74 Ocena skuteczności leczenia przerzutów odległych u chorych na miejscowo wyleczonego raka szyjki macicy

Cel pracyOcena skuteczności leczenia przerzutów odległych u chorych na miejscowo wyleczonego raka szyjki macicy.MetodykaRetrospektywna analiza materiału obejmującego 113 chorych na miejscowo wyleczonego RSM, u których wystąpiły przerzuty odległe. Wszystkie chore badanej grupy były leczone w Krakowskim Oddziale Centrum Onkologii (COOK) w latach 1986–1992. Oceniono wpływ leczenia chirurgicznego na przeżycie chorych oraz efekt paliatywny tego leczenia.WynikiNajczęstszą lokalizacją pierwszego lub pierwszych przerzutów były płuca (37 chorych), kości (26 chorych) i wątroba (20 chorych); ponadto stwierdzono przerzuty do mózgu (11 chorych), obwodowych węzłów chłonnych (11 chorych) i skóry (8 chorych). U [[mml:math altimg="si1.gif"]][[mml:mrow]][[mml:mstyle scriptlevel="1"]][[mml:mfrac bevelled="true"]][[mml:mn]]3[[/mml:mn]][[mml:mn]]4[[/mml:mn]][[/mml:mfrac]][[/mml:mstyle]][[/mml:mrow]][[/mml:math]] chorych stwierdzono przerzuty pojedyncze, u 1/4 mnogie. W ciągu pierwszego roku po leczeniu miejscowym, przerzuty odległe wystąpiły u 42,5% chorych, w ciągu 3 lat u ponad [[mml:math altimg="si1.gif"]][[mml:mrow]][[mml:mstyle scriptlevel="1"]][[mml:mfrac bevelled="true"]][[mml:mn]]3[[/mml:mn]][[mml:mn]]4[[/mml:mn]][[/mml:mfrac]][[/mml:mstyle]][[/mml:mrow]][[/mml:math]] chorych; średni czas wystąpienia przerzutów wynosił 23 miesiące. Spośród 113 chorych badanej grupy, leczenie przyczynowe przerzutów odległych podjęto jedynie u 48 tzn. 42,5% pacjentek; u 3 chorych zastosowano leczenie operacyjne (metastazektomia pojedynczych przerzutów do płuc), u 20 wyłącznie teleradioterapię, u kolejnych 20 wyłącznie chemioterapię, u 5 skojarzenie chemioradioterapii. Od momentu wystąpienia przerzutów odlegfych,odległych, 12 miesięcy przeżyło jedynie 15% chorych badanej grupy, a 24 miesiące 4% chorych.Wnioski1.Zarówno telaradioterapia jak i chemioterapia oparta na cysplatynie z 5-fluorouracylem lub karboplatynie, nie miały statystycznie znamiennego wpływu na przeżycia chorych badanej grupy.2.Telaradioterapia jest skuteczną metodą łagodzenia dolegliwości u chorych z przerzutami RSM do kości, obwodowych węzłów chłonnych i skóry

5 Rak endometrium – wstępna ocena tolerancji pooperacyjnej pulsacyjnej brachyterapii

CelOcena tolerancji dopochwowego leczenia PDR (pulsed dose-rate) chorych operowanych z powodu raka trzonu macicy.Materiał i MetodaU 110 chorych operowanych z powodu raka trzonu macicy przeprowadzono po raz pierwszy w Polsce w okresie od 1.10.1998 do 31.12.1999 roku uzupełniające dopochwowe leczenie techniką PDR. Chore leczone były cylindrycznym aplikatorem dopochwowym, otrzymywały 21 Gy w ciągu 21 godzin leczenia (dawka 1 Gy/h, czas trwania pulsu od 10 do 30 minut w związku ze spadkiem aktywności źródła irydowego). Dawkę obliczano 0,5 cm od powierzchni aplikatora oraz 1cm od szczytu pochwy. U każdej chorej indywidualnie obliczono rozkład dawki w terenie miednicy przy użyciu IBU oraz systemu Plato. U 43 chorych (39%) PDR był jedyną formą uzupełniającej radioterapii, u 67 chorych (61%) zastosowano dodatkowo napromienianie od zewnątrz. Odczyny popromienne oceniono w oparciu o klasyfikacje EORTC/RTOG.WynikiŚredni czas obserwacji chorych wynosił 15 miesięcy – od 6 do 32 miesięcy. Tolerancja leczenia była dobra. Wszystkie chore otrzymały napromienianie zgodnie z planem. Wczesny odczyn popromienny w pochwie w stopniu G1 wystąpił u 8 chorych (7,3%). U 10 chorych (9%) poza obszarem leczenia, w okolicy podcewkowej wystąpiła odleżyna o powierzchni do 1,5 cm2, podobnie jak u chorych leczonych cylindrycznym aplikatorem Selektronowym, wynikająca z rozmiaru aplikatora i jego ucisku. Wczesne odczyny popromienne w pęcherzu i w odbytnicy o lekkim przebiegu wystąpiły odpowiednio u 5 i 4 chorych. Późna reakcja popromienna w pochwie w stopniu G2 wystąpiła u jednej chorej. Późna reakcja popromienna w pęcherzu i w odbytnicy w stopniu G1 wystąpiła odpowiednio u 2 i 4 chorych. U jednej chorej wystąpił odczyn popromienny w odbytnicy w stopniu G4. W okresie obserwacji loko-regionalne niepowodzenie wystąpiło u 3 chorych (2,7%).WnioskiBrachyterapia dopochwowa PDR wydaje się być obiecującą, bezpieczną i dobrze tolerowaną metodą uzupełniającego leczenia chorych operowanych z powodu raka trzonu macicy

