65/Detektory MOSFET jako narzędzie do weryfikowania dawek terapeutycznych wiązek elektronów w radioterapii

CelZastosowanie detektorów MOSFET (Metal – Oxide Semiconductor Field Effect Transistor) do pomiaru dawki in vivo wiązek elektronów w radioterapii.Metody i materiałyWykonano pomiary fantomowe polegające na zbadaniu zależności wskazań detektorów MOSFET od: – wartości dawki wiązek elektronów, – temperatury otoczenia detektorów, – kierunku padania wiązki elektronów na detektor, – wielkości napromienianego pola.Zbadano także zmianę czułości detektorów w zależności od skumulowanej dawki. Detektory, ze względu na bardzo małe wymiary, umieszczano w odpowiednio zaprojektowanych nakładkach aluminiowych – w celu zapewnienia równowagi elektronowej podczas pomiaru dawki. Wskazania detektorów porównywano do wskazańkomory jonizacyjnej typu Markus, posiadającej świadectwowzorcowania. Pomiary wykonano z użyciem wiązek elektronów o energii 6, 9, 12, 15, 18,21 MeV.WynikiZbadane zależności i określone na ich podstawie współczynniki korekcyjne umożliwiają zmierzyć dawkę wiązki elektronów z dokładnością ±2.5%.WniosekDetektory MOSFET są dobrym narzędziemdo weryfikowania dawki wejściowej w radioterapii wiązkami elektronów

Modification of the conductance of single fullerene molecules by endohedral doping

We use scanning tunneling microscopy to establish controlled contacts to single molecules of endohedrally doped Ce(2)@C(80) fullerenes with C(60) as a reference. The stability of the experimental setup allows for the determination of the conductance of Ce(2)@C(80) relative to the conductance of C(60). The endohedral doping reduces the conductance of Ce(2)@C(80) by a factor of about five with respect to C(60). Ab initio calculations show that the reason for this reduced conductance is the absence of electron orbitals delocalized over the cage of Ce(2)@C(80) in the energy window of the conductance measurement. (C) 2009 American Institute of Physics. (doi:10.1063/1.3236529

6. The technique of total body irradiation applied in the St. Leszczyński Memorial Hospital in Katowice

At the St. Leszczyński Memorial Hospital in Katowice a modification of TBI technique was prepared. For this a special two variant of body frame – one for treatment planning and an another one for treatment delivery – was made. The total dose of 12 – 15 Gy (in lung not more than 9 Gy) was delivered in six fraction of 15 MV photons, produced in Primus linear accelerator, for 3 consecutive days. Patient was treated by a combination of fields: lateral – set at SSD of 330 cm and AP/PA – set at 135 cm. The dose-rate measured at 10 cm in a water phantom for lateral fields was 4,3 cGy/min., and for AP/PA fields 23,6 cGy/min. Lung shields were made from wood alloy and their shape was carried out from computerized tomograph scans (CT). For each patient a set of computerized tomograph scans was prepared. Patient during the CT was laying in supine position in the body frame made of 1 cm thick plexi plates. On the walls of that body frame a special marks of tin material were inserted. These marks allow to reproduce both – the same patient position during the irradiation and also in the treatment planning system HELAX. Position of shields before AP/PA fraction was determined by means of HELAX, and then shields were fastened to plexi trays inserted in the head of Primus. Lung was also shielded during one lateral fraction and the shape of the shield was carried out on a simulator. The volume between the patient and walls of the body frame was fulfilled by bolus (bags with rice) to get a homogenous dose distribution. The electron boost to the thorax wall (shielded for 15 MV photons) was delivered with a 6 or 9 MeV electron beam.The percentage deviation of dose, for all 9 irradiated patients, calculated at ten anatomical points representative of the body anatomy, was in the limit −0,4% to +13% (excluded in lung) from the dose delivered to PC (reference point: 1/2 AP and 1/2 lateral dimension at 1/2 of patient length in irradiation position). The in vivo measurements carried out by means of MOSFET detectors confirmed that accuracy

Syntheses and analytical characterizations of the research chemical 1-[1-(2-fluorophenyl)-2-phenylethyl]pyrrolidine (fluorolintane) and five of its isomers

