Intra-Provincial Inequalities and Economic Growth in China

This paper approaches the problem of inequalities in China. It is specifically focused on analyzing the effects of intra-provincial disparities on provincial economic development. Rising inequalities have been widely discussed in the literature on the examples of fast growing developing countries like Brazil, India. However, each of these countries existed in a different socio-political context. Should and is anything done to contain the rising inequalities? This is something the world is struggling now not only with respect to the Chinese case. In the broadest sense, there seem to be two kinds of answers. One, more “European”, or “social/Christian/democratic” is that too much inequality is morally hard to accept and also bad for social cohesion. Another, more neo-liberal or “American” says that while much should be done to alleviate poverty, economic inequality is not a reason for concern, that it is inevitable (reflecting varying endowments of individuals) and in some way also positive as motivating for work and innovation. Inequalities, as measured by Theil index, seem to be positively related to growth. However, a more profound analysis suggests highly diversified patterns, which suggests many conclusions about actual policy-making standards in China.inequality, economic growth, Theil index, China

Understanding Reform: The Case of Poland

This report reviews the reform process in Poland in the period 1989-2001, from the formation of the first non-Communist government to the defeat of right-wing forces in the 2001 parliamentary elections and the formation of a governing left-wing coalition of social democrats and the peasants’ party (both of them with roots in the Communist era). It reconstructs the sequence of reforms, assesses their relative successes, and focuses on the problem of the stagnation of the reform process at the end of the 1990s.Poland, reform, transition

Józef Maroszek, Tagowiska wiejskie w Koronie Polskiej w drugiej połowie XVII i w XVIII wieku, Białystok 1990, Dział Wydawnictw Filii UW (seria „Rozprawy Uniwersytetu Warszawskiego"), ss. 262, 18 tabel, aneks, bibliografia, 2 mapy.

320-32

Technologia eye-trackingowa jako art medium i narzędzie interwencji klinicznej w arteterapii dziecka z niepełnosprawnością sprzężoną

The dynamically developing eye-tracking technology is more and more often used in the diagnosis and therapy of children with multiple disabilities for whom sight is the only communication channel. The aim of the article is to show how eye-tracking technology becomes an art medium and can be used as an optimal tool of clinical intervention in art therapy for children with multiple disabilities. The author conducted several-month-long action research in the form of art therapy sessions for twenty-few children with multiple disabilities. She found that the use of eye-tracking as an assistive technology tool (EGAT) in art therapy enables participants to be relatively autonomous and independent in their creative activity. This allows them to express their emotions and reveal their abilities. Eye-tracking introduces a positive change in the well-being and quality of life of children participating in the research. Therefore, contemporary art therapists working with children with multiple disabilities should not limit themselves to traditional art therapy classes focused on strictly sensory experiences, but look for innovative tools and software that will allow children to actively and creatively engage in art therapy.Rozwijająca się dynamicznie technologia eye- trackingowa jest coraz częściej stosowana w diagnozie i terapii dzieci ze sprzężoną niepełnosprawnością, dla których jedynym kanałem komunikacyjnym jest wzrok. Celem artykułu jest ukazanie, w jaki sposób technologia eye‐trackingowa staje się art medium imoże być używana jako optymalne narzędzie interwencji klinicznej w arteterapii dzieci ze sprzężonąniepełnosprawnością. Autorka przeprowadziła kilkumiesięczne badania w działaniu mające formę sesji arterapeutycznych dla kilkudziesięciu dzieci ze sprzężoną niepełnosprawnością. Ustaliła, że wykorzystanie w arteterapii eye‐trackingu jako narzędzia technologii wspomagającej (EGAT) umożliwia uczestnikom relatywnie niezależne i samodzielne działania twórcze. Dzięki temu mogą oni wyrażać swoje emocje i ujawniać swoje umiejętności. Eye‐tracking wprowadza korzystną zmianę w samopoczuciu i jakości życia badanych. Dlatego współcześni arteterapeuci pracujący z dziećmi zesprzężoną niepełnosprawnością nie powinni się ograniczać do tradycyjnych zajęć arteterapeutycznychukierunkowanych na doświadczenia stricte sensoryczne, lecz szukać innowacyjnych narzędzi ioprogramowań, które pozwolą dzieciom na aktywne i twórcze zaangażowanie się w arteterapię

Eye-tracking w diagnozie, terapii i edukacji dzieci z niepełnosprawnością sprzężoną. Zarys problematyki

