ONE-LUNG VENTILATION WITH A FOGARTY CATHETER IN A CHILD PATIENT

Tek akciğer ventilasyonu (TAV) erişkin olgularda genellikle çift lümenli endobronşiyal tüple (ÇLET) gerçekleştirilir. Çocuklarda ise yaşlarına uygun ÇLET olmaması nedeniyle TAV için alternatif teknikler kullanılmaktadır. TAV, 6 yaşından küçük çocuklarda selektif endobronşiyal entübasyon veya bir endobronşiyal blokerin yardımıyla uygulanmaktadır. Bu yazıda, sağ akciğerdeki kist hidatik nedeniyle torakotomi yapılması planlanan 4 yaşındaki çocuk olguda başarıyla uygulanan alternatif tek akciğer ventilasyonu tekniğinin sunulması amaçlanmıştır. Standart monitorizasyon ve genel anestezi indüksiyonunu takiben, iç çapı 5,0 mm kafsız endotrakeal tüple (ETT) intübasyon gerçekleştirildi. Fiberoptik görüntü eşliğinde 4 Fr Fogarty embolektomi kateteri ETT içinden geçirilerek sağ akciğer ana bronşuna ilerletildi. İşlem sırasında hipoksemi gelişmeden TAV başarıyla uygulandı. Postoperatif seyir sorunsuzdu ve hasta operasyonun 8. günü evine taburcu edildi. Sonuç olarak, bu yöntemin tek akciğer ventilasyonu için yeterli ekipmanın bulunmadığı 4-6 yaş grubu çocuk olgularda, basit ve etkin bir şekilde uygulanabilen farklı bir seçenek olabileceği kanısına varılmıştır. One-lung ventilation (OLV) is generally achieved by double-lumen endotracheal tube (DLT) in adults. However, alternative techniques are used for OLV because of the absence of the suitable DLTs in the pediatric population. OLV can be achieved by selective endobronchial intubation alone or with the insertion of a endobrochial blocker in pediatric patients smaller than six years of age. We aimed in this report, a successful one-lung ventilation by using an alternative technique in a four years'old girl weighing 16 kg with right lung cyst hydatics who is undergoing thoracotomy. Following standard monitorization and general anesthesia induction, conventional endotracheal intubation was performed with internal diameter 5.0 mm uncuffed endotracheal tube (ETT). 4 Fr Fogarty embolectomy catheter was advanced as an endobronchial blocker (EBB) into that right lung main bronchus through the ETT under fiberoptic visual guidance. OLV was successfully achieved without hypoxemia during blocker placement. The post-operative course was uneventful, and patient was discharged home on the 8th postoperative day. In conclusion, we suggest that, if there is no available adequate equipment, this method can be easily and effectively used as an different alternative for one-lung ventilation in children of 4 -6 years of age