A number of substances based on the 1,2-diarylethylamine template have been investigated for various potential clinical applications whereas others have been encountered as research chemicals sold for non-medical use. Some of these substances have transpired to function as NMDA receptor antagonists that elicit dissociative effects in people who use these substances recreationally. 1-[1-(2-Fluorophenyl)-2-phenylethyl]pyrrolidine (fluorolintane, 2-F-DPPy) has recently appeared as a research chemical, which users report has dissociative effects. One common difficulty encountered by stakeholders confronting the appearance of new psychoactive substances is the presence of positional isomers. In the case of fluorolintane, the presence of the fluorine substituent on either the phenyl and benzyl moieties of the 1,2-diarylethylamine structure results in a total number of six possible racemic isomers, namely 2-F-, 3-F-, and 4-F-DPPy (phenyl ring substituents) and 2’’-F-, 3’’-F-, and 4’’-F-DPPy (benzyl ring substituents). The present study reports the chemical syntheses and comprehensive analytical characterizations of the two sets of three positional isomers. These studies included various low- and high-resolution mass spectrometry platforms, gas- and liquid chromatography (GC and LC), nuclear magnetic resonance spectroscopy (NMR) and GC-condensed phase and attenuated total reflection infrared spectroscopy analyses. The differentiation between each set of three isomers was possible under a variety of experimental conditions including GC chemical ionization triple quadrupole tandem mass spectrometric analysis of the [M + H – HF]+ species. The latter MS method was particularly helpful as it revealed distinct formation of product ions for each of the six investigated substances

Total hemoglobin mass, aerobic capacity, and hbb gene in polish road cyclists

The relationship between genes, amount of hemoglobin, and physical performance are still not clearly defined. The aim of this study was to examine the association between-551C/T and intron 2, +16 C/G polymorphisms in the beta hemoglobin (HBB) gene and total hemoglobin mass (tHbmass) and aerobic capacity in endurance athletes. Total hemoglobin mass and aerobic capacity indices, i. e.,VO2max, oxygen uptake at anaerobic threshold (VO2AT), maximal power output (Pmax), and power at anaerobic threshold (PAT) were determined in 89 young road cyclists, female (n = 39) and male (n = 50), who were genotyped for 2 polymorphisms in the HBB gene. The relative values of aerobic capacity indices differed significantly among intron 2, +16 C/G polymorphisms of the HBB gene only in female cyclists; athletes with GG genotype had significantly higher values of V O2max (p = 0.003), VO2AT (p = 0.007), PAT (p = 0.015), and Pmax (p = 0.004) than C carriers. No relationships were found between the C-carrier model (CC + CG vs. GG in the case of intron 2, +16 C/G and CC + CT vs. TT for -551 C/T polymorphisms of the HBB gene) and relative values of tHbmass. Our results demonstrated that the HBB gene could be related to aerobic capacity, but it seems that it does not result from an increase in the amount of hemoglobin in the blood

Comorbid mental disorders in substance users from a single catchment area - a clinical study

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>The optimal treatment of patients with substance use disorders (SUDs) requires an awareness of their comorbid mental disorders and vice versa. The prevalence of comorbidity in first-time-admitted SUD patients has been insufficiently studied. Diagnosing comorbidity in substance users is complicated by symptom overlap, symptom fluctuations, and the limitations of the assessment methods. The aim of this study was to diagnose all mental disorders in substance users living in a single catchment area, without any history of treatment for addiction or psychiatric disorders, admitted consecutively to the specialist health services. The prevalence of substance-induced versus substance-independent disorders according to the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth Edition (DSM-IV), in SUD patients will be described.</p> <p>Methods</p> <p>First-time consecutively admitted patients from a single catchment area, aged 16 years or older, admitted to addiction clinics or departments of psychiatry as outpatients or inpatients will be screened for substance-related problems using the Alcohol Use Disorder Identification Test and the Drug Use Disorder Identification Test. All patients with scores above the cutoff value will be asked to participate in the study. The patients included will be diagnosed for SUD and other axis I disorders by a psychiatrist using the Psychiatric Research Interview for Substance and Mental Disorders. This interview was designed for the diagnosis of primary and substance-induced disorders in substance users. Personality disorders will be assessed according to the Structured Clinical Interview for DSM-IV axis II disorders. The Symptom Checklist-90-Revised, the Inventory of Depressive Symptoms, the Montgomery Asberg Depression Rating Scale, the Young Mania Rating Scale, and the Angst Hypomania Check List will be used for additional diagnostic assessments. The sociodemographic data will be recorded with the Stanley Foundation's Network Entry Questionnaire. Biochemical assessments will reveal somatic diseases that may contribute to the patient's symptoms.</p> <p>Discussion</p> <p>This study is unique because the material represents a complete sample of first-time-admitted treatment seekers with SUD from a single catchment area. Earlier studies have not focused on first-time-admitted patients, so chronically ill patients, may have been overrepresented in those samples. This study will contribute new knowledge about mental disorders in first-time-admitted SUD patients.</p

