Ocena zaburzeń językowych na poziomie świadomym i nieświadomym u pacjentów z afazją po usunięciu guza lewej półkuli mózgu. Wyniki wstępne

Background and purpose Classical definitions of aphasia describe deficits of different language levels (syntactic, semantic, phonologic) hindering the ability to communicate. Recent studies indicate, however, that impairment of particular aspects of linguistic competencies in aphasia differs in severity. Contemporary approach to the aphasic symptoms presents them as disturbed access of linguistic representations to the awareness system. Accordingly, such an approach requires different types of tasks: direct, involving explicit language processes, and indirect, based on implicit language representations. The aim of our study was to examine explicit and implicit language processes in patients with aphasia after resection of the tumour of left cerebral hemisphere along with characterization of relationships between explicit and implicit language processes. Material and methods Our cohort included 28 right-handed patients who were divided into four equal groups: two clinical (brain tumours) and two control (lumbar disc disease). Four tasks that assess and compare language processes: lexical decisions (at explicit and implicit levels), sorting of picture captions and word monitoring were implemented. Results In direct tasks, patients with aphasia provided less correct lexical decisions at word level, but did not show deficits in sentence comprehension. In both groups, no priming effect was observed in tasks requiring implicit lexical decisions. The longest time was found in non-primed words, the shortest in pseudowords. The differences between groups regarding word monitoring were also observed. Patients with aphasia obtained longer reaction times in all types of sentences (of different grade of language correctness), with respect to low- and high- frequency words. Conclusions Patients with aphasia after brain tumour resection show more pronounced impairments of explicit than implicit linguistic behavior; the same effect was found in studies on forgetting in amnestic syndrome.Wstęp i cel pracy W klasycznych opisach afazji występują deficyty różnych poziomów języka (syntaktyczny, semantyczny, fonologiczny), utrudniające komunikację chorych. Nowsze badania wskazują, że zaburzenia poszczególnych aspektów kompetencji językowych w afazji mają różną głębokość. Współcześnie objawy afatyczne traktowane są jako zakłócenia dostępu reprezentacji językowych do systemu świadomości, co wymaga zastosowania odmiennych typów zadań: bezpośrednich, angażujących uświadamiane (jawne, explicite) procesy językowe, i pośrednich – bazujących na nieuświadamianych (utajonych, implicite) reprezentacjach językowych. Celem pracy jest ocena uświadamianych i nieuświadamianych procesów językowych u pacjentów z afazją po usunięciu guza lewej półkuli mózgu oraz charakterystyka relacji między procesami językowymi typu explicite i implicite. Materiał i metody Badano 28 praworęcznych pacjentów, tworzących cztery równoliczne grupy: dwie kliniczne (nowotwory mózgu) i dwie kontrolne (dyskopatia lędźwiowa). Zastosowano cztery zadania oceniające i porównujące procesy językowe: decyzje leksykalne na poziomie jawnym i utajonym, sortowanie podpisów do obrazków oraz monitorowanie słów. Wyniki W zadaniach bezpośrednich pacjenci z afazją podawali mniej prawidłowych decyzji leksykalnych na poziomie wyrazu, lecz nie wykazywali deficytów w zakresie rozumienia zdań. W obydwu grupach, w zadaniu wymagającym decyzji leksykalnych na poziomie utajonym nie stwierdzono efektu torowania. Najdłuższy czas notowano przy słowach nietoro-wanych, najkrótszy przy pseudosłowach. Stwierdzono różnice między grupami w zadaniu monitorowania słów. Osoby z afazją uzyskały dłuższe czasy reakcji we wszystkich rodzajach zdań (o różnej poprawności językowej), dla słów niskoi wysokofrekwencyjnych. Wnioski Pacjenci z afazją po resekcji guza mózgu wykazują w większym stopniu zaburzenia procesów językowych o charakterze świadomym (kontrolowanym) niż nieświadomym (zautomatyzowanym). Taki sam efekt stwierdzono w badaniach nad zapominaniem w zespole amnestycznym

