeşitli çalışmalar bulunmaktadır. Ancak yaban domuzu fetuslarında ayrıntılı morfolojik bir çalışmaya rastlanılmamıştır. Dolayısıyla bu çalışmanın var olan bilgi eksikliğinin giderilmesine katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Çalışmada %10'luk formaldehit ile tespit edilen 80 günlük yaban domuzu fetusuna ait 7 adet kalp kullanıldı. Diseksiyon ve fotoğraflama işlemlerinden sonra alınan doku örneklerine rutin histolojik prosedür uygulandı. Hazırlanan bloklardan elde edilen 5 mikronluk kesitlere genel histolojik yapıyı ortaya koymak amacıyla Crossman'ın modifiye triple boyama tekniği uygulandı. Valva atrioventricularis dextra'nın incelenen tüm kalplerde cuspis septalis, cuspis angularis ve cuspis parietalis olmak üzere üç yapraktan oluştuğu belirlendi. Valva atrioventricularis sinistra'nın incelenen tüm kalplerde cuspis septalis ve cuspis parietalis olmak üzere iki yapraktan oluştuğu belirlendi. Ventriculus dexter'de dış duvara yerleşmiş 1 adet m. papillaris magnus'a, septal duvara yerleşmiş 1 adet m. papillaris subarteriosus'a ve 1-2 adet mm. papillares parvi'ye rastlandı. Ventriculus sinister'in dış duvarına yerleşmiş 1 adet m. papillaris subauricularis ve 1 adet m. papillaris subatrialis'e rastlandı. Sağ ventriküllerin hepsinde trabeculae septomarginalis'e rastlanırken, sol ventrikülde rastlanmamıştır. Sağ ventrikülde chordae tendinea sayısının 17-24 adet, sol ventrikülde ise 15-20 adet arasında değiştiği belirlenmiştir. Kalbin atrioventriküler hattı boyunca alınan transversal kesitlerde sol ventrikülün dış duvarında subendokardial purkinje hücreleri görüldü. Kalbin uzun ekseni boyunca gömülmesiyle elde edilen kesitlerde ise sol ventrikül septal duvarının subendokardında atrioventricular bundle ve Purkinje hücre toplulukları görüldü. Ayrıca sağ ventrikülün dış duvarından alınan kesitlerde periarterial purkinje hücrelerine rastlandı. Yapılan inceleme sonucunda 80 günlük yaban domuzu fetuslarına ait kalplerde bütün yapıların oluştuğu tespit edilmiştirSince there is no literature focused on the macro and micro structrure of the heart of the wild pig fetuses, this study aimed to contribute to the lack of information in this area. In this study, 7 hearts which belongs to the 80 days old fetuses of the wild pigs were used after fixation. After dissection and photographing, Crossmans modified triple staining technique was applied on the sections taken. The right atrioventricular valves possessed septal, angular, and parietal; while the left atrioventricular valves composed septal and parietal cusps. In the right ventricle, there was one posterior papillary muscle on the outer wall, one anterior papillary muscle and 1-2 septal papillary muscles on the septal wall. In the parietal wall of the left ventricle, there was one subauricular papillary muscle and one subatrial papillary muscle. Even the septomarginal trabecula was seen in all right ventricules examined, the left ventricles possessed any. There were17-24 in the right and 1520 tendinous chords in the left ventricle. In the sections taken along the atrioventricular line, subendocardial purkinje cells were seen at the parietal wall of the left ventricle. In the long axis sections of the heart, there were purkinje cell aggregates and atrioventricular bundle at the subendocard of the septal wall of the left ventricle. Besides, periarterial purkinje cells were seen at the sections of the parietal wall of the right ventricle. It was determined that all the structures were formed at the hearts of 80 days old fetuses of the wild pi

A comparative study on the histological structure of the spleen in the ostrich (Struthio camelus), the kestrel (Falco tinnunculus) and the osprey (Pandion haliaetus)

The spleen structurally and functionally belongs to the hematopoietic organs and is also an important component of the reticuloendothelial system, which is known to play a major role in host defense. The histological structure of the spleen was investigated in the ostrich, a non-flying bird, the kestrel, a raptor, and the osprey, a fish-eating bird of prey (fish eagle). For this purpose, Mallory’s modified triple stain, methyl green-pyronin and silver stain were used. Germinal centers were not present in the spleen of the osprey. In the spleen of the kestrel, penicillar arterioles and the surrounding lymphoid tissue were markedly dense. Compared to the other two birds, the red and white pulps were clearly distinguishable in the spleen of the ostrich