Effects of regular six-months physical activity on cutaneous microcirculation in smoking individuals measured by laser Doppler flowmetry

Wstęp. Znany jest szkodliwy wpływ palenia papierosów na układ krążenia, jednak zaburzenia naczyniowe u czynnychi biernych palaczy wydają się w pewnym stopniu odwracalne. Dlatego też celem pracy jest zbadanie wpływu 6-miesięcznego systematycznego wysiłku fizycznego na mikrokrążenie skórne nałogowych palaczy mierzone za pomocą laserowej przepływometrii dopplerowskiej. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 34 zdrowych ochotników, mężczyzn, 18 osób niepalących, 16 osób palących przynajmniej 4 lata co najmniej 20 papierosów dziennie. Żaden badany nie uprawiał wcześniej systematycznie aktywności fizycznej. Badani uczestniczyli w 6-miesięcznym treningu tlenowym na cykloergometrze rowerowym. Trening odbywał się trzy razy w tygodniu po 45 min. Badani pedałowali z obciążeniem 50-70% VO2max, z częstotliwością obrotów 60/min. Każdy trening aerobowy uzupełniono treningiem anaerobowym. Pomiar mikrokrążenia skórnego wykonano za pomocą laserowego przepływomierza dopplerowskiego Perifluks 4001 firmy Perimed (Szwecja). Oceniano przepływ spoczynkowy, reakcję hyperemiczną, hypertermiczną i ortostatyczną mikrokrążenia skórnego. Analizowano częstotliwość sygnałów otrzymywanych drogą laserowej przepływometrii dopplerowskiej w przedziale od 0,01 HZ do 2 Hz podczas przepływu podstawowego. Wyniki. Stwierdzono różnice w badanych parametrach pomiędzy grupą kontrolną a palącymi (grupa kontrolna: przepływ podstawowy - 12,93 ± 6,34 PU; zero biologiczne - 2,81 ± 0,37 PU; reakcja hyperemiczna - 171,42 ± 101,86 PU; reakcja hypertermiczna - 229,07 ± 129,4 PU; reakcja ortostatyczna - 54%; pułap tlenowy - 36,54 ± 6,32 ml kg min-1. Odpowiednio w grupie palących: przepływ podstawowy - 10,39 ± 2,66 PU; zero biologiczne - 2,63 ± 0,87 PU; reakcja hyperemiczna - 149,33 ± 48,48 PU; reakcja hypertermiczna - 193,85 ± 49,4 PU; reakcja ortostatyczna - 48,3%; pułap tlenowy - 32,42 ± 4,6 ml kg min-1). Po 6 miesiącach systematycznej aktywności fizycznej palących badane parametry kształtowały się na poziomie: przepływ podstawowy - 13,64 ± 3,86 PU; zero biologiczne - 2,76 ± 0,54 PU; reakcja hyperemiczna - 155,26 ± 38,98 PU; reakcja hypertermiczna - 200,1 ± 34,45 PU; reakcja ortostatyczna - 52,7%; pułap tlenowy - 38,75 ± 10,87 ml kg min-1. Analiza częstotliwości sygnału dopplerowskiego wykazała istotnie zwiększoną aktywność śródbłonka oraz istotnie mniejsze oscylacje współczulne w grupie niepalących oraz poprawę tych parametrów po treningu. Wnioski. 1. Wartości przepływu podstawowego oraz prowokowanych reakcji przekrwiennych są wyższe w grupie osób niepalących w stosunku do osób palących, co może świadczyć o ujemnych skutkach działania dymu tytoniowego na skórne łożysko naczyniowe. 2. 