ONE-LUNG VENTILATION WITH A FOGARTY CATHETER IN A CHILD PATIENT

Tek akciğer ventilasyonu (TAV) erişkin olgularda genellikle çift lümenli endobronşiyal tüple (ÇLET) gerçekleştirilir. Çocuklarda ise yaşlarına uygun ÇLET olmaması nedeniyle TAV için alternatif teknikler kullanılmaktadır. TAV, 6 yaşından küçük çocuklarda selektif endobronşiyal entübasyon veya bir endobronşiyal blokerin yardımıyla uygulanmaktadır. Bu yazıda, sağ akciğerdeki kist hidatik nedeniyle torakotomi yapılması planlanan 4 yaşındaki çocuk olguda başarıyla uygulanan alternatif tek akciğer ventilasyonu tekniğinin sunulması amaçlanmıştır. Standart monitorizasyon ve genel anestezi indüksiyonunu takiben, iç çapı 5,0 mm kafsız endotrakeal tüple (ETT) intübasyon gerçekleştirildi. Fiberoptik görüntü eşliğinde 4 Fr Fogarty embolektomi kateteri ETT içinden geçirilerek sağ akciğer ana bronşuna ilerletildi. İşlem sırasında hipoksemi gelişmeden TAV başarıyla uygulandı. Postoperatif seyir sorunsuzdu ve hasta operasyonun 8. günü evine taburcu edildi. Sonuç olarak, bu yöntemin tek akciğer ventilasyonu için yeterli ekipmanın bulunmadığı 4-6 yaş grubu çocuk olgularda, basit ve etkin bir şekilde uygulanabilen farklı bir seçenek olabileceği kanısına varılmıştır. One-lung ventilation (OLV) is generally achieved by double-lumen endotracheal tube (DLT) in adults. However, alternative techniques are used for OLV because of the absence of the suitable DLTs in the pediatric population. OLV can be achieved by selective endobronchial intubation alone or with the insertion of a endobrochial blocker in pediatric patients smaller than six years of age. We aimed in this report, a successful one-lung ventilation by using an alternative technique in a four years'old girl weighing 16 kg with right lung cyst hydatics who is undergoing thoracotomy. Following standard monitorization and general anesthesia induction, conventional endotracheal intubation was performed with internal diameter 5.0 mm uncuffed endotracheal tube (ETT). 4 Fr Fogarty embolectomy catheter was advanced as an endobronchial blocker (EBB) into that right lung main bronchus through the ETT under fiberoptic visual guidance. OLV was successfully achieved without hypoxemia during blocker placement. The post-operative course was uneventful, and patient was discharged home on the 8th postoperative day. In conclusion, we suggest that, if there is no available adequate equipment, this method can be easily and effectively used as an different alternative for one-lung ventilation in children of 4 -6 years of age

A RARE COMPLICATION OF ENTERAL NUTRITION: ESOPHAGEAL OBSTRUCTION

Sindirim sistemlerinde sorun olmayan yoğun bakım hastalarında enteral yol beslenme için ilk seçenektir. Parenteral yola göre daha nadir olmakla birlikte enteral beslenme sırasında da metabolik ve mekanik komplikasyonlarla karşılaşılabilmektedir. Özefagusun besin artıklarıyla tıkanması enteral beslenme sırasında görülebilen nadir mekanik sorunlardan biridir. Elliiki yaşında kadın hasta, abdominal distansiyon, pnömoni ve solunum yetersizliği tanılarıyla Anesteziyoloji Yoğun Bakım ünitesine alındı. Mekanik ventilasyon sağaltımı boyunca sedo-analjezi ve kas gevşetici ajanlar uygulandı. AYB ünitesine alınışının 3. gününde enteral beslenme başlandı. AYB deki 9. günde nazogastrik sonda, pasajının tıkanması üzerine yenisi ile değiştirilmek istendi. Çıkartılan sondanın yerine yeni sonda yerleştirilemedi. Endoskopik değerlendirmede özefagus 1/3 alt bölümünün gıda artıklarıyla karışık beyaz sarı memb-ranlardan oluşan bir kitle tarafından tıkandığı saptandı. Kitle mideye itilerek özefagus açıldı. Mekanik ventilasyon sırasında sedo-analjezik ve kas gevşeticilerin neden olabildiği motilite bozukluğu, eşlik eden yükselmiş karın içi basıncı varlığında gastroesofageal reflüyü artırarak, özefagusun enteral beslenme ürünleriyle tıkanmasını kolaylaştırabilir. Enteral route should be used for feeding of the critically ill patients with healthy gastrointestinal system. However metabolic and mechanical complications may occur during the enteral nutrition. Esophageal obstruction is one of the rare mechanical complications of enteral feeding. Fifty-two years old women with abdominal distention, pneumonia and respiratory failure was referred to intensive care unit. Mechanical ventilation was started with intravenous application of sedo-analgesics and muscle relaxants. In the 3th day of her referral enteral nutrition was started with enteral feeding solution. In the 6th day of feeding, the nasogastric tube was obstructed. Attempts for nasogastric tube replacement failed. Yellowish-white obstructing material in the esophageal lumen has been seen during the esophagoscopy. The material was cleared from the lumen and the passage was opened. Increased intraabdominal pressure with the use of sedo-analgesics may cause gastroesophageal reflux, concretions and consequently esophageal obstruction