Aspects influencing purchasing decision, based on fashion purchasing attitudes

PURPOSE: Authors have set a research goal to describe most important aspects when making a purchasing decision, based on fashion purchasing attitudes.DESIGN/METHODOLOGY/APPROACH: In order to verify this hypothesis, quantitative research was carried out on a representative group of people purchasing clothes. Data were gathered in Poland.FINDINGS: As a result, it was found that non-price aspects are not particularly important to buyers. Therefore, given the educational role of marketing in the area of sustainable purchasing, further efforts by enterprises in terms of education and awareness-raising are necessary.PRACTICAL IMPLICATIONS: Sustainable approach to the economy is not only political and macroeconomic. The topic of sustainable management of entities has been strongly present in them for many years, e.g., due to the implementation of the Sustainable Development Goals (SDGs). These issues also apply to consumers, the choices they make in their purchasing decisions.ORIGINALITY/VALUE: It was presumed that the fashion sector consumers are more focused when making purchasing decisions on non-price aspects related to the trends of the sustainable, circular economy and sharing economy.peer-reviewe

Characterization of the dsDNA prophage sequences in the genome of Neisseria gonorrhoeae and visualization of productive bacteriophage

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>Bioinformatic analysis of the genome sequence of <it>Neisseria gonorrhoeae </it>revealed the presence of nine probable prophage islands. The distribution, conservation and function of many of these sequences, and their ability to produce bacteriophage particles are unknown.</p> <p>Results</p> <p>Our analysis of the genomic sequence of FA1090 identified five genomic regions (NgoΦ1 – 5) that are related to dsDNA lysogenic phage. The genetic content of the dsDNA prophage sequences were examined in detail and found to contain blocks of genes encoding for proteins homologous to proteins responsible for phage DNA replication, structural proteins and proteins responsible for phage assembly. The DNA sequences from NgoΦ1, NgoΦ2 and NgoΦ3 contain some significant regions of identity. A unique region of NgoΦ2 showed very high similarity with the <it>Pseudomonas aeruginosa </it>generalized transducing phage F116. Comparative analysis at the nucleotide and protein levels suggests that the sequences of NgoΦ1 and NgoΦ2 encode functionally active phages, while NgoΦ3, NgoΦ4 and NgoΦ5 encode incomplete genomes. Expression of the NgoΦ1 and NgoΦ2 repressors in <it>Escherichia coli </it>inhibit the growth of <it>E. coli </it>and the propagation of phage λ. The NgoΦ2 repressor was able to inhibit transcription of <it>N. gonorrhoeae </it>genes and <it>Haemophilus influenzae </it>HP1 phage promoters. The holin gene of NgoΦ1 (identical to that encoded by NgoΦ2), when expressed in <it>E. coli</it>, could serve as substitute for the phage λ <it>s </it>gene. We were able to detect the presence of the DNA derived from NgoΦ1 in the cultures of <it>N. gonorrhoeae</it>. Electron microscopy analysis of culture supernatants revealed the presence of multiple forms of bacteriophage particles.</p> <p>Conclusion</p> <p>These data suggest that the genes similar to dsDNA lysogenic phage present in the gonococcus are generally conserved in this pathogen and that they are able to regulate the expression of other neisserial genes. Since phage particles were only present in culture supernatants after induction with mitomycin C, it indicates that the gonococcus also regulates the expression of bacteriophage genes.</p

Machine learning on the road to unlocking microbiota's potential for boosting immune checkpoint therapy

The intestinal microbiota is a complex and diverse ecological community that fulfills multiple functions and substantially impacts human health. Despite its plasticity, unfavorable conditions can cause perturbations leading to so-called dysbiosis, which have been connected to multiple diseases. Unfortunately, understanding the mechanisms underlying the crosstalk between those microorganisms and their host is proving to be difficult. Traditionally used bioinformatic tools have difficulties to fully exploit big data generated for this purpose by modern high throughput screens. Machine Learning (ML) may be a potential means of solving such problems, but it requires diligent application to allow for drawing valid conclusions. This is especially crucial as gaining insight into the mechanistic basis of microbial impact on human health is highly anticipated in numerous fields of study. This includes oncology, where growing amounts of studies implicate the gut ecosystems in both cancerogenesis and antineoplastic treatment outcomes. Based on these reports and first signs of clinical benefits related to microbiota modulation in human trials, hopes are rising for the development of microbiome-derived diagnostics and therapeutics. In this mini-review, we're inspecting analytical approaches used to uncover the role of gut microbiome in immune checkpoint therapy (ICT) with the use of shotgun metagenomic sequencing (SMS) data

