Guz chromochłonny nadnerczy wybiórczo wydzielający dopaminę - opis przypadku

Pheochromocytoma of the adrenal gland secreting catecholamines is a relatively rare endocrinological cause of secondary arterial hypertension, usually developing in people aged between 40 and 50, more often in women than in men. Each accidentally diagnosed lesion in adrenal glands is an incidentalom0a. Incidentalomas are most commonly benign tumours: adenomas, adipomas and angiomas; less often they are of a malignant or metastatic character. Establishing the character of the lesion and its hormonal activity is of crucial diagnostic significance. Diagnostics of pheochromocytoma covers marking the urine output of catecholamines and their metabolites, as well as marking serum amine concentration. Possible treatment of hormonally active lesions includes their surgical removal. This thesis presents the case of a young female suffering from arterial hypertension for several years, including organ complications, who was diagnosed with pheochromocytoma selectively secreting dopamine. (Endokrynol Pol 2012; 63 (5): 391-395)Guz chromochłonny nadnerczy (pheochromocytoma) wydzielający aminy katecholowe jest stosunkowo rzadką endokrynologiczną przyczyną wtórnego nadciśnienia tętniczego, rozwijającą się zwykle między 40. a 50. rokiem życia, częściej u kobiet niż u mężczyzn. Każda przypadkowo rozpoznana zmiana w nadnerczach to incydentaloma. Incydentaloma to najczęściej nowotwory łagodne - gruczolaki, tłuszczaki i naczyniaki; znacznie mniej ma charakter złośliwy lub przerzutowy. Zasadnicze znaczenie diagnostyczne ma ustalenie charakteru zmiany i jej aktywności hormonalnej. Diagnostyka guza chromochłonnego obejmuje oznaczenie wydalania amin katecholowych i ich metabolitów z moczem oraz stężenia amin w surowicy. Leczeniem z wyboru zmian hormonalnie czynnych jest ich chirurgiczne usunięcie. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek młodej kobiety od wielu lat chorującej na nadciśnienie tętnicze z powikłaniami narządowymi, u której zdiagnozowano guz chromochłonny wybiórczo wydzielający dopaminę. (Endokrynol Pol 2012; 63 (5): 391-395

Adventitial lymphatics of internal carotid artery in healthy and atherosclerotic vessels.

OBJECTIVESPresence of lymphatics in adventitia of major arteries remains controversial. Presence of lymphatics in adventitia of internal carotid artery was not documented and its relation to atherosclerosis was not studied. The aim of our study was to evaluate presence of lymphatic vessels in adventitia of internal carotid artery in healthy and atherosclerotic arteries.METHODSFragments of arterial wall of internal carotid artery were obtained during the surgical eversion endarterectomy in 15 patients with internal carotid artery stenosis and 2 healthy organ donors. 21 arteries were studied. Patients age ranged from 56 to 77 years. Fragments of arterial wall were embeded in paraffin. Lymphatics of arterial adventitia were visualized with immunohistochemistry using LYVE-1 and anty-podoplanin antibodies.RESULTSThe lymphatic vessels were visualized in adventitia of 20 carotid arteries. The serial sections have revealed that both LYVE-1 and podoplanin have identical specificity for lymphatic endothelium Number of lymphatics in adventitia significantly correlated with thickness of intima (

Aortoenteric fistulas — case report series from the Department of Surgery of the 4. Military Clinical Hospital in Wroclaw over the years 2010–2016

Background. Aortoenteric fistulas constitute a rare, but severe clinical problem involving a pathologicalconnection between the abdominal aorta and gastrointestinal tract. We distinguish primary and, much morefrequent, secondary fistulas. All such fistulas require urgent surgical treatment. Currently, the most commontreatment method involves open in situ prosthesis replacement or an extra-anatomical by-pass. Endovascularprocedures offer an alternative to open surgery, but remain controversial. Material and methods. The analysis included 6 surgical procedures in 5 patients with aorto-duodenal fistulatreated at the Department of Surgery of the 4. Military Clinical Hospital over the years 2010–2016. Opensurgery was performed in 4 cases, while 2 patients underwent stentgraft implantation. Diagnostics consisted ofan angio-CT and upper gastrointestinal tract endoscopy. All patients were diagnosed with radiological signs ofprosthesis infection, 2 of 6 patients died during the perioperative period. Surgical complications were observedin 5 of 6 cases (83%). Results. Endovascular treatment was associated with a reduction in the number of early postoperative complicationsand shortening of hospital stay. Conclusions. Based on the results and literature data, stentgraft implantation into the aorto-duodenal fistulaappears to be a viable alternative treatment method

