Coagulation and fibrinolysis in the abluminal layer of the thrombus within abdominal aortic aneurysm

Background. The development of intraluminal thrombus in the abdominal aortic aneurysm (ILT) is a natural reaction to lesion of the arterial wall. Local haemostatic processes and secondary thrombolysis in the intraluminal thrombus, through the stimulation of proteolysis in extracellular matrix, may constitute one of the factors that lead to aneurysm rupture. In our study, we evaluated the coagulation and fibrinolytic parameters in the abluminal layer of the thrombus within the aneurysmal sack in order to find the differences between the thin (&#8804; 10 mm) and the thick parts. Material and methods. The sections sampled for the study were harvested from the thick (> 25 mm) and thin (&#8804; 10 mm) slices of the ILT obtained from the same 32 abdominal aortic aneurysms, namely from the layer directly adjacent to the aneurysmal wall. The tissue factor activity, antiheparin and antithrombin activity, plasminogen content, plasminogen activator levels and concentration of D-dimers in the samples were measured. Results. The activities of the tissue factor and antiheparin activity in the abluminal layer of the ILT were statistically significantly higher in the thin thrombi than in the thick ones (p < 0.001). Thin thrombi revealed significantly higher plasminogen (p < 0.001) and D-dimer (p < 0.01) concentrations when compared to thick thrombi, while the activity of plasminogen activators was higher in the thick thrombi (p < 0.05). Conclusions. The abluminal layer of the thin thrombus (up to 10 mm) of the abdominal aortic aneurysm shows higher activities of coagulative processes when compared to thicker thrombi (> 25 mm); moreover, this site reveals strong secondary activation of the fibrinolytic system. Further investigation of the association between coagulation/fibrinolytic activity and proteolysis occurring within the AAA wall requires evaluation of such processes with regard to differences in the thickness of the thrombus.Wstęp. Tworzenie się zakrzepu wewnątrz tętniaka jest naturalną reakcją na uszkodzenie ściany naczynia. Miejscowe procesy hemostatyczne i wtórna tromboliza w zakrzepie przyściennym poprzez stymulowanie proteolizy matrix pozakomórkowego mogą być też jednym z czynników prowadzących do pęknięcia tętniaka. W pracy oceniono wybrane parametry krzepnięcia i fibrynolityczne w zakrzepie, w warstwie przylegającej bezpośrednio do ściany tętniaka, poszukując różnic pomiędzy cienką, do 10 mm, a grubszą częścią zakrzepu. Materiał i metody. Do badania pobierano skrawki z grubej (ponad 25 mm) i cienkiej (do 10 mm) części zakrzepu, uzyskanego z 32 tętniaków aorty brzusznej (AAA), z warstwy przylegającej bezpośrednio do ściany tętniaka. W materiale oznaczono aktywność czynnika tkankowego (TF), aktywność antyheparynową (AH) i antytrombiny (AT), zawartość plazminogenu (Plg), stężenie aktywatorów plazminogenu (PA) i stężenie D-dimerów (DD). Wyniki. Aktywność TF i AH w przyściennej warstwie zakrzepu tętniaka były znamiennie wyższe w zakrzepach cieńszych niż grubszych (p < 0,001). W zakrzepach cieńszych stężenie Plg (p < 0,001) i D-D (p < 0,01) było znacznie wyższe niż w zakrzepach grubszych, natomiast aktywność PA była wyższa w zakrzepach grubszych (p < 0,05). Wnioski. Warstwa przyścienna cienkiego zakrzepu (do 10 mm) AAA cechuje się aktywniejszymi procesami krzepnięcia w porównaniu z grubszym (ponad 25 mm), w tym silnie wyrażoną wtórną aktywacją układu fibrynolizy. W badaniach zależności pomiędzy aktywnością procesów krzepnięcia/fibrynolizy a proteolizą ściany tętniaka powinno się uwzględniać różnice grubości zakrzepu przyściennego (ILT)

