The COMBS survey I : Chemical Origins of Metal-Poor Stars in the Galactic Bulge

19 pages, 5 tables, accepted to MNRASChemistry and kinematic studies can determine the origins of stellar population across the Milky Way. The metallicity distribution function of the bulge indicates that it comprises multiple populations, the more metal-poor end of which is particularly poorly understood. It is currently unknown if metal-poor bulge stars ([Fe/H] <−1 dex) are part of the stellar halo in the inner most region, or a distinct bulge population or a combination of these. Cosmological simulations also indicate that the metal-poor bulge stars may be the oldest stars in the Galaxy. In this study, we successfully target metal-poor bulge stars selected using SkyMapper photometry. We determine the stellar parameters of 26 stars and their elemental abundances for 22 elements using R∼ 47 000 VLT/UVES spectra and contrast their elemental properties with that of other Galactic stellar populations. We find that the elemental abundances we derive for our metal-poor bulge stars have lower overall scatter than typically found in the halo. This indicates that these stars may be a distinct population confined to the bulge. If these stars are, alternatively, part of the innermost distribution of the halo, this indicates that the halo is more chemically homogeneous at small Galactic radii than at large radii. We also find two stars whose chemistry is consistent with second-generation globular cluster stars. This paper is the first part of the Chemical Origins of Metal-poor Bulge Stars (COMBS) survey that will chemodynamically characterize the metal-poor bulge population.Peer reviewedFinal Published versio

Early Treatment with Methylprednisolone Pulse Therapy Combined with Tonsillectomy for Heavy Proteinuric Henoch-Schönlein Purpura Nephritis in Children

Background: There is no clear consensus as to which patients with Henoch-Schönlein purpura nephritis (HSPN) at risk of a poor outcome should be treated and what therapeutic regimen should be used. Methods: Nine children with heavy proteinuric HSPN received prompt initiation of methylprednisolone pulse therapy (MPT) combined with tonsillectomy in a prospective study. Results: At presentation, the mean values for the patients’ urine protein excretion (early-morning urinary protein/creatinine ratio), serum IgA, activity index (AI), and chronicity index (CI) were 5.0 ± 5.6 g/g Cr, 135.6 ± 56.5 mg/dl, 4.0 ± 0.7, and 1.7 ± 1.3, respectively. At the second biopsy, conducted approximately 24 months after initiation of therapy, the patients’ serum albumin had significantly increased (4.4 ± 0.2, p Conclusions: Early treatment with MPT combined with tonsillectomy is effective in ameliorating the histopathological progression and improving the clinical course of children with heavy proteinuric HSPN

Farmakoterapia w okresie poprzedzającym wystąpienie udaru i w ostrym udarze krwotocznym. Zastosowanie oraz wpływ leków na wyniki leczenia udaru krwotocznego mózgu w codziennej praktyce klinicznej – wyniki Szpitalnego Rejestru Udarów Mózgu w Polsce

