Benjamin Netanyahu's long premiership and the rise of the new political center : is there a qualitative change in the Israeli party system?

Israel's party system has been characterized by the bipolar rivalry between the left-wing and right-wing blocks since the late 1970s. In recent years we could have seen at least two trends that seem to diverge from this model. For the last 9 years, the Likud party has formed three successive governments which have made Benjamin Netanyahu the longest continuously serving prime minister in the history of Israel. Another new occurrence is the preservation of a significant representation of the centre parties for four Knesset terms in the row. The aim of the paper is to verify whether Israel's party system has departed from the two-blocs bipolar model. Based on the empirical data (election results, government formation, party's political platforms) it examines whether the parties' rivalry in the years 2009-2018 differed qualitatively from the previous period. To answer this question the paper investigates three hypotheses. First - Likud has become a dominant party in Israel. Second - a dominant and stable Israeli right-wing parties' bloc has formed. Third - an enduring and relevant centre sector has emerged in Israel’s party system

Go South! : Southern dimension of the V4 states' energy policy strategies : an assessment of viability and prospects

The energy policy of The Visegrad Group states (V4: Poland, Czechia, Slovakia and Hungary) is being challenged by, among many other factors, dependence on the import of energy resources, increasing environmental pressure, insufficient and disappointing process of energy policy Europeanisation. Therefore, all V4 states are seeking new energy policy solutions and directions, which is seen as a condition for both economic and political development. This paper provides a conceptualisation of the geopolitical dimensions of energy policy strategy, empirically focusing on its Southern direction. Firstly, it aims to identify and analyse the key areas of strategic thinking about energy security in the Visegrad states. Secondly, it attempts to answer the question of place and importance of the Southern Dimension (SD) in V4 energy policy strategies. In other words, it investigates whether the V4 states energy security can be improved by deepening energy cooperation with partners from southern regions, in particular with the MENA region. The hypothesis to be verified by this study states that the more hawkish V4 states’ energy security strategies are, the greater their preference for the liberalisation of the international energy market. The article follows the qualitative approach and relies on the case study methodology

Bliskowschodnia strategia Izraela po Arabskiej wiośnie

Ostatnia dekada przyniosła zmiany społeczne, polityczne i gospodarcze zarówno w samym Izraelu, jak i na Bliskim Wschodzie. Ewoluowały także charakter i skala zaangażowania mocarstw światowych w regionie. Celem artykułu jest stwierdzenie, czy zmiany zachodzące w środowisku Izraela od 2011 r. są na tyle silne, aby w znaczący sposób przekształcić bliskowschodnią strategię tego państwa. W pierwszej części, zarysowane zostaną najważniejsze nowe uwarunkowania zewnętrzne i wewnętrzne izraelskiej polityki zagranicznej. W drugiej, dokonana zostanie analiza głównych kierunków tej polityki w ostatnich latach: 1. zwalczania zagrożeń dla bezpieczeństwa narodowego, 2. współpracy z bliskowschodnimi aktorami międzynarodowymi, 3. reagowania i wpływania na aktywność mocarstw światowych w regionie. Słowa kluczowe: Izrael, Bliski Wschód, strategia, polityka zagraniczna, mocarstwa, państwa arabskieSocial, political and economic changes have taken place both in Israel and the Middle East in the last decade. Also the scope and character of great powers’ engagement in this region have evolved. The aim of this paper is to determine if Israel’s environment transformation from 2011 is signifi - cant enough to induce a major change in the Middle Eastern strategy of this state. In the fi rst part, the main new determinants (on national and international level) of the Israeli foreign policy are depicted. In the second part, the key features of this policy in the recent years are analysed. The analysis focuses on: 1. combating threats to the national security, 2. cooperation with the regional actors, 3. reacting and infl uencing great powers’ actions in the region. Key words: Israel, Middle East, strategy, foreign policy, world powers, Arab state

The dependence of Gulf Countries on hydrocarbons export : a perspective of regional security complex theory

Artykuł podejmuje problematykę zależności państw subregionu Zatoki Perskiej od dochodów z eksportu węglowodorów i analizuje ją z perspektywy teorii regionalnych kompleksów bezpieczeństwa (TRKB). Hipoteza badawcza zakłada, że zależność od eksportu węglowodorów jest jednym istotnych czynników pogłębiających dylemat bezpieczeństwa w tym subregionie. Artykuł charakteryzuje główne zależności w obszarze bezpieczeństwa pomiędzy państwami Zatoki Perskiej, analizuje stopień i skutki uzależnienia poszczególnych państw od eksportu ropy naftowej i gazu ziemnego oraz przedstawia działania ich rządy, mające na celu uniknięcie popadnięcia w zależność klątwy surowcowej. Wykorzystywana w artykule TRKB pozwala na ukazanie, w jaki sposób zależność od eksportu gazu i ropy naftowej podsyca regionalne konflikty, utrudnia bliższą współpracę i w ten sposób utrwala nieefektywny i zasobochłonny model gospodarki rozdzielczej, opartej na dochodach zewnętrznych

Public funding of churches and religious associations in Poland : analysis of political debates on the liquidation of the Church Property Commission and the Church Fund

