Zarząd dochodami z majątku dziecka

The gradual increase in the affluence of the Polish society makes it increasingly common for a child to acquire wealth that generates income. The rules of the management of the income from the child’s assets have therefore increased in importance over time. The article contains a detailed analysis of Article 103 of the Polish Family and Guardianship Code, according to which pure income from the child’s property should be primarily used for the maintenance and upbringing of the child and its siblings who are raised together with the child, and as a surplus for other justified needs of the family. This provision has an educational function and strengthens the sense of family solidarity. However, in families with a high standard of living, it may pose a threat of the actual shifting of the burden of maintenance from parents to a beneficiary child. This would be contrary to the maintenance obligation provided by law under which siblings are the last to be obliged to provide maintenance. This risk can be reduced by an interpretation that gives priority to maintenance obligations over meeting the needs of siblings and the family at the expense of the child's income. It would also be desirable to amend Article 103 of the Family and Guardianship Code by introducing restrictions on the use of the income from the child’s property.Stopniowy wzrost zamożności polskiego społeczeństwa sprawia, że coraz częściej zdarza się, że dziecko nabywa majątek przynoszący dochody. Reguły zarządu dochodami z majątku dziecka nabierają więc z biegiem czasu coraz większego znaczenia. W artykule dokonano szczegółowej analizy art. 103 k.r.o., zgodnie z którym czysty dochód z majątku dziecka powinien być przede wszystkim obracany na utrzymanie i wychowanie dziecka oraz jego rodzeństwa, które wychowuje się razem z nim, nadwyżka zaś na inne uzasadnione potrzeby rodziny. Przepis ten pełni funkcję wychowawczą i wzmacnia poczucie solidarności rodzinnej, jednakże w rodzinach o wysokim poziomie materialnym może stwarzać zagrożenie faktycznego przerzucenia ciężaru alimentacji rodzeństwa z rodziców na uposażone dziecko. Zjawisko takie pozostawałoby w sprzeczności z wynikającą z przepisów o obowiązku alimentacyjnym kolejnością podmiotów zobowiązanych, w ramach której rodzeństwo zobowiązane jest do świadczeń alimentacyjnych jako ostatnie. Zagrożenie to można minimalizować w drodze wykładni zakładającej pierwszeństwo obowiązków alimentacyjnych przed zaspokajaniem potrzeb rodzeństwa i rodziny kosztem dochodów dziecka. Pożądana byłaby również nowelizacja art. 103 k.r.o. polegająca na wprowadzeniu ograniczeń wydatkowania dochodów z majątku dziecka

Wynagrodzenie opiekuna

The article aims to construct an optimal model of remuneration for legal guardians in Polish law. As a result of the analysis, the most favourable direction of interpretation of Article 162 of the Family and Guardianship Code is indicated. It is shown that the admissibility of awarding remuneration in a non-monetary form should be accepted, as well as the admissibility of the court indicating different sources of financing for the guardian’s remuneration in specific parts. It is proposed that this provision should be amended in order to  increase its flexibility, by creating the possibility of granting the guardian a one-off remuneration during the relationship, including – several such remunerations for individual periods of time. It was also proposed to introduce a new time frame for the execution of a claim for remuneration and to correct the regulation excluding the guardian’s right to remuneration. The proposals are aimed at increasing the adequacy of the legal guardian’s remuneration to a dynamic situation, and appropriate remuneration is in the interest of both parties. It should be emphasized that the issue of the guardian's remuneration has not been the subject of a separate study for over a decade, and the submitted recommendations are mostly innovative.Przedmiotem publikacji jest próba skonstruowania optymalnego modelu wynagradzania opiekuna za sprawowanie opieki w prawie polskim. W tym celu poddano szczegółowej analizie dogmatycznej treść art. 162 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w wyniku której wskazano najkorzystniejszy pod względem skutków społecznych kierunek jego wykładni. Wykazano, że de lege lata należy przyjąć dopuszczalność przyznania wynagrodzenia w postaci niepieniężnej, a także dopuszczalność wskazania przez sąd różnych źródeł finansowania wynagrodzenia opiekuna w określonych częściach. De lege ferenda zaproponowano nowelizację tego przepisu zwiększającą jego elastyczność przez stworzenie możliwości przyznawania opiekunowi wynagrodzenia jednorazowego podczas trwania stosunku opieki, w tym kilku takich wynagrodzeń za poszczególne odcinki czasu. Zaproponowano również wprowadzenie innych niż dotychczas ram czasowych realizacji roszczenia o wynagrodzenie oraz korektę regulacji wyłączającej prawo opiekuna do wynagrodzenia. Zgłoszone propozycje zmierzają do zwiększenia stopnia adekwatności wynagrodzenia opiekuna do dynamicznej sytuacji, w której potrzeby pupila i nakład pracy opiekuna są zmienne, a należyte wynagrodzenie leży w interesie obu stron stosunku opieki. Należy podkreślić, że problematyka wynagrodzenia opiekuna nie była od ponad dekady przedmiotem odrębnego opracowania, a zgłoszone postulaty mają w większości charakter nowatorski