The aim of the article is to present the possibility of using eye-tracking in the education of non-speaking children with multiple disabilities. The author uses the analysis of the existing data from the perspective of her own therapeutic experience in the use of eye-tracking in work with preschool children with multiple disabilities. In the text, she first presents the principle of eye-tracking, and then she shows its use in marketing, cartography, IT, as well as learning techniques. She indicates eye-tracking as a potential tool for communication with non-speaking children and for their education. In the following part, she presents Polish devices that use eye-tracking technology in diagnostic, therapeutic and educational activities. The research shows that eye-tracking can change the lives of children for whom the only communication channel is sight, because it offers them new forms of spending free time, learning and communicating with the environment. In addition, eye-tracking technology can and must be used to re-diagnose children with multiple disabilities in whom psychological and pedagogical counselling centres – using traditional testing techniques – have recognised profound intellectual disability.Celem artykułu jest przedstawienie możliwości wykorzystania eye-trackingu w szeroko pojmowanej edukacji dziecka niemówiącego ze sprzężoną niepełnosprawnością. Autorka posłużyła się analizą danych zastanych dokonaną z perspektywy własnego doświadczenia terapeutycznego w stosowaniu eye-trackingu w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym z niepełnosprawnością sprzężoną. W tekście przedstawiła najpierw zasadę działania eye-trackingu, a następnie ukazała jego wykorzystanie w badaniach z zakresu marketingu, kartografii, informatyki, jak również technik uczenia się. Następnie wskazała na eye-tracking jako potencjalne narzędzie do komunikacji z dziećmi niemówiącymi oraz do ich edukacji. W dalszej części zaprezentowała polskie urządzenia wykorzystujące technologię eye-trackingu w działaniach diagnostycznych, terapeutycznych i edukacyjnych. Z badań wynika, iż eye-tracking może odmienić życie dzieci, dla których jedynym kanałem komunikacyjnym jest wzrok, ponieważ oferuje im nowe formy spędzania wolnego czasu, uczenia się i komunikowania z otoczeniem. Ponadto technologię eye-trackingową można i trzeba wykorzystać do ponownej diagnozy dzieci ze sprzężoną niepełnosprawnością, u których poradnie psychologiczno-pedagogiczne posługujące się tradycyjnymi metodami rozpoznały głęboki stopień niepełnosprawności intelektualnej

The quality of landing in the gymnastic exercises, as seen by coaches in acrobatic gymnastics and tumbling

SummaryIntroduction Landing in gymnastics is an important constituent of the final score and the place of the athlete in competitions. The problem of numerous mistakes made in the course of the landing is noticeable in gymnastics, but disregarded in sport acrobatics. Therefore the aim of this research has been to learn the opinions of Polish coaches of acrobatic gymnastics on landings and the mistakes commonly made in their course.Source material and methods. The research was based on the diagnostic survey, utilizing the questionnaire method. The sample was 22 coaches of acrobatic gymnastics and tumbling, who have been approached during the Championship of Poland of Younger Juniors 2015. Results. The research showed the athletes to commit similar mistakes in landing during competition to those committed during training. This is also significantly affected by previous mistakes, named by the coaches as improper joining of elements and incorrect commencement of the last element. Through exercise routines and games the coaches attempt to eliminate landing mistakes.Conclusions. The most common mistakes both during competitions and in training are steps/skips and unstable positioning of the body. Propping oneself up is significantly more common during competitions than it is during training, since it reduces the loss of points compared to the athlete falling down. During training, however, the athletes do not avoid falls, which results in smaller frequency of injuries during training. According to the coaches, the most important coordination capabilities for correct landing are: spatial orientation, balance and fast reaction time

Budowa somatyczna a wynik sportowy w skoku o tyczce 18-19-letnich zawodników

The experimental research was conducted in the years 2006-2009 and included 19 athletes aged 18-19, training pole vault in ‘Zawisza’ Bydgoszcz Sports Club, TS ‘Olimpia’ Poznań, Gdańsk Pole Vault Center, ‘Gwardia’ Piła, and ‘Śląsk’ Wrocław.The purpose of this study was to determine relationships between somatic parameters and athletic result in pole vault among junior pole vaulters (aged 18-19).The following research methods and tools were used in the study: evaluation of physical development, fitness testing, athletic results recording and methods of statistical analysis.The analysis showed significant differences of somatic features and fitness results among individual athletes.Statistically significant relationships in pole vault occurred between the volume of the chest cavity during exhalation, the volume of the chest cavity during inhalation, the body weight and the length of the upper limb (0.68, 0.62, 0.49, and 0.48, respectively).Badania poznawcze prowadzono w latach 2006-2009, którymi objęto 19 zawodników w wieku 18-19 lat uprawiających skok o tyczce w klubie sportowym „Zawisza” Bydgoszcz, TS „Olimpia” Poznań, Ośrodek skoku o tyczce Gdańsk, „Gwardia” Piła, „Śląsk” Wrocław.Celem badań było określenie zależności, jaka zachodzi pomiędzy parametrami somatycznymi a wynikiem sportowym w skoku o tyczce, tyczkarzy w kategorii junior (18-19 lat).W pracy wykorzystano następujące metody i narzędzia badań: ocena rozwoju fizycznego, testowanie sprawności fizycznej, rejestracja wyników sportowych i metody statystycznego opracowania.Analiza wykazała znaczne zróżnicowanie cech somatycznych i wyników sprawności fizycznej u poszczególnych ćwiczących.Istotne statystycznie zależności skoku o tyczce, wystąpiły pomiędzy objętością klatki piersiowej przy wydechu, objętością klatki piersiowej przy wdechu, masą ciała i długością kończyny górnej (odpowiednio 0,68, 0,62, 0,49, 0,48)