The impact of surgical access to the femoral artery on incidence of wound complications following vascular procedures, with regard to lymphatic complications

Wstęp. Rany operacyjne w pachwinach są najczęstszym miejscem zakażenia w chirurgii naczyń obwodowych. Uszkodzenie sieci chłonnej pachwiny podczas preparowania tętnicy udowej może być jednym z czynników zwiększających ryzyko zakażenia. Cel pracy. Celem pracy jest odpowiedź na pytanie, czy uszkodzenie układu chłonnego pachwiny, przy obecnym ognisku zakażenia obwodowej części operowanej kończyny, stanowi ryzyko zakażenia rany operacyjnej oraz czy dostęp boczny do tętnicy udowej zmniejsza liczbę powikłań chłonnych w operacjach naprawczych tętnic. Materiał i metody. Badanie prospektywne i randomizowane. Badania bakteriologiczne wykonano u 25 chorych, materiał do posiewu pobierano z martwiczych tkanek operowanej kończyny i powiększonego pachwinowego węzła chłonnego. Powikłania chłonne oceniono na podstawie analizy gojenia 57 ran w dostępie bocznym do tętnicy udowej i 55 ran w dostępie bezpośrednim. Weryfikacji limfoscyntygraficznej poddano odpowiednio 10 i 12 kończyn. Wyniki. Dodatnie i jednakowe hodowle z martwicy oraz węzła chłonnego uzyskano w 6/25 przypadków. Powikłania chłonne w postaci przetoki wystąpiły u 1 chorego przy stosowaniu dostępu bezpośredniego oraz w postaci torbieli u 1 chorego w obu grupach. Torbiele rozpoznano tylko za pomocą limfoscyntygrafii. Wnioski. Przecięcie pachwinowych węzłów chłonnych niesie istotne ryzyko przeniesienia zakażenia z obwodowych ognisk operowanej kończyny do pachwiny. Dostęp boczny do tętnicy udowej w operacjach rekonstrukcyjnych tętnic nie chroni przed powikłaniami chłonnymi w pachwinach.Background. Groin surgical wounds are the commonest sites of infection in peripheral vascular surgery. Disruption of the groin lymphatic network during preparation of femoral artery may be one of the factors that increase the risk of infection. Aim of the study. The aim of the study was to find whether damage to the groin lymphatic system associated with infection focus in the distal part of the operated extremity influenced the risk of contamination of the surgical wound, and whether lateral access to the femoral artery decreased the rate of lymphatic complication after reconstructive vascular surgery. Material and methods. The trial has been designed as a prospective and randomised study. Bacteriological studies were performed on 25 patients, the samples were harvested from the necrotic tissues and enlarged lymph nodes within the operated extremity. Prevalence of lymphatic complications was evaluated basing on analysis of healing of 57 wounds after adoption of lateral access to the femoral artery and 55 wounds after adoption of direct access to the femoral artery. Lymphoscintigraphic studies were performed on 10 and 12 lower extremities, respectively. Results. Positive cultures with the same organism present in both necrosis and lymph node were found in 6/25 cases. Lymphatic complications in the form of lymphatic fistula occurred in one case after adoption of direct access to the femoral artery, and lymphocele occurred in one case in each group. The lymphoceles were diagnosed only by means of lymphoscintigraphy. Conclusions. Disruption of groin lymph nodes carries the significant risk of transferring the infection from the distal parts of the operated extremity to the groin. Lateral access to the femoral artery in reconstructive vascular surgery does not prevent the development of groin lymphatic complications