6-miesięczny systematyczny trening tlenowo-beztlenowy palaczy przyniósł poprawę wartości charakteryzujących funkcjo-nowanie mikrokrążenia skórnego.Introduction. The harmful effects of active or passive smoking on the circulatory system are widely known, however, vascular disorders seem to be partially reversible. Therefore, the aim of the study was the examination of the influence of six month systematic physical exercises on the skin microcirculation of heavy smokers, measured by means of laser Doppler flowmetry. Material and methods. 34 healthy volunteers men, 18 nonsmokers, 16 smokers from at least 4-years, with at least 20 cigarettesa day, took part in the test. All individuals did not performed any physical activities prior the test. The 6-month oxygen training on a bike ergometer was administered, three times a week and lasted 45 min. The subjects were performing with a load of 50-70% VO2max, at a 60/min revolution frequency. Each aerobic training was compensated with some anaerobic exercises. The skin microcirculation was measured with the laser Doppler flowmeter Perifluks 4001, Perimed (Sweden). The rest flow was studied, as well as skin microcirculation hyperemic reactions, hyperthermal and orthostatic ones. The frequencies of the Doppler signals received were analyzed in the 0,01 to 2 Hz span during the basic flow. Results. Some differences in the tested parameters between the control group and the smokers were found (control group: rest flow - 12,93 ± 6,34 PU; biological zero - 2,81 ± 0,37 PU; hyperemic reaction - 171,42 ± 101,86 PU; hyperthermic reaction - 229,07 ± 129,4 PU; orthostatic reaction - 54%; maximal minute oxygen uptake - 36,54 ± 6,32 ml kg min-1. Respectively in the group of smokers: rest flow - 10,39 ± 2,66 PU; biological zero - 2,63 ± 0,87 PU; hyperemic reaction - 149,33 ± 48,48 PU; hyperthermic reaction - 193,85 ± 49,4 PU; orthostatic reaction - 48,3%; maximal minute oxygen uptake - 32,42 ± 4,6 ml kg min-1). After 6 months of systematic physical activity of the smokers, the tested parameters were on the level of: rest flow - 13,64 ± 3,86 PU; biological zero - 2,76 ± 0,54 PU; hyperemic reaction - 155,26 ± 38,98 PU; hyperthermic reaction - 200,1 ± 34,45 PU; orthostatic reaction - 52,7%; maximal minute oxygen uptake - 38,75 ± 10,87 ml kg min-1. The analysis of the Doppler signal frequency revealed a significant increase of endothelium activity and a significant decrease of sympathetic oscillations within the non-smokers group and an improvement of these parameters after the training phase. Conclusions. 1. Basic flow values and hyperaemia provoked reactions are higher in the non-smokers group in relation to the smokers group, what may indicate negative effects of tobacco smoking on the skin vascular bed. 2. 6-month systematic aerobic-anaerobic training of the smokers improved the values of the skin microcirculation functioning

Effects of the 8-weeks aerobic training on the cutaneous microcirculation in patients with type 2 diabetes measured by laser Doppler flowmetry

