Skylduaðild að fagfélögum á grundvelli almannahagsmuna

Ritgerðin er lokuð fram í janúar 2011.Meginefni þessarar ritgerðar lýtur að neikvæðu félagafrelsi eins og það birtist í 2. mgr. 74. gr. stjskr. og heimildum til að takmarka það, en meginreglan skv. ákvæðinu er sú að ekki megi skylda menn til aðildar að félagi. Þó er mælt fyrir um ákveðnar undantekningar frá reglunni í ákvæðinu en heimilt er að koma á skylduaðild að félagi með lögum, ef það er nauðsynlegt vegna almannahagsmuna eða réttinda annarra. Í þessari ritgerð verður sjónum aðallega beint að því hvort skylduaðild að félagi teljist nauðsynleg vegna almannahagsmuna en dæmi eru hér á landi um skylduaðild að félögum á þeim grundvelli. Í þessu samhengi verða Lögmannafélag Íslands og Félag fasteignasala sérstaklega tekin til skoðunar, en bæði eru þau fagfélög sem mæla fyrir um skylduaðild

Hugtakið fjártjón samkvæmt 248. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940

Mikil vitundarvakning hefur átt sér stað hér á landi hvað varðar fjármunabrot, en eftir hrun íslenska bankakerfisins árið 2008 kom ýmis konar refsiverð háttsemi upp á yfirborðið sem tengist þessum brotaflokki að einhverju leyti. Eðli þeirra brota sem falla undir framangreindan flokk afbrota er á margan hátt sérstakt. Sérstaða þeirra þykir vera það mikil að ástæða þótti til að stofna um þau sérstakt embætti, embætti sérstaks saksóknara enda rannsókn og saksókn brotanna með sérstöku sniði. Fjársvik teljast til auðgunarbrota og eru þar af leiðandi tjónsbrot í eðli sínu. Nánar tiltekið eru fjársvik tvíhliða tjónsbrot með venjulegt fullframningarstig. Miðast fullframningarstig þeirra líkt og annarra tjónsbrota því við það að tilteknar afleiðingar leiði af háttsemi þeirri sem tilgreind er í ákvæðinu. Hefur hugtakið tjónsbrot þó í einstaka tilvikum verið rýmkað, á þann hátt að ekki er gerð krafa um að efnisleg skerðing hafi leitt af verknaði, heldur nægir að sýna fram á að verknaður hafi haft í för með sér verulega fjártjónshættu. Hefur sú regla verið nefnd tilslökunarreglan. Efni ritgerðarinnar lýtur að meginstefnu að þeim verknaðarþætti fjársvika sem felst í fjártjóni því sem þarf að vera afleiðing af háttsemi svo um fullframið fjársvikabrot geti verið að ræða