Risk factors of gastrointestinal bleeding after vascular surgery operations

Background. Gastrointestinal bleeding (GIB) after a vascular surgery operation is a severe complication which encourages further investigation and enquiry into the possibility of finding reversible risk factors. Material and methods. Elective treatment was carried out on 741 patients. There were no statistical differences in the occurrence of the complication of gastrointestinal bleeding between the endovascular (173) and surgical procedures (568). The type of analysis was prospective and not randomized. Results. We noticed 14 cases (1.89%) of gastrointestinal bleeding (GIB). We distinguished three independent risk factors that contributed towards the likelihood of GIB. These factors were kidney impairment (p < 0.005), leukocytosis (p < 0.005), and a past medical history of gastric ulcer (p < 0.005). Moreover, chronic diseases like angina, diabetes, circulatory insufficiency, and the final stages of chronic limb ischemia might increase the risk of gastrointestinal bleeding. Conclusions. Past medical history of gastric ulcer disease, impairment of kidney function, and inflammation are related to an increased risk of gastrointestinal bleeding after surgical reconstruction of peripheral arteries. Acta Angiol 2010; 16, 2: 67-77Wstęp. Krwawienie z przewodu pokarmowego jest powikłaniem leczenia angiochirurgicznego wiążącym się z ryzykiem dużej śmiertelności, dlatego autorzy pracy podjęli próbę ustalenia czynników ryzyka jego wystąpienia u chorych operowanych z powodu niedokrwienia kończyn dolnych. Materiał i metody. Analizie prospektywnej poddano grupę 741 pacjentów leczonych planowo. Nie stwierdzono różnic statystycznych pod względem częstości występowania krwawienia z przewodu pokarmowego między pacjentami kwalifikowanymi do zabiegów endowaskularnych (173 badanych) a grupą chorych, u których wykonano operacje naczyniowe (568 badanych). Przeprowadzono analizę wieloczynnikową, badając podgrupę, w której wystąpiło krwawienie z przewodu pokarmowego po operacji. Wyniki. Krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego odnotowano w 14 przypadkach (1,89%). W grupie chorych z krwawieniem z przewodu pokarmowego stwierdzono trzy niezależne czynniki ryzyka jego wystąpienia. Były to: upośledzona czynność nerek (p < 0,005), leukocytoza (p < 0,005), przebyta choroba wrzodowa w wywiadzie (p < 0,005). Stwierdzono również, że choroby przewlekłe, takie jak choroba wieńcowa, cukrzyca, niewydolność krążenia oraz zaawansowane stadium przewlekłego niedokrwienia kończyn, nie pozostają bez wpływu na ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego. Wnioski. Choroba wrzodowa w wywiadzie, upośledzona funkcja nerek oraz stan zapalny wiążą się z podwyższonym ryzykiem wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego po rekonstrukcyjnych operacjach naczyniowych. Acta Angiol 2010; 16, 2: 67-7

The usefulness of N-terminal pro-brain natriuretic peptide and cardiac troponin measurement in the prediction of cardiac morbidity after carotid endarterectomy

