5 research outputs found
Znaczenie badania ergospirometrycznego w diagnostyce choroby wie艅cowej
Choroba wie艅cowa obejmuje stany niedokrwienia mi臋艣nia sercowego wi膮偶膮ce si臋 ze zmianami
w t臋tnicach wie艅cowych. D艂awica piersiowa jest zespo艂em klinicznym charakteryzuj膮cym
si臋 b贸lem zwi膮zanym z niedokrwieniem mi臋艣nia sercowego. Cz臋sto艣膰 d艂awicy zwi臋ksza si臋
wraz z wiekiem u os贸b obojga p艂ci. W wytycznych ACC/AHA kardiologiczn膮 pr贸b臋 wysi艂kow膮
zaleca si臋 jako pierwsze badanie u pacjent贸w w stanie stabilnym z podejrzeniem d艂awicy,
jednak czu艂o艣膰 i swoisto艣膰 ograniczaj膮 warto艣膰 tej metody. Analiza wymiany gazowej w trakcie
wysi艂ku fizycznego w badaniu ergospirometrycznym u os贸b w chorob膮 wie艅cow膮 odzwierciedla
wcze艣niejsze osi膮gni臋cie AT, zmniejszenie DVO2/DWR oraz spadek poch艂aniania tlenu wzgl臋dem
cz臋sto艣ci rytmu serca (O2pulse). Dzi臋ki analizie metabolizmu tlenowego badanie ergospirometryczne
ma wi臋ksz膮 czu艂o艣膰 i specyficzno艣膰 ni偶 kardiologiczna pr贸ba wysi艂kowa. Analiza
gaz贸w oddechowych mo偶e by膰 r贸wnie偶 przydatna w diagnostyce choroby wie艅cowej u pacjent贸w,
u kt贸rych istniej膮 nieprawid艂owo艣ci w spoczynkowym zapisie EKG uniemo偶liwiaj膮ce
rozpoznanie niedokrwienia
Antagoni艣ci receptora angiotensynowego - miejsce w terapii niewydolno艣ci serca w 艣wietle najwa偶niejszych bada艅 klinicznych
W ostatnich latach przeprowadzono wiele bada艅 klinicznych oceniaj膮cych przydatno艣膰 antagonist贸w receptora angiotensynowego AT1 (ARB). Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie najwa偶niejszych bada艅 (ELITE, ELITE II, RESOLVED, STRETCH, Val-HeFT, OPTIMAAL, CHARM), kt贸rych wyniki przyczyni艂y si臋 do okreœ艣lenia miejsca ARB w aktualnych zaleceniach dotycz膮cych leczenia chorych z przewlek艂膮 niewydolno艣ci膮 serca
Od patofizjologii do terapii - rola antagonist贸w receptora angiotensynowego AT1 w leczeniu chorych z przewlek艂膮 niewydolno艣ci膮 serca
Patofizjologiczne uzasadnienie stosowania antagonist贸w receptora angiotensynowego w leczeniu
os贸b z przewlek艂膮 niewydolno艣ci膮 serca znalaz艂o potwierdzenie w wynikach licznych bada艅
klinicznych. Odzwierciedleniem tego s膮 mi臋dzy innymi zalecenia Europejskiego Towarzystwa
Kardiologicznego dotycz膮ce terapii chorych z niewydolno艣ci膮 serca, kt贸re wskazuj膮 ARB jako
alternatyw臋 dla ACEI u pacjent贸w z objawami w celu uzyskania poprawy w zakresie chorobowo艣ci
i 艣miertelno艣ci. Leki z grupy ARB mog膮 by膰 stosowane 艂膮cznie z ACEI u chorych,
u kt贸rych nadal wyst臋puj膮 objawy mimo stosowania jednego z tych preparat贸w. W artykule
przedstawiono patofizjologiczne przes艂anki i wyniki du偶ych pr贸b klinicznych dotycz膮ce stosowania
lek贸w tej grupy u chorych z niewydolno艣ci膮 serca. (Folia Cardiologica Excerpta 2007;
2: 265-275