Dalszy zapis

In a subsequent bequest obligation, the creditor can be: 1) the subsequent legatee, 2) his heirs, 3) the cessionary. However, the creditor’s heirs shall inherit the liability only if the subsequent legatee died later than the testator in whose testament the subsequent bequest was established. If this condition is not fulfi lled, the claim shall pass onto the substitute subsequent legatee, and if there is no substitution – onto the other subsequent legatees, on condition that the testament provides for several subsequent bequests. The subsequent legatee may also bequeath his liability to a particular person. The person liable to execute the subsequent bequest is the legatee, unless the debt has been taken over or the obligation has passed onto the heir in accordance with the law (Art. 973 of the Civil Code). The transfer of the bequest liabilities does not release the heir from the debt, unless the cessionary has taken it over. The subsequent bequest becomes due and payable only when the debtor is called upon to complete the performance. The appeal, however, shall not be eff ective unless the debtor receives the benefi t due to him from the inheritance. Should, in place of the original performance, a substitute performance specifi ed in Art. 974 of the Civil Code be completed, the subsequent bequest liability shall expire and none of the parties shall be liable to claim reimbursement of the balance, even if the value of the substitute performance diff ered from the value of the original performance. If there are several debtors obliged to execute the subsequent bequest, the kind of performance (divisible or indivisible) determines whether their responsibility is divisible or joint and several.

Przysięga małżeńska (art. 7 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego)

The amendment to the Family and Guardianship Code of 2014, introducing the wording of the declaration of entering into marriage, deserves a positive assessment. Due to the importance of the marriage vow, it was right to assign it the rank of a legislative act. At the same time, it should be emphasized that no changes have been made regarding the preconditions required for entering into marriage because the constitutive element of entering into marriage is, as previously, expressing the will to enter into marriage, and not uttering a specific formula of words. Any incorrect uttering of the words does not have a negative effect on the act of entering into the marriage, as long as there is no doubt that, in spite of the incorrect uttering of the words, the will to enter into marriage has been expressed. Therefore, the wording of the marriage vow should be considered as an organizational precondition for entering into marriage. Its content may be deemed helpful during the interpretation of the provisions regarding the rights and obligations of spouses, and therefore, indirectly, may affect the application of law in practice.Nowelizacja k.r.o. z 2014 r., wprowadzająca do Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego  formułę oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński, zasługuje na pozytywną ocenę. Z uwagi na doniosłe funkcje, jakie spełnia przysięga małżeńska, właściwe było nadanie jej rangi ustawowej. Jednocześnie trzeba zaznaczyć, że nie nastąpiła żadna zmiana w zakresie przesłanek koniecznych zawarcia małżeństwa: konstytutywnym elementem zawierania małżeństwa jest bowiem, jak dotychczas, wyrażenie woli wstąpienia w związek małżeński, a nie – wypowiedzenie określonej formuły. Ewentualne uchybienia w jej wypowiadaniu nie mają zatem negatywnego wpływu na zawarcie małżeństwa, o ile nie powstają wątpliwości, że pomimo uchybień została wyrażona wola zawarcia małżeństwa. Formuła przysięgi małżeńskiej powinna być zatem zaliczana do przesłanek porządkowych zawarcia małżeństwa. Jej treść może się okazać pomocna przy wykładni przepisów dotyczących praw i obowiązków małżeńskich i tą drogą, pośrednio, wywoływać konsekwencje w praktyce stosowania prawa

Przysięga małżeńska (art. 7 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego)