Wstęp. Celem badania było określenie przydatności przed- i pooperacyjnego oznaczania stężenia N-końcowego fragmentu propeptydu natriuretycznego typu B (NT-proBNP) i sercowej troponiny I (cTnI) w identyfikacji chorych narażonych na wczesne powikłania kardiologiczne po operacji udrożnienia tętnic szyjnych (CEA). Materiał i metody. Badanie przeprowadzono w jednym ośrodku, miało ono charakter prospektywny i obejmowało grupę 100 kolejnych chorych poddanych endarterektomii tętnicy szyjnej wewnętrznej. Oznaczenia Nt-proBNP i cTnI wykonywano w przeddzień operacji i w 1. dobie po zabiegu. Wczesne powikłania kardiologiczne zdefiniowano jako wystąpienie nagłej śmierci sercowej, zawału serca, niestabilnej dławicy piersiowej, niewydolności serca i poważnych zaburzeń rytmu serca w ciągu 30 dni po zabiegu. Wyniki. W okresie obserwacji u 10 chorych (10%) wystąpiły powikłania kardiologiczne. Stężenie NT-proBNP wzrosło u 77 osób do średniej wartości 980,580 pg/ml (SD = 2109,606) i różnica między dwoma pomiarami była statystycznie istotna (p < 0,000001). Poziom dyskryminacyjny przedoperacyjnego NT-proBNP &#8212; 462 pg/ml &#8212; wiązał się z powikłaniami kardiologicznymi (p = 0,021). Stężenie cTnI wzrosło u 12 chorych do średniej wartości 0,069 ug/l (SD = 0,360) i różnica między pierwszym a drugim oznaczeniem nie była statystycznie istotna (p = 0,78). Podwyższone stężenie cTnI korelowało z częstością powikłań kardiologicznych (p = 0,045). Wnioski. Przedoperacyjne, ale nie pooperacyjne, oznaczenie stężenia NT-proBNP może być użyteczne w przewidywaniu wczesnych powikłań kardiologicznych u chorych po udrożnieniu tętnic szyjnych. Powtarzane oznaczenia cTnI mogą pomóc w identyfikacji osób z ryzykiem wystąpienia zawału serca po wypisaniu ze szpitala. Acta Angiol 2011; 17, 3: 199&#8211;208Background. The purpose of the study was to assess whether preoperative and postoperative N-terminal fragments of B-type natriuretic peptide (NT-proBNP) and cardiac troponin I (cTnI) measurements could be used to identify patients at risk of early adverse cardiac events after carotid endarterectomy (CEA). Material and methods. The study was a prospective single-centre observational cohort of 100 patients undergoing CEA. Blood samples were obtained for plasma Nt-proBNP and cTnI one day before surgery and on postoperative day 1. Early cardiac complications including cardiac death, myocardial infarction, unstable angina, heart failure, and serious arrhythmias occurring within the period of 30 days after the operation were registered. Results. During the follow-up period 10 patients (10%) suffered from serious cardiac complications. The NT-proBNP levels increased in 77 patients up to a mean value of 980.580 pg/ml (SD = 2109.606), and the difference between two measurements was statistically significant (p < 0.000001). The discriminate 462 pg/ml preoperative level of NT-proBNP was associated with early cardiac complication (p = 0.021). The cTnI level increased in 12 patients to a mean of 0.069 ug/l (SD = 0.360). The troponin elevation was not statistically significant. Increases in the postoperative cTnI concentrations correlated with the total 30-day cardiac complication rate (p = 0.045). Conclusions. The preoperative level of the N-terminal fragment of B-type natriuretic peptide (but not postoperative) could be used as a predictor of early postoperative cardiac complications after CEA. The serial cardiac troponin I measurement may be helpful to show patients at risk of myocardial infarction after being discharged from hospital. Acta Angiol 2011; 17, 3: 199&#8211;20

The advantages of the introduction of a medical electronic file system in vascular surgery

