Spontaneous Symmetry Breaking and Goldstone Theorem

We discuss the concept of spontaneous symmetry breaking and illustrate it with a general example. We consider Wigner-Weyl and Nambu-Goldstone realisations of symmetry in the quantum theory. Next, we state Goldstone’s theorem and sketch its proof. We discuss why quantum chromodynamics is not realised in the Wigner-Weyl mode. We also consider different order parameters of spontaneous chiral symmetry breaking

The belief of control and engagement in health related behaviours in the groups of adolescents with type 1 diabetes and excess body weight

Wstęp. Celem prezentowanych badań jest oszacowanie poziomu zachowań zdrowotnych wśród adolescentów z cukrzycą typu 1 i otyłością oraz określenie zależności zachodzących między umiejscowieniem kontroli a nasileniem wybranych zachowań prozdrowotnych wśród badanych osób. Materiał i metody. Badania przeprowadzono z udziałem pacjentów Poradni Diabetologicznej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego nr 1 w Łodzi oraz Poradni Leczenia Otyłości i Chorób Metabolicznych w Instytucie Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi. Wiek badanych mieścił się w przedziale od 12 do 20 lat. Do pomiaru zmiennych zastosowano trzy metody: Inwentarz Zachowań Zdrowotnych, Kwestionariusz do Pomiaru Umiejscowienia Kontroli „Delta” oraz ankietę własnej konstrukcji. Wyniki. Wyniki badań wskazują między innymi, że badane młode osoby, chore na cukrzycę typu 1 bądź otyłość, nie angażują się w zachowania zdrowotne intensywniej niż osoby zdrowe, mimo że dominuje u nich przekonanie o posiadaniu wpływu na własne życie (wewnętrzna lokalizacja kontroli). Ponadto silna potrzeba aprobaty społecznej wiąże się w badanych grupach z poziomem zachowań zdrowotnych, co może sugerować, że i tak przeciętny poziom zachowań zdrowotnych wynika z chęci pokazania się w lepszym świetle.  Introduction. The aim of this study is to assess the level of health-related behaviours among adolescents with type 1 diabetes and excess body weight, and the correlation occurring between the locus of control and the intensity of selected health-related behaviours among the respondents. Material and methods. The study was conducted among patients of the Diabetes Clinic of the University Clinical Hospital No. 1 in Lodz and the Outpatient Clinic for Obesity Prevention and Therapy, Polish Mother’s Memorial Hospital — Research Institute in Lodz. The age of the patients ranged from 12 to 20. The measurement of the variables was done utilising three methods: the Health Behaviour Inventory (IZZ), the Delta questionnaire to measure the locus of control and a survey of the author’s own design. Results. The results indicate, inter alia, that the surveyed young people suffering from type 1 diabetes or excess body weight do not engage in health-related behaviours more intensely than healthy individuals, though, the belief of having influence on their lives (the internal locus of control) dominates among them. What is more, a strong need for social approval is correlated, in the study groups, with the level of healthrelated behaviours, which can suggest that the average level of health-related behaviours stems from a desire to present oneself in a best possible light. Conclusion. Young people with type 1 diabetes and people with excess body weight present a comparable, unfortunately only average, level of health-related behaviours. Results suggest that the respondents probably tried to present themselves in a best possible light and the outcomes obtained, not higher than average, can be overstated, as compared with the actual level of health-related behaviours

Alginate: Current Use and Future Perspectives in Pharmaceutical and Biomedical Applications

Over the last decades, alginates, natural multifunctional polymers, have increasingly drawn attention as attractive compounds in the biomedical and pharmaceutical fields due to their unique physicochemical properties and versatile biological activities. The focus of the paper is to describe biological and pharmacological activity of alginates and to discuss the present use and future possibilities of alginates as a tool in drug formulation. The recent technological advancements with using alginates, issues related to alginates suitability as matrix for three-dimensional tissue cultures, adjuvants of antibiotics, and antiviral agents in cell transplantation in diabetes or neurodegenerative diseases treatment, and an update on the antimicrobial and antiviral therapy of the alginate based drugs are also highlighted