Cystic adventitial disease of the popliteal artery in a young woman — a case report

Zwyrodnienie torbielowate przydanki jest rzadką chorobą ściany naczyń krwionośnych. Występuje najczęściej w tętnicy podkolanowej i może powodować objawy przewlekłego lub ostrego niedokrwienia. W pracy przedstawiono przypadek 38-letniej kobiety, bez istotnego wywiadu chorobowego, u której przez 5 miesięcy rozwijały się objawy przewlekłego niedokrwienia kończyn dolnych z dystansem chromania 100–150 m. Na podstawie wyników badań obrazowych USG metodą duplex Doppler oraz rezonansu magnetycznego zdiagnozowano zwyrodnienie torbielowate przydanki. Pacjentkę leczono operacyjnie, usunięto zmiany torbielowate oraz wykonano plastykę tętnicy podkolanowej z użyciem łaty. Po zabiegu objawy kliniczne ustąpiły. Kontrolne badania USG obrazowały prawidłowy przepływ krwi w obrębie tętnicy podkolanowej. Od 12 miesięcy pacjentka pozostaje pod kontrolą poradni angiochirurgicznej bez nawrotu objawów.Cystic adventitial disease is a rare disease of the blood vessel walls. It occurs most commonly in the popliteal artery and can cause symptoms of chronic or acute ischaemia. We present a case of 38-year-old woman with no significant medical history who developed symptoms of chronic ischaemia of the lower limbs with claudication distance of 100–150 meters in last 5 months. Based of imaging studies, duplex Doppler ultrasound method and magnetic resonance, we diagnosed cystic adventitial disease. The patient was treated surgically by removal of cystic lesions and popliteal artery angioplasty using a patch. After the treatment all the clinical symptoms have subsided. Control ultrasound investigation revealed the normal blood flow within the popliteal artery. The patient was followed-up in our vascular surgery clinic for 12 months without recurrence of symptoms

The evaluation of the healing of fresh arterial allografts in infected environments

Wstęp. Celem pracy była ocena wgajania materiału tkankowego (allograftu tętniczego) w masywnym zakażeniu protezy naczyniowej. Materiał i metody. Badaniem objęto 50 chorych z infekcją protezy naczyniowej w odcinku aortalno-biodrowo- udowym leczonych wymianą zakażonej protezy na homograft tętniczy. Badania wykonywano w Katedrze i Klinice Chirurgii Naczyniowej, Ogólnej i Transplantacyjnej AM we Wrocławiu w latach 1999-2004. Allograft przechowywano metodą zimnego niedokrwienia w temp. +4°C, w płynie konserwującym (świeży homograft tętniczy). Zakażenie i wgajanie homogarftu diagnozowano za pomocą Duplex-Doppler i scyntygrafii leukocytami znakowanymi Technetem 99m. W obserwacji pooperacyjnej chorych podzielono na dwie grupy: w grupie I po zabiegu operacyjnym zastosowano immunosupresję (24 pacjentów), natomiast w grupie II nie podano tych leków (26 chorych).Wyniki. W grupie osób leczonych pooperacyjnie lekami immunosupresyjnymi (grupa I) nie obserwowano powikłań w postaci pęknięcia przeszczepu związanego z degradacją jego ściany. W grupie chorych niestosujących leków obniżających odporność (grupa II) występowały powikłania związane z uszkodzeniem ściany allograftu pęknięcie, zakrzepica homograftu i tętniak prawdziwy. W obu grupach w badaniu scyntygraficznym odnotowano ustępowanie infekcji po wymianie protezy na homograft tętniczy. Wniosek. Zastosowanie świeżych homograftów tętniczych w leczeniu chorych z zakażeniami protez naczyniowych z protekcją immunosupresji jest właściwą metodą terapeutyczną.Background. In this paper, 50 cases of massive aorto-ilio-femoral graft infection treated by the replacement of infected prosthesis with arterial homograft in the Departament of Vascular, General and Transplantation Surgery In Wrocław University of Medicine during the years 1999–2003 are presented. Material and methods. The arterial allograft was stored with the application of cold ischemia method in a preservation solution at 4°C. Duplex-Doppler Ultrasound and scintigraphy with the use of technetiumlabelled leukocytes were used in the diagnostic evaluation of infection and of the healing process of the homograft. During the follow up period, patients in whom fresh homografts were used were divided into two groups: group I received immunosuppressive regimen after surgery (24 patients) and group II received no immunosuppression (26 patients). Results. In group I, no complications due to the homograft's wall degradation (e.g. graft rupture) were noticed. In group II, complications related to the impairment of the allograft wall were observed: graft rupture, true graft aneurysm and homograft thrombosis. In all groups the regression of infection after in-situ replacement of the synthetic prosthesis with the homograft was monitored with scintigraphy examination. Conclusion. The use of arterial homograft with the application of cold ischemia method and immunosuppression in the therapy of prosthetic graft infection is a proper treatment method