Czy polska szkoła ceni dobra rozmowę? Komunikacja interpersonalna w edukacji

Spojrzenie tekstów zebranych w tej książce skierowane jest na sferę międzyosobowego porozumiewania się w szkole. To zwrócenie szczególnej uwagi na pytanie: czy polska szkołą ceni dobrą rozmowę? zakłada naszą, czyli autorów zebranych tutaj prac zgodę co do dwóch twierdzeń. Po pierwsze uważamy, że w procesach szkolnego porozumiewania się pierwszoplanowe miejsce zajmuje wymiar osobowy relacji. Pociąga to za sobą między innymi akcentowanie cech wyróżniających osoby-podmioty budowanych relacji interpersonalnych: refleksyjność, wyjątkowość, zdolność dokonywania wyboru, niemierzalność i adresowalność. Po drugie, sądzimy, iż problematyka międzyosobowego porozumiewania się w interakcjach szkolnych, głównie w relacjach nauczyciel – uczeń, jest z reguły niedoceniana i bagatelizowana, a w uwarunkowaniach polskiej szkoły różnie definiowana i wciąż słabo rozpoznana. Terminem „szkoła” opisujemy różne poziomy kształcenia ogólnego: od szkoły podstawowej, poprzez szkoły gimnazjalne i licealne aż po studia wyższe. Te dwa twierdzenia stanowią jedyne ograniczenie dla autorów biorących udział w tym przedsięwzięciu naukowym i stanowią, jak gdyby, klamrę spinającą budowaną w prezentowanej książce intelektualną „całość”. Poszczególni autorzy, zgodnie z uprawianą przez siebie dyscypliną naukową i własnym uznaniem, kierują uwagę na konkretne aspekty życia szkoły. Część z nas przygląda się przestrzeni klasy szkolnej, inni dokonują oglądu różnych form zajęć pozalekcyjnych, jeszcze inni próbują określić przydatność dobrej komunikacji w działaniach terapeutycznych. Przestrzeń szkolnego koła teatralnego okazuje się nie mniej płodna poznawczo niż sale biblioteki szkolnej czy sfera wzajemnych relacji: nauczyciele – rodzice. Obok prac analizujących aspekt językowy i metodyczny porozumiewania się, są prace akcentujące praktyczny wymiar komunikacji. W prowadzonych rozważaniach analizy o charakterze teoretycznym przeplatają się z refleksją filozoficzną, a nawet dyskursem ideologicznym. Dla przykładu, stanowisko ideologiczne zajmujemy wtedy, kiedy – w większości – uznajemy jako prawdziwe przekonanie, że dobra rozmowa, stanowiąca synonim szkolnego porozumiewania się, jest dla rzeczywistości życia szkoły i skutecznego wypełniania jej misji warunkiem koniecznym. Wypada także dodać, że autorzy prezentowanych prac w nierównym stopniu opanowali sztukę analizy i refleksji naukowej. Wynika stąd zróżnicowanie w poziomie dojrzałości poszczególnych opracowań, które z kolei, pociąga za sobą niejednolity charakter prezentowanych rozważań i czynionych rozstrzygnięć. Prezentowany zbiór rozpraw otwiera studium Mariusza Chołodego pt. Uzgadnianie znaczeń językowych. Z pamiętnika poznańskiego polonisty. Autor zestawia i porównuje dwa różne, chociaż wzajemnie przenikające się kody językowe: „nauczycielski język abstrakcji” i „kod językowy uczniów”. Próbuje odpowiedzieć na pytanie: co ułatwia – a co utrudnia – „dialogiczne spotkanie” tych dwóch kodów? Jakie uwarunkowania determinują szkolną komunikację międzyludzką