Podstawy medycyny personalizowanej raka jelita grubego

Personalised treatment which is a dynamically developing branch of medicine, is based on individualisation of diagnostic and therapeutic procedures. Its aim is to optimise treatment by increasing therapy effectiveness, while minimising side effects. It is designed both for patients with a diagnosed hereditary cancer syndrome, as well as those with sporadic cancers. In the case of a diagnosed colorectal cancer, personalised treatment requires patient selection based on predictive factors. This involves determination of the genetic status within the epidermal growth factor receptor (EGFR) signalling pathway, including assessment of the cancer tissue genotype with respect to RAS gene mutations (KRAS, NRAS) and BRAF gene mutations. In patients who do not respond to anti-EGFR targeted therapy, chemotherapy aimed at vascular endothelial growth factor (VEGF) is introduced. In personalised medicine it is also essential to introduce prophylactic and therapeutic measures, both in carriers of germline mutations, and members of their families who have not been diagnosed with this mutation, but who meet family history and clinical criteria of hereditary cancer syndrome.Leczenie personalizowane, jako dynamicznie rozwijająca się gałąź medycyny, opiera się na indywidualizacji postępowania diagnostycznego oraz terapeutycznego. Ma na celu optymalizowanie leczenia dzięki zwiększeniu skuteczności terapii, przy jednoczesnym zminimalizowaniu działań niepożądanych. Przeznaczone jest zarówno dla pacjentów z rozpoznanym dziedzicznym zespołem predyspozycji do nowotworów, jak i pacjentów z nowotworami sporadycznymi. Założenia leczenia personalizowanego w przypadku rozpoznania raka jelita grubego wymagają selekcji chorych na podstawie czynników predykcyjnych. To oznacza, że należy określić status genetyczny w obrębie szlaku sygnałowego receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR), w tym ocenić genotyp tkanki nowotworowej pod kątem mutacji genów RAS (KRAS, NRAS) oraz genu BRAF. U pacjentów niewrażliwych na chemioterapię zawierającą elementy anty-EGFR do leczenia wprowadza się chemioterapię, której celem jest czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF). W medycynie personalizowanej istotne jest również wdrożenie działań profilaktyczno-terapeutycznych, zarówno u nosicieli mutacji germinalnych (dziedzicznych), jak i u członków rodzin, w których mutacja taka nie została zidentyfikowana, spełnione są natomiast kryteria rodowodowo­-kliniczne, które pozwalają na rozpoznanie zespołu dziedzicznej predyspozycji do nowotworów

Plastic debris composition and concentration in the Arctic Ocean, the North Sea and the Baltic Sea

Neuston samples were collected with a Manta trawl in the rim of the Arctic Ocean, in the Northern Atlantic Ocean and the Baltic Sea at eleven coastal and open-sea locations. All samples contained plastics identified by FTIR microscopy. Altogether, 110 microplastics pieces were classified according to size, shape, and polymer type. The concentrations at the locations were generally low (x̅ = 0.06, SD ± 0.04 particles m−3) as compared to previous observations. The highest concentrations were found towards the Arctic Ocean, while those in the Baltic Sea were generally low. The most abundant polymer type was polyethylene. Detected particle types were mainly fragments. The number of films and fibers was very low. The mean particle size was 2.66 mm (SD ± 1.55 mm). Clustering analyses revealed that debris compositions in the sea regions had characteristic differences possibly reflecting the dependences between compositions, drifting distances, sinking rates, and local oceanographic conditions.</p