Nursing care of Jewish Patients

Kostka Anna, Krzemińska Sylwia, Durlej-Kot Sylwia, Borodzicz Adriana, Chabowski Mariusz, Janczak Dariusz. Nursing care of Jewish Patients. Journal of Education, Health and Sport. 2017;7(7):986-997. eISSN 2391-8306. DOI http://dx.doi.org/10.5281/zenodo.979787 http://ojs.ukw.edu.pl/index.php/johs/article/view/4853 The journal has had 7 points in Ministry of Science and Higher Education parametric evaluation. Part B item 1223 (26.01.2017). 1223 Journal of Education, Health and Sport eISSN 2391-8306 7 © The Authors 2017; This article is published with open access at Licensee Open Journal Systems of Kazimierz Wielki University in Bydgoszcz, Poland Open Access. This article is distributed under the terms of the Creative Commons Attribution Noncommercial License which permits any noncommercial use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original author(s) and source are credited. This is an open access article licensed under the terms of the Creative Commons Attribution Non Commercial License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/) which permits unrestricted, non commercial use, distribution and reproduction in any medium, provided the work is properly cited. This is an open access article licensed under the terms of the Creative Commons Attribution Non Commercial License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/) which permits unrestricted, non commercial use, distribution and reproduction in any medium, provided the work is properly cited. The authors declare that there is no conflict of interests regarding the publication of this paper. Received: 01.07.2017. Revised: 10.07.2017. Accepted: 31.07.2017. Opieka pielęgniarska nad pacjentem Wyznania Żydowskiego Nursing care of Jewish Patients Anna Kostka¹, Sylwia Krzemińska², Sylwia Durlej-Kot¹, Adriana Borodzicz², Mariusz Chabowski¹, Dariusz Janczak¹ ¹ Zakład Specjalności Zabiegowych. Katedra Pielęgniarstwa Klinicznego. Wydział Nauk o Zdrowiu. Uniwersytet Medyczny im Piastów Śląskich we Wrocławiu ² Zakład Pielęgniarstwa Anestezjologicznego i Intensywnej Opieki. Katedra Pielęgniarstwa Klinicznego. Wydział Nauk o Zdrowiu. Uniwersytet Medyczny im Piastów Śląskich we Wrocławiu mgr Anna Kostka¹, dr n med. Sylwia Krzemińska², mgr Sylwia Durlej-Kot¹, mgr Adriana Borodzicz², dr n med. Mariusz Chabowski¹, prof. dr hab. n med. Dariusz Janczak¹ Streszczenie Każdy człowiek ma prawo do równego traktowania bez względu na kolor skóry, kulturę, pochodzenie czy religię. Osoby wyznające judaizm przestrzegają wielu zasad. Stosowanie odpowiedniej diety, przestrzeganie zasad czystości, modlitwa, odprawianie rytuałów jest dla nich bardzo ważne. Personel medyczny ma za zadanie zapewnić pacjentom bezpieczeństwo bez względu na istniejące różnice. Zrozumienie najważniejszych wartości, etyki i praktyk judaizmu przyczyni się do zapewnienia profesjonalnej opieki nad pacjentem wyznania żydowskiego. Odpowiednia komunikacja, zrozumienie i tolerancja są kluczowe dla stworzenia relacji z chorym, dzięki której możliwe będzie uzyskanie pożądanych efektów terapeutycznych i polepszenie jakości życia chorych. Słowa kluczowe: pielęgniarstwo transkulturowe, opieka wielokulturowa, Żydzi Summary Everyone has the right to equal treatment irrespective of color, culture, origin or religion. Jewish patients obey many rules. The use of proper diet, adherence to the principles of purity, prayer, performing rituals is very important for them. Medical staff is committed to providing patients with safety, regardless of the differences. Understanding the most important values, ethics and practices of Judaism will help to provide professional care for the patient of Jewish faith. Appropriate communication, understanding and tolerance are essential for creating a relationship with the patient, through which it will be possible to achieve the desired therapeutic effect and improve the quality of life of patients. Key words: transcultural nursing, multicultural care, Jewish patient