Wstęp. Zwiększająca się liczba roszczeń przeciwko placówkom służby zdrowia i brak standaryzowanego wzoru świadomej zgody uwzględniającego indywidualnie szacowane ryzyko zgonu i powikłań leczenia są narastającym problemem w Polsce. Celem pracy była ocena przydatności Elektronicznego Systemu Dokumentacji Medycznej (ESDM) w chirurgii naczyniowej oraz weryfikacja użyteczności kalkulatora P-POSSUM jako narzędzia dostarczającego szczegółowych informacji o ryzyku zgonu i wczesnych powikłań w formularzu świadomej zgody pacjenta. Materiał i metody. Porównania czasu pracy pomiędzy elektronicznym i klasycznym systemem prowadzenia dokumentacji medycznej dokonano w grupie 50 planowo leczonych chorych. Analizę przydatności skali P-POSSUM w chirurgii naczyniowej przeprowadzono wśród 1270 pacjentów leczonych w ciągu jednego roku. Oceniono działanie ESDM stworzonego dla Kliniki Chirurgii Naczyniowej, Ogólnej i Angiologii Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego (PUM) w Szczecinie, przez porównanie czasu pracy nad elektroniczną i klasyczną dokumentacją medyczną. Dokonano statystycznej oceny praktycznej przydatności skal ryzyka P-POSSUM w chirurgii naczyniowej i poszukiwano innych predykatorów wczesnego zgonu. Wyniki. Elektroniczny System Dokumentacji Medycznej został uzgodniony z Międzynarodową Organizacją Normalizacyjną (ISO), pozwolił zaoszczędzić prawie połowę czasu przeznaczonego na prowadzenie dokumentacji medycznej (14 godzin 6 minut vs. 7 godzin 53 minuty). O około 30% (3 godziny 43 minuty vs. 2 godziny 42 minuty) skrócił się również czas poświęcany przez lekarza na prowadzenie dokumentacji medycznej, ponadto poprawiła się jej czytelność. Potwierdzono przydatność kliniczną i prawidłowe własności prognostyczne skali P-POSSUM i ASA w chirurgii naczyniowej. Dodatkowa analiza pozwoliła wykryć niezależny wpływ czynników nieuwzględnianych dotychczas w kalkulatorach ryzyka zgonu wczesnego, w tym: współczynnika filtracji kłębuszkowej (GFR) mniejszego niż 30 ml/min/1,73 m2 (p = 0,0014), uogólnionej reakcji zapalnej (SIRS) (p = 0,00078), krytycznego niedokrwienia kończyn dolnych (p = 0,000039), ostrego niedokrwienia kończyn (p = 0,000001). Wnioski. 1. Wprowadzenie ESDM w Klinice Chirurgii Naczyniowej PUM w Szczecinie wymiernie skróciło czas poświęcany przez lekarza na prowadzenie dokumentacji medycznej i poprawiło jej jakość. 2. Skala P-POSSUM dobrze prognozuje ryzyko zgonu wczesnego w chirurgii naczyniowej, ale wobec dokonujących się w medycynie zmian może wymagać weryfikacji. 3. Stworzenie Krajowego Rejestru Operacji Naczyniowych (KRON) może być pomocne w pracach nad kalkulatorami przedoperacyjnego ryzyka dla &#8222;pacjenta naczyniowego&#8221; i przy porównywaniu wyników osiąganych w poszczególnych ośrodkach naczyniowych. Acta Angiol 2011; 17, 2: 158&#8211;172Background. A rising number of claims against hospitals and the lack of a standardized consent form based on individual calculations of death and complications is a growing problem in Poland. Aim: Evaluation of the usefulness of the Medical Electronic File System (ESDM) in clinical practice on the Vascular Surgery Ward. Accuracy evaluation of the P-POSSUM scale as a tool supplying detailed risk calculation for the patient consent form. Material and methods. A comparison of the time consumption of the two parallel patient&#8217;s medical file systems (electronic and classic/paper) done on 50 elective cases. Evaluation of the predictive accuracy of the P-POSSUM scale in a group of 1270 patients treated in the Vascular Surgery Department of Pomerania University during one year. A prospective comparison of the time taken in dealing with the two systems of medical data files (electronic versus paper). Statistical (Statistica PL) assessment of the accuracy of the P-POSSUM risk calculator and searching for new predictors of early death in Vascular Surgery. Results. The Medical Electronic File System (ESDM) was certified with ISO (hospital quality standard). It allowed a saving of almost half the time for dealing with medical files (14 hours and 6 minutes versus 7 hours and 53 minutes). The time consumed in doctors&#8217; paperwork has been decreased by about 30 per cent (3 hours and 43 minutes versus 2 hours and 42 minutes) and the quality of the paperwork has been improved. We confirmed the clinical effectiveness of P-POSSUM as well as ASA scale in vascular surgery. Additional multifactor analysis of early death predictors shows the independent influence of the new factors never used in calculators, e.g. glomellular filtration rate (GFR) beloved 30 ml/min/1.73 msq (p = 0.0014), systemic inflamatory response syndrome (SIRS) (p = 0.00078), critical limb ischaemia (p = 0.000039), acute limb ischaemia (p = 0.000001). Conclusions. 1. Introduction of the Medical Electronic File System (ESDM) in the Vascular Surgery Department of Pomerania Medical University in Szczecin has improved the quality of medical files and greatly reduces the paperwork time. 2. The P-POSSUM calculator is suitable for risk assessment in Vascular Surgery but, due to the progress in medicine, might need to be refreshed. 3. The creation of the National Vascular Surgery Register (KRON) might support work on the suitable risk calculator for &#8220;vascular patent&#8221; and allow comparison of the results between the sites and the surgeons in Poland. Acta Angiol 2011; 17, 2: 158&#8211;17

