Galicyjskie gminy żydowskie pod panowaniem Marii Teresy i Józefa II

W wyniku pierwszego rozbioru Polski pod panowaniem Habsburgów znalazło się 137 gmin żydowskich i około 200 000 ludności żydowskiej Rusi Czerwonej, województw bełskiego, krakowskiego, sandomierskiego oraz podolskiego. Generalnie antysemicko nastawiona administracja terezjańska napotkała na niezwykle liczną ludność żydowską, z jej szczególną rolą gospodarczą, daleko idącymi politycznymi i fi skalnymi uprawnieniami kahałów oraz z ogromnym zadłużeniem gmin żydowskich. Przy równoczesnej rosnącej presji fi skalnej i gospodarczej na ludność żydowską oraz próbami ograniczenia jej liczby poprzez różne restrykcje, w zasadzie nie naruszono autonomii kahałów. Reformy józefińskie utorowały z jednej strony drogę dla obywatelskiej emancypacji Żydów, z drugiej jednak zniosły żydowskie instytucje autonomiczne.</p