i jakie potencjalne warunki należy spełnić, by możliwe było „osiągnięcie satysfakcji komunikacyjnej”? Andrzej Twardowski, autor pracy zatytułowanej Diagnozowanie dialogowej kompetencji komunikacyjnej u dzieci z niepełnosprawnością intelektualną przedstawia własny model kompetencji komunikacyjnej. Model diagnozy dialogowej niesie przeformułowanie pojęcia kompetencji komunikacyjnej: tutaj kompetencje oznaczają raczej „to, co jednostka może uczynić za pomocą posiadanych umiejętności”. Autor wykazuje, że model ten może być szczególnie przydatny w praktyce rehabilitacji dzieci niepełnosprawnych intelektualnych. Autorką następnego tekstu, zatytułowanego Mediacje rówieśnicze jako forma rozwiązywania konfliktów w szkole i przeciwdziałanie zachowaniom agresywnym uczniów, jest Elżbieta Leszczyńska. Opierając się na badaniach sondażowych wskazuje ona konsekwencje nieprawidłowych relacji osobowych w szkole i ich powiązanie z niesłabnącymi przejawami przemocy. Jako propozycję rozwiązywania trudnych problemów wychowawczych przedstawia znaną, chociaż słabo rozpowszechnioną w Polsce, metodę mediacji rówieśniczych. Podobny problem „komunikacji jako mediacji” podejmuje Marek Lewicki w rozprawie Licealista w procesie komunikacji edukacyjnej. Głos w dyskusji. Autor stawia pytanie: czy w naszej szkole nauczyciel może być mediatorem, czy też musi poprzestać na roli „czterdziestopięciominutowego mentora”? Pokazuje, że przeformułowanie znaczeń związanych z pojęciem „kompetencji komunikacyjnych” w kierunku „uprawnienia do działania” sprzyjać może urzeczywistnieniu idei „mądrej szkoły”. Zbigniew Augustyński w eseju zatytułowanym Zachowania komunikacyjne w szkole jako środek socjalizacji. O sukcesie szkolnym odnosi problematykę zachowań komunikacyjnych do socjalizacyjnej funkcji systemu szkolnego. Autor spogląda na szkołę jako na swego rodzaju przestań symboliczną, w której komunikacja oparta na Wprowadzenie symbolu i uznaniu społecznym staje się „prawdziwą siłą magiczna”. Zarazem zwraca uwagę na swoisty charakter teorii komunikacyjnych: nie są one autonomiczne w tym sensie, że trudno je interpretować i stosować w oderwaniu od dorobku teorii socjologicznych. Piszący te słowa przedstawia pracę pt. Szepty i krzyki…, czyli o trudach porozumiewania się w szkole. Rozmowy prowadzone między nauczycielem i uczniami autor odnosi do modelu komunikacji interpersonalnej określonego ideą społecznego konstrukcjonizmu Pearce’a i Cronena. By uzyskać odpowiedź na pytanie: czy trud rozmów podejmowanych w polskiej szkole jest owocny?, wnioski z przeprowadzonych analiz porównuje z wynikami badań sondażowych przeprowadzonych w szkołach gimnazjalnych i licealnych. Anna Maria Janiak w szkicu Bezgłośne rozmowy – pytania bez odpowiedzi zastanawia się, co powoduje, że z reguły reakcją na pytanie nauczyciela/wykładowcy jest niezręczna cisza? Z niemałą dozą ironii określa konsekwencje tego stanu rzeczy, a poprzez podjętą analizę problemu przedstawia własny sposób jego rozwiązania. W kolejnym artykule zatytułowanym Komunikacja interpersonalna w szkole: nauczyciel – rodzic jego autorka, Justyna