The relationship between social support and nausea and vomiting in pregnancy

Amaç: Çalışmanın amacı, Gebelikte bulantı kusma (GBK) ile sosyal destek arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Yöntem: Çalışma 01.02.2010-31.03.2010 tarihleri arasında İzmir Ege Doğumevi ve Kadın Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Gebe Polikliniği'ne başvuran, 20-39 yaş arasındaki 20-24 haftalık 450 gebe ile yapılmıştır. Verilerin toplanması için Gebe Bilgi Formu, Gebelikte Bulantı Kusma Aracı ve Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği kullanılmıştır. Gebelikte Bulantı Kusma (GBK) ile sosyal destek arasındaki ilişkinin belirlenmesi için korelasyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan 450 gebenin %71.1'inde GBK görülmüştür. Gebelikte Bulantı Kusma (GBK)'nın başlama zamanı ortalama olarak 6.42±2.690 hafta, bulantı-kusma süresi ise ortalama 9.98±4.493 hafta olarak bulunmuştur. Gebelerin bulantı-kusma şiddet puan ortalamaları ile aileden (r=0.034, p=0.476), arkadaştan (r=0.022, p=0.476) ve özel bir insan (r= - 0.003, p=0.952) olmak üzere alt gruplardan algılanan sosyal destek düzeyi ile algılanan toplam sosyal destek düzeyi (r=0.022, p=0.640) arasında yapılan korelasyon analizinde istatistiksel ilişki bulunmamıştır. Sonuç: Sosyal destek GBK'yı etkilememektedir. Objective: The purpose of the study is to examine the relationship between social support and nause and vomiting in pregnancy. Method: The study was conducted between the 1st February 2010 and 31st March 2010 on 450 pregnant women, whose pregnancies were 20-24 week and among 20-39 years age admitted to the outpatient clinic of Ege Doğumevi ve Kadın Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Pregnancy Unit. To collect data, Pregnancy Information Tool, Nausea and Vomiting In Pregnancy Instrument, NVPI) and Multidimensonal Scale of Perceived Social Support were used. Results: Of the women who admitted to study %71.1 were seen nausea and vomiting in pregnancy. The mean beginning time 6.42±2.690 and mean nausea and vomiting time 9.98±4.493 were found in this study. There were no associations between the the mean scores of women's nasuea and vomiting severity and perceived social support by the subtitles' groups such as family (r=0.034, p=0.476), friend (r=0.022, p=0.476) and significant person (r= - 0.003, p=0.952) and perceived total social support. Conclusion: Social support isn't the only factor influencing nausea and vomiting in pregnanc

Relationship Between Social Support And Nausea And Vomiting Being In Pregnancy

Giriş: Gebelik döneminde alınan sosyal destek gebeliğe uyum için önemlidir. Gebeliğe uyumu iyi olan kadınlarda bulantı kusmanın görülmeolasılığı daha azdır. Amaç: Çalışmanın amacı, gebelikte bulantı kusma (GBK) ile sosyal destek arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Yöntem:Çalışma 01.02.2010 - 31.03.2010 tarihleri arasında İzmir Ege Doğumevi ve Kadın Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi GebePolikliniği'ne başvuran, 20 - 39 yaş arasındaki 20 - 24 haftalık 450 gebe ile yapılmıştır. Araştırma tanımlayıcı bir çalışmadır. Gebepolikliniklerinin her birinde günde ortalama 70 - 80 gebe muayene edilmektedir. Bu bilgi göz önünde bulundurularak polikliniğe başvuran veörneklem özelliğine uyan gebelere araştırmayla ilgili gerekli açıklamalar yapılmıştır. Verilerin toplanması için Gebe Bilgi Formu, GebelikteBulantı Kusma Değerlendirme Formu ve Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde yüzde,ortalama ve korelasyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan gebelerin %71.1'inde GBK görülmüştür. Gebelikte bulantıkusmanın başlama zamanı ortalama olarak XÌ…:6.42 ± 2.690 hafta, bulantı-kusma süresi ortalama olarak XÌ…:9.98 ± 4.493 hafta bulunmuştur.Gebelerin bulantı-kusma şiddet puan ortalamaları ile aileden (r = .03, p = .476), arkadaştan (r = .02, p = .640) ve özel bir insan (r = -.00, p= .952) olmak üzere alt gruplardan algılanan sosyal destek düzeyi ile algılanan toplam sosyal destek düzeyi (r = .02, p = .668) arasındayapılan korelasyon analizinde istatistiksel ilişki bulunmamıştır.Sonuç: Algılanan sosyal destek ile GBK'nın şiddeti arasında ilişkibulunmamaktadır. Bulantı kusmanın nedenini araştırmaya yönelik olarak niteliksel çalışmalar yapılabilir Background: The social support which is provided in pregnancy is important for the maternal adaptation. The probability of nausea andvomiting in pregnant woman whose maternal adaptation is adequent is seen less. Objectives: The purpose of the study is to examine therelationship between social support and nause and vomiting in pregnancy. Methods: The study was conducted between the 1st February2010 and 31st March 2010 on 450 pregnant women, whose pregnancies were 20-24 week and among 20-39 years age admitted to theoutpatient clinic of the Hospital of Ege Doğumevi and Kadın Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Pregnancy Unit. The study was a descriptiveresearh. As a mean 70-80 pregnant women are examined in a day per pregnancy unit. In a view of this data, necessary explanation was toldpregnant women who applied to the pregnancy unit. To collect data, Pregnancy Information Tool, Nausea and Vomiting In PregnancyInstrument, NVPI) and Multidimensonal Scale of Perceived Social Support were used. To assess the data, percentage, mean and corelationanalysis were used. Results: Of the women who admitted to study 71.1% were seen nausea and vomiting in pregnancy. The mean beginningtime 6.42 ± 2.690 and mean nausea and vomiting time 9.98 ± 4.493 were found in this study. There were no associations between the themean scores of women's nasuea and vomiting severity and perceived social support by the subtitles' groups such as family (r = .03, p =.476), friend (r = .02, p = .640) and significant person (r = - .00, p=.952) and perceived total social support (r = .02, p = .668).Conclusion: Social support isn't the factor influencing nausea and vomiting in pregnancy. Furthermore qualitative research may be done tosearch of reasons of nausea and vomiting