Nowelizacja k.r.o. z 2014 r., wprowadzająca do Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego  formułę oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński, zasługuje na pozytywną ocenę. Z uwagi na doniosłe funkcje, jakie spełnia przysięga małżeńska, właściwe było nadanie jej rangi ustawowej. Jednocześnie trzeba zaznaczyć, że nie nastąpiła żadna zmiana w zakresie przesłanek koniecznych zawarcia małżeństwa: konstytutywnym elementem zawierania małżeństwa jest bowiem, jak dotychczas, wyrażenie woli wstąpienia w związek małżeński, a nie – wypowiedzenie określonej formuły. Ewentualne uchybienia w jej wypowiadaniu nie mają zatem negatywnego wpływu na zawarcie małżeństwa, o ile nie powstają wątpliwości, że pomimo uchybień została wyrażona wola zawarcia małżeństwa. Formuła przysięgi małżeńskiej powinna być zatem zaliczana do przesłanek porządkowych zawarcia małżeństwa. Jej treść może się okazać pomocna przy wykładni przepisów dotyczących praw i obowiązków małżeńskich i tą drogą, pośrednio, wywoływać konsekwencje w praktyce stosowania prawa

Zarząd dochodami z majątku dziecka

Stopniowy wzrost zamożności polskiego społeczeństwa sprawia, że coraz częściej zdarza się, że dziecko nabywa majątek przynoszący dochody. Reguły zarządu dochodami z majątku dziecka nabierają więc z biegiem czasu coraz większego znaczenia. W artykule dokonano szczegółowej analizy art. 103 k.r.o., zgodnie z którym czysty dochód z majątku dziecka powinien być przede wszystkim obracany na utrzymanie i wychowanie dziecka oraz jego rodzeństwa, które wychowuje się razem z nim, nadwyżka zaś na inne uzasadnione potrzeby rodziny. Przepis ten pełni funkcję wychowawczą i wzmacnia poczucie solidarności rodzinnej, jednakże w rodzinach o wysokim poziomie materialnym może stwarzać zagrożenie faktycznego przerzucenia ciężaru alimentacji rodzeństwa z rodziców na uposażone dziecko. Zjawisko takie pozostawałoby w sprzeczności z wynikającą z przepisów o obowiązku alimentacyjnym kolejnością podmiotów zobowiązanych, w ramach której rodzeństwo zobowiązane jest do świadczeń alimentacyjnych jako ostatnie. Zagrożenie to można minimalizować w drodze wykładni zakładającej pierwszeństwo obowiązków alimentacyjnych przed zaspokajaniem potrzeb rodzeństwa i rodziny kosztem dochodów dziecka. Pożądana byłaby również nowelizacja art. 103 k.r.o. polegająca na wprowadzeniu ograniczeń wydatkowania dochodów z majątku dziecka

Potencjalne możliwości współpracy operatorów wyznaczonych z e-administracją

The purpose of the considerations presented in this article is analysis of chosen examples of using digital postal platforms for e-government service delivery and showing potential options of the integration of public administration information systems with this platforms. Relating to the the EU countries ranking in terms of index values achieved EGDI and assumptions the concept of reducing administration costs – lean government, there was presented partnership e-government and designed operators examples in selected countries and highlighted the benefits of this coopera tion. Furthermore, the authors will indicate the current state and perspectives of cooperation with the state administration and designated operator in the area of e-government services with the ability to use digital platform Envelo owned by the Polish Post

Administratywizacja prawa karnego w sprawach praktyk ograniczających konkurencję

The article analyses mutual relations between the protection of competition under administrative law and under criminal law. The authors draw attention to the introduction of numerous criminal procedural institutions to administrative proceedings regarding restrictive practices. The authors postulate the extension of criminalization of the most serious infringements of competition. Penal law protection of competition should operate in parallel with the administrative competition law. These regulations complement each other.Przedmiotem analizy w artykule jest problematyka wzajemnych relacji pomiędzy prawem administracyjnym a karnym na przykładzie praktyk ograniczających konkurencję. Autorki zwracają uwagę na wprowadzenie licznych instytucji prawa karnego do postępowania administracyjnego w sprawach praktyk ograniczających konkurencję. W artykule postulowane jest rozszerzenie objęcia kryminalizacją najcięższych naruszeń konkurencji. Ochrona konkurencji na gruncie prawa karnego powinna funkcjonować równolegle z ochroną uregulowaną w prawie administracyjnym. Regulacje te wzajemnie się uzupełniają

Gospodarcze i planistyczne problemy tworzenia i stosowania uchwały reklamowej: analiza prawna