The SECURE project – Stem canker of oilseed rape: : molecular methods and mathematical modelling to deploy durable resistance

N Evans et al, "The SECURE Project - Stem Canker of oilseed rape: Molecular methods and mathematical modeling to deploy durable resistance", in Vol 4 of the Proceedings of the 12th International Rapeseed Congress : Sustainable Development in Cruciferous Oilseed Crops Production, Wuhan, China, March 26 - 30, 2007. The proceedings are available online at: http://gcirc.org/intranet/irc-proceedings/12th-irc-wuhan-china-2007-vol-4.htmlModelling done during the SECURE project has demonstrated the dynamic nature of the interaction between phoma stem canker (Leptosphaeria maculans), the oilseed rape host (Brassica napus) and the environment. Experiments done with near-isogenic lines of L. maculans to investigate pathogen fitness support field data that suggest a positive effect of the avirulence allele AvrLm4 on pathogen fitness, and that the loss of this allele renders isolates less competitive under field conditions on cultivars without the resistance gene Rlm4. The highlight of molecular work was the cloning of AvrLm1 and AvrLm6. L. maculans is now one of the few fungal species for which two avirulence loci have been cloned. Subsequent research focused on understanding the function of AvrLm1 and AvrLm6 and on the analysis of sequences of virulent isolates to understand molecular evolution towards virulence. Isolates of L. maculans transformed with GFP and/or DsRed were used to follow growth of the fungus in B. napus near-isogenic-lines (NIL) with or without MX (Rlm6) resistance under different temperature and wetness conditions. The results greatly enhanced our knowledge of the infection process and the rate and extent of in planta growth on different cultivars. Conclusions from work to model durability of resistance have been tested under field conditions through a series of experiments to compare durability of resistance conferred by the major resistance gene Rlm6 alone in a susceptible background (EurolMX) or in a resistant background (DarmorMX) under recurrent selection over 4 growing seasons. A major priority of the project was knowledge transfer of results and recommendations to target audiences such as plant breeding companies and extension services. CETIOM developed a “diversification scheme” that encourages French growers to make an informed choice about the cultivars that are grown within the rotation based on the resistance genes carried by the individual cultivars. Use of such schemes, in association with survey data on the population structure of L. maculans at both national and European scales will provide opportunities for breeders and the industry to manage available B. napus resistance more effectively.Non peer reviewe

Free Radicals, Salicylic Acid and Mycotoxins in Asparagus After Inoculation with Fusarium proliferatum and F. oxysporum

Electron paramagnetic resonance was used to monitor free radicals and paramagnetic species like Fe, Mn, Cu generation, stability and status in Asparagus officinalis infected by common pathogens Fusarium proliferatum and F. oxysporum. Occurrence of F. proliferatum and F. oxysporum, level of free radicals and other paramagnetic species, as well as salicylic acid and mycotoxins content in roots and stems of seedlings were estimated on the second and fourth week after inoculation. In the first term free and total salicylic acid contents were related to free radicals level in stem (P = 0.010 and P = 0.033, respectively). Concentration of Fe3+ ions in porphyrin complexes (g = 2.3, g = 2.9) was related to the species of pathogen. There was no significant difference between Mn2+ concentrations in stem samples; however, the level of free radicals in samples inoculated with F. proliferatum was significantly higher when compared to F. oxysporum

Database-driven High-Throughput Calculations and Machine Learning Models for Materials Design

This paper reviews past and ongoing efforts in using high-throughput ab-inito calculations in combination with machine learning models for materials design. The primary focus is on bulk materials, i.e., materials with fixed, ordered, crystal structures, although the methods naturally extend into more complicated configurations. Efficient and robust computational methods, computational power, and reliable methods for automated database-driven high-throughput computation are combined to produce high-quality data sets. This data can be used to train machine learning models for predicting the stability of bulk materials and their properties. The underlying computational methods and the tools for automated calculations are discussed in some detail. Various machine learning models and, in particular, descriptors for general use in materials design are also covered.Comment: 19 pages, 2 figure

Development of Pyrenopeziza brassicae on oilseed rape leaves at different temperatures and wetness durations

Non peer reviewe