Effects of different ecological and phenological factors on antioxidant activity and phenolic content of Ornithogalum sigmoideum Freyn & Sint. from Turkey

322-330The quality and quantity of metabolites in plants responsible for biological activities are influenced by a multitude of factors, chief among them, environmental. Furthermore, part of the plant to be tested and selected extraction solvent affect these kinds of activities. Ethanol and water extracts of above ground and below ground parts of the Ornithogalum sigmoideum Freyn & Sint. collected from different altitudes of Ordu province at two different period (begining and end of flowering) were studied in terms of phenolic contents and antioxidative activities. Thus, the effect of four different factors (altitude, flowering period, plant section, extraction solvent) on these parameters were examined. Both the main effects and the interactions of these factors were evaluated separately, and it was concluded that quaternary interaction was statistically significant on the antioxidant activity tested according to the ferric reducing antioxidant power (FRAP) method. Binary interactions such as altitude*solvent and section*solvent were statistically significant on total phenolic content values. On the other hand, section*solvent and altitude*period*section interactions were statistically significant for 2,2-diphenyl-1- picrylhydrazyl (DPPH) scavenging activity

Clinical outcomes and treatment patterns of primary central nervous system lymphoma: Multicenter retrospective analysis

Objectives: Primary central nervous system lymphoma (PCNSL) is a rare malignant disease with poor prognosis. Its low incidence leads to challenges in decision-making for treatment. As a matter of fact, there is still no consensus on the appropriate treatment modalities. In this context, the objective of this study is to investigate and comparatively assess the efficacies of several treatment modalities in the treatment of PCNSL. Methods: Thirty-four patients diagnosed with PCNSL at 5 different hematology centers between 2007 and 2021 were included in the study. Patients’ data from all five centers were collected retrospectively. Since ibrutinib is not approved for this indication in Turkey, consent for off-label use of ibrutinib is obtained from each patient. Ethics committee ap-proval was obtained on June 9, 2021 with decision number 2021/18-05. Results: The median age of the patients was 59 (min.: 22, max.: 78) years. The male-to-female ratio was 1.26/1. Nineteen (55.9%) patients had Eastern Cooperative Oncology Group (ECOG) performance score of ≥2. Fifteen (44.1%) patients had normal lactate dehydrogenase (LDH) levels and only 14.7% of the patients had B symptoms at the time of diagnosis. Magnetic resonance imaging (MRI) revealed a single mass lesion in 14 (41.2%) patients. As an induction therapy, meth-otrexate-based regimen was administered in 29 (85.3%) patients. Only 14 of the 34 patients received 4 or more cycles of high-dose methotrexate (MTX). About 32.4% of the patients received radiation therapy (RT) during follow-up as a part of induction therapy. Five patients received only RT due to poor performance status. Ibrutinib was administered in 5 patients for refractory disease. It was determined that four or more cycles of MTX treatment increased progression-free survival (PFS) (p=0.031) and overall survival (OS) (p=0.012). Moreover, RT improved PFS (p=0.023). Considering that the complete response achieved by induction therapy influences long-term survival, achievement of the best response to the treatment regimens administered in combination with new agents may prolong survival (PFS: p=0.01, OS: p=0.023). Conclusion: The findings of this study indicate that the initial response to treatment is crucial. Additionally, it was found that high-dose MTX treatment should be administered for 4 cycles or more in order to achieve the best results. Furthermore, it was determined that ibrutinib monotherapy was well-tolerated in our patients with relapsed/refractory disease, with excellent clinical benefits. In conclusion, a combination therapy consisting of high-dose MTX, ibrutinib, and rituximab appears to be a promising initial treatment approach in appropriate patients