Możliwe interakcje fluorków, wapnia i kwasów tłuszczowych w blaszkach miażdżycowych izolowanych z tętnic szyjnych

Background. Quantitative and qualitative changes in the mineral composition of the arterial wall seem to be engaged in the formation of the atherosclerotic plaque. The aim of this study was to determine the content of fluoride and calcium in atherosclerotic plaques and to understand the process of fluorine ions binding into the plaque. Material and methods. Plaques were obtained from patients operated for atherosclerosis of carotid arteries. Median content of fluoride and calcium in the atherosclerotic plaques were 0.75 and 207 &#956;mol/g, respectively. Results. No correlation between the content of fluoride and calcium (R = 0.11, p = 0.60) was disclosed. Conclusions. We are of the opinion that fluoride reacts with fatty acids of the plaque, disrupting carbon bonds of the fatty acid molecule. Fluoride is a component of the atherosclerotic plaque but apparently is not deposited together with calcium ions. Fluoride is capable of interacting with fatty acids of the atherosclerotic plaque.Wstęp. Zmiany ilościowe oraz jakościowe składników mineralnych w ścianie tętniczej mogą być jednym z czynników stymulujących rozwój blaszki miażdżycowej. Celem niniejszej pracy było oznaczenie zawartości fluorku oraz wapnia w blaszce oraz zbadanie sposobu wiązania jonu fluorkowego w złogu miażdżycowym. Materiał i metody. Pomiary zawartości fluorku i wapnia prowadzono w blaszkach miażdżycowych uzyskanych od chorych operowanych z powodu zaawansowanej miażdżycy tętnic szyjnych. Zmierzona mediana zawartości fluorku w blaszce osiągnęła 0,75 &#956;mola/gram. Wyniki. Nie odnotowano istotnej statystycznie korelacji pomiędzy zawartością fluorku oraz wapnia w blaszce miażdżycowej (R = 0,11, p = 0,60). Wnioski. Fluorek może reagować z zawartymi w blaszce miażdżycowej kwasami tłuszczowymi, prawdopodobnie przyczyniając się do degradacji wiązania pomiędzy atomami węgla w cząsteczce kwasu tłuszczowego. Fluorek jest składnikiem blaszki miażdżycowej, ale nie odkłada się w niej w połączeniu z jonami wapnia i może on oddziaływać w blaszce z zawartymi w niej kwasami tłuszczowymi