Własna modyfikacja leczenia operacyjnego przetok aortalno-dwunastniczych w porównaniu z innymi metodami operacyjnymi

Background. This paper is a comparison of surgical treatment of secondary enteroaortal fistulas using own modification of surgical technique. Material and methods methods. There were analysed 18 patients treated for secondary enteroaortal fistulas as a complication of the vascular prosthesis implantation. Patients were operated and the dracon prosthesis was changed to arterial homograft, which is more resistant to infections or using subclavio-femoral bypasses. Removal of intestinal fistula included resection of duodenum and gastroenterotomy or duodenorrhaphy. The own modification of duodenal fistula provision relies on duodenorraphy and protection of that area with pediculated flap of gastrocolic omentum conducted retrocolically in retroperitonal space. Results. The resection of duodenum was performed in 5 patients. In 9 patients duodenorraphy with two layer suture was performed. In these cases transperitoneal flap of omentum was fixed additionally in place of double layer suture of duodenum. In 4 patients retroperitoneal retrocolical omentoplasty was performed, the penduculated flap of gastrocolic omentum was conducted retrocolically and retroperitoneally. The fistula in 15 patients resulted from dehiscence of upper part of anastomosis of vascular prosthesis with aorta, in 2 cases decubitus ulcer evoked by graft hanged into fistula, in 1 patient fistula was a result of prosthesis. In 1 patient both mechanisms of fistula forming were observed. 6 patients died during the postoperative period. No death was observed retrocolic omentoplasty. Conclusion. Secondary enteroaortal fistula is the most serious complication following infection of vascular prosthesis, with high risk of death rate regardless of using different operative methods.Wstęp. W pracy przedstawiono porównanie (na podstawie materiału własnego) własnej modyfikacji z innymi metodami leczenia operacyjnego wtórnej przetoki aortalno-jelitowej. Materiał i metody. Analizie poddano 18 chorych leczonych z powodu wtórnej przetoki aortalno-jelitowej, będącej powikłaniem infekcji po wszczepieniu protezy naczyniowej. Chorych operowano, wymieniając protezę dakronową na homograft tętniczy, protezę o zwiększonej oporności na zakażenie lub stosując przęsła podobojczykowo-udowe. Likwidacja przetoki jelitowej obejmowała resekcję dwunastnicy z gastroenterostomią lub zeszycie dwunastnicy. Własna modyfikacja zaopatrzenia przetoki dwunastnicy polegała na zeszyciu jelita i zabezpieczeniu tego miejsca uszypułowanym płatem sieci większej, przeprowadzonym zaokrężniczo, w przestrzeni zaotrzewnowej. Wyniki. Resekcję dwunastnicy wykonano u 5 chorych. U 9 pacjentów dwunastnicę zaopatrzono dwoma piętrami szwów z naszyciem sieci większej przeprowadzonej przez jamę otrzewnową lub zabezpieczeniem tkankami przestrzeni zaotrzewnowej. U pozostałych 4 chorych wykonano pozaotrzewnową omentoplastykę zaokrężniczą - uszypułowany płat sieci większej przeprowadzony zaokrężniczo, pozaotrzewnowo. U 15 chorych przetoka powstała w wyniku rozejścia się górnego zespolenia protezy naczyniowej z aortą, a u 2 osób - w wyniku odleżyny protezy. U 1 chorego obserwowano oba mechanizmy powstawania przetoki. Nastąpiło 6 zgonów w okresie pooperacyjnym. Nie zanotowano zgonów w przypadku zastosowania omentoplastyki zaokrężniczej. Wnioski. Wtórna przetoka aortalno-dwunastnicza jest najcięższym powikłaniem infekcji protezy naczyniowej, obarczonym dużą śmiertelnością pomimo stosowania różnych metod leczenia operacyjnego. Zdaniem autorów wprowadzenie pozaotrzewnowej omentoplastyki zaokrężniczej jest praktyczną modyfikacją zaopatrzenia przetoki aortalno-dwunastniczej