Wiśniewska, podejmuje problematykę relacji nauczyciel – rodzic. Opierając się na klasyfikacji typów psychologicznych Carla Junga, przedstawia model takiego stylu rozmowy nauczycieli z rodzicami, który może być satysfakcjonujący dla obu stron. Przedmiotem dwóch następnych prac jest problematyka barier komunikacyjnych. Marta Holeksa w opracowaniu pt. Komunikacyjna »wojna dwóch światów«. Bariery komunikacyjne w relacjach nauczyciel – uczeń ukazuje kwestię barier komunikacyjnych w perspektywie atmosfery panującej w klasie szkolnej. W przedstawionej analizie próbuje znaleźć drogę wyjścia z tej atmosfery „wzajemnych oskarżeń i antypatii, wzajemnego niezrozumienia i rozmijania się w relacji nauczyciel – uczeń”. Natomiast Monika Majchrzak w tekście Czy można unikać stawiania barier w komunikacji interpersonalnej między nauczycielem i uczniem? odwołuje się do modelu barier zakorzenionego w myśli Thomasa Gordona i Johna Stewarta. W poszukiwaniu sposobu minimalizowania złych konsekwencji „pokusy stawiania barier” autorka odwołuje się do idei słuchania dialogicznego i do umiejętności wiązanych z tzw. Inteligencją emocjonalną. Inne autorki podejmują kwestię wpływu dobrej komunikacji interpersonalnej na wypełnianie przez sztukę teatru jej terapeutycznych funkcji. Anita Stefańska w rozprawie pt. Dialog w przestrzeni estetycznej, czyli o tym, jak wykorzystać proces gry w teatroterapi w rozwijaniu umiejętności komunikacyjnych odpowiada na pytanie: czy dialog w przestrzeni estetycznej (w ramach przedstawienia teatralnego) może sprzyjać wychowaniu i terapii? W swej pracy próbuje wykazać, że „w ramach teatroterapii, w wyniku procesów szukania i odczytywania teatralnych kodów i symboli człowiek zyskuje poczucie wspólnoty, a dzięki temu buduje i dookreśla własną tożsamość”. Z kolei Monika Ulatowska w »Tam, gdzie dzicy nie pożerają misjonarzy«. Komunikacja interpersonalna w teatrze szkolnym odwołuje się do własnych doświadczeń wyniesionych ze współpracy z Ogólnopolskim Forum Teatrów Szkolnych. Autorka interesująco pokazuje mechanizmy teatralnego współdziałania i dialogu między uczniami i nauczycielami, które – skuteczniej niż w klasie szkolnej – budują „mosty zamiast murów”. Ostatnie z zebranych w tym zbiorze opracowań – artykuł Edyty Szelejewskiej i Mariusza Dembińskiego – nosi tytuł Edukacyjna misja bibliotekarza brokertutora w społeczeństwie informacyjnym w kontekście komunikacji interpersonalnych. Próba zarysu zawodu: bibliotekarz brokertutor. Autorzy ukazują optymistyczny obraz biblioteki jutra, a to za sprawą nowego zawodu – bibliotekarza brokertutora, który dysponując dużą wiedzą, kwalifikacjami i umiejętnościami, potrafi przeformułować tradycyjną rolę bibliotekarza na rzecz moderatora edukacyjnych oraz wychowawczych funkcji szkoły i orędownika „kształtowania międzyludzkich relacji w rzeczywistości opartej na wiedzy”. W zamyśle autorów zebranych tekstów winny układać się one w mozaikę-obraz, z którego wyłaniają się odpowiedzi na postawione w tytule książki pytanie – ale ocenę „skuteczności” naszego przedsięwzięcia pozostawiamy Czytelnikom