Przewidywanie funkcji lewej komory u chorych po ostrym zawale serca leczonych inwazyjnie
Wst臋p: Mimo du偶ej skuteczno艣ci pierwotnej przezsk贸rnej 艣r贸dnaczyniowej angioplastyki wie艅cowej
(PTCA) w redukcji 艣miertelno艣ci wewn膮trzszpitalnej u pacjent贸w z ostrym zawa艂em serca
z uniesieniem odcinka ST (STEMI) rokowanie odleg艂e tych os贸b wi膮偶e si臋 z ryzykiem powa偶nych
powik艂a艅. G艂贸wnymi determinantami niekorzystnego przebiegu klinicznego chorych po
STEMI s膮: post臋puj膮ca przebudowa (remodeling) lewej komory (LV), polegaj膮ca g艂贸wnie na
jej poszerzeniu i zmianie kszta艂tu, oraz upo艣ledzenie funkcji skurczowej LV z obni偶eniem jej
frakcji wyrzutowej (EF). Oznaczanie st臋偶e艅 peptyd贸w natriuretycznych w osoczu stanowi
obiecuj膮c膮 metod臋, kt贸ra mog艂aby poprawia膰 proces stratyfikacji ryzyka chorych po STEMI,
kt贸rego podstaw膮 jest echokardiografia. Cele pracy prowadzonej w grupie chorych ze STEMI
leczonych pierwotn膮 PTCA obejmowa艂y ocen臋 funkcji oraz wyst臋powania przebudowy LV
z u偶yciem echokardiografii, ocen臋 przydatno艣ci oznaczania st臋偶enia N-ko艅cowego fragmentu
m贸zgowego peptydu natriuretycznego (NT-proBNP) oraz pr贸b臋 identyfikacji czynnik贸w pozwalaj膮cych
przewidzie膰 w dniu wypisu ze szpitala stopie艅 upo艣ledzenia funkcji oraz wyst膮pienie
remodelingu LV po STEMI w 6-miesi臋cznej obserwacji.
Metody: Grup臋 badan膮 stanowi艂o 98 pacjent贸w (23 kobiety, 75 m臋偶czyzn). Przezklatkowe
badanie echokardiograficzne wykonano w dniu wypisu ze szpitala i po 6 miesi膮cach, oceniaj膮c
wymiary jam serca oraz parametry funkcji skurczowej (EF, wska藕nik kurczliwo艣ci - WMSI)
i rozkurczowej LV (pr臋dko艣ci maksymalne nap艂ywu mitralnego: wczesnego - E oraz w czasie
skurczu przedsionka - A, czas deceleracji wczesnego nap艂ywu mitralnego — DT, czas rozkurczu izowolumetrycznego - IVRT). St臋偶enia NT-proBNP mierzono w osoczu wyj艣ciowo przed
zabiegiem pierwotnej PTCA oraz 6 miesi臋cy po STEMI.
Wyniki: Dzi臋ki pierwotnej PTCA przywr贸cono prawid艂owy przep艂yw nasierdziowy w t臋tnicy
odpowiedzialnej za zawa艂 u 96 chorych. W ocenie echokardiograficznej po 6 miesi膮cach wykazano
u przewa偶aj膮cej wi臋kszo艣ci pacjent贸w zachowan膮 funkcj臋 skurczow膮 LV (mediana EF
47,5%), obecno艣膰 upo艣ledzonej funkcji rozkurczowej LV o profilu zaburzonej relaksacji
(E/A 105 ms) oraz brak istotnej zmiany wymiaru ko艅coworozkurczowego
LV (LVEDD). Niezale偶nymi czynnikami prognostycznymi zachowanej EF po 6 miesi膮cach
w analizie wielowymiarowej okaza艂y si臋: niska maksymalna aktywno艣膰 kinazy fosfokreatynowej
(CPKmax), niskie wyj艣ciowe st臋偶enie NT-proBNP oraz wysoka EF przy wypisie. Wymiar
ko艅coworozkurczowy lewej komory przy wypisie, st臋偶enie NT-proBNP przy przyj臋ciu oraz
aktywno艣膰 CPKmax dodatnio korelowa艂y z LVEDD po 6 miesi膮cach w modelu regresji wielokrotnej.
