“Peculiar” Snoring in a 40-Year-Old Patient: A Case Report and Review of Literature

This is a case description of a patient with previously diagnosed rapid eye movement sleep behavior disorder (RBD) and nocturnal enuresis, who complained about a "peculiar sound" while sleeping and, occasionally, while awake during intensive exercise, for the last three months. A home audio recording, which his wife obtained while he was sleeping, showed a high-pitched sound identified as stridor. Full video polysomnography revealed no apneas or hypopneas. The flow-volume loop yielded an inspiratory plateau, indicating variable extrathoracic obstruction. The upper and lower respiratory system computed tomography did not show any anomalies or mechanical lesions (e.g., masses and scars). Fiberoptic laryngoscopy revealed an abnormal activity of the vocal cord abductor during quiet breathing and inspiration in a supine position, leading to partial obstruction. A positive dopamine transporter scan and the coexistence of stridor, RBD, and nocturnal enuresis were diagnostic for multiple system atrophy. The patient was treated with continuous positive airway pressure as a symptomatic therapy for stridor and levodopa. Keywords: dopamine transporter scan; nocturnal enuresis; rapid eye movement sleep behavior disorder; sleep; stridor

Προγνωστική αξία του μέσου όγκου αιμοπεταλίων (MPV) στην επιβίωση ασθενών με καρκίνο πνεύμονα

Ο καρκίνος του πνεύμονα αποτελεί τον πιο συχνό και πιο θανατηφόρο καρκίνο παγκοσμίως. Στην Ελλάδα, ο καρκίνος του πνεύμονα αποτελεί τον συχνότερο καρκίνο στους άνδρες και τον δεύτερο σε συχνότητα καρκίνο στις γυναίκες. Κάθε χρόνο περισσότερα από 5.000 άτομα προσβάλλονται από καρκίνο του πνεύμονα. Η συχνότητά του αυξάνεται ραγδαία λόγω της αύξησης των καπνιστών τις τελευταίες δεκαετίες. Ο καρκίνος του πνεύμονα αποδίδεται κατά κύριο λόγο στο κάπνισμα κι ο κίνδυνος ανάπτυξής του σε έναν καπνιστή είναι 10-30 φορές μεγαλύτερος από έναν µη καπνιστή. Ιστολογικά διαχωρίζεται σε δύο τύπους, τον μικροκυτταρικό (15%) και τον μη μικροκυτταρικό (85%) καρκίνο του πνεύμονα (ΜΜΚΠ). Ο μη μικροκυτταρικός χωρίζεται σε τρεις κύριες υποκατηγορίες, το αδενοκαρκίνωμα, το πλακώδες καρκίνωμα και το μεγαλοκυτταρικό καρκίνωμα. Η εργασία αυτή είναι μια αναδρομική μελέτη που αφορά τη μελέτη της προγνωστικής αξίας του μέσου όγκου αιμοπεταλίων (MPV) στην επιβίωση ασθενών που πάσχουν από καρκίνο του πνεύμονα. Μελετήθηκαν συνολικά 30 ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα και βρέθηκε ότι ο μέσος όρος ηλικίας των ασθενών ήταν 68,5 έτη και το 90% αυτών είναι ενεργοί ή πρώην καπνιστές (45%). Επίσης, όσο μεγαλύτερος είναι ο μέσος όγκος αιμοπεταλίων τόσο μεγαλύτερη είναι και η επιβίωση του ασθενή.Lung cancer is the most common and most deadly cancer in the world. In Greece, lung cancer is the most common cancer in men and the second most frequent cancer in women. Each year more than 5,000 people are affected by lung cancer. Its frequency is rising rapidly due to the increase in smokers in recentdecades. Lung cancer is predominantly attributable to smoking and the risk of developing it to a smoker is 10-30 times greater than that of a non-smoker. Histologically it is divided into two types, small cell (15%) and non-small cell (85%) lung cancer. Non-small cell is divided into three major subcategories, adenocarcinoma, squamous cell carcinoma and large cell carcinoma. The present study is a retrospective analysis of the prognostic value of mean platelet count (MPV) in the survival of patients suffering from lung cancer. A total number of 30 patients with non-small cell lung cancer was studied and the average age of the patients was 68.5 years and 90% of them were active or ex-smokers (45%). Also, we found that the higher the average platelet volume, the greater the survival of the patient