Augmentatives and diminutives in Italian: analysis of teaching materials and proposal of exercises

Ta praca dyplomowa skupia się na temacie alteracji językowych w języku włoskim, czyli na sufiksach, które się dodaje głównie do rzeczowników, przymiotników oraz przysłówków, by zdrobnić lub zgrubić różne słowa. Zostały uwzględnione analizy sufiksów tych alteracji w gramatykach dla obcokrajowców i podręcznikach do nauki języka włoska jako języka obcego. Początkowo opisany jest kontekst tego zagadnienia gramatycznego, bazując na istniejącej literaturze i definiując użycie i funkcje tych słów w języku włoskim. Istotnym elementem tej części jest ankieta przeprowadzona z udziałem rodzimych użytkowników języka włoskiego. Poprzez tę ankietę zamierza się wykazać złożoność i trudność tematu alteracji, z którymi muszą się zmierzyć studenci zagraniczni podczas procesu nauki. Następnie analizuje się w dokładny sposób wartości przypisane różnym sufiksom alteracji w gramatykach dla obcokrajowców i podręcznikach do nauki języka włoskiego, aby zrozumieć, jak ten temat jest przedstawiony. Badania te wykazują wiele różnic miedzy sufiksami alteracji a ich wartościami. Autorzy wybranych źródeł przypisują różne wartości, co czyni temat alteracji złożonym i trudnym do nauki dla studentów zagranicznych.Podstawową częścią tej pracy jest propozycja ćwiczeń dydaktycznych w Rozdziale 3. Zadania związane z alteracjami zostały zaprojektowane w innowacyjny i stymulujący sposób, aby uczynić je użytecznymi i znaczącymi dla studentów zagranicznych. Ćwiczenia zostały podzielone na cztery poziomy ESOKJ (Europejski System Opisu Kształcenia Językowego): B1, B2, C1, C2, a ich treść opiera się na programie nauczania w Centrum Języków Uniwersytetu dla Cudzoziemców w Sienie. Dodatkowo, w ćwiczeniach zastosowano podejście komunikacyjne, ponieważ alteracje są integralną częścią codziennej włoskiej komunikacji.This thesis focuses on the topic of linguistics alterations in the Italian language, that is, suffixes that are added mainly to nouns, adjectives and adverbs to make different words diminutive or augmentative. Suffix analyses of these alterations in grammars for foreigner and textbooks for learning Italian as a foreign language. Initially, the context of this grammatical topic is described on existing literature, defining the usage and functions of altered forms in the Italian language, defining the usage and functions of altered forms in the Italian language. A relevant element of this parti is represented by the questionnaire conducted with the participation of native Italian speakers. Through this survey, the ai mis to demonstrate the complexity and difficulty of altered forms that foreign students must confront during the learning process. It will be continued with an detailed of the values attributed to the various suffixes altered in grammars for foreigner and in manuals of Italian as a foreigners language to understand how this theme is presented. This study reveals several divergences between the altered suffixes and their values. The authors of the chosen sources assign different values, making the topic of alterations complex and difficult for foreign students to learn this subject. The fundamental part of this work is the proposal of didactic exercises in Chapter 3. The activities on altered words have been created in an innovative and stimulating manner to make them useful and meaningful for foreign students. The exercises are divided into four levels of the CEFR (Common European Framework of Reference for Languages) : B1, B2, C1, C2 and their content is based on the syllabus of the Language Center of the University for Foreigners of Siena. Additionally, a communicative approach has been adopted in the activities, as altered forms are integrated into everyday Italian communication.La presente tesi si concentra sull’argomento delle alterazioni linguistiche nella lingua italiana, cioè dei suffissi che vengono aggiunti principalmente a sostantivi, aggettivi e avverbi per rendere le parole in modo diminutivo o accrescitivo. Sono state incluse analisi dei suffissi di queste alterazioni nelle grammatiche per stranieri e nei manuali dell’italiano come lingua straniera. Inizialmente, viene descritto il contesto di questo argomento grammaticale basandosi sulla letteratura esistente, definendo l’uso e le funzioni delle forme alterate nella lingua italiana. Un elemento rilevante di questa prima parte è costituito dal questionario condotto con la partecipazione dei madrelingua italiani. Attraverso questo sondaggio si intende dimostrare la complessità e la difficoltà delle forme alterate con cui gli studenti stranieri devono confrontarsi durante il processo di apprendimento. Si prosegue con l’analisi approfondita dei valori attribuiti ai vari suffissi alterati nelle grammatiche per gli stranieri e nei manuali dell’italiano come lingua straniera per comprendere come questo tema viene presentato. Questo studio rivela diverse divergenze tra i suffissi alterati e i loro valori. Gli autori delle fonti scelte assegnano diversi valori, il che rende complesso e difficoltoso per gli studenti stranieri apprendere l’argomento delle alterazioni.La parte fondamentale del presente lavoro è la proposta degli esercizi didattici nel Capitolo 3. Le attività sulle parole alterate sono state progettate in modo innovativo e stimolante allo scopo di renderle utili e significative per gli studenti stranieri. Gli esercizi sono suddivisi in quattro livelli del QCER (Quadro comune europeo di riferimento per la conoscenza delle lingue): B1, B2, C1 e C2 e il loro contenuto basa sul sillabo del Centro Linguistico dell’Università per Stranieri di Siena. Inoltre, si è adottato l’approccio comunicativo nelle attività poiché le forme alterate integrano la comunicazione italiana quotidiana

Immunohistochemical analysis of chemerin and its receptors in fat cells and hepatocytes.