Perioperative factors influencing the mortalit

WSTĘP: Tętniaki aorty brzusznej są uznaną przyczyną zwiększonej śmiertelności w populacji europejskiej. Dlatego ważna jest identyfikacja śródoperacyjnych czynników ryzyka zgonu w okresie okołooperacyjnym. MATERIAŁ I METODY: Prospektywnym badaniem obserwacyjnym, przeprowadzonym w Klinice Chirurgii Naczyniowej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie, objęto grupę 95 pacjentów z tętniakiem aorty brzusznej w odcinku podnerkowym. Na podstawie kryteriów TASC pacjentów zakwalifikowano do implantacji protezy naczyniowej. Analizowano wpływ czynników hemodynamicznych i metabolicznych na śmiertelność okołooperacyjną. Obserwację badanej populacji prowadzono przez 28 dni. WYNIKI: Wykazano, że wzrost stężenia mleczanów, potasu oraz spadek wartości pH szczególnie w pierwszych minutach po odklemowaniu aorty były zasadniczymi czynnikami zwiększającymi śmiertelność w okresie okołooperacyjnym. Ponadto ryzyko zgonu było zwiększone, jeśli poza znieczuleniem ogólnym nie zastosowano znieczulenia regionalnego. Poza tym nie wykazano istotnego wpływu pozostałych badanych czynników. WNIOSKI: Zastosowanie znieczulenia zewnątrzoponowego u pacjentów poddawanych operacjom tętniaków aorty brzusznej jest istotnym, niezależnym czynnikiem zmniejszającym śmiertelność we wczesnym okresie pooperacyjnym. Natomiast zmniejszenie wartości pH, wzrost stężenia potasu i mleczanów w pierwszych minutach po odklemowaniu aorty może być przydatnym wskaźnikiem służącym do identyfikacji pacjentów zagrożonych zwiększonym ryzykiem zgonu we wczesnym okresie pooperacyjnym.INTRODUCTION: Abdominal aorta aneurysm is a recognized cause of death for the European population. The identification of intra-operative risk factors for perioperative death is of crucial importance for the society. MATERIAL AND METHODS: A prospective observational study was conducted in the Vascular Surgery Department of the Pomeranian Medical University in Szczecin, Poland. The study group consisted of 95 patients, diagnosed with abdominal aorta aneurysm in the sub-renal region scheduled for an operative procedure of straight vascular graft implantation. Patient qualification was fulfilled according to TASC criteria. The influence of preoperative factors, hemodynamic and metabolic parameters on the risk of death in the study population was analyzed. Postoperatively, observation was continued for 28 days. RESULTS: In this study group an increase of lactate, potassium levels or pH decrease during the first minute post cross-clamp release were significant risk factors for perioperative death. The importance of metabolic parameters is a recognized risk factor, however their statistical significance within the first minute post cross-clamp release is in our opinion of crucial importance. Additionally, significantly higher mortality was reported among patients without epidural anaesthesia. No importance of other analyzed parameters was found. CONCLUSIONS: Epidural anaesthesia is an independent factor decreasing mortality in the early postoperative period in patients undergoing abdominal aorta aneurysm repair. A decrease of pH value and increase of lactate and K+ levels within the first minute after aortic cross-clamp release may be a valuable tool in identifying patients with an increased risk of perioperative death after abdominal aorta prosthesis implantation

Homocysteine-Enhanced Proteolytic and Fibrinolytic Processes in Thin Intraluminal Thrombus and Adjacent Wall of Abdominal Aortic Aneurysm: Study In Vitro

Homocysteine (Hcy) may affect the pathogenesis of abdominal aortic aneurysms (AAAs) through enhancement of proteolysis and an impaired coagulation/fibrinolysis system. Intensified haemostatic capacity may promote local proteolytic degradation of the aortic wall. This study aimed to examine the effects of Hcy on haemostatic and proteolytic processes in samples of thick and thin fragments of the ILT and underlying walls. Subjects and Methods. Thirty-six patients who underwent AAA surgery were enrolled. Aneurysm tissue sections were incubated with DL-Hcy (100 and 500 μmol/L) in a series of experiments and analyzed for concentration/activity of proteolytic and haemostatic markers by enzyme-linked immunosorbent assay. Results. Incubation of wall underlying thin ILT segments (B) with DL-Hcy resulted in an increase of active MMP-2 levels compared to control tissue (9.54 ± 5.88 versus 7.44 ± 4.48, p=0.011). DL-Hcy also induced t-PA and plasminogen concentration increases in thin thrombus sections (B1) compared to control tissue (respectively: 1.39 ± 1.65 versus 0.84 ± 0.74, p=0.024; 11.64 ± 5.05 versus 10.34 ± 5.52, p=0.018). In contrast, wall adjacent to thick thrombus segments (A) showed decreases in MMP-2 and TF activities compared to control (respectively, 5.89 ± 3.39 versus 7.26 ± 5.49, p=0.046; 67.13 ± 72.59 versus 114.46 ± 106.29, p=0.007). In thick ILT sections (A1), DL-Hcy decreased MMP-2 activity and t-PA and plasminogen concentrations compared to control tissue (respectively, 2.53 ± 2.02 versus 3.28 ± 2.65, p=0.006; 0.67 ± 0.57 versus 0.96 ± 0.91, p=0.021; 9.25 ± 4.59 versus 12.63 ± 9.56, p=0.017). In addition, analysis revealed positive correlations at all sites between activities/concentrations of MMP-2, TF, and PAI-1 measured in control tissues and after incubation with DL-Hcy. Conclusions. These data indicate the potential for excess Hcy to enhance damage of arterial wall in thinner AAA segments as a result of the increased activity of MMP-2 and fibrinolytic factors

