„Głuszec”, „pieun”, „śpiewak” – nazwy ptaka łownego utrwalone w powieściach Józefa Weyssenhoffa

This article focuses on the names of the game bird (capercaillie) as recorded in two literary works by Józef Weyssenhoff, namely Puszcza and Soból i panna. These novels provide research material regarding the terms used to refer to the wild bird, namely głuszec, pieun, śpiewak. The names, supported by examples from the mentioned texts, were examined in terms of their documentation (formal and semantic), in various sources, such as dictionaries, regionally-derived lexical elements, collections of hunting vocabulary, nature studies and literature. The findings show that the author used not only the wildly known name (głuszec) but also confirmed the presence in the hunting terminology (pieun, śpiewak) with very scant documentation (sometimes only from Weyssenhoff).Przedmiotem opisu w artykule są nazwy łownego ptaka (głuszca) utrwalone w dwóch tekstach Józefa Weyssenhoffa – Puszcza oraz Soból i panna. Powieści te dostarczają materiału badawczego na temat stosowanych przez pisarza określeń dzikiego ptaka – głuszec, pieun, śpiewak. Wynotowane nazwy, poparte egzemplifikacją z badanych utworów, zostały zbadane ze względu na ich dokumentację (formalną i semantyczną) w źródłach słownikowych, niekiedy także pracach poświęconych elementom leksykalnym nacechowanym regionalnie, zbiorach słownictwa myśliwskiego, opracowaniach przyrodniczych i przekazach literackich. Podjęte działania wskazują, że autor powieści prócz rozpowszechnionej nazwy głuszec wprowadził do swoich tekstów znane mu z języka myśliwskiego inne określenia ptaka łownego (pieun, śpiewak) odznaczające się w źródłach badawczych bardzo skromną dokumentacją (niekiedy wyłącznie z Weyssenhoffa)

Z dziejów powieściopisarstwa okresu międzypowstaniowego - twóczość prozatorska Michała Grabowskiego.

Celem rozprawy jest przedstawienie dorobku literackiego Michała Grabowskiego, krytyka znanego w kręgach konserwatywnych, związanego z koterią petersburską i kojarzonego z liberalnym stosunkiem do wschodniego zaborcy. W odróżnieniu od stanu wiedzy na temat wypowiedzi krytycznych Grabowskiego, białą plamą jest wciąż jego proza artystyczna. Zadaniem dysertacji jest, więc próba wypełnienia tej luki. Rozprawa jest próbą dookreślenia funkcji, jaką pełnił autor Literatury i krytyki w środowisku literackim. Celem nadrzędnym jest zaprezentowanie dorobku literackiego Grabowskiego w kontekście jego wypowiedzi krytycznych dotyczących powieści, jej warstwy formalnej i ideowej. Stanowi ona próbę analizy całego powieściowego dorobku krytyka, w skład którego wchodzą cztery powieści historyczne (Koliszczyzna i stepy, Stanica Hulajpolska, Tajkury, Pan Starosta Zakrzewski) i opowiadanie Zamieć w stepach oraz opublikowane na łamach prasy fragmenty trzech utworów, które nigdy nie zostały dokończone (Oblężenie Płocka 1097. Wyjątki z powieści historycznej, Złotomierz i Pan Starosta Kaniowski). Praca składa się z czterech zasadniczych części. Pierwsza z nich jest próbą rekonstrukcji biografii Grabowskiego w oparciu o jego korespondencję, wspomnienia przyjaciół, dotychczasowe ustalenia literaturoznawców oraz najnowsze ustalenia historyków. W drugiej, autor pokazuje stan badań nad jego powieściami, od recenzji krytyków rówieśnych pisarzowi, aż do na ogół drobnych uwag i wzmianek w pracach badawczych z drugiego dziesięciolecia XXI wieku. Trzecia porządkuje założenia i tezy zawarte w pracach teoretycznych Grabowskiego, w czwartej, najobszerniejszej podejmuje się analizę poszczególnych powieści i próbę ich interpretacji w kontekstach historycznych i kulturowych, omawia genezę dzieł i złożone procesy twórcze autora, który zamierzał zrealizować swój program ideologiczny w utworach sfabularyzowanych, dostosowanych do gustów i upodobań odbiorców

