Opinie polskich psychiatrów o psychiatrii i własnej roli zawodowej

Cel: Psychiatria jako dziedzina medycyny i wiedzy podlega społecznej ocenie. Psychiatrzy, jako jej kluczowi reprezentanci, dzielą często dyskryminujące doświadczenia z osobami chorującymi psychicznie. Celem pracy była analiza stosunku polskich psychiatrów wobec psychiatrii i własnej roli zawodowej. Metody: Badaną grupą byli polscy psychiatrzy. Zastosowano sondaż diagnostyczny, wykorzystując kwestionariusz do samodzielnego wypełnienia. Analizie poddano 232 ankiety. Wyniki: W opinii większości badanych psychiatrów (62,9%) przeważająca część społeczeństwa ma świadomość, że psychiatria jest dziedziną medycyny. Znaczny odsetek (47%) ocenia, że przeciętny obywatel uważa leczenie psychiatryczne za bardzo mało skuteczne bądź nieskuteczne. Zdaniem 53,8% badanych od 40% do 100% społeczeństwa kojarzy leczenie psychiatryczne z przemocą. W opinii znaczącej liczby badanych (84,1%) niewielka część społeczeństwa (do 40%) uważa, że psychiatria jest dziedziną oddziaływań magicznych. Część badanych (8,6%) uważa, że większość społeczeństwa (ponad 60%) jest przekonana, że psychiatria jest wykorzystywana do ochrony osób, które naruszyły prawo. W opinii 46,5% badanych mniejsza część społeczeństwa (do 40%) jest przekonana, że psychiatrzy upodabniają się do swoich pacjentów. Większość (56,9%) uznaje, że prestiż psychiatrii w opinii lekarzy innych specjalności jest niski lub bardzo niski. Według 62,5% badanych psychiatrów skuteczność leczenia psychiatrycznego w opinii lekarzy innych specjalności jest oceniana jako przeciętna, lecz większość (67,2%) ich koleżanek i kolegów jest zadowolona z wyboru tej specjalności medycznej. Zdecydowana większość (96,1%) wyraziła zadowolenie z własnego wyboru tej specjalności lekarskiej. Zdaniem zdecydowanej większości (76,8%) poziom emocjonalnego obciążenia związanego z pracą psychiatry jest wysoki albo bardzo wysoki. Większość respondentów (64,3%) ocenia, że poziom odpowiedzialności prawnej związanej z pracą psychiatry jest ponadprzeciętny. Zdecydowana większość ankietowanych (86,6%) stwierdza, że nakłady na finansowanie psychiatrii są zaniżone w porównaniu z innymi dziedzinami medycyny. Większość ankietowanych (87,5%) uważa za częstą lub bardzo częstą praktykę dyskryminującego traktowania osób leczonych psychiatrycznie przez lekarzy innych specjalności. Wnioski: Polscy psychiatrzy uważają psychiatrię za niedocenianą i dyskryminowaną dziedzinę medycyny, wyrażając jednocześnie duże zadowolenie z wyboru tej specjalności lekarskiej.Purpose: Psychiatry as a discipline of medicine and science is subject to constant social assessment. Psychiatrists – its key representatives – often share discriminating experiences with mentally-ill patients. The aim of the paper is to analyse the attitude of Polish psychiatrists towards psychiatry and their own professional role. Methods: The studied group consisted of Polish psychiatrists. A diagnostic survey in the form of a questionnaire to be filled-in individually was used and 232 questionnaires underwent the final analysis. Results: According to the majority of psychiatrists (62.9%), the greater part of the society is aware of the fact that psychiatry is a discipline of medicine; 47% of psychiatrists believe that an average citizen considers psychiatric treatment to be either only slightly effective or ineffective at all. According to 53.8% of the respondents, 40 to 100% of the society associates psychiatric therapy with violence. In the opinion of the majority of respondents (84.1%), a small part of the society (up to 40%) believes that psychiatry is a field of magical influences. A small part of the studied doctors (8.6%) claim that most of the society (60% and more) thinks that psychiatry is used to protect individuals who break the law. According to 46.5% of the respondents, a smaller part of the society (up to 40%) claims that psychiatrists become similar to their patients. Most of them (56.9%) think that the prestige of psychiatry in the eyes of doctors of other specialisations is low or very low. According to 62.5% of the studied psychiatrists, doctors of other specialisations think that the effectiveness of psychiatric treatment is average, although most of their colleagues (76.2%) are satisfied with the choice of this specialisation. A vast majority (96.1%) expressed satisfaction with their own choice of medical specialisation. According to the great majority (76.8%), the level of emotional burden related to the work of a psychiatrist is high or very high. Most of the respondents (64.3%) estimate that the level of legal responsibility related to the work of a psychiatrist is more than average. A vast majority of the studied persons (86.6%) claim that financial outlays designated to psychiatry are lower as compared to other disciplines of medicine. Most of the respondents (87.5%) believe that doctors of other specialisations often or very often treat mentally- ill patients in a discriminating manner. Conclusions: Polish psychiatrists believe that psychiatry is an undervalued and discriminated discipline of medicine. At the same time, they express high level of satisfaction with their choice of this medical specialisation

What we are taught by Kępiński today?

Autor próbuje znaleźć klucz do zrozumienia psychozy i poszukuje wskazówek dla codziennej pracy terapeutycznej. Podkreśla znaczenie relacji i opisuje podejście terapeutyczne stymulujące proces zdrowienia i odczytuje, zapisane przed czterdziestu laty, praktyczne zalecenia Profesora. Wyraża przekonanie, że w psychiatrii powinien nastąpić powrót do humanistycznego podejścia w duchu Antoniego Kępińskiego i pogłębienie wrażliwości na fundamentalne potrzeby pacjentów i ich rodzin.The author, basing on Schizophrenia by Antoni Kępiński, attempts to find a key to understand psychosis and seeks suggestions for everyday therapeutic work. He emphasizes the importance of therapeutic relationship and bonding with the patient on the way towards a common world. In this process, the patient is getting closer to us and helps us to know ourselves better. The author describes a therapeutic approach to stimulate the healing process and reiterates the 40-years old practical recommendations of Professor Kępiński, who expected individual treatment of each patient, encouraged to teach patients to manage their own treatment and to treat them as experts in their own experiences. The author believes that psychiatry should return to the humanistic approach in the spirit of Antoni Kępiński and deepen its sensitivity to the fundamental needs of patients and their families

Towards the psychotherapeutic oriented milieu community psychiatry : 30 years of the Kraków experience

Autor opisuje, inspirowany od ponad 30 lat myślą Antoniego Kępińskiego, program i w trakcie jego rozwoju ulepszany model leczenia i rehabilitacji, integrujący osoby chorujące na schizofrenię i ich rodziny we wspólną przestrzeń życia w Krakowie. Przedstawia zagrożenia dla rozwoju tego programu płynące z tendencji do redukcji tego, co najistotniejsze w delikatnych relacjach międzyludzkich. Istotą tego programu opisywanego jako "Leczyć się, mieszkać i pracować w lokalnej wspólnocie" jest podejście psychoterapeutyczne przeniesione w środowiskowy kontekst - wielu współpracujących ze sobą instytucji, których miejsce i charakter jest opisany w artykule.The author is inspired by the ideas of Antoni Kępiński and describes a programme of treatment and rehabilitation which integrates persons suffering from schizophrenia and their families into the community life of Krakow. The core of this programme, named "To get treatment, live and work in a local community", consists in a psychotherapeutic approach transferred to the community context. The work has been noticed and awarded in 2007 with the Pro Publico Bono award in the category of civic initiatives