Greek Orthodox Psaltic Art: Performance and/or Prayer?

The Church of Jesus Christ, since the very early centuries, has embodied music into its worship process as a means of reinforcing comprehension and absorbing dogma by the faithful in an easier way. Later, when dogma became unequivocal and definite, sacred psalmody was placed on a secondary footing, while quite a number of ascetic fathers of the Church foresaw a large number of spiritual dangers for the faithful in Psaltic Art. Finally, Orthodox patristic theology recognizes holy psalmody as a means of prayer, especially for beginners and the spiritually incomplete faithful, but also makes it clear that the perfect prayer through which man can accomplish  the viewing  of the Uncreated Light of God is the “monologistos” prayer of the mind and heart Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλεησόν με – “Lord Jesus Christ have mercy on me”. Nevertheless, Byzantine and post-Byzantine Psaltic Art reached extreme heights. Today, the problem is that, since psaltic compositions of the Byzantine and post-Byzantine periods cannot be used in contemporary Orthodox worship on account of their length, they are often treated more as artistic creations and less as intended for worship. Thus, nowadays, the compositions of those periods are selected as repertoire for non-worship events, that is to say Western-style performances, which have been adopted very recently by the Greek psaltai, only from the second half of the 18th century. This paper will try to give convincing answers to some serious questions related to its title: Do non-worship performances serve the worship of the Holy Trinity or are they have egocentric in origin? Is the Lord well pleased with them or does the Lord dislike them? How much does the ethos of non-worship performances influence the ethos of the chanters during worship? What impacts are there when the distorted forfeiture of psaltic prayer becomes a “one man show”? Does this situation turn off the faithful away from Church and the Common Worship? What do the Fathers of the Church say about Psalmody with selfishness and Psalmody with secular ethos, which does not bear prayer

Μελέτη νανοκρυσταλλικού διοξειδίου του τιτανίου τροποποιημένου με προσμίξεις θείου με φασματοσκοπία υπερύθρου

Αντικείμενο της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη της δομής νανοσωματιδίων διοξειδίου του τιτανίου τα οποία έχουν τροποποιηθεί με θείο (S-TiO2) μέσω φασματοσκοπίας απορρόφησης υπερύθρου, ώστε να διαπιστωθεί η ενσωμάτωση στο πλέγμα ή η επιφανειακή τροποποίηση των νανοσωματιδίων με προσμίξεις ή ομάδες θείου. Μελετήθηκαν δείγματα νανοκρυσταλλικού TiO2 που είχαν παρασκευασθεί με την τροποποιημένη μέθοδο λύματος-πηκτής (sol-gel), η οποία συνδυάζει τη χημική τροποποίηση μέσω θειικού οξέος με τη διαμόρφωση μεσοπορώδους δομής χρησιμοποιώντας μια επιφανειοδραστική ουσία κατά τη σύνθεση της τιτανίας και τα οποία είχαν υποστεί πύρωση σε θερμοκρασίες 350, 400 και 500 C. Ανάλυση των φασμάτων υπέρυθρης φασματοσκοπίας μετασχηματισμού Fourier (Fourier-transform infrared FT-IR) των δειγμάτων S-TiO2 σε θερμοκρασίες 10-300 Κ σε σύγκριση με ένα δείγμα αναφοράς TiO2 που παρασκευάστηκε απουσία θειικού οξέος, έδειξε ότι η επίδραση του θείου σε θερμοκρασίες πύρωσης 350 και 400 οC συνίσταται σε μεγάλο βαθμό στην επιφανειακή τροποποίηση των νανοσωματιδίων τιτανίας με ομάδες θείου σε και σε μικρότερο βαθμό στο χημικό εμπλουτισμό της δομής του TiO2 με ετεροάτομα θείου και ειδικότερα με την αντικατάσταση τετρασθενούς Ti4+ από ιόντα S6+/S4. Η συμπεριφορά αυτή είναι συνεπής με το πολύ μικρό μέγεθος των νανοσωματιδίων, 3.3 και 3.8 nm, σε θερμοκρασίες πύρωσης 350 και 400 οC, αντίστοιχα, που δυσχεραίνει την ενσωμάτωση πλεγματικών ατελειών στα νανοσωματίδια και ευνοεί το σχηματισμό επιφανειακών δεσμών που σε μεγάλο βαθμό διασπώνται σε υψηλότερες θερμοκρασίες. Τα φάσματα FT-IR έδειξαν επίσης την παρουσία υδροξυλιομάδων λόγω προσροφημένων μορίων νερού στην επιφάνεια του TiO2 μέσω των δονήσεων κάμψης και έκτασης του δεσμού O-H.The subject of this thesis is the structure of titanium dioxide nanoparticles that have been modified with sulphuric impurities (S-TiO2) , with the use of absorption infrared spectroscopy , so that the insertion in the lattice or the surface modification of the nanoparticles with sulphur impurities or sulphur groups can be verified . The samples of nanocrystalline TiO2 were produced with the modified method of sol-gel synthesis , which combines the chemical modification with sulphuric acid as well as with the formation of a pore directing structure with the use of a surfactant during the compostion of TiO2 . The samples were heat-treated at 350,400 and 500 ℃ . Analysis of the Fourier-transform infrared spectra of the S-TiO2 samples in temperatures of 10 to 300 K compared to a TiO2 reference sample that was made without sulphuric acid , showed that the effect of sulphur in heat-treated temperatures of 350 and 400 ℃ , consists mainly of surface modification of the nanoparticles with sulphur groups and less of the chemical enrichment of TiO2 with sulphur heteroatoms and especially of the replacement of tetravalent Ti4+ with S6+/S4 ions . This verification is consistent with the fact that the nanoparticles are very small in size, 3.3 and 3.8 nm , in heat-treated temperatures of 350 and 400 ℃ , something that makes very difficult the insertion of lattice defects inside the nanoparticles and favors the creation of surface bonds which generally break in higher temperatures . The FT-IR spectra also verified the presence of hydroxyl groups because of the absorbed water molecules by the surface of TiO2 through the bending and area vibrations of the O-H bond