Przepowiadanie słowa Bożego więźniom

Preaching the Word of God in penitential institutions constitutes an entrance into a missionary terrain. This milieu is characterized with high degree of dechristianization and atheism as well as magical thinking. The inmates are subject to multidimensional pressure: they must face human judgement, confront their own sense of guilt, and also the criminal subculture. In the light of drastically limited possibilities of satisfying both their social and communication needs, the prisoners develop the attitude of lack of confidence, semblance of coping with their lives, and hidden fears.Preaching the word of God in this particular context imposes high demands upon the preacher. He must be capable of evangelic preaching with its heart located in kerygma. His attitude towards the inmates must be devoid of condemnation as his main mission is to invite the listeners to create a personal relationship with God. The central subject of preaching in prison should be the Divine mercy (Misericordia) which reveals the true face of God. The language used should be both concrete and simple, which is meant to make Him a close Person. Within the preaching the priest should be able to build a symbolic experience, which shall enable the listeners to rebuild their bond with the source of life, and the sense of freedom and meaning being God and His Word himself.Przepowiadanie słowa Bożego w zakładach penitencjarnych to wejście na teren misyjny. Charakteryzuje się on nie tylko wysokim poziomem dechrystianizacji i ateizmu, ale również magicznego myślenia. Więźniowie poddani są wielopłaszczyznowej presji: muszą się zmierzyć z osądem ludzkim, własnym poczuciem winy, jak również z podkulturą przestępczą. Wobec drastycznie ograniczonych możliwości zaspokojenia potrzeb społecznych i komunikacyjnych, pojawia się u więźniów postawa nieufności, pozorów radzenia sobie, skrywanego lęku.Głoszenie słowa Bożego w tym specyficznym kontekście stawia przed kaznodzieją wysokie wymagania. Musi być on zdolny do głoszenia ewangelizacyjnego, którego sercem jest kerygma. Jego nastawienie wobec osadzonych nie może być potępiające, gdyż jego główną misją jest zaproszenie słuchaczy do nawiązania osobistej relacji z Bogiem. Centralnym tematem przepowiadania w więzieniu jest Boże miłosierdzie, które odsłania prawdziwą twarz Boga. Język przepowiadania ma być konkretny i prosty, który uczyni Go bliskim. Kaznodzieja powinien umieć budować w ramach przepowiadania doświadczenie symboliczne, które pozwoli odbiorcy odnowić więź ze źródłem życia, poczucie wolności i sensu, którym jest Bóg i Jego słowo

Współczesne problemy w leczeniu chorych zakażonych wirusem grypy

Wirus świńskiej grypy A/H1N1 spowodował mobilizację służb medycznych na całym świecie. Obecnie wiadomo, że głównym orężem w tej walce może być szczepionka. W sytuacji gdy rekomendowane leczenie przy zastosowaniu inhibitorów neuraminidazy nie daje pełnej kontroli zakażenia wirusem A/H1N1, konieczne jest wdrożenie szybkich i precyzyjnych procedur diagnostycznych, aby ocalić i ochronić chorych. Forum Medycyny Rodzinnej 2010, tom 4, nr 2, 91-9

Pour savoir reconnaitre et manifester des attitudes stereotypees positives

Depuis des années des psychologues, sociologues, linguistes et journalistes s’intéressaient à la problématique des stéréotypes qui étaient présentés par les médias d’hier et d’aujourd’hui comme des préjugés ayant des aspects sociaux négatifs. Dans la langue parlée le mot „ stéréotype” avait un sens péjoratif. Il est intéressant de noter que la notion de stéréotype ait été proposée dans les années 20 du siècle précédent par le journaliste et écrivain américain Walter Lippmann

Approche integree autonomisant et intensifiant l'efficacite de l'enseignement/apprentissage multimedial - le role des centres de ressources didactiques et de nouvelles technologies pour la formation en langues vivantes