RELIABILITY ANALYSIS FOR EVALUATING SKILLS IN PEDIATRIC BASIC LIFE SUPPORT PERFORMANCE

Amaç: Tıp Fakültesi öğrencilerinin mesleksel becerilerinin değerlendirilmesindekullanılan ölçme değerlendirme yöntemlerinin geçerli ve güvenilir olması önemlidir.DEÜ Tıp Fakültesi Mesleksel Beceriler Komitesi tarafından hazırlanmış olan 25puanlı Pediyatrik Temel Yaşam Desteği (Pediyatrik TYD) ölçeği (25 PÖ) ve 35puanlı 5\'li Likert tipi ölçek (35 PLÖ) kullanılarak gerçekleştirilen bu çalışmada,öğrencilerin Pediyatrik TYD uygulama becerilerinin değerlendirilmesinde kullanılanölçekler ve değerlendiriciler arası tutarlılığın ve güvenilirliğin araştırılması amaçlanmıştır.Gereç ve yöntem: Tıp Fakültesi Dönem II öğrencileri (n: 140) I. yarı yıl sonunda ikigrup halinde Pediyatrik TYD beceri sınavına alındı. Her bir grup, biri Anesteziyolojive Reanimasyon Uzmanı, diğeri Mesleksel Beceriler Laboratuvarı Eğiticisi olmaküzere iki kişi tarafından değerlendirildi. Puanlama her bir öğrenci için 25 PÖ ve 35PLÖ ile ayrı ayrı yapıldı. Uygulamanın ardından öğrencilerden de aynı ölçeklere görekendilerine puan vermeleri istendi. Ölçekler ve uzman, eğitici, öğrenci puanlarıarasındaki korelasyon istatistiksel yöntemlerle değerlendirildi.Bulgular: 25 PÖ ve 35 PLÖ iç tutarlılığı sırası ile (Cronbach α) 0,734 ve 0,793bulundu. İki ölçeğin toplam skorları yüksek derecede (r:0,935) tutarlıydı.Değerlendiriciler arası tutarlılık 25 PÖ için, I. grupta r: 0,770, II. grupta r: 0,763; 35PLÖ için I. grupta r: 0,748, II. grupta r: 0,763 bulundu.Sonuç: 25 PÖ ve 35 PLÖ değerlendirme ölçekleri, mezuniyet öncesi eğitimdePediyatrik TYD uygulama becerisini değerlendirmede kullanılabilecek güvenilirölçeklerdir.Objective: The reliability and validity of the assessment methods used in assessmentof Professional Skills of medical students is important. In this study using the 25points scale (25 PS) for evaluating Pediatric Basic Life Support prepared by DEUMedical School Professional Skills Committee and the 35 points 5 point Likert typescale (35 PLS), it was aimed to investigate reliability and consistency between examiners and the scales used inevaluation of performance ofmedical students in Pediatric BasicLife Support (Pediatric BLS). Material and method: Year II medical students (n: 140) participated in thePediatric BLS skills examination in two groups at the end of the first term. ThePediatric BLS skills of each group were assessed by two examiners, oneAnesthesiology and Reanimation specialist and by a trainer from the ProfessionalSkills Laboratory. For each student scoring was performed using both the 25 PS and35 PLS. Following completetion of the assessment, students were asked to scorethemselves using the same scales. Correlation between the scales and the specialist,trainer and the student scores were evaluated using statistical methods.Results: The internal consistency of 25 PS and 35 PLS were (Cronbach α) 0.734 and0.793 respectively. The total scores for the two scales were correlated significantly(r:0.935). The consistency among the examiners were r: 0.770 in the first group andr: 0.763 in the second group for 25 PS; and r: 0.748 in the first group, and r: 0.763in the second group for 35 PLS.Conclusion: 25 PS and 35 PLS evaluation scales are considered to be reliablestudent evaluation scales to be used in assessment of Pediatric BLS skills inundergraduate medical education

