5 Równoczasowa chemioterapia chorych na drobnokomórkowego raka płuc (DKRP) w postaci ograniczonej. Doświadczenia własne w pilotowej grupie 32 chorych

W styczniu 1994 roku w Krakowskim Centrum Onkologii rozpoczęto prospektywne badanie II fazy celem oceny skuteczności i toksyczności równoczesnego leczenia chemicznego wg schematu EP (etopozyt + cysplatyna) i napromienianiem chorych na DKRP w postaci ograniczonej. Do lutego 1998 roku zakończono leczenie 32 chorych. W całej grupie uzyskano 21% 3-letnich aktualizowanych przeżyć bezobjawowych. Przeprowadzono analizę wpływu na wyniki leczenia takich czynników jak: profilaktyczne napromienianie mózgu, opóźnienie radioterapii w stosunku do leczenia chemicznego, liczba serii chemioterapii, zaawansowanie kliniczne według TNM, obecność regresji potwierdzonej w badaniu histologicznym. Uzyskane wyniki wstępne wskazują na konieczność dalszych modyfikacji protokołu leczenia

94/Międzybłoniak opłucnej – diagnostyka i leczenie w materiale Centrum

Celem pracyjest prezentacja wyników leczenia chorych na międzybłoniaka opłucnej [MO] leczonych w latach 1965–2001 oraz ocena roli radioterapii w zapobieganiu niepowodzeniom miejscowym.Materiał i metodyW latach 1965–2001 w Centrum Onkologii w Krakowie leczono 75 chorych z powodu [MO]. Analizą objęto grupę 34 chorych leczonych od 1991 roku, u których postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne było jednolite. U wszystkich chorych zastosowano leczenie operacyjne, które u 7 chorych miało charakter radykalny (pleuro-pericardio-diaphra-gmo-pneumonectomia). Pooperacyjna radioterapia zastosowana była u 23 chorych, z czego 14 chorych (61%) napromienianych było wiązką mieszaną fotonowo-elektronową. Zakres dawki podanej na teren jamy opłucnej wynosił od 45 do 55 Gy. W oszacowaniu odsetków przeżyć 1, 2 i 3-letnich zastosowano metodę Kaplana-Meiera. Wyniki uzyskane w grupie leczonej od 1991 roku porównano z wynikami leczenia grupy chorych leczonych w latach 1965–1990.Wyniki i wnioskiW analizowej grupie uzyskano nastęujące odsetki przeżyć: 1-rocznych 52.9%, 2-letnich 26.5%, 3-letnich 6.6%. Tolerancja leczenia była dobra. Stwierdzono, że wyniki te są lepsze w stosunku do grupy chorych leczonych do 1991 r. Różnice te dotyczą okresu 2 lat po zakończeniu leczenia. Zastosowanie u chorych na [MO] mieszanej wiązki fotonowoelektronowej pozwala na uzyskanie stosunkowo dobrych wyników leczenia przy dobrej tolerancji leczenia przez tych chorych

61 Planowanie leczenia raka piersi po tumorektomi z wykorzystaniem przystawki tomograficznej symulatora Ximatron

Uzyskanie przekrojów tomograficznych klatki piersiowej napromienianych chorych z rakiem piersi jest bardzo utrudnione, a czasem wręcz niemożliwe. Przyczyną są: specyficzne ułożenie pacjentki oraz zbyt mała standardowa średnica otworu gantry w klasycznym aparacie tomograficznym. Przekroje te można obecnie otrzymać za pomocą nowoczesnych stymulatorów wyposażonych w przystawki tomograficzne. Obrazy poprzecznych przekrojów pacjentki przesyłane są siecią komputerową do systemu planowania leczenia.Przedstawiono przykład sposobu unieruchomienia pacjentki podczas symulacji i napromieniania, obrazy tomograficzne uzyskane z wykorzystaniem przystawki tomograficznej symulatora Ximatron oraz przykład komputerowego planu 3D (CADPLN) leczenie raka piersi

Selected abbreviations and new terms in breast pathology — a guide for clinicians

The aim of this article is to present briefly new pathological entities which are recently increasingly commonly used in pathology reports, as well as to discuss their clinical consequences. The new WHO classification of breast diseases includes, inter alia, invasive carcinoma of no special type: this is not a specific entity, but rather a group of malignancies without specific features. The lobular hyperplasia group includes a classical variant and a pleomorphic variant of lobular carcinoma in situ, as well as atypical lobular hyperplasia. The ductal hyperplasia group, according to the current revision of the WHO classification of breast diseases, encompasses: typical (i.e. non-atypical) ductal hyperplasia, columnar cell change, columnar cell hyperplasia, atypical ductal hyperplasia. The mesenchymal breast hyperplasia group includes pseudoangiomatous stromal hyperplasia. We briefly discuss the above mentioned entities together with their respective clinical and therapeutic consequences

6 Wyniki leczenia u chorych na chłoniaki nieziarnicze o pośrednim i wysokim stopniu złośliwości po chemioterapii MACOP-B lub VACOP-B i radioterapii. Analiza czynników prognostycznych i próba oceny roli radioterapii