The author of the article emphasized the usefulness of information and communication technologies in foreign language teaching (fIeE). The author presented new trends in the area of foreign language teaching: the conception of open educational communities, the role played by "fomators in languages" in the world of modem technology, the use of the criteria for assessing the usefulness of informational tools, the results of the introduction of the SMAIL project, the possibilities of applying the FAD and FAOD programs (Formation a Distance :.. Distance Learning, Formation Ouverte à Distance - Open and Distance Learning)

Formateurs de formateurs en langues vivantes et/ou personne ressource? : quelques reflexions sur l'autonomisation

Au commencement de cette intervention nous nous permettrons de définir, de préciser et de présenter quelques termes couramment utilisés en glottodidactique appliquée, à savoir, les mots clés constituant le titre de notre conférence : formateur en langue (s), formateur de formateurs, personne resource. Or, celui qui veille sur le processus de renseignement/apprentissage d'une langue vivante, étrangère, est formateur, enseignant, maître, professeur de langue. Quant aux formateurs de formateurs en langues, formateurs de futurs maîtres, futurs enseignants, professeurs de langues, nous pouvons constater qu’il s’agit de spécialistes de méthodologie de renseignement/apprentissage attachés tantôt aux philologies universitaires de langues étrangères, tantôt aux collèges ou d'enseignants assumant les fonctions de conseillers pédagogiques dans le cadre des WOM, c :est-à-dirc liés avec les Centres de Formation Méthodologique (Fragment tekstu)

Użyteczność technik informacyjnych i komunikacyjnych w integrującym podejściu autonomizującym

Rozległość i złożoność problematyki sformułowanej w tytule skłania nas do zwięzłego przedstawienia pewnych dokonań. Natomiast koniecznym jest szersze omówienie niektórych aktualnych tendencji i projektów europejskich w zakresie możliwości intensyfikacji samokształcenia językowego poprzez integrujące aplikacje nowych technologii edukacyjnych. Poruszając problem wykorzystania technologii informacyjnych i komunikacyjnych w nauczaniu języków obcych możemy na wstępie postawić pytanie: w jakim stopniu możemy tutaj mówić o kreatywności, o radykalnym zwrocie i innowacyjności ze strony użytkowników, czyli uczących się oraz nauczających? (Fragment tekstu)

Przepowiadanie jako charyzmat. Chrzest w Duchu Świętym a głoszenie słowa Bożego

The Second Vatican Conciliar and Postonciliar renewal of the Church demonstrated that, in its heart, many charismatic gifts are of great importance. The Pentecostal event in Duquesne (USA) in 1967 and the related establishment of the Catholic Charismatic Renewal, made the evangelizing movements rooted in the experience of baptism in the Holy Spirit in the Church more dynamic. Until today it has an impact on the development and reception of the ministry of the word of God in the Church. Baptism in the Holy Spirit strongly forms the spiritual profile of the preacher, and thus affects his spirituality. The Holy Spirit also gives many charisms of the word, such as prophecy and teaching, gives the preacher the supernatural power of preaching, which is of great importance for the whole preaching of the word of God. The preaching of the kerygma and the personal testimony of the preacher come to the first place.Soborowa i posoborowa odnowa Kościoła ukazała, że w jego sercu wielkie znaczenie mają liczne dary charyzmatyczne. Wydarzenie pentekostalne w Duquesne (USA) w 1967 roku i związane z nim powstanie Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej, zdynamizowało ruchy ewangelizacyjne w Kościele zakorzenione w doświadczeniu chrztu w Duchu Świętym. Ma ono do dziś wpływ na rozwój i recepcję posługi słowa Bożego w Kościele. Chrzest w Duchu Świętym mocno formuje profil duchowy kaznodziei, a co za tym idzie oddziałuje na jego duchowość. Duch Święty udziela też licznych charyzmatów słowa, np. proroctwa i nauczania, udziela kaznodziei nadprzyrodzonej mocy głoszenia, co ma niebagatelne znaczenie dla całokształtu przepowiadania słowa Bożego. Na pierwsze miejsce wysuwa się głoszenie kerygmatu i osobiste świadectwo kaznodziei