Choroby metaboliczne związane z otyłością, takie jak cukrzyca typu II, zaburzenia lipidowe, nadciśnienie tętnicze czy miażdżyca związane są z nieprawidłowym przebiegiem procesów metabolicznych w organizmie. W ostatnich latach zaobserwowano związek tych nieprawidłowości ze zmodyfikowaną produkcją, przez tkankę tłuszczową, biologicznie aktywnych substancji, zwanych zbiorczo adipokinami. Szczególnie interesującą adipokiną wydaje się być chemeryna, która nie tylko reguluje metabolizm glukozy i lipidów, ale również działa jako chemoatraktant m.in. dla plazmocytoidalnych komórek dendrytycznych i makrofagów. Ze względu na ową podwójną funkcję chemeryna może okazać się bardzo ważnym mediatorem w przewlekłym stanie zapalnym obserwowanym w tkance tłuszczowej osób otyłych.Mechanizmy regulujące syntezę chemeryny oraz jej receptorów nie są dobrze poznane. Dlatego postanowiono zbadać wpływ cytokin prozapalnych i związków regulujących glikolizę, na produkcję chemeryny oraz jej receptorów (CMKLR1, GPR1 i CCLR2), a także ewentualny związek zmian z ekspresją, stymulującego glikolizę, białka HIF1α. W związku z tym wykonano szereg barwień immunohistochemicznych stymulowanych hodowli mysich hepatocytów oraz komórek tłuszczowych wyróżnicowanych z frakcji stromalno-waskularnej (SVF). W hodowli SVF zaobserwowano wzrost ekspresji chemeryny oraz jej receptora, GPR1, zwłaszcza pod wpływem stymulacji samymi cytokinami prozapalnymi, interleukiną-1β i onkostatyną M, oraz w ich połączeniu z, indukującym HIF1α, chlorkiem kobaltu. Ten drugi zestaw stymulantów okazał się jednocześnie najsilniej obniżać ekspresję innego z receptorów chemeryny, najlepiej poznanego do tej pory, CMKLR1. W hodowli hepatocytów również wykryto wzrost ekspresji chemeryny jednak tu silniej stymulował chlorek kobaltu niż cytokiny. Barwienia hodowli hepatocytów wymagają jednak dalszej optymalizacji. Opisane w pracy wyniki odnoszące się do poziomu białek pokrywają się w dużej mierze z, uzyskanymi przez innych członków zespołu badawczego, wynikami dotyczącymi poziomu transkrypu dla chemeryny i jej receptorów.Podsumowując praca wykazała, iż stymulacja cytokinami prozapalnymi i związkiem wzmagającym glikolizę powoduje zmiany w ekspresji chemeryny oraz jej receptorów, co może świadczyć o znaczącym udziale chemeryny w patogenezie metabolicznych chorób cywilizacyjnych.Obesity-related metabolic diseases such as type 2 diabetes mellitus, lipid disorders, hypertension or atherosclerosis are related to abnormalities in metabolic processes. Recently link between those abnormalities and altered production of adipose tissue-derived bioactive compounds, called adipokines, was observed. Adipokine which seems to be particularly interesting is chemerin. This protein not only regulates glucose and lipids metabolism but also acts as a chemoattractant for, among others, plasmacytoid dendritic cells and macrophages. Because of this dual function chemerin may turn out to be very important mediator of chronic inflammation observed in adipose tissue of obese people.Mechanisms regulating synthesis of chemerin and its receptors are not yet well known thus we decided to investigate influence of pro-inflammatory cytokines and compounds regulating glycolysis on production of chemerin and its receptors (CMKLR1, GPR1 and CCLR2), as well as presumptive changes in expression of glycolysis stimulating protein HIF1α. Hence series of immunohistochemical stainings of stimulated cultures of murine hepatocytes and fat cells derived from stromal-vascular fraction (SVF) has been conducted. In SVF culture upregulation of chemerin and its receptor, GPR1, was observed especially after stimulating cells with pro-inflammatory cytokines, interleukin-1β and oncostatin M, on their own or in combination with, HIF1α inducer, cobalt chloride. The latter set turned out to be, at the same time, the greatest downregulator of another chemerin receptor, best known so far, CMKLR1. In hepatocyte culture chemerin upregulation was also observed but these cells, in contrast to SVF cells, were more potently stimulated by cobalt chloride than by cytokines. Nevertheless stainings of hepatocytes still require optimalisation.Results shown in this paper refer to protein levels but are largely consistent with results, obtained by other group members, referring to levels of chemerin and its receptors transcripts.Concluding, this paper demonstrated that there is a change in expression of chemerin and its receptors in cells stimulated with pro-inflammatory cytokines and glycolysis up-regulator. This may suggest that chemerin in fact play a meaningful role in pathogenesis of civilizational diseases

Pro-Ecological Activities and Shaping the Competitive Advantage of Small and Medium-Sized Enterprises in the Aspect of Sustainable Energy Management