Association of Aneurysm Tissue Neutrophil Mediator Levels with Intraluminal Thrombus Thickness in Patients with Abdominal Aortic Aneurysm

An intraluminal thrombus (ILT), which accumulates large numbers of neutrophils, plays a key role in abdominal aortic aneurysm (AAA) pathogenesis. This study aimed to compare levels of selected neutrophil inflammatory mediators in thick and thin ILT, plus adjacent AAA walls, to determine whether levels depend on ILT thickness. Neutrophil mediator levels were analysed by enzyme-linked immunosorbent assays in thick and thin segments of ILT, plus adjacent aneurysm wall sections, taken from one aneurysm sac each from 36 AAA patients. In aneurysmal walls covered by thick ILT, neutrophil elastase and TNF-a levels were significantly higher, as were concentrations of IL-6, in thick ILT compared to thin layers. Positive correlations of NGAL, MPO, and neutrophil elastase were observed between thick ILT and the adjacent wall and thin ILT and the adjacent wall, suggesting that these mediators probably infiltrate thick AAA compartments as well as thin. These observations might support the idea that neutrophil mediators and inflammatory cytokines differentially accumulate in AAA tissues according to ILT thickness. The increased levels of neutrophil mediators within thicker AAA segments might suggest the existence of an intensified proinflammatory state that in turn presumably might preferentially weaken the AAA wall at that region

The prognostic value of pre-operative and post-operative B-type natriuretic peptides in patients undergoing noncardiac surgery:B-type natriuretic peptide and N-terminal fragment of pro-B-type natriuretic peptide: a systematic review and individual patient data meta-analysis

OBJECTIVES: The objective of this study was to determine whether measuring post-operative B-type natriuretic peptides (NPs) (i.e., B-type natriuretic peptide [BNP] and N-terminal fragment of proBNP [NT-proBNP]) enhances risk stratification in adult patients undergoing noncardiac surgery, in whom a pre-operative NP has been measured. BACKGROUND: Pre-operative NP concentrations are powerful independent predictors of perioperative cardiovascular complications, but recent studies have reported that elevated post-operative NP concentrations are independently associated with these complications. It is not clear whether there is value in measuring post-operative NP when a pre-operative measurement has been done. METHODS: We conducted a systematic review and individual patient data meta-analysis to determine whether the addition of post-operative NP levels enhanced the prediction of the composite of death and nonfatal myocardial infarction at 30 and ≥180 days after surgery. RESULTS: Eighteen eligible studies provided individual patient data (n = 2,179). Adding post-operative NP to a risk prediction model containing pre-operative NP improved model fit and risk classification at both 30 days (corrected quasi-likelihood under the independence model criterion: 1,280 to 1,204; net reclassification index: 20%; p &lt; 0.001) and ≥180 days (corrected quasi-likelihood under the independence model criterion: 1,320 to 1,300; net reclassification index: 11%; p = 0.003). Elevated post-operative NP was the strongest independent predictor of the primary outcome at 30 days (odds ratio: 3.7; 95% confidence interval: 2.2 to 6.2; p &lt; 0.001) and ≥180 days (odds ratio: 2.2; 95% confidence interval: 1.9 to 2.7; p &lt; 0.001) after surgery. CONCLUSIONS: Additional post-operative NP measurement enhanced risk stratification for the composite outcomes of death or nonfatal myocardial infarction at 30 days and ≥180 days after noncardiac surgery compared with a pre-operative NP measurement alone