Artykuł zawiera studium przypadku debaty politycznej dotyczącej projektów ustaw związanych z finansowaniem Kościołów i związków wyznaniowych przez państwo. Rozważania dotyczą tzw. areny centralnej sfery publicznej, do której na potrzeby artykułu zaliczono centralne instytucje publiczne, partie polityczne i przedstawicieli związków wyznaniowych. Badania poświęcone są samej debacie politycznej, stąd kwestie stricte finansowe, rzeczywisty wpływ przepisów prawa na sytuację materialną związków wyznaniowych będzie w artykule jedynie tłem dla głównego wątku. Ważne jednak, by pamiętać, że prawo własności stanowi dla związków wyznaniowych gwarancję wolności sumienia i wyznania w wymiarze kolektywnym. Umożliwia w szczególności wolność kultu, ale także prowadzenie pozostałej działalności, np. charytatywnej. Prawo własności daje niezależność od państwa. Z drugiej strony nadmierne skupienie się na kwestiach merkantylnych może stać się wyzwaniem dla autorytetu instytucji religijnych i ich misji duchowej2. Zarówno oba te aspekty, jak i dodatkowe wątki pojawiały się w debacie publicznej poświęconej projektom ustaw o likwidacji Komisji Majątkowej (KM) oraz Funduszu Kościelnego (FK). Z projektów tych można odtworzyć stanowiska najważniejszych aktorów areny centralnej na temat współczesnej roli religii i Kościoła, co będzie głównym tematem artykułu.The paper contains a case study of the political debate concerning public funding for the religious institutions. It deals with the parliamentary discussions in the years 2004-2015 on the abolishing of two public bodies: Church Property Commission (Komisja Majątkowa) and Church Fund (Fundusz Kościelny). The paper has two main objectives. First of them is providing the description of the debate (most important themes in the discourse, argumentative strategies, rhetorical instruments used by the interlocutors). The characteristics of the discourse let us draw a picture of the social relations and the place of religion in the public sphere. Therefore, the second objective of the paper is to describe the dominant narratives in the public debate on the role of religion in society and the state

Middle Eastern Strategy of Israel After the Arab Spring

Social, political and economic changes have taken place both in Israel and the Middle East in the last decade. Also the scope and character of great powers’ engagement in this region have evolved. The aim of this paper is to determine if Israel’s environment transformation from 2011 is significant enough to induce a major change in the Middle Eastern strategy of this state. In the first part, the main new determinants (on national and international level) of the Israeli foreign policy are depicted. In the second part, the key features of this policy in the recent years are analysed. The analysis focuses on: 1. combating threats to the national security, 2. cooperation with the regional actors, 3. reacting and inlfuencing great powers’ actions in the region.Ostatnia dekada przyniosła zmiany społeczne, polityczne i gospodarcze zarówno w samym Izraelu, jak i na Bliskim Wschodzie. Ewoluowały także charakter i skala zaangażowania mocarstw światowych w regionie. Celem artykułu jest stwierdzenie, czy zmiany zachodzące w środowisku Izraela od 2011 r. są na tyle silne, aby w znaczący sposób przekształcić bliskowschodnią strategię tego państwa. W pierwszej części, zarysowane zostaną najważniejsze nowe uwarunkowania zewnętrzne i wewnętrzne izraelskiej polityki zagranicznej. W drugiej, dokonana zostanie analiza głównych kierunków tej polityki w ostatnich latach: 1. zwalczania zagrożeń dla bezpieczeństwa narodowego, 2. współpracy z bliskowschodnimi aktorami międzynarodowymi, 3. reagowania i wpływania na aktywność mocarstw światowych w regioni

Middle eastern strategy of Israel after the Arab Spring

Ostatnia dekada przyniosła zmiany społeczne, polityczne i gospodarcze zarówno w samym Izraelu, jak i na Bliskim Wschodzie. Ewoluowały także charakter i skala zaangażowania mocarstw światowych w tym regionie. Celem artykułu jest stwierdzenie, czy zmiany zachodzące w środowisku Izraela od 2011 r. są na tyle silne, aby w znaczący sposób przekształcić bliskowschodnią strategię tego państwa. W pierwszej części, zarysowane zostaną najważniejsze nowe uwarunkowania zewnętrzne i wewnętrzne izraelskiej polityki zagranicznej. W drugiej, dokonana zostanie analiza głównych kierunków tej polityki w ostatnich latach: 1. zwalczania zagrożeń dla bezpieczeństwa narodowego, 2. współpracy z bliskowschodnimi aktorami międzynarodowymi, 3.reagowania i wpływania na aktywność mocarstw światowych w regionie.Social, political and economic changes have taken place both in Israel and the Middle East in the last decade. Also the scope and character of great powers' engagement in this region have evolved. The aim of this paper is to determine if Israel’s environment transformation from 2011 is significant enough to induce a major change in the Middle Eastern strategy of this state. In the first part, the main new determinants (on national and international level) of the Israeli foreign policy are depicted. In the second part, the key features of this policy in the recent years are analysed. The analysis focuses on: 1. combating threats to the national security, 2. cooperation with the regional actors, 3. reacting and influencing great powers' actions in the region