Background and purpose Haemorrhagic stroke is associated with substantial mortality and disability, thus prevention and appropriate treatment of acute intracerebral haemorrhage is crucial. We aimed to evaluate the use and the early and late outcomes impact of drugs administered before and in acute haemorrhagic stroke in a real-world practice. Material and methods Haemorrhagic stroke patients hospitalized between 1st March 2007 and 29th February 2008 and reported in Polish Hospital Stroke Registry were analysed. Fully anonymous data were collected with standardized, authorized access, web-based questionnaire. Multivariate regression models were used to adjust for case-mix and evaluate the impact of drugs used prior to or in acute haemorrhagic stroke on outcomes. The early outcomes were defined as in-hospital mortality or poor outcome (death or dependency – modified Rankin Scale ≥ 3) at hospital discharge, while late outcomes covered one-year survival. Results A total of 3111 haemorrhagic stroke patients (mean age: 68.9 years; females: 46.7%) was reported. The analysis of pharmacotherapy showed low preventive use of hypotensive agents in hypertensive patients, high consumption of antibiotics and still overuse of vasoactive or neuroprotective compounds in acute haemorrhagic stroke. Regression models confirmed expected negative impact on stroke outcomes associated with oral anticoagulants but not antiplatelets and inconsistent impact of statins used prior to or in acute haemorrhagic stroke. Conclusions Preventive underuse of hypotensive compounds contribute substantially to haemorrhagic stroke risk. The high consumption of antibiotics and neuroprotective or vasoactive compounds in haemorrhagic acute stroke reflect the need to improved quality and evidence-based clinical practice.Wstęp i cel pracy Udar krwotoczny jest związany ze znaczną śmiertelnością oraz niepełnosprawnością chorych; wymaga zarówno skutecznej profilaktyki, jak i leczenia ostrej fazy. Celem badania była ocena farmakoterapii stosowanej przed zachorowaniem i w ostrej fazie udaru krwotocznego mózgu, w warunkach codziennej praktyki klinicznej. Materiał i metody Analizie poddano grupę chorych hospitalizowanych z powodu udaru krwotocznego mózgu od 1.03.2007 r. do 29.02.2008 r., zgłoszonych do Szpitalnego Rejestru Udarów Mózgu w Polsce. W pełni anonimowe dane gromadzono z wykorzystaniem strukturyzowanego kwestionariusza internetowego z autoryzowanym dostępem. Do oceny wpływu leków stosowanych przed zachorowaniem oraz w ostrej fazie udaru krwotocznego na rokowanie wykorzystano wieloczynnikową analizę regresji z uwzględnieniem wpływu innych czynników rokowniczych. Wczesne wyniki leczenia zdefiniowano jako śmiertelność wewnątrz szpitalną i niekorzystny efekt terapeutyczny (punktacja ≥ 3 w zmodyfikowanej skali Rankina) przy wypisie ze szpitala, natomiast odległe wyniki leczenia jako całkowitą śmiertelność w ciągu pierwszego roku od udaru. Wyniki Analizie poddano dane 3111 osób hospitalizowanych z powodu udaru krwotocznego (średnia wieku: 68,9 roku; kobiety: 46,7%). Analiza farmakoterapii wykazała mały odsetek chorych z nadciśnieniem tętniczym stosujących leki hipotensyjne przed udarem i względnie częste wykorzystanie w leczeniu ostrego udaru krwotocznego antybiotyków oraz leków wazoaktywnych i neuroprotekcyjnych. W modelach wieloczynnikowych potwierdzono niekorzystny wpływ na rokowanie leków przeciwzakrzepowych, ale nie przeciw-płytkowych, i obserwowano przeciwstawny efekt statyn stosowanych przed udarem i w trakcie hospitalizacji. Wnioski Zbyt rzadkie wykorzystanie leków hipotensyjnych w kontroli nadciśnienia tętniczego w okresie poprzedzającym hospitalizację istotnie wpływa na ryzyko udaru krwotocznego. Częste stosowanie antybiotyków oraz leków wazoaktywnych i neuroprotekcyjnych wskazuje na potrzebę dalszej poprawy jakości opieki w ostrym udarze krwotocznym

Farmakoterapia w okresie poprzedzającym wystąpienie udaru i w ostrym udarze niedokrwiennym. Zastosowanie oraz wpływ leków na wyniki leczenia udaru niedokrwiennego mózgu w codziennej praktyce klinicznej – wyniki Szpitalnego Rejestru Udarów Mózgu w Polsce