W okresie od 1986 do 1995 w Centrum Onkologii – Oddział w Krakowie u 120 chorych (36 kobiet, 84 mężczyzn) na chłoniaka nieziarniczego o pośrednim (76 chorych) lub wysokim (44 chorych) stopniu złośliwości zastosowano chemioterapię MACOP-B (24 chorych) lub VACOP-B (96 chorych). Stopień zaawansowania klinicznego przedstawiał się następująco: I-7 chorych (5,8%), II-18 chorych (15%), III-41 chorych (34,2%), IV-54 chorych (45%). Objawy ogólne (B) stwierdzono u 38 chorych (31,7%). U 103 chorych (85,8%) określono Międzynarodowy Wskaźnik Rokowniczy: 8 chorych (7,8%) znalazło się w grupie niskiego ryzyka, 34 chorych (33%) – w grupie średniego/niskiego, 32 chorych (31,1%) – w grupie średniego/wysokiego, a 29 chorych (28,2% w grupie wysokiego ryzyka. U 37 chorych (30,8%) chemioterapia skojarzona była z radioterapią. Stosowana dawka wahała się od 10 do 50 Gy (mediana 36 Gy). Po przeprowadzonym leczeniu u 84 chorych (70%) uzyskano całkowitą, a u 25 chorych (20,8%) częściową regresję choroby.W analizowanej grupie 120 chorych uzyskano następujące odsetki 5 letnich przeżyć: całkowitego u 45,7% chorych i bez nawrotu chłoniaka u 38,4% chorych. W trakcie obserwacji u 65 chorych (54,2%) stwierdzono rozwój niepowodzenia, które miało charakter wznowy, progresji klinicznej lub histopatologicznej. U 3 chorych stwierdzono rozwój drugiego nowotworu: raka żołądka, raka odbytnicy, ziarnicę złośliwą.Przeprowadzona analiza wpływu czynników prognostycznych na wyniki leczenia wykazała, że niezależnymi istotnymi statystycznie czynnikami prognostycznymi wykazującymi negatywny wpływ na wyniki leczenia w grupie chorych, u których zastosowano leczenie skojarzone są: lokalizacja pozawęzłowa, podanie niepełnego leczenia chemicznego, obniżona wartość hematokrytu, podwyższony odsetek limfocytów oraz podanie niższej dawki. Natomiast w grupie chorych, którzy otrzymali wyłącznie chemioterapię takimi czynnikami są: podwyższone stężenie dehydrogenazy mleczanowej, lokalizacja pozawęzłowa, niepełne leczenie chemiczne.U chorych, u których zastosowano radioterapię uzyskano wyższy odsetek przeżyć bez nawrotu chłoniaka w porównaniu z grupą leczoną wyłącznie chemioterapią. Szczególnie dotyczy to chorych w wyższym stopniu zaawansowania (III-IV) oraz z obecnością dużej masy nowotworu (bulky disease)

Concurrent chemoradiotherapy in limited-stage small-cell lung cancer. Results of a pilot study

Between January 1994 and February 1998, 32, limited-stage small-cell lung cancer patients were treated with concurrent chemoradiotherapy. Follow-up time ranged from 4 to 34 months, (median 14 months). Complete regression was obtained in 22 of the 30 patients, who received at least four courses of EP chemotherapy and a tumour dose of 50 Gy or more. In all, 2-year actuarial disease-free survival was 21 %. Brain metastases occurred in 8 (36.4 %) patients with CR, in 5/7 (71.4 %) patients without prophylactic cranial irradiation (PCI) and in 3/15 (20 %) patients after PCI. The survival rate was lower in patients with PCI, in Whom chest irradiation was started later than one month from the beginning of course 1 of EP chemotherapy. We have suggested a modification of the treatment protocol

Wybrane skrótowce i nowe pojęcia we współczesnej patologii piersi — przewodnik dla klinicystów

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie nowych jednostek chorobowych i pojęć, które ostatnio pojawiły się w raportach patologicznych, a także prezentacja ich konsekwencji terapeutycznych. Nowa klasyfikacja WHO wyróżnia m.in. raka naciekającego bez specjalnego typu, który nie definiuje konkretnej jednostki morfologicznej, a raczej grupę nowotworów bez wystarczających wspólnych cech charakterystycznych. W grupie rozrostów zrazikowych nowa klasyfikacja uwzględnia następujące jednostki morfologiczne: rak zrazikowy in situ klasyczny i pleomorficzny oraz atypowy rozrost zrazikowy. W grupie rozrostów przewodowych klasyfikacja WHO wyróżnia m.in. zwykły (nieatypowy) rozrost nabłonka przewodowego, zmiany walcowatokomórkowe oraz atypowy rozrost nabłonka przewodowego. Ponadto w grupie rozrostów mezenchymalnych podścieliska gruczołu piersiowego należy wymienić rzekomonaczy­niowy rozrost podścieliska (PASH). Autorzy omawiają wymienione jednostki i charakteryzują ich znaczenie kliniczne