Mowa w przestrzeni publicznej ćwiczenia z komunikacji społecznej

monografia wieloautorskaHistoria różniących się kategorii „prywatne” oraz „publiczne” sięga czasów starożytnych. Terminy te – a także ich rozdzielne traktowanie – rozumiane są w różnoraki sposób. Niejednoznaczności w ich pojmowaniu ukształtowały m.in. tradycja językowa i myślenie potoczne, które nadają im znaczeń wartościujących. Ta wieloznaczność szczególnie silnie funkcjonuje w polszczyźnie, która obciążona jest historycznie – lata zaborów i realnego socjalizmu odcisnęły piętno na polskim systemie leksykalnym. Pojęciowe niejasności utrudniają nie tylko rozumienie świata, ale także międzyludzkie porozumiewanie się w nim. W tej pracy podejmujemy problematykę porozumiewania się i budowania interpersonalnych więzi w ramach przestrzeni publicznej, która wyrasta z przestrzeni prywatnej, a nawet współgra z nią, harmonijnie ją dopełniając – mimo iż spełnia zupełnie inne ludzkie potrzeby. „Przestrzeń prywatna” to zwykle bliskie, niesformalizowane relacje (interakcje), zachodzące m.in. w obrębie grup przyjacielskich, sąsiedzkich czy hobbystycznych. Związana jest ona także z interakcjami zachodzącymi na poziomie życia rodziny. To właśnie komunikacja w przestrzeni prywatnej w największym stopniu tworzy poczucie szczęścia, sprzyja budowaniu jednostkowej tożsamości, bywa źródłem naszej witalności i energii życiowej. Natomiast pod pojęciem „przestrzeń publiczna” kryje się, jak twierdzi Jerzy Szacki, „sfera pośrednia między życiem prywatnym i państwowym, do której jednostki wkraczają jako osoby prywatne, nie po to jednak, by utrwalać swoje odosobnienie, lecz po to, by je przezwyciężać bez stawania się trybami machiny państwowej. W grę nie wchodzi przeto ani prywatność, by tak rzec czysta, ani upublicznienie tożsame z upaństwowieniem” [J. Szacki]. Na tak rozumianą przestrzeń publiczną składają się m.in. wszelkiego rodzaju instytucje kulturalne i oświatowe, wspólnoty, organizacje i stowarzyszenia nakierowane na realizacje wspólnych dążeń i zamysłów o charakterze regionalnym, branżowym, artystycznym, edukacyjnym, naukowym, sportowym, organizacje pożytku publicznego, a także związki wyznaniowe i kościoły. Pojęcie to jest mocno związane z terminem „spo- łeczeństwo obywatelskie”, które – ponownie za Szackim – można definiować jako przestrzeń społeczną, w której spełniony jest pewnego rodzaju kult aktywności spontanicznej, „nie planowanej i nie kierowanej”, ale utrzymanej w ściśle określonych granicach wyznaczonych przez prawo i dobre obyczaje. Z drugiej jednak strony to przestrzeń, którą wyróżnia uznanie indywidualizmu i pluralizmu za wartości zasługujące na ochronę i prawnie określoną gwarancję. Wspomniany „kult aktywności” to aktualizacja postulatu uczestnictwa – uczestnictwo powinno być świadome, dobrowolne, otwarte, winno mieć również charakter publiczny. W prezentowanej książce kluczową rolę odgrywa pytanie o charakter międzyosobowych relacji (interakcji) dominujących w definiowanej przestrzeni publicznej. Są to także pytania o sposoby niwelowania napięcia między realizacją interesów i celów grupowych (wspólnotowych) a spełnianiem zamierzeń i interesów jednostkowych (indywidualnych). U ich podłoża leży inna jeszcze, bardziej elementarna kwestia: pytanie o znaczenie komunikacji interpersonalnej, międzyosobowego porozumiewania się w różnych formach aktywności w ramach przestrzeni publicznej. Tę ostatnią kwestię należy podkreślić, gdyż zajmuje ona pozycję wyróżnioną. Szukanie odpowiedzi na szereg rodzących się pytań w obrębie tematu, wyznacza sposoby konstruowania tożsamości jednostkowej działających podmiotów, dookreśla możliwości rozumienia otaczającego nas świata społecznego, sprzyja zadomowieniu się w nim, a wreszcie może przyczynić się do negacji poczucia samotności i odosobnienia. Dzisiaj, w obliczu dominacji nowych technologii, prowadzących do społecznej izolacji i poczucia nieśmiałości i osamotnienia, problem ten jest szczególnie aktualny. Bo właśnie przestrzeń publiczna, stanowiąca połączenie roztropnej aktywności obywateli z budującą więź interpersonalną komunikacją, może stanowić skuteczne podważenie formuły Francisa Clifforda, złowrogo głoszącej, że „wszyscy ludzie są dzisiaj samotni”. Autorzy szkiców i artykułów zamieszczonych w zbiorze uniknęli jednoznaczno- ści kategoryzacyjnej – pojęcia będące przedmiotem opisu wymykają się bowiem ostatecznemu dookreśleniu, a wymagają omówienia. Niewątpliwym sukcesem – trzeba to powiedzieć – jest sam fakt-próba podjęcia problemu interakcji międzyludzkich w procesach komunikacji prywatnej i publicznej. Dzięki przybliżeniu pojęć czy zagadnień zyskujemy szansę pełniejszego rozumienia rzeczywistości społecznej. Mamy nadzieję, że do „próby” tej skłonimy także Czytelnik

