Pericoronitis : a clinical and epidemiological study in greek military recruits

This paper presents a statistical analysis of epidemiological, clinical and radiographical characteristics of third molar-related pericoronitis. 650 conscripts of the First Training Division of Conscript Soldiers of 2005 in Greece were recruited for the study. Each conscript was given a questionnaire and underwent a clinical test and a radiographic examination. The tested variables included the conscripts? personal information, oral hygiene parameters along with the radiographic angulation of the third molar, the level of impaction and their classification in relation to the edge of the mandible. The prevalence of pericoronitis was found to be 4.92%. The group of patients between 20 and 25 years old dominated in a percentage of 72.41%. The use of mouthwash along with the adequate frequency of teeth-brushing appeared to be related to a statistically significant decrease of the disease. Vertical impacted molars are more likely to present pericoronitis at a rate of 61.11%; plane A and the impacted teeth that are positioned to the front edge of the mandible according to class II, have a higher rate of prevalence. Finally, a brief literature review in comparison to our study is also presented

Μελέτη της αποτελεσματικότητας των τεχνικών απόδοσης οπτικής οφθαλμαπάτης σε συντηρητικές οδοντικές αποκαταστάσεις της πρόσθιας αισθητικής ζώνης

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η εφαρμογή τεχνικών τροποποίησης της οπτικής εικόνας (οφθαλμαπάτες) στα πρόσθια δόντια οδηγεί στην επίτευξη αισθητικών αποτελεσμάτων με συντηρητικό τρόπο, χωρίς παρέμβαση σε δομικά στοιχεία των παρακείμενων δοντιών. ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η κλινική εκτίμηση της αποτελεσματικότητας 4 τεχνικών τροποποίησης της οπτικής εικόνας σε κλείσιμο διαστήματος πρόσθιου δοντιού με σύνθετη ρητίνη, από διαφορετικές ομάδες επαγγελματιών του χώρου, αλλά και από άτομα του γενικού πληθυσμού. ΜΕΘΟΔΟΙ ΚΑΙ ΥΛΙΚΑ: Η παρούσα διπλωματική εργασία περιλαμβάνει δύο ερευνητικές φάσεις. Στην πρώτη φάση έγινε η κατασκευή του εκμαγείου μελέτης, η δημιουργία των υπό μελέτη όψεων και η φωτογράφιση αυτών, ενώ στη δεύτερη πραγματοποιήθηκε η συμπλήρωση του σχετικού ερωτηματολογίου από τους εκτιμητές. Α’ ΦΑΣΗ: Για την έρευνα αυτή εγκιβωτίστηκαν σε διάταξη οδοντικού τόξου, 6 πρόσθια φυσικά δόντια (13-23), τα οποία είχαν προσφάτως εξαχθεί και φυλαχθεί σε φυσιολογικό ορό. Ο εγκιβωτισμός έγινε με τρόπο ώστε να υπάρχει απόσταση 2 mm μεταξύ των κεντρικών τομέων #11 και #21. Το δόντι που φέρει τις προς έλεγχο όψεις για το κλείσιμο του όμορου με το σταθερό δόντι #11 διαστήματος, είναι το #21. Ο εγκιβωτισμός των δοντιών έγινε με τρόπο ώστε κατά την πρόσθια παρατήρηση το εύρος του πλαγίου να είναι το 65% του κεντρικού, ενώ ο κυνόδοντας να είναι το 80% του πλάτους του πλάγιου τομέα. Οι πλάγιοι τομείς ήταν κατά 1,5mm πιο κοντοί από τους κεντρικούς. Έγινε προσομοίωση ούλων με τη χρήση ακρυλικής ρητίνης. Με τον τρόπο αυτό προέκυψαν το αρχικό εκμαγείο (control) και με τις ανάλογες τεχνικές απόδοσης οπτικών οφθαλμαπατών 5 έμμεσες όψεις σύνθετης ρητίνης: αρχική όψη, όψη με ακρολοφίες, όψη με γωνίες, όψη με χρωστική στα όμορα, όψη με χρωστική στους λοβούς. Οι όψεις φωτογραφήθηκαν με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή στις ίδιες συνθήκες φωτισμού, σε σταθερή απόσταση μηχανής αντικειμένου και από τον ίδιο χειριστή. Στις φωτογραφίες που προέκυψαν έγινε επεξεργασία με το πρόγραμμα Adobe Photoshop CS6 προκειμένου να τοποθετηθεί άνω χείλος στο εκμαγείο. Η τοποθέτηση του άνω χείλους έγινε σε τρεις θέσεις