Wysokie wyj艣ciowe st臋偶enia NT-proBNP oraz ma艂y LVEDD przy wypisie pozostawa艂y
w analizie wieloczynnikowej niezale偶nymi czynnikami predykcyjnymi zmiany LVEDD, b臋d膮cej
estymatorem przebudowy LV. Nie wykazano istotnych r贸偶nic mi臋dzy grupami pacjent贸w,
u kt贸rych czas od pocz膮tku b贸lu do uzyskania reperfuzji by艂 kr贸tszy lub r贸wny 3,2 h i d艂u偶szy
od 3,2 h (mediana op贸藕nienia), pod wzgl臋dem nasierdziowego przep艂ywu krwi w t臋tnicy odpowiedzialnej
za zawa艂, wielko艣ci obszaru martwicy ocenianej enzymatycznie oraz warto艣ci
LVEDD po 6 miesi膮cach, chocia偶 znamienny wzrost EF po tym okresie stwierdzono tylko
w grupie chorych z czasem b贸lu kr贸tszym lub r贸wnym 3,2 h. Czas od pocz膮tku b贸lu do
uzyskania reperfuzji dodatnio korelowa艂 ze st臋偶eniem NT-proBNP po 6 miesi膮cach.
Wnioski: Skuteczna pierwotna PTCA u pacjent贸w ze STEMI wp艂ywa na istotn膮 popraw臋
funkcji skurczowej LV oraz zapobiega niekorzystnej przebudowie LV w 6-miesi臋cznej obserwacji.
Niskie wyj艣ciowe st臋偶enie NT-proBNP, ma艂a aktywno艣膰 CPKmax oraz wysoka warto艣膰
EF przy wypisie pozostaj膮 silnymi, niezale偶nymi czynnikami predykcyjnymi zachowanej EF
6 miesi臋cy po interwencji. Wysokie st臋偶enie NT-proBNP przy przyj臋ciu oraz ma艂y LVEDD
przy wypisie s膮 czynnikami prognostycznymi przebudowy LV. D艂u偶szy czas op贸藕nienia terapii
reperfuzyjnej powoduje brak poprawy funkcji skurczowej LV w obserwacji odleg艂ej
u leczonych inwazyjnie chorych ze STEMI, nie wp艂ywaj膮c istotnie na wyst膮pienie remodelingu LV
Wybrane czynniki demograficzno-spo艂eczne a skuteczno艣膰 edukacji zdrowotnej prowadzonej na podstawie broszur edukacyjnych u os贸b z ostrym zawa艂em serca
Wst臋p: Celem pracy by艂a ocena wp艂ywu wybranych czynnik贸w demograficzno-spo艂ecznych na
skuteczno艣膰 edukacji zdrowotnej prowadzonej na podstawie broszur edukacyjnych u os贸b
z ostrym zawa艂em serca.
Metody: Badan膮 grup臋 stanowi艂o 146 pacjent贸w leczonych metod膮 angioplastyki wie艅cowej
z powodu ostrego zawa艂u serca. Badanie przeprowadzono na podstawie kwestionariusza obejmuj膮cego
pytania oceniaj膮ce wiedz臋 dotycz膮c膮 choroby wie艅cowej. Ten sam kwestionariusz
wype艂niano w drugiej oraz w ostatniej dobie hospitalizacji. Odpowiedzi na wszystkie pytania
zawarte w kwestionariuszu znajdowa艂y si臋 w broszurze, kt贸r膮 chory otrzymywa艂 w drugiej
dobie po wype艂nieniu kwestionariusza.
Wyniki: Zastosowanie prostego narz臋dzia edukacyjnego, jakim jest broszura, przynios艂o wymierne,
chocia偶 ograniczone efekty, u os贸b hospitalizowanych z powodu zawa艂u serca. M艂odszy
wiek, wy偶szy poziom wykszta艂cenia, praca zawodowa i zamieszkiwanie w du偶ym mie艣cie by艂y
czynnikami zwi臋kszaj膮cymi skuteczno艣膰 edukacji zdrowotnej prowadzonej na podstawie broszury.
Natomiast p艂e膰 badanych nie wp艂ywa艂a wyra藕nie na wiedz臋 pacjent贸w na pocz膮tku
hospitalizacji ani na skuteczno艣膰 interwencji edukacyjnej.
Wnioski: Uwarunkowania spo艂eczne i wiek pacjent贸w z ostrym zawa艂em serca maj膮 istotny
wp艂yw na skuteczno艣膰 edukacji zdrowotnej prowadzonej w tej grupie chorych