Kompetencje społeczne w edukacji, pracy socjalnej i relacjach zawodowych

W dzisiejszej dyskusji dotyczącej siły i słabości polskiego środowiska akademickiego – mając na względzie przyczyny i uwarunkowania jego wyraźnych zaniedbań, opóźnień i ograniczeń w porównaniu z univesitas Europy Zachodniej – coraz częściej pojawiają się pytania dotyczące umiejętności i kompetencji, jakie absolwenci naszych uczelni zdobywają w trakcie uniwersyteckiej edukacji. Wśród tych „umiejętności i kompetencji” wyróżniają się te, które sprzyjają konstruowaniu dobrych relacji interpersonalnych. Należą do nich: kompetencje i umiejętności komunikacyjne, umiejętności budowania bliskich relacji z innymi ludźmi, sfera tzw. roztropności emocjonalnej, czyli zdolność postrzegania, oceniania i wyrażania emocji, sprawność w rozumieniu i analizowania informacji emocjonalnej, a wreszcie – sztuka regulowania przestrzeni emocjonalności. Wszystkie wymienione umiejętności, nazywane „kompetencjami społecznymi” albo „społecznymi umiejętnościami miękkimi”, w praktyce akademickiej uznawane są coraz powszechniej za fundamentalny „budulec” wszelkich instytucji społecznych zarówno w skali „makro”, jak i „mikro”. Krucha struktura polskiej przestrzeni publicznej, niestabilność sektora prywatnej przedsiębiorczości czy też słabość instytucji rodziny przekonują jednak, że wiążąca siła kompetencji społecznych wciąż pozostaje nader wątpliwa. W przedstawianej pracy zbiorowej – będącej pokłosiem zorganizowanej wiosną 2012 roku konferencji naukowej Studenckiego Koła Umiejętności Społecznych, działającego przy Wydziale Pedagogiczno-Artystycznym UAM w Kaliszu – stawiamy pytania o jakość, charakter i specyfikę wspomnianego „budulca” życia społecznego, warunkują- cego sposoby funkcjonowania różnorodnych zawodów. Konferencyjne analizy i refleksje, dyskusje i płynące z nich wnioski odsłoniły zaskakujący fenomen. Z jednej strony wszyscy uczestnicy seminarium uznali, że podejmowane kwestie kompetencji społecznych są rzeczywiście ważne, lecz zarazem, niestety, najczęściej niedoceniane. Ale z drugiej strony okazało się, że dyskutanci operowali 6 często rozbieżną teoretycznie aparaturą pojęciową, istotnie utrudniającą naukowe porozumienie, wspólne wypracowanie odpowiedniej terminologii i badawczej perspektywy. Zagadnienie społecznych umiejętności miękkich obnażyło więc znaczące zróżnicowanie: prelegenci różnili się między sobą, bo w czym innym upatrywali istotę czy sedno problemu kompetencji społecznych. Taka sytuacja zintensyfikowała przede wszystkim kontrasty, utrudniając znacząco sformułowanie konstruktywnych wniosków. Prawdopodobną przyczyną zaistniałej sytuacji jest fakt niezmiennie niskiego stopnia zaawansowania badań nad problematyką kompetencji społecznych. Pomimo że literatura przedmiotu na przestrzeni ostatnich dwóch dekad wskazuje na rosnące zainteresowanie poruszanymi kwestiami, ciągle trudno mówić o stosowaniu spójnej i jednolitej aparatury pojęciowej, w której ta problematyka byłaby ujmowana, opisywana i badana. Inną przyczyną tego stanu rzeczy może być jednakże zróżnicowanie przygotowania oraz doświadczenie akademickie autorów zebranych w książce tekstów: dla wielu z nich była to bowiem pierwsza naukowa „próba”, nowatorskie doświadczenie owocujące naukową pracą. Przy okazji warto podkreślić, że autorzy, mimo towarzyszących im wątpliwości, co zrozumiałe w ich sytuacji, podjęli intelektualny wysiłek z ogromną wiarą we własne siły – ten naukowy optymizm wartościowany winien być pozytywnie. Zebrane artykuły i szkice zestawiliśmy w dwóch blokach tematycznych. Pierwszy z nich obejmuje artykuły podejmujące kwestię kompetencji społecznych przypisanych do zawodu i powołania nauczyciela. Problematyka ta wydaje się bardzo ważna, gdyż, jak wspomniano, różnice pomiędzy skutecznością kształcenia przez polskie szkoły wyż- sze i szkoły krajów Zachodu być może mają właśnie źródło w kompetencjach samych nauczycieli. Drugi blok tematyczny zawiera prace dotyczące problematyki sfery aktywności socjalnej, poziomu niesienia pomocy ludziom cierpiącym, wszystkim potrzebującym. W tej drugiej grupie artykułów stawiamy zatem pytania o wolontariat – jego psychologiczne, filozoficzne i społeczne uwarunkowania – pamiętając o jego wciąż kruchym (w polskich realiach) statusie. Czy udało się nam osiągnąć zasugerowane w tej przedmowie cele i zamierzenia? – niech oceni Czytelnik