EFFECTS OF DIFFERENT RESUSCITATION FLUIDS ON NO-REFLOW PHENOMENON AFTER THE HEMORRHAGIC SHOCK

Amaç: Hemorajik şok, dolaşımdaki kan volümünün azalması ile meydana gelir.Vücuttaki tüm organlarda doku hipoperfüzyonuna ve hipoksisine sebep olur. Uzamışiskemi sonrası organların kan dolaşımında en önemli fonksiyon bozukluğu,reperfüzyon başladığında kapiller kan akımındaki azalmadır ve kapiller no-reflow olarakadlandırılır.Hemorajik şokta amaç sadece zamanında hacmi yerine koymak değil, organlardakiiskemi reperfüzyon (İ/R) sonrası no-reflow fenomenini engellemeye yönelik olmalıdır.Reperfüzyon amacıyla kullanılan sıvıların organlarda no-reflow fenomenini engellemeyeyönelik etkinliklerini belirlemek amacıyla çalışma planlanmıştır.Yöntem: Bu çalışmada hemorajik şok oluşturulan ratlara (ortalama arteriyel basıncı40 mmHg\'ye azalıncaya kadar kontrollü kanatılarak) 60 dk sonra grup 2 (n=5) de %0,9 NaCl sıvısı, grup 3 (n=5) de jelatin sıvısı, grup 4 (n=5) de hidroksi etil nişasta(hydroxyethyl starch, 130 kD) sıvısı ve grup 5 (n=5) de dekstran 40 sıvısı ileresüsitasyon yapıldı. Grup 1 (n=3) kontrol grubu olarak kullanıldı ve tüm gruplarınçeşitli organlarında (karaciğer, akciğer, böbrek, beyin, bağırsak ve kalp) resüsitasyondan60 dakika sonra çini mürekkebi ile perfüze olan kapiller sayıları histopatolojikinceleme ile belirlendi.Bulgular: Kalp, akciğer, karaciğer, bağırsak ve beyin dokularında HES 130 kD vedekstran 40 resüsitasyonunda perfüze olan kapiller sayısının, %0,9 NaCl ve jelatinresüsitasyonuna göre istatiksel olarak anlamlı fazla olduğu saptandı.Sonuç: Çini mürekkebi perfüzyon yöntemi kullanarak hemorajik şokta İ/R sonrasıno-reflow fenomenini, kalp, akciğer, karaciğer, bağırsak ve beyin dokularında jelatin ve%0,9 NaCl sıvısının engellemediği, HES 130 kD\'nin ve dekstran 40 sıvılarının ise noreflowfenomenini engellediği saptandı.Objective: Hemorrhagic shock is caused by a decrease in the circulating bloodvolume. It causes hypoperfusion and hypoxia of the tissues in all organs of the body.The principal functional impairment in circulation of these organs is reduction ofcapillary blood flow at establishment of reperfusion and it is called the "no-reflowphenomenon".The objective of treatment in hemorrhagic shock should not solely be institution ofvolume on time but to prevent no-reflow phenomenon after ischemia-reperfusion(I/R) of the organs. This study was planned to investigate the efficiency of several Method: In this study, rats were resuscitated with saline in group 2 (n=5), gelatinesolution in group 3 (n=5), hydroxyethyl starch, 130 kD (HES 130 kD) in group 4(n=5) and dextran 40 in group 5 (n=5) after formation of hemorrhagic shock(controlled bleeding till a mean arterial pressure of 40 mm Hg is reached). Group 1(n=3) constituted the control group. The number of ink perfused capillaries werecounted hystopathologically in the organs (liver, lungs, kidney, brain, colon andheart) in all groups 60 minutes following resuscitationin. Indian drawing ink wasused for this purpose.Results: In comparison with the saline and gelatine groups, capillary perfusion in theheart, lung, liver, colon and brain tissues were found to be significantly improved inHES 130 kD and dextran 40 groups.Conclusions: It was concluded that using the ink perfusion method, the no-reflowphenomenon was not prevented with saline and gelatine resuscitation in the heart,lung, liver, colon and brain tissues following IR in hemorrhagic shock, while noreflowphenomenon was prevented with HES 130 kD and dextran 40 resuscitation