Perceived social support and psychosocial adjustment in patients with coronary heart disease

Bu araştırma, koroner kalp hastalığı olan hastalarda algılanan sosyal destek ve psikososyal uyumun saptanması amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini, Gazi Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi, Gazi Hastanesi Kardiyoloji polikliniğine başvuran, koroner kalp hastalığı tanısı konulmuş 250 hasta oluşturmuştur. Veriler, tanımlayıcı özellikleri içeren anket formu, Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği ve Hastalığa Psikososyal Uyum-Öz Bildirim Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Elde edilen veriler, frekans-yüzde, aritmetik ortalama ve standart sapma, Kruskall Wallis analizi, Mann Whitney U testi ve Pearson Korelasyon analizi kullanılarak test edilmiştir. Araştırmada elde edilen veriler değerlendirildiğinde, hastaların algılanan sosyal destek puan ortalamalarının düşük (39,68±13,94) olduğu saptanmıştır. Hastaların hastalığa psikososyal uyum puan ortalaması 67,39±29,29 olarak bulunmuştur. Hastaların psikososyal uyum puan ortalamaları 51'in üstünde olduğu için uyumlarının kötü olduğu belirlenmiştir. Hastaların algılanan sosyal destek düzeylerinin yaş, cinsiyet, medeni durum, eğitim durumu, çocuk sayısı, çalışma statüsü, tanı, başka kronik hastalık varlığı, cerrahi tedavi, yaşadığı yer, bakım verdiği kişi olma durumu ve sorunlarla baş etme düzeyinden; psikososyal uyum düzeylerinin ise cinsiyet, yaş, medeni durum, çocuk sayısı, eğitim durumu, çalışma durumu ve statüsü, birlikte yaşadığı kişiler, bakımından sorumlu olduğu kişiler, tanı, başka kronik hastalık varlığı ve bilgi alma durumundan etkilendiği saptanmıştır (p<0,05). Psikososyal uyum ölçeği ile sosyal destek ölçeği alt grupları arasında negatif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Araştırmada, sosyal destek düzeyinin artmasıyla psikososyal uyum düzeyinin arttığı saptanmıştır. Sosyal desteği yetersiz olan hastaların psikososyal uyumları olumsuz etkilendiğinden hastaların sosyal destek kaynakları belirlenmeli ve devamlılığı sağlanmalıdır.The study was performed to assess the perceived social support and psychosocial adjustment in patients with coronary heart disease. The study population included 250 patients referred to Cardiology Polyclinics of the Gazi University Healthcare Research and Application Center. Data were collected using a questionnaire including descriptive characteristics, Multidimensional Scale of Perceived Social Support and Psychosocial Adjustment to Illness Scale-Self Report. Collected data were tested using the frequencies/percentages, Kruskal-Wallis analysis, Mann-Whitney U-test, and Pearson's Correlation Analysis. The mean perceived social support scores of the patients were relatively low. The mean score of the psychosocial adjustment was 67.39±29.29. The adjustment was considered to be poor since the mean score of the psychosocial adjustment was above 51. The level of perceived social support was effected by age, marital status, education level, number of children, occupational status, diagnosis, co-existence of other chronic diseases, surgical treatment, residence, being a care-giver, and the level of coping with the problems; the level of psychosocial adjustment was effected by gender, age, marital status, number of children, education level, occupational status, people that the patient lives with, people that the patient care for, diagnosis, co-existence of other chronic diseases, and the retrieved information. Sub-groups of the psychosocial adjustment and social support scales were significantly associated. The results of the study showed that increasing levels of social support result in better psychosocial adjustment. Since the psychosocial adjustment of patients having insufficient social support is negatively affected, the sources of social support of the patients should be defined and activated