προκειμένου να προκύψουν φωτογραφίες με χαμηλή, μέση και υψηλή γραμμή χαμόγελου. Οι ψηφιακές λήψεις εκτυπώθηκαν σε έγχρωμο εκτυπωτή και σε γυαλιστερό φωτογραφικό χαρτί. Β’ ΦΑΣΗ: Δημιουργήθηκαν 3 ομάδες εκτιμητών των φωτογραφιών που προέκυψαν από την πρώτη φάση. α. 25 μέλη του διδακτικού προσωπικού της Οδοντιατρικής Σχολής Αθηνών (μέλη ΔΕΠ) β. 25 προπτυχιακοί φοιτητές (τελειόφοιτοι), και γ. 25 άτομα που δεν σχετίζονταν επαγγελματικά με την οδοντιατρική (ασθενείς της κλινικής του μεταπτυχιακού προγράμματος της Οδοντικής Χειρουργικής)(ασθενείς). Η αξιολόγηση των αποκαταστάσεων έγινε σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο, προκειμένου να διατηρηθούν σταθερές οι συνθήκες φωτισμού κατά την παρατήρηση των φωτογραφιών. Κάθε φωτογραφία παρατηρούνταν για 30sec και σε απόσταση 40cm. Το ερωτηματολόγιο περιείχε το γενικό μέρος που αφορά γενικά στοιχεία των συμμετεχόντων. Το υπόλοιπο χωρίστηκε σε 9 μέρη, εκ των οποίων τα πρώτα 8 αφορούσαν παρατηρήσεις φωτογραφιών, ενώ το 9ο μέρος περιείχε ερωτήσεις γενικού ενδιαφέροντος. Αρχικά στους εκτιμητές δόθηκαν οι συνδυαστικές (control,1,2,3,4,5) φωτογραφίες (μικρό μέγεθος), για να εκτιμήσουν το μέγεθος των δοντιών με και χωρίς άνω χείλος (Α,Β,Γ,Δ Μέρος του ερωτηματολογίου). Στη συνέχεια τους δόθηκαν ξεχωριστά οι φωτογραφίες κάθε όψης (control,1,2,3,4,5) (μεγάλο μέγεθος) χωρίς άνω χείλος, προκειμένου να αξιολογήσουν το μέγεθος των δοντιών. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Από την πολυπαραγοντική ανάλυση προέκυψε ότι ως προς την ισότητα του μεγέθους των δύο κεντρικών τομέων: δεν παρατηρείται στατιστικά σημαντική επίδραση της μεθόδου της τεχνικής τροποποίησης της οπτικής εικόνας (p-value=0,523), της ομάδας (p-value=0,213) και του φύλου (p-value=0,675) στην πιθανότητα θεώρησης ίδιου μεγέθους κεντρικών. Παρατηρείται ότι τα άτομα με πρόβλημα όρασης έχουν αυξημένες πιθανότητες θεώρησης ίδιου μεγέθους κεντρικών κατά 2,7 φορές συγκριτικά με τα υπόλοιπα άτομα (p-value=0,050). Ως προς την αντίληψη του δοντιού #21 ως φαρδύτερου: παρατηρείται μειωμένη πιθανότητα αντίληψης του δοντιού #21 ως φαρδύτερου στις όψεις control και ακρολοφίες κατά 99,4% (p-value<0,001) και 37,8% (p-value=0,083, στατιστικά ενδεικτικό αποτέλεσμα) αντίστοιχα, συγκριτικά με την αρχική όψη καθώς επίσης και μειωμένη πιθανότητα αντίληψης του δοντιού #21 ως φαρδύτερου για την ομάδα των ασθενών κατά 65,1% (p-value=0,073, στατιστικά ενδεικτικό αποτέλεσμα) συγκριτικά με τα μέλη ΔΕΠ. Δεν παρατηρείται στατιστικά σημαντική επίδραση του φύλου (p-value=0,995) και του προβλήματος όρασης (p-value=0,924) στην πιθανότητα αντίληψης του δοντιού #21 ως φαρδύτερου. Ως προς την αντίληψη του δοντιού #21 ως μακρύτερου: παρατηρείται μειωμένη πιθανότητα αντίληψης του δοντιού #21 ως μακρύτερου στις όψεις control, γωνίες και χρωστική όμορα κατά 63,1% (p-value=0,001), 81,5% (p-value<0,001) και 63,8% (p-value=0,003) αντίστοιχα συγκριτικά με την αρχική όψη. Παρατηρείται μειωμένη πιθανότητα αντίληψης του δοντιού #21 ως μακρύτερου για την ομάδα των πεμπτοετών φοιτητών Οδοντιατρικής κατά 59,6% (p-value=0,003) συγκριτικά με τα μέλη ΔΕΠ καθώς επίσης και για τις γυναίκες κατά 60% (p-value=0,001) συγκριτικά με τους άνδρες. Επίσης προέκυψε μειωμένη πιθανότητα αντίληψης του δοντιού #21 ως μακρύτερου για τα άτομα με πρόβλημα όρασης κατά 38,5% (p-value=0,092, στατιστικά ενδεικτικό αποτέλεσμα). Από τη μονοπαραγοντική ανάλυση προέκυψαν μεμονωμένα αποτελέσματα. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Από τη στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων της μελέτης προκύπτει ότι η όψη με την τεχνική των ακρολοφιών είναι αποτελεσματική σε περιπτώσεις που απαιτείται το κλείσιμο διαστήματος μεταξύ κεντρικών άνω τομέων με όψεις σύνθετης ρητίνης και με επέμβαση μόνο στον έναν από aυτούς. Επίσης, οι όψεις με την τεχνική των γωνιών και της χρωστικής όμορα είναι αποτελεσματικές προκειμένου ένας κεντρικός τομέας να φαίνεται πιο κοντός σε ύψος. Το ύψος της γραμμής χαμόγελου και το μέγεθος των φωτογραφιών δεν φαίνεται να επηρεάζει την κρίση των εκτιμητών για την επιλογή της καταλληλότερης όψης, ως προς την ισότητα στο μήκος, το πλάτος και το μέγεθος των δύο κεντρικών. Τέλος, η αντίληψη των διαφορών στην εκτίμηση του αποτελέσματος των όψεων από τους ασθενείς, είναι μειωμένη συγκριτικά με αυτή των οδοντιάτρων.INTRODUCTION: The application of technical modification of the optical image (illusions) to anterior teeth is helpful to achieve harmonious aesthetic results with conservative way, without tampering with structural features of adjacent teeth. PURPOSE: The purpose of this research is to assess the clinical effectiveness of technical modification of the optical image (illusions) in closing the space between anterior teeth with composite resin from professionals of different groups, but also by people not professionally associated with dentistry. PATIENTS AND METHODS: This research includes two phases. The first phase includes the construction of the working cast and creation of the studied veneers and the second phase the completion of the questionnaire by the appraisers. PHASE ONE: For this research six anterior natural teeth (13-23), which had recently been extracted and stored in saline were fitted on a natural custom made tray in an arranged dental arch. The fitting of the natural custom made tray was made so that there is a distance of 2 mm between #11 and #21. The tooth bearing the resin veneer to be controlled for the closure the diastema of the adjacent to the fixed tooth #11 interval, is #21. The fitting of the natural custom made tray of the teeth was made in a way that observing from the front the range of the side would be 65% of the central, while the bicuspid be 80% of the width of the lateral incisor. The lateral incisors were 1,5 mm shorter than the centrals. Gum was simulated using cold acrylic resin. In this way arose the original cast (control) and with yield techniques of optical illusions, five indirect composite veneers: first veneer (without optical illusion), veneer with ridges, veneer with curves, veneer with gray pigment on mesial and distal of the labial surface, and veneer with gray pigment on lobes. The images were taken with a digital camera in the same lighting conditions. The camera was at a fixed distance and was used by the same operator. The photographs obtained were edited with Adobe Photoshop CS6 in order to digitally place the upper lip. The placement of the upper lip was made at three different positions in order to obtain images with low, medium and high smile line. Final photographs were printed on a color printer and glossy photo paper. PHASE TWO: 3 groups of respondents were created for the evaluation of the photos. a. 25 members of the Faculty of Dentistry (Dental Surgery, Prosthodontics, Orthodontics) b. 25 undergraduate students c. 25 persons not professionally associated with dentistry (clinical patients of the Restorative Clinic of the University of Athens). The evaluation of restorations was made in a specific room in order to maintain stable lighting conditions when viewing photos. Each picture was observed for 30sec and within a distance of 40cm. The questionnaire contained a general section, referring to general data of the participants while