Eerste evaluatie Jeugdwet:Na de transitie nu de transformatie

Vanaf 1 Januari 2015 is de Jeugdwet van kracht1. Het doel van de Jeugdwet wordt als volgt omschreven: “Het doel …. is om het jeugdstelsel te vereenvoudigen en het efficiënter en effectiever te maken, met het uiteindelijke doel het versterken van de eigen kracht van de jongere en van het zorgend en probleemoplossend vermogen van diens gezien en sociale omgeving”2. Daarvoor is een transformatie nodig in de hulp die aan gezinnen wordt geboden, meer gericht op preventie, het bieden van juiste, integrale, hulp op maat voor gezinnen, waarbij wordt uitgegaan van de eigen kracht van gezinnen en hun sociale omgeving en er meer ruimte is voor professionals door vermindering van de regeldruk. De bestuurlijke en financiële randvoorwaarde om dit te realiseren is de decentralisatie van alle vormen van jeugdhulp naar de gemeente, zo wordt in de memorie van toelichting gesteld 3. De Jeugdwet heeft daarnaast ook nog als doel om ieder kind te verzekeren van de bescherming en zorg die nodig zijn voor zijn of haar welzijn en toegang tot voorzieningen voor gezondheidszorg (art. 3 en 24 Internationaal verdrag inzake de rechten van het kind). Zelfs uit deze compacte beschrijving wordt al duidelijk dat de doelen van de Jeugdwet ambitieus en ook divers zijn en de ingezette veranderingen complex, met als dominante element de decentralisatie van alle vormen van jeugdhulp naar de gemeente. Artikel 12.2 van de Jeugdwet bepaalt dat binnen drie jaar na de inwerkingtreding van de wet aan de Staten-Generaal een verslag wordt gezonden over de doeltreffendheid en de effecten van deze wet in de praktijk. In een motie in de Kamer is vastgesteld dat het hierbij om een tussenevaluatie gaat. Dit verslag ligt voor u. In dit inleidende hoofdstuk gaan we, op hoofdlijnen, in op het domein waarop de Jeugdwet betrekking heeft, op de doelen van de Jeugdwet en op de assumpties achter de Jeugdwet: Wat zijn de verwachtingen van de wetgever over de werking van de Jeugdwet en de daarmee gepaard gaande decentralisatie en hoe dragen deze bij aan de gestelde doelen? Dit hoofdstuk wordt afgesloten met een beschrijving van de opzet van deze evaluatie. (aut. ref.

First evaluation of the Youth Act.:After the transition comes the transformation

Background Rates of colonization and infection with multidrug-resistant (MDR) bacteria are increasing worldwide, in both acute care hospitals and long-term care facilities (LTCFs). Italy has one of the highest prevalence of MDR bacteria in European countries, especially with regard to methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) and extended-spectrum β-lactamase (ESBL) or carbapenemase producing Enterobacteriaceae (CPE). Method Review of studies on colonization by MDR bacteria from Italian LTCFs, risk factors for colonization and molecular characteristics of surveillance and clinical isolates, compared with other European countries. Results High variability of MDR colonization has been reported within and especially between European countries. Only a few surveillance studies have been performed in Italian LTCFs; these show MRSA colonization prevalence of 7.8–38.7 % for residents and 5.2–7.0 % for staff members, ESBL prevalence of 49.0–64.0 % for residents and 5.2–14.5 % for staff and prevalence of CPE of 1.0–6.3 % for residents and 0.0–1.5 % for staff. In Italian LTCFs, as well as in other European countries, the most prevalent ESBLs from surveillance or clinical Escherichia coli isolates were found to be CTX-M-type enzymes, particularly CTX-M-15, expressed by the pandemic ST131 clonal group; this lineage also expresses carbapenemase genes of the bla VIM and bla KPC types. Various risk factors for colonization of residents by MDR bacteria were identified. Conclusions The limited data from Italian LTCFs confirms these settings as important reservoirs for MDR organisms, allowing important considerations regarding the infection risk by these organisms. Nevertheless, more extended and countrywide screening studies for MDR colonization in Italian LTCFs are required. To promote further studies of various microbiological aspects related to LTCFs, the Association of Italian Clinical Microbiologists (Associazione Microbiologi Clinici Italiani; AMCLI) in 2016 has set up a new Working Group for the Study of Infections in LTCFs (Gruppo di Lavoro per lo Studio delle Infezioni nelle Residenze Sanitarie Assistite e Strutture Territoriali assimilabili; GLISTer), consisting of Clinical Microbiologists represented by the authors of this review article

Gender differences in the impact of family background on leaving the parental home

We address the question to what extent characteristics of the family of origin influence the timing of leaving the parental home and to what extent these effects differ between men and women. We use data from the Netherlands Kinship Panel Study to examine the effects of parental resources, atmosphere in the family of origin and family structure on leaving home to live without a partner and leaving home to live with a partner. The results indicate that a pleasant atmosphere in the parental home decreases the risk of leaving home and living in stepfamilies or single-parent families increases this risk. The availability of parental resources leads to a decreased risk of leaving home at young ages, but an increased risk at later ages. Many of these effects are found for both men and women and for both pathways out of the home. Furthermore, we find evidence that women are affected more strongly by family background characteristics than men are