Η αξιόποινη αυτουργία και συμμετοχή στο άρθρο 187 παρ. 1 και παρ. 2 ΠΚ

Αντικείμενο της διπλωματικής εργασίας αποτελεί η διερεύνηση των προϋποθέσεων στοιχειοθέτησης ποινικής ευθύνης τόσο για την αυτουργική όσο και για την συμμετοχική παραβίαση των παρ. 1 και 2 του άρθρου 187 περί εγκληματικών οργανώσεων. Στο πρώτο εισαγωγικό κεφάλαιο καταγράφονται οι προσπάθειες καταπολέμησης του οργανωμένου εγκλήματος σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο και εξηγείται ο εγκληματολογικός φαινότυπος αυτού. Στο δεύτερο κεφάλαιο εξετάζεται η φύση των εγκληματικών οργανώσεων του οργανωμένου εγκλήματος σε αντιδιαστολή τόσο προς την απλή συμμορία όσο και προς τις τρομοκρατικές οργανώσεις. Στο τρίτο κεφάλαιο εξετάζεται αναλυτικά η παρ. 1 του άρθρου 187 ΠΚ. Ως προς την αντικειμενική υπόσταση αναλύεται η έννοια της εγκληματικής οργάνωσης καθώς και οι τρόποι τέλεσης του εγκλήματος. Ως προς την υποκειμενική υπόσταση η μελέτη επικεντρώνεται στην μεταβολή που επέφερε ο ν. 3875/2010, ώστε με βάση την ισχύουσα διατύπωση της διάταξης αρκεί ενδεχόμενος δόλος του δράστη ως προς την τέλεση των εγκλημάτων εκ μέρους της οργάνωσης. Στο τέταρτο κεφάλαιο διερευνώνται οι προϋποθέσεις στοιχειοθέτησης ποινικής ευθύνης του δράστη αφενός για την αυτουργική (ως αυτουργός, ήτοι ιδρυτής ή μέλος της οργάνωσης) αφετέρου για την συμμετοχική (ως συμμέτοχος εν στενή εννοία, ήτοι ηθικός αυτουργός ή συνεργός) παραβίαση της παρ. 1 του 187 ΠΚ, ενώ εξετάζεται και η «αυτουργική» μορφή συμμετοχής της παρ. 2 του 187 ΠΚ. Τέλος στο πέμπτο κεφάλαιο συνοψίζονται οι θέσεις της εργασίας.Die Arbeit beschäftigt sich mit der Untersuchung der Voraussetzungen der Strafbarkeit aufgrund von Täterschaft und Teilnahme nach Artikel 187 Par. 1 und 2 des griechischen Strafgesetzbuches. Im ersten Kapitel werden die internationalen und europäischen Versuche zur Bekämpfung gegen die organisierte Kriminalität beschrieben und lässt deren kriminologische Erscheinungsform erklärt. Im zweiten Kapitel wird der Typ der zur organisierten Kriminalität gehörenden kriminellen Vereinigungen untersucht, im Vergleich sowohl zur bloßen Band als auch zu terroristischen Vereinigungen. Im dritten Kapitel werden die objectiven und subjektiven Merkmale des Tatbestands des Artikels 187 Par. 1 grStGB ausführlich analysiert. In Bezug auf die objektiven Tatbestandsmerkmale werden der Begriff der kriminellen Vereinigung und die Tathandlungen untersucht. Was den subjektiven Tatbestand angeht konzentriert sich die Arbeit auf die Änderung, die das Gesetz 3875/2010 herbeigeführt hat, sodass nach heutigen Wortlaut der Vorschrift bedingter Vorsatz des Mitglieds zur Begehung der Delikte vonseiten der Vereinigung ausreichend ist. Im vierten Kapitel werden die Voraussetzungen der Strafbarkeit des Täters aufgrund von Täterschaft (nämlich als Gründer bzw. Mitglieder der Vereinigung) oder Teilnahme (im engeren Sinne, nämlich als Anstifter bzw. Gehilfe) sowie die „täterschaftliche” Form der Beteiligung laut Par. 2 Art. 187 grStGB nachgeprüft. Schließlich werden die Thesen der Arbeit im fünften Kapitel zusammengefasst