The effect of CPAP treatment in heart rate recovery in patients with obstructive sleep apnea syndrome

Purpose: To examine the clinical usefuleness of heart rate recovery (HRR) post 6-minute walking test (6MWT) as a simple marker of cardiovascular risk in obstructive sleep apnea (OSA) patients in comparison to HRR post-cycle ergometry, the validated and but more sophisticated protocol. Methods: Seventy- four participants underwent full-overnight polysomnography, cycle ergometry and 6MWT. The HRR at 1, 2 and 3 minutes (HRR-1, HRR-2 and HRR-3) post 6-minute walking test (6MWT) were compared to HRR at 1, 2, and 3 minutes post cycle ergometry in normal subjects and in moderate and severe OSA patients before and after six-month CPAP treatment. Results: The HRR-1, HRR-2 and HRR-3 in 6MWT were significantly different between normal, moderate and severe OSA patients with higher rates achieved in normal. The higher the severity of OSA the lower the HRR was. There were also no differences found between work rate and distance walked during cycle ergometry or 6MWT respectively concerning normal, moderate and severe OSA patients. Heart rate recovery was further associated with minimum saturation of oxygen during sleep independently of the duration of apnea episodes of BMI and ESS. The treatment with CPAP had a beneficial effect on HRR both post 6MWT and post cycle ergometry. Conclusions: Autonomic nervous system dysfunction in OSA can be found even with submaximal exertion. Heart rate recovery post-6MWT, such as HRR post cycle ergometry, was significantly impaired in OSA patients in comparison to normals and was favorably influenced from CPAP treatment. Furthermore, it was found to be more sensitive compared with distance walked in 6MWT in discriminating severity of OSA. The HRR post 6MWT was found to be an easily measured and reliable marker of severity of OSA-severity both before and after CPAP treatment.Σκοπός της μελέτης: Σκοπός της μελέτης είναι να εξετάσει την καρδιακή ανάκαμψη ασθενών με σύνδρομο αποφρακτικών απνοιών στον ύπνο (ΣΑΥ ή ΣΑΑΥ) μετά την 6-λεπτη δοκιμασία βάδισης πριν και μετά τη θεραπεία με CPAP και την κλινική χρησιμότητα αυτής, ως δείκτη δραστηριότητος του αυτόνομου νευρικού συστήματος και του καρδιαγγειακού κινδύνου, συγκριτικά με την καρδιακή ανάκαμψη των ασθενών αυτών μετά την κυκλοεργομετρία που αποτελεί μία τεκμηριωμένη αλλά και πολύπλοκη δοκιμασία άσκησης. Μεθοδολογία: Συνολικά 74 άτομα υποβλήθηκαν σε μελέτη ύπνου, κυκλοεργομετρία και 6-λεπτη δοκιμασία βάδισης. Έγινε σύγκριση της ανάκαμψης της καρδιακής συχνότητας στο πρώτο λεπτό (HRR-1), στο δεύτερο λεπτό (HRR-2) και στο τρίτο λεπτό (HRR-3) μετά την 6-λεπτη δοκιμασία βάδισης και την κυκλοεργομετρία σε υγιείς μάρτυρες, σε ασθενείς με μέσης βαρύτητας ΣΑΥ και σε ασθενείς με βαρύ ΣΑΥ πριν και μετά τη θεραπεία με CPAP. Αποτελέσματα: Οι HRR-1, HRR-2 και HRR-3 μετά την 6-λεπτη δοκιμασία βάδισης παρουσίαζαν σημαντικές διαφορές μεταξύ υγιών και ασθενών με μέσης βαρύτητας και βαρύ ΣΑΥ. Όσο μεγαλύτερη ήταν η βαρύτητα του ΣΑΥ τόσο χειρότερη ήταν η καρδιακή ανάκαμψη (HRR). Ουδεμία διαφορά παρατηρήθηκε μεταξύ των ομάδων όσον αφορά στο έργο της άσκησης στην κυκλοεργομετρία και στην απόσταση που διανύθηκε κατά την 6-λεπτη δοκιμασία βάδισης. Η καρδιακή ανάκαμψη επίσης φάνηκε να σχετίζεται με τον ελάχιστο κορεσμό οξυγόνου κατά τη διάρκεια του ύπνου ανεξάρτητα από τη διάρκεια των επεισοδίων απνοιών, το δείκτη μάζας-σώματος και την ημερήσια υπνηλία. Η θεραπεία με CPAP επιδρά θετικά στη βελτίωση της καρδιακής ανάκαμψης τόσο μετά την κυκλοεργομετρία όσο και μετά την 6-λεπτη δοκιμασία βάδισης.Συμπεράσματα: Η δυσλειτουργία του αυτόνομου νευρικού συστήματος στο ΣΑΥ μπορεί να δειχθεί και με δοκιμασία υπομέγιστης άσκησης. Η καρδιακή ανάκαμψη μετά την 6-λεπτη δοκιμασία βάδισης όπως και μετά την κυκλοεργομετρία, βελτιώθηκε σημαντικά στους ασθενείς με ΣΑΥ μετά τη θεραπεία με CPAP. Επιπλέον, η καρδιακή ανάκαμψη φάνηκε να είναι πιο ευαίσθητος δείκτης συγκριτικά με την απόσταση που διανύεται στην 6-λεπτη δοκιμασία βάδισης στη διάκριση της βαρύτητας του ΣΑΥ. Η καρδιακή ανάκαμψη μετά την 6-λεπτη δοκιμασία βάδισης φάνηκε να αποτελεί έναν εύκολα μετρήσιμο και αξιόπιστο δείκτη βαρύτητας του ΣΑΥ πριν και μετά τη θεραπεία με CPAP