Small and medium-sized enterprises around the world play a key role in building economic growth and maintaining environmental sustainability. This strategic role in the economy depends on the possessed competitive advantage, which will increasingly depend on the ecological behavior of SMEs. Therefore, it is justified to undertake research the main goal of which is to identify the pro-ecological activities of SMEs conducive to achieving a competitive advantage. The original empirical research was conducted in 2021 on a sample of 452 small and medium-sized enterprises in Poland. The research was based on a questionnaire. The research allowed for the assessment of sustainable energy management by assessing the awareness of entrepreneurs, assessing the pro-ecological activities undertaken, and assessing the impact of pro-ecological activities on shaping the competitive advantages of enterprises in 2015&ndash;2020. The surveyed entrepreneurs considered the most important components of the company&rsquo;s competitive advantage and sustainable energy management to be those investments aimed at achieving a high input&ndash;result ratio in a short time. In order to review the pro-ecological activities in Poland against the background of international data, other research results in this area are presented. The cited data confirm the results of the conducted extensive survey research. In the case of many countries and SMEs, environmental awareness is relatively low. Where it occurs, it is not translated into real activities in the field of sustainable energy management in the absence of economic efficiency

Folie grzewcze jako element współpracy fotowoltaiki z systemem grzewczym w domach jednorodzinnych

This paper discusses the idea of combining a photovoltaic system with a heating film system to heat residential buildings. The analysis was performed for a newly built single-family house in Warsaw or its vicinity. The authors have selected the size of the photovoltaic installation, calculated the costs incurred by the user for the installation of a hybrid system, which were additionally compared to the cost of installing a gas installation (gas boiler) used for heating the building. The calculations were made for a single-family house with a usable area of 120 m2, the demand for utility energy for heating purposes in the newly built house was in the range of 10–50 kWh/m2/year. Based on the adopted parameters, the authors evaluated the economic efficiency of both investments (solutions) determining their net present values (NPV). The analysis takes the energy needed only for heating purposes into account. NPV for a heating system with a gas boiler with an investment outlay EUR 8,000 for buildings purchased for utility energy in the amount of 20 kWh/m2/year and the price for natural gas EUR 0.04 /kWh will be EUR –10,500 (for 15 years, discount rate r = 3%). For the same thermal needs (energy required) of the building, NPV for heating films + photovoltaic (HF + PV) will amount to – EUR 8,100. Comparing the variants will get a EUR 2,400 higher NPV for HF + PV. With a utility energy demand for heating purpose of 50 kWh/m2/year and gas heating installation investment cost of EUR 7,000, the NPV for both variants will be equal for natural gas price = EUR 0.035/kWh.W niniejszym artykule zaprezentowano możliwości ogrzewania budynku mieszkalnego z zastosowaniem hybrydowego współdziałania systemu fotowoltaiki wraz z systemem folii grzewczych. Analizę przeprowadzono dla nowo wybudowanego domu jednorodzinnego w okolicach Warszawy. Autorzy dokonali wyboru wielkości instalacji fotowoltaicznej, obliczyli koszty poniesione przez użytkownika w celu montażu systemu hybrydowego, które dodatkowo porównali do kosztów montażu instalacji gazowej (kocioł gazowy) służącej do ogrzewania niniejszego budynku. Obliczenia wykonano dla domu jednorodzinnego o powierzchni użytkowej 120 m2, zapotrzebowanie na energię użytkową do celów grzewczych w zakresie 10–50 kWh/m2/rok. Na podstawie przyjętych parametrów autorzy ocenili efektywność ekonomiczną obu inwestycji (rozwiązań: fotowoltaika + folie grzewcze, ogrzewanie gazowe) wyznaczając ich wartości bieżące netto (NPV). W analizie uwzględniono tylko energię potrzebną na cele grzewcze. NPV dla instalacji grzewczej z kotłem gazowym o nakładzie inwestycyjnym 8000 EUR dla budynku o zapotrzebowaniu na energię użytkową w ilości 20 kWh/m2/rok i cenie za gaz ziemny 0,04 EUR/kWh wyniesie –10 500 EUR (na 15 lat, stopa dyskonta r = 3%). Dla analogicznych potrzeb cieplnych budynku, NPV dla folii grzewczych + fotowoltaika (HF + PV) wyniesie –8100 EUR. Porównując warianty, wyższe NPV o 2400 EUR zostanie osiągnięte dla wariantu HF + PV. W przypadku zapotrzebowania na energię użytkową na potrzeby grzewcze na poziomie 50 kWh/m2/rok, przy nakładach inwestycyjnych 7000 EUR. wartości NPV dla obu wariantów będą równe przy cenie gazu ziemnego 0,035 EUR/kWh