Ανάλυση των διδακτικών στόχων και των νοητικών δεξιοτήτων που προωθούν οι ασκήσεις επιλεγμένων κεφαλαίων της Γ' Λυκείου

Στη συγκεκριμένη εργασία αναλύονται οι ασκήσεις του σχολικού εγχειριδίου Χημείας της Γ' τάξης του Ενιαίου Λυκείου. Τα κεφάλαια που έχουν επιλεγεί είναι εκείνο της Χημικής Κινητικής και της Χημικής Ισορροπίας. Για αυτή την ανάλυση περιεχομένου έχουν επιλεγεί τα εγχειρίδια της τυπικής εκπαίδευσης αφού αυτά, όπως και οι εξετάσεις, επηρεάζουν την διδασκαλία του μαθήματος αλλά και την αξιολόγηση. Έτσι καθίσταται κρίσιμη η ανάλυση των εγχειριδίων ώστε να κατανοηθεί η σχολική εμπειρία και οι ευκαιρίες για μάθηση που προσφέρει. Επίσης τα σχολικά εγχειρίδια είναι ένα βασικό εργαλείο το οποίο ενώνει το επιδιωκόμενο αναλυτικό πρόγραμμα με το εφαρμοζόμενο. Η παρούσα εργασία κινείται μεταξύ αυτών των δύο χρησιμοποιώντας την ταξινομία του Bloom και το εργαλείου EFAGCE. Η ταξινομία του Bloom περιλαμβάνει στον έναν άξονα τις κατηγορίες Ανακαλώ, Κατανοώ, Εφαρμόζω, Αναλύω, Αξιολογώ, Δημιουργώ και στον δεύτερο άξονα την Αντικειμενική, Εννοιολογική, Διαδικαστική Γνώση και τη Μεταγνώση. Στο πλαίσιο EFAGCE οι ερωτήσεις που κατηγοριοποιούνται ως ορισμού (Definition) - αλγοριθμικές (Algorithmic) - εννοιολογικές (Conceptual) με τις αντίστοιχες υποκατηγορίες τους. Οι κύριες κατηγορίες θα αναφέρονται αντίστοιχα: D, A, C. Η εκτεταμένη βιβλιογραφία για την εξέλιξη της κατηγοριοποίησης και ανάλυσης ερωτήσεων χημείας αντανακλά την μεγάλη χρησιμότητα που έχει αυτή η τεχνική για τους παιδαγωγούς που δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον κλάδο της επιστήμης. Στην κατασκευή ενός σχεδίου μαθήματος καθώς και για την αξιολόγηση του είναι αναγκαίο ο καθηγητής να μπορεί να γράψει ξεκάθαρα τους στόχους. Από το κεφάλαιο της χημικής κινητικής αναλύθηκαν 56 ασκήσεις. Από το κεφάλαιο της Χημικής Ισορροπίας οι ασκήσεις που αναλύθηκαν ήταν 59. Από το σύνολο των ασκήσεων προέκυψαν 361 στόχοι κατά Bloom. Για το πλαίσιο EFAGCE τα αποτελέσματα ήταν τα εξής: από το σύνολο των 115 ασκήσεων προέκυψαν 156 υποκατηγορίες. Από το σύνολο οι 59 ήταν Α, οι 85 D και οι 7 ήταν C. Συγκεκριμένα στο κεφάλαιο της χημικής κινητικής εμφανίζονται σε μεγαλύτερο ποσοστό οι υποκατηγορίες D-R και D-RUA. Στο κεφάλαιο της χημικής ισορροπίας εμφανίζονται σε μεγαλύτερο ποσοστό οι υποκατηγορίες Α- MaMi, A-MiS, A-Mu. Η κατηγορία C φαίνεται να υποεκπροσωπείται και στα δύο κεφάλαια που εξετάστηκαν. Στο σύνολο όλων των υποκατηγοριών που προέκυψαν το ποσοστό ήταν 4%.This postgraduate study analyzes the Greek High School third grade Chemistry textbook exercises. The chosen chapters are those of Chemical Kinetics and Chemical Equilibrium. The content analysis of the particular typical education textbook is critical due to the influence of the teaching methods and of the evaulation. In this way it becomes easier to understand the school experience and the oppurtunities of knowledge which the school system provides. School textbooks are a significant mediate among intended and implemented curriculum. This study checks the connection between those two with the use of Bloom Taxonomy and the instument EFAGCE. The Bloom taxonomy has two axes, the one includes Remember, Understand, Apply, Analyze, Evaluate, Create and the other the Knowledge categories Factual, Conceptual, Procedural, Metacognitive. With the ise of EFAGCE the exercices were categorized as Definition, Algorithmic, Conceptual with the corresponding subcategories. These three categories will be referred as D, A, C. The extented bibliography for the exelixis of the different taxonomies and the methods for analyzing chemistry questions-exercices proves the utility that this practice has for the teaching community. In the process of constructiong a teaching plan it is critical that the goals must be written with clarity. From the chapter of Chemical Kinetics were obtained 56 exercices. From the chapter Chemical Equilibrium 59 exercices were analyzed. Using the Bloom taxonomy emerged 361 goals. The EFAGCE divided the 115 exercises at 156 subcategories (59 A, 85 D, 7 C). The subcategories D-R and D-RUA were found at higher percentage at the Chemical Kinetics Chapter. The categories Α- MaMi, A-MiS, A-Mu appear more common at the Chemical Equilibrium Chapter. Underepresented is the C category at both chapters with a low-lying 4%