Zaman Skalasında Riemann Delta Ve Nabla İntegrali

Son yıllarda büyük ilgi odağı olan Zaman Skalası kavramı ilk olarak 1988 yılında Stefan Hilger’in doktora çalışmasında sürekli ve kesikli analizi birleştirilmek için ortaya atılmıştır. Örneğin, diferensiyel denklemler ile fark denklemleri bu çalışma ile dinamik denklemler adı altında genelleştirilmiştir. Bu tezde, Riemann Delta ve Nabla integrali incelenmiştir. Bu çalışmanın ikinci bölümünde konuyla ilgili temel tanım ve teoremler verilmiştir. Üçüncü bölümde, [a,b] aralığı üzerinde tanımlı reel değerli sınırlı fonksiyonların Riemann Delta integrali ifade edilmiş, benzer şekilde Riemann Nabla integrali ile ilgili kavramlar kısaca tanımlanmıştır. Dördüncü bölümde, zaman skalasında Riemann integralinin özellikleri verilmiştir. İntegralin Darboux tanımı incelenmiştir. Ayrıca zaman skalasında Riemann integral tanımı verilmiş, Riemann ve Darboux integral tanımlarının eşit olduğu ispatlanmıştır. Beşinci bölümde ise, zaman skalasında integral hesabının temel teoremleri verilmiştir

Gebelikte bulantı kusma sorunu yaşama durumu ile sosyal destek arasındaki ilişkinin incelenmesi

The social support which is provided in pregnancy is important for the maternal adaptation. The probability of nausea and vomiting in pregnant woman whose maternal adaptation is adequent is seen less. Objectives: The purpose of the study is to examine the relationship between social support and nause and vomiting in pregnancy. Methods: The study was conducted between the 1st February 2010 and 31st March 2010 on 450 pregnant women, whose pregnancies were 20-24 week and among 20-39 years age admitted to the outpatient clinic of the Hospital of Ege Doğumevi and Kadın Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Pregnancy Unit. The study was a descriptive researh. As a mean 70-80 pregnant women are examined in a day per pregnancy unit. In a view of this data, necessary explanation was told pregnant women who applied to the pregnancy unit. To collect data, Pregnancy Information Tool, Nausea and Vomiting In Pregnancy Instrument, NVPI) and Multidimensonal Scale of Perceived Social Support were used. To assess the data, percentage, mean and corelation analysis were used. Results: Of the women who admitted to study 71.1% were seen nausea and vomiting in pregnancy. The mean beginning time 6.42 ;plusmn; 2.690 and mean nausea and vomiting time 9.98 ;plusmn; 4.493 were found in this study. There were no associations between the the mean scores of women;amp;#8217;s nasuea and vomiting severity and perceived social support by the subtitles;amp;#8217; groups such as family (r = .03, p = .476), friend (r = .02, p = .640) and significant person (r = - .00, p=.952) and perceived total social support (r = .02, p = .668). Conclusion: Social support isn;amp;#8217;t the factor influencing nausea and vomiting in pregnancy. Furthermore qualitative research may be done to search of reasons of nausea and vomiting.Gebelik döneminde alınan sosyal destek gebeliğe uyum için önemlidir. Gebeliğe uyumu iyi olan kadınlarda bulantı kusmanın görülme olasılığı daha azdır. Amaç: Çalışmanın amacı, gebelikte bulantı kusma (GBK) ile sosyal destek arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Yöntem: Çalışma 01.02.2010 - 31.03.2010 tarihleri arasında İzmir Ege Doğumevi ve Kadın Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Gebe Polikliniği’ne başvuran, 20 - 39 yaş arasındaki 20 - 24 haftalık 450 gebe ile yapılmıştır. Araştırma tanımlayıcı bir çalışmadır. Gebe polikliniklerinin her birinde günde ortalama 70 - 80 gebe muayene edilmektedir. Bu bilgi göz önünde bulundurularak polikliniğe başvuran ve örneklem özelliğine uyan gebelere araştırmayla ilgili gerekli açıklamalar yapılmıştır. Verilerin toplanması için Gebe Bilgi Formu, Gebelikte Bulantı Kusma Değerlendirme Formu ve Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde yüzde, ortalama ve korelasyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan gebelerin %71.1’inde GBK görülmüştür. Gebelikte bulantı kusmanın başlama zamanı ortalama olarak X?:6.42 ± 2.690 hafta, bulantı-kusma süresi ortalama olarak X?:9.98 ± 4.493 hafta bulunmuştur. Gebelerin bulantı-kusma şiddet puan ortalamaları ile aileden (r = .03, p = .476), arkadaştan (r = .02, p = .640) ve özel bir insan (r = -.00, p = .952) olmak üzere alt gruplardan algılanan sosyal destek düzeyi ile algılanan toplam sosyal destek düzeyi (r = .02, p = .668) arasında yapılan korelasyon analizinde istatistiksel ilişki bulunmamıştır.Sonuç: Algılanan sosyal destek ile GBK’nın şiddeti arasında ilişki bulunmamaktadır. Bulantı kusmanın nedenini araştırmaya yönelik olarak niteliksel çalışmalar yapılabilir