the rest was divided into 9 parts. The first eight ones were addressed on picture observation and the 9th part contained questions of general interest. Originally, evaluators were given small sized combined pictures (control, 1, 2, 3, 4, 5) so as to estimate the size of teeth with and without the upper lip (Part A, B, C, D of the questionnaire). Then, they were given large photos of each veneer (control, 1, 2, 3, 4, 5) with no upper lip in order to evaluate the size of the teeth. RESULTS: The polyparagontic analysis showed that as concerned of the same size of the two central incisors there is no proof of any significantly statistical influence of the method (p-value=0,523), the group(p-value=0,213) and the gender (p-value=0,675) and the possibility of having a trouble in vision (p-value=0,523). It is shown that persons with vision problems have elevated possibilities of considering same the size of the two central incisors at 2,7 times in compare with the rest estimators (p-value=0,050). As considering the perception of incisor #21 as wider, it is detected a diminished possibility of perception concerning incisor #21 as wider at the control composite veneers and the one with the technique of ridges in a percentage of 99,4% (p-value<0,001) and 37,8% (p-value=0,083, statistically indicated result) in compare with the first veneer (without optical illusion). It is shown a diminished perception of considering the #21 as wider for the group of patients with a presentence of 65,1% (p-value=0,073, statistically indicated result) in compare with the members of the Faculty of Dentistry. It isn’t shown a significantly statistical influence of gender (p-value=0,995), and the possibility of having vision problems (p-value=0,924), in the probability of considering #21 as wider. As considering the perception of incisor #21 as longer a diminished possibility was found at the control composite veneers, the one with the technique of ridges and the one with gray pigment on mesial and distal labial surface in a percentage of 63,1% (p-value=0,001), 81,5% (p-value<0,001) and 63,8% (p-value=0,003) respectively in compare with the first veneer (without optical illusion). It is shown a diminished possibility of perception of the incisor #21 as longer from the group of undergraduate students in a percentage of 59,6% (p-value=0,003) in compare of the group of Faculty members of Dentistry, and from women in a percentage of 60% (p-value=0,001) in compare of men. A diminished possibility of perception about the incisor #21 as longer was detected from the group of persons with vision problems in a percentage of 38,5% (p-value=0,092, statistically indicated result). The polyparagontic analysis showed individually results. CONCLUSIONS: From the results of this study it can be reported that the technique of ridges is effective in resin veneer construction in order to show an incisor thinner than what it really is. This is clinically important in cases where it is desirable to achieve interval closure of the two incisors with composite resin by intervening only in one of them. Also, the angle’s technique and the placement of adjacent lateral pigmentation is effective when the central incisor is desired to seem shorter in height. The height of the smile line and the size of the estimated digital photos appear not to affect the judgment of respondents in selecting the most appropriate veneer according to the length,width and size equality of the two central incisors. The patient’s perception of difference in assessing the result of veneers is reduced compared to that of dentists