Znany jest fakt korzystnego wpływu aktywności fizycznej na funkcjonowanie śródbłonka naczyniowego, a tym samym poprawę mikrokrążenia w łożysku naczyniowym, w tym również na przepływy skórne. Celem pracy jest zbadanie wpływu 8-tygodniowego wysiłku tlenowego na mikrokrążenie skórne, mierzone laserową przepływometrią dopplerowską, u osób chorych na cukrzycę typu 2. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 13 ochotników, mężczyzn, z wyrównaną cukrzycą typu 2. Badani uczestniczyli w ośmiotygodniowym, marszowym treningu tlenowym. Marsz odbywał się 6 razy w tygodniu po ok. 30 min, przez 8 tygodni. Badani maszerowali z intensywnością nieprzekraczającą 60-80% HR (heart rate - tętno) max. Pomiaru mikrokrążenia skórnego dokonano laserowym przepływomierzem dopplerowskim Perifluks 4001, firmy Perimed (Szwecja). Oceniano przepływ spoczynkowy, reakcję hyperemiczną, hypertermiczną i ortostatyczną mikrokrążenia skórnego. Przeanalizowano częstotliwość sygnałów otrzymywanych drogą laserowej przepływometrii dopplerowskiej w przedziale od 0,01 Hz do 2 Hz podczas przepływu podstawowego. Wyniki. Stwierdzono wzrost wartości badanych parametrów mikrokrążenia skórnego po 8 tygodniach wysiłku w stosunku do wartości przed treningiem. Wynosiły one odpowiednio - przed treningiem: przepływ podstawowy - 13,41&plusmn;2,76 PU; zero biologiczne - 2,79&plusmn;0,31 PU (perfusion unit - jednostki perfuzji); reakcja hyperemiczna - 49,38&plusmn;10,75 PU; reakcja hypertermiczna - 72,48&plusmn;12,70 PU; reakcja ortostatyczna - 32,4%; maksymalny pobór tlenu 15,68&plusmn;2,66 mlźkgźmin&sup-1;, po treningu: przepływ podstawowy - 14,26&plusmn;2,32 PU; zero biologiczne - 2,64&plusmn;0,34 PU; reakcja hyperemiczna - 57,91&plusmn;8,53 PU; reakcja hypertermiczna - 88,74&plusmn;11,48 PU; reakcja ortostatyczna - 35,7%; maksymalny pobór tlenu 18,21&plusmn;2,54 mlźkgźmin&sup-1;. Analiza częstotliwości sygnału dopplerowskiego wykazała istotnie zwiększoną aktywność śródbłonka oraz mniejsze oscylacje współczulne po okresie treningu. Wnioski. 8-tygodniowy trening tlenowy o umiarkowanej intensywności przyniósł poprawę parametrów mikrokrążenia skórnego, szczególnie widoczną w zakresie prowokowanych reakcji przekrwiennych, u chorych na cukrzycę typu 2.The positive influence of the physical activity on the vascular endothelium function, as well as on the improvement of microcirculation, is widely known. The aim of this study was to examine the influence of 8-weeks exercises of the diabetes type 2 patients on the skin microcirculation measured with a laser Doppler flowmetry. Material and methods. 13 male volunteers with the compensated diabetes type 2, took part in the test. The subjects participated in the 8-weeks walking training. The walking was 6 times a week and each lasted about 30 minutes. The intensity did not exceed 60-80% HR max (HR - heart rate). The skin microcirculation was measured with Perifluks 4001 laser Doppler flowmetry, of Perimed (Sweden). The rest flow was studied, as well as skin microcirculation hyperemic, hyperthermal and orthostatic reactions. The frequency of the signals received with the laser Doppler flowmetry was analyzed in the range of 0,01 to 2 Hz during the basic flow. Results. It was proved that after 8 weeks of physical exercises, the values of microcirculation parameters were higher than before the training. Respectively, before training: rest flow - 13,41 &plusmn;2,76 PU (PU - perfusion units); biological zero - 2,79 &plusmn;0,31 PU; hyperemic reaction - 49,38 &plusmn;10,75 PU; hyperthermic reaction - 72,48 &plusmn;12,70 PU; orthostatic reaction - 32,4%, maximal minute oxygen uptake- 15,68 &plusmn;2,66 mlźkgźmin &sup-1;, after training: rest flow - 14,26 &plusmn;2,32 PU; biological zero - 2,64 &plusmn;0,34 PU; hyperemic reaction - 57,91 &plusmn;8,53 PU; hyperthermic reaction - 88,74 &plusmn;11,48 PU; orthostatic reaction - 35,7%; maximal minute oxygen uptake 18,21 &plusmn;2,54 mlźkgźmin &sup-1;. The analysis of Doppler signal frequency revealed a significant increase of endothelium activity and decrease of sympathetic oscillations after aerobic training. Conclusions. 8-weeks training with moderate intensity enabled improvement of the skin microcirculation parameters patients with diabetes type 2, especially due to hyperaemia provoked reactions