Structure Differentiation of Hydrophilic Brass Nanoparticles Using a Polyol Toolbox

Nano-brasses are emerging as a new class of composition-dependent applicable materials. It remains a challenge to synthesize hydrophilic brass nanoparticles (NPs) and further exploit them for promising bio-applications. Based on red/ox potential of polyol and nitrate salts precursors, a series of hydrophilic brass formulations of different nanoarchitectures was prepared and characterized. Self-assembly synthesis was performed in the presence of triethylene glycol (TrEG) and nitrate precursors Cu(NO3)2·3H2O and Zn(NO3)2·6H2O in an autoclave system, at different temperatures, conventional or microwave-assisted heating, while a range of precursor ratios was investigated. NPs were thoroughly characterized via X-ray diffraction (XRD), thermogravimetric analysis (TGA), scanning electron microscopy (SEM), transmition electron microscopy (TEM), Fourier-transform infrared (FTIR) spectroscopy, dynamic light scattering (DLS), and ζ-potential to determine the crystal structure, composition, morphology, size, state of polyol coating, and aqueous colloidal stability. Distinct bimetallic α-brasses and γ-brasses, α-Cu40Zn25/γ-Cu11Zn24, α-Cu63Zn37, α-Cu47Zn10/γ-Cu19Zn24, and hierarchical core/shell structures, α-Cu59Zn30@(ZnO)11, Cu35Zn16@(ZnO)49, α-Cu37Zn18@(ZnO)45, Cu@Zinc oxalate, were produced by each synthetic protocol as stoichiometric, copper-rich, and/or zinc-rich nanomaterials. TEM sizes were estimated at 20–40 nm for pure bimetallic particles and at 45–70 nm for hierarchical core/shell structures. Crystallite sizes for the bimetallic nanocrystals were found ca. 30–45 nm, while in the case of the core-shell structures, smaller values around 15–20 nm were calculated for the ZnO shells. Oxidation and/or fragmentation of TrEG was unveiled and attributed to the different fabrication routes and formation mechanisms. All NPs were hydrophilic with 20–30% w/w of polyol coating, non-ionic colloidal stabilization (−5 mV < ζ-potential < −13 mV) and relatively small hydrodynamic sizes (<250 nm). The polyol toolbox proved effective in tailoring the structure and composition of hydrophilic brass NPs while keeping the crystallite and hydrodynamic sizes fixed