Advertising plays an important role as a part of business activity. The right to commercial advertising is an expression of the constitutional principle of freedom of the economic activity. Restrictions on advertising have a diverse legal nature and can affect business activity. These restrictions may refer to the content of the advertisement, its addressee, but also to the form and place of its presentation. The main goal of the article will be to establish the determinants of creating and applying the so-called advertising resolutions, with an indication and analysis of the problem areas, regarding issues related to conducting a business activity and the issues of spatial planning law. The value underlying the implementation of the analyzed legal regulations is spatial order. The shape of the regulations, in the scope of the advertising resolution, allows that as a result of weighing values, the legislator decided to grant primacy to spatial order over the freedom of economic activity. From the point of view of the freedom of economic activity, the above solutions, assuming the rationality of the local legislator, may be conducive to the creation of equal opportunities of competing for market participants, including by defining the rules for the location of advertisements applicable to all undertakings. However, advertising resolutions may in some situations diversify the situation of them, for example due to the definition of the rules and rates of fees depending on the zone in which the advertise-ment will be placed. In conclusion, the advertising resolution is recognized as a potentially effective tool to combat spatial disorder in advertising.Reklama odgrywa istotną rolę w działalności gospodarczej. Prawo do reklamy gospodarczej jest przejawem konstytucyjnej zasady wolności działalności gospodarczej. Ograniczenia w zakresie reklamy mają zróżnicowany charakter prawny i mogą wpływać na prowadzenie działalności gospodarczej przez przedsiębiorców. Ograniczenia te mogą odnosić się do treści reklamy, jej adresata, ale także do formy i miejsca jej prezentacji. Zasadniczym celem artykułu będzie ustalenie determinant tworzenia i stosowania tzw. uchwał reklamowych, ze wskazaniem i analizą obszarów problemowych, dotyczących kwestii związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz z problematyką prawa planowania przestrzennego. Wartością leżącą u podłoża wprowadzenia analizowanych regulacji prawnych jest ład przestrzenny. Kształt przepisów w zakresie uchwały reklamowej pozwala na stwierdzenie, że w wyniku ważenia zasad ustawodawca postanowił przyznać prymat ładowi przestrzennemu nad swobodą działalności gospodarczej. Z punktu widzenia wolności działalności gospodarczej powyższe rozwiązania, przy założeniu racjonalności lokalnego prawodawcy, mogą sprzyjać stworzeniu równych szans konkurowania dla uczestników obrotu gospodarczego, m.in. poprzez określenie zasad lokalizacji reklam obowiązujących wszystkich przedsiębiorców. Jednakże uchwały reklamowe mogą w niektórych sytuacjach różnicować sytuację przedsiębiorców, chociażby z uwagi na określenie zasad i stawek opłat w zależności od strefy, w której reklama będzie umieszczana. W konkluzji uchwała reklamowa uznawana jest za potencjalnie skuteczne narzędzie walki z nieładem przestrzennym w zakresie reklam

Long-Term Efficacy and Safety in Patients With Rheumatoid Arthritis Continuing on SB4 or Switching From Reference Etanercept to SB4

Objectives: SB4 (Benepali, Brenzys) is a biosimilar of reference etanercept (ETN). In a randomised, double-blind, 52-week study, SB4 demonstrated comparable efficacy and safety to ETN in patients with rheumatoid arthritis (RA). The open-label extension period evaluated long-term efficacy, safety and immunogenicity when continuing SB4 versus switching from ETN to SB4. Methods: In the randomised, double-blind phase, patients received weekly subcutaneous administration of 50 mg SB4 or ETN with background methotrexate for up to 52 weeks. Patients in the Czech Republic and Poland who completed the 52-week visit were enrolled in the open-label extension period and received SB4 for 48 additional weeks. Efficacy, safety and immunogenicity were assessed up to week 100. Results: Of 245 patients entering the extension period, 126 continued to receive SB4 (SB4/SB4) and 119 switched to SB4 (ETN/SB4). American College of Rheumatology (ACR) response rates were sustained and comparable between SB4/SB4 and ETN/SB4 with ACR20 response rates at week 100 of 77.9% and 79.1%, respectively. Other efficacy results, including radiographic progression, were also comparable between the groups. After week 52, rates of treatment-emergent adverse events were 47.6% (SB4/SB4) and 48.7% (ETN/SB4); one patient/group developed non-neutralising antidrug antibodies. No cases of active tuberculosis or injection-site reactions were reported during the extension period. One patient (SB4/SB4) died of hepatic cancer. Conclusions: SB4 was effective and well tolerated over 2 years in patients with RA. Efficacy, safety and immunogenicity were comparable between the SB4/SB4 and ETN/SB4 groups, showing no risk associated with switching patients from ETN to SB4