Intimal hyperplasia in vascular anastomosis

Wstęp. Celem pracy była próba lepszego poznania procesów wgajania się protezy naczyniowej w układ tętniczy i powstawania neointimy. Materiał i metody. Badania prowadzono na 16 psach, którym wszczepiono protezę z PTFE w odcinku aortalno-udowym o średnicy 6 mm. Po upływie 6 miesięcy zwierzęta sekcjonowano, a protezę wraz z aortą i tętnicą udową pobierano i wykonywano badania okolicy zespolenia naczyniowego proksymalnego i dystalnego w mikroskopie świetlnym i transmisyjnym mikroskopie elektronowym. Wyniki. Stwierdzano, że błona wewnętrzna zespolenia dystalnego była grubsza. Wyniki były wysoce znamienne statystycznie (p = 0,0000000002824). W obrębie zespolenia dystalnego w porównaniu z proksymalnym stwierdzano makrofagi i granulocyty - wykazano cechy czynnej reakcji zapalnej. Liczniejsze były miofibroblasty i większe złogi kolagenu. Wnioski. Różnice w zespoleniu proksymalnym i dystalnym są wynikiem oddziaływań hemodynamicznych, bardziej nasilonych w zespoleniu dystalnym naprężeń stycznych (tangential stress), działających równolegle do prądu krwi wobec słabszych naprężeń stycznych (shear stress) działających prostopadle do naczynia. Przerost neointimy w obrębie zespolenia dystalnego jest więc spowodowany przez czynniki hemodynamiczne, biologiczną niezgodność protezy i tętnicy (compliance mismatch). Wydłużenie pobudzenia procesów zapalnych wywołuje powstanie neointimy, ale także wzmożoną produkcję kolagenu, przerost, pogrubienie błony wewnętrznej. Wywołuje to zaburzenia hemodynamiczne, wzrost oporu naczyniowego, turbulentny przepływ, co może powodować powikłania kliniczne - zakrzepicę protezy, infekcję protezy późną, tętniak zespolenia.Background. The study was performed to examine the healing process of a vascular prosthesis implanted into the arterial system and the formation of neointima. Materials and methods. The study was conducted on 16 dogs in which PTFE prostheses of 6 mm diameter had been implanted in the aortofemoral region. The animals underwent autopsy after 6 months. The prosthesis together with the aorta and the femoral artery was explanted in order to perform tests of the proximal and distal anastomosis area under the light and the transmission electron microscopes. Results. It was confirmed that the inner membrane (intima) of the distal anastomosis was thicker. The results were highly statistically significant (p = 0.0000000002824). Contrary to the proximal anastomosis, the area of the distal anastomosis revealed the presence of macrophages and granulocytes, being the markers of the active inflammatory reaction. Additionally, there were more myofibroblasts in this area and collagen deposits were bigger. Conclusions. The differences between the proximal and distal anastomosis are the result of haemodynamic processes. Tangential stress, appearing parallel to the blood flow, is much more prominent in the distal anastomosis area as opposed to the shear stress, appearing perpendicular to the vessel. Therefore, neointimal thickening in the area of distal anastomosis is caused by haemodynamic factors and the biological incompatibility of the prosthesis and the artery (compliance mismatch). Prolonged stimulation of the inflammatory process causes the formation of neointima as well as the increased collagen production, hypertrophy and thickening of the inner membrane. All of these result in haemodynamic disturbances, the increase of the vascular resistance and the turbulent blood flow. They, in turn, may become the cause of clinical complications such as thrombosis of the prosthesis, late prosthesis infection and formation of the aneurysm in the area of anastomosis