The Phenomenon of Femvertising. A New Form of Advertising Messages Targeted at Women

Praca dotyczy zjawiska o nazwie femvertising, które stanowi rodzaj komunikacji marketingowej adresowanej do kobiet. Femvertising podkreśla kobiecy potencjał, opiera się na autentyzmie i naturalności, a także kwestionuje stereotypowe ujęcia kobiet występujące w wielu konwencjonalnych przekazach. Jak zaznaczono w pracy, stworzone w duchu femvertisingu reklamy bywają krytykowane. Wskazuje się, że mogą doprowadzać do dewaluacji i trywializacji treści kojarzonych z feminizmem. Z drugiej strony niekiedy sygnalizuje się, że oparte na przystępnym przekazie kampanie femvertisingowe mają szansę dotrzeć ze sprzyjającym kobietom przesłaniem do szerokiego grona odbiorców i pełnią w pewnym stopniu dydaktyczną funkcję.The thesis focuses on femvertising – a phenomenon which is a form of marketing communication targeted at women. Femvertising emphasises the female potential, as it is based on authenticity and naturalness, and challenges the stereotypical portrayals of women which are present in numerous conventional advertising messages. The thesis stresses that the advertisements created in accordance with the ideas of femvertising are frequently criticised, as they may lead to devaluation and trivialisation of matters related to feminism. On the other hand, it is emphasised that the femvertising campaigns can reach a wide audience with their feminist ideas, as they are based on accessible message and form. This, to a certain extent, provides them with a didactic function

The Use of Modern Mobile Technologies in Museums as an Opportunity to Increase Visitors’ Engagement

Niniejsza praca dotyczy potencjału, który wiąże się z wykorzystywaniem nowoczesnych technologii mobilnych w muzeach. Szczególną uwagę poświęcono w niej aplikacjom mobilnym. Nie ulega wątpliwości, że głębokie zmiany, które zaszły w ostatnich latach, doprowadziły do przekształcenia wzorów partycypacji w kulturze. Potrzeby kulturalne osób zaliczanych do pokoleń Y oraz Z, doskonale odnajdujących się w rzeczywistości wzbogaconej o wytwory nowoczesnej technologii, różnią się w istotnym stopniu od potrzeb odczuwanych przez ich rodziców. Wydaje się, że zastosowanie przez instytucje kultury nowoczesnych rozwiązań technologicznych – o ile uczynione jest to z umiarem i rozsądkiem – może oznaczać przynajmniej częściowe wyjście na przeciw nowo powstałym oczekiwaniom.This dissertation discusses the potential success of adopting modern mobile technologies in museums. In particular, I shall focus on the role of mobile applications. It is without doubt that recent changes over the last years have led to the evolution of patterns in cultural participation. Nevertheless, the cultural needs of persons belonging to generations Y and Z are characterised by greater familiarity with modern technologies than their parents. Given that it has been applied in a moderate and wise manner, modern technology adopted by cultural institutions offers the possibility of partially expanding cultural participation for future generations

Evaluation of rheological and mucoadhesive properties of selected nasal spray preparations with mometasone furoate

Intranasal preparations with mometasone furoate are recognised to be highly efficient and safe in both adults and children. Commercially available nasal sprays are characterised by thixotropic and mucoadhesive properties – factors ensuring effortless drug dosing followed by prolonged retention time in the nasal cavity. Thixotropy and mucoadhesiveness is not a constant value and it is determined by the presence of proper excipients in the preparation’s composition. The aim of the study was to compare rheological and mechanical properties of selected nasal spray formulations with mometasone furoate. In addition, these preparations were investigated for their ex vivo mucoadhesive behaviour to the porcine nasal mucosa. These experiments revealed differences in viscosity and thixotropic properties between nasal sprays depending on the measurement temperature. All analysed preparations possessed mucoadhesive properties in ex vivo conditions. Viscosity and mechanical measurements of the analysed preparations were found to be correlated with the mucoadhesive behaviour in contact with porcine nasal mucosa. An important role of the agitation process on the formulations’ hardness and consistency was also demonstrated