“Peculiar” Snoring in a 40-Year-Old Patient: A Case Report and Review of Literature

This is a case description of a patient with previously diagnosed rapid eye movement sleep behavior disorder (RBD) and nocturnal enuresis, who complained about a “peculiar sound” while sleeping and, occasionally, while awake during intensive exercise, for the last three months. A home audio recording, which his wife obtained while he was sleeping, showed a high-pitched sound identified as stridor. Full video polysomnography revealed no apneas or hypopneas. The flow-volume loop yielded an inspiratory plateau, indicating variable extrathoracic obstruction. The upper and lower respiratory system computed tomography did not show any anomalies or mechanical lesions (e.g., masses and scars). Fiberoptic laryngoscopy revealed an abnormal activity of the vocal cord abductor during quiet breathing and inspiration in a supine position, leading to partial obstruction. A positive dopamine transporter scan and the coexistence of stridor, RBD, and nocturnal enuresis were diagnostic for multiple system atrophy. The patient was treated with continuous positive airway pressure as a symptomatic therapy for stridor and levodopa

Heart rate recovery post 6-minute walking test in obstructive sleep apnea

Purpose - To examine the clinical usefulness of heart rate recovery (HRR) post 6-minute walking test (6MWT) as a simple marker of cardiovascular risk in obstructive sleep apnea (OSA) patients in comparison to HRR post cycle ergometry, the validated and more sophisticated protocol. Methods - Seventy-four participants underwent full overnight polysomnography, cycle ergometry and 6MWT. The HRR at 1, 2 and 3 min (HRR-1, HRR-2 and HRR-3) 6MWT was compared to HRR at 1, 2, and 3 min post cycle ergometry in normal subjects and in moderate and severe OSA patients before and after 6-month CPAP treatment. Results - The HRR-1, HRR-2 and HRR-3 in 6MWT were significantly different between normal, moderate and severe OSA patients with higher rates achieved in normal. The higher the severity of OSA the lower the HRR was. There were also no differences found between work rate and distance walked during cycle ergometry or 6MWT, respectively, concerning normal, moderate and severe OSA patients. Heart rate recovery was further associated with minimum saturation of oxygen during sleep independently of the duration of apnea episodes of BMI and ESS. The treatment with CPAP had a beneficial effect on HRR both post-6MWT and post cycle ergometry. Conclusions - Autonomic nervous system dysfunction in OSA can be found even with submaximal exertion. Heart rate recovery post-6MWT, such as HRR post cycle ergometry, was significantly impaired in OSA patients in comparison to normals and was favorably influenced from CPAP treatment. Furthermore, it was found to be more sensitive compared with distance walked in 6MWT in discriminating severity of OSA. The HRR post-6MWT was found to be an easily measured and reliable marker of OSA severity both before and after CPAP treatment