Background and purpose Stroke is a preventable disease and acute ischaemic stroke can be effectively treated. Specific pharmacotherapy is recommended in either prevention or acute ischemic stroke treatment. We aimed to evaluate the use and the early and late outcomes impact of drugs administered before and in acute ischaemic stroke in a real world practice. Material and methods Ischaemic stroke patients hospitalized between 1st March 2007 and 29th February 2008 and reported in Polish Hospital Stroke Registry were analysed. Fully anonymous data were collected with standardized, web-based questionnaire with authorized access. Multivariate regression models were used to adjust for case-mix and evaluate the impact of drugs used prior to or in acute ischaemic stroke on outcomes. The early outcomes were defined as in-hospital mortality or poor outcome (death or dependency – modified Rankin Scale ≥ 3) at hospital discharge, while late outcomes covered one-year survival. Results A total number of 26 153 ischaemic stroke patients (mean age: 71.8 years; females: 51.6%) was reported. The analysis of pharmacotherapy showed that preventive use of hypotensive agents, anticoagulants in atrial fibrillation, antiplatelets and statins is inadequate. Regression models confirmed some expected drug benefits and additionally revealed that antihypertensive drugs or aspirin used prior to stroke and oral anticoagulants or statins used in hospital were associated with better stroke outcome. Conclusions The prevention of ischaemic stroke needs to be monitored and improved. Evidence-based treatment of acute ischaemic stroke requires further promotion. The benefits of acute ischaemic stroke treatment with statins require to be confirmed in randomized controlled settings.Wstęp i cel pracy Udarowi mózgu można skutecznie zapobiegać. Dostępne są efektywne metody leczenia ostrego udaru niedokrwiennego. Zarówno w profilaktyce, jak i leczeniu ostrego udaru niedokrwiennego zalecana jest specyficzna farmakoterapia. Celem badania była ocena farmakoterapii stosowanej przed zachorowaniem oraz w ostrej fazie udaru niedokrwiennego mózgu, w warunkach codziennej praktyki klinicznej. Materiał i metody Analizie poddano grupę chorych hospitalizowanych z powodu udaru niedokrwiennego mózgu od 1.03.2007 r. do 29.02.2008 r., zgłoszonych do Szpitalnego Rejestru Udarów Mózgu w Polsce. W pełni anonimowe dane gromadzono z wykorzystaniem strukturyzowanego kwestionariusza internetowego z autoryzowanym dostępem. Do oceny wpływu leków (stosowanych przed zachorowaniem oraz w ostrej fazie udaru niedokrwiennego) na rokowanie wykorzystano wieloczynnikową analizę regresji z uwzględnieniem wpływu innych czynników rokowniczych. Wczesne wyniki leczenia zdefiniowano jako śmiertelność wewnątrzszpitalną i niekorzystny efekt terapeutyczny (punktacja ≥ 3 w zmodyfikowanej skali Rankina) przy wypisie ze szpitala, natomiast odległe wyniki leczenia jako całkowitą śmiertelność w ciągu pierwszego roku od udaru. Wyniki Analizie poddano dane 26 153 osób hospitalizowanych z powodu udaru niedokrwiennego (średni wiek: 71,8 roku; kobiety: 51,6%). Wykazano niewystarczające profilaktyczne stosowanie leków hipotensyjnych, przeciwzakrzepowych u chorych z migotaniem przedsionków, leków prze-ciwpłytkowych i statyn. W modelach wieloczynnikowych odnotowano spodziewane korzystne efekty farmakoterapii. Wykazano dodatkowo, że leki hipotensyjne i kwas acetylosalicylowy stosowane przed zachorowaniem oraz leki przeciwzakrzepowe i statyny w trakcie hospitalizacji są związane z korzystnymi wynikami terapeutycznymi. Wnioski Farmakologiczna profilaktyka udaru mózgu i leczenie ostrego udaru mózgu wymagają dalszego monitorowania i poprawy. Korzyści z zastosowania statyn w leczeniu ostrego udaru mózgu powinny być potwierdzone w badaniach klinicznych z randomizacją

Postępowanie w udarze mózgu Skrót Wytycznych Grupy Ekspertów Sekcji Chorób Naczyniowych Polskiego Towarzystwa Neurologicznego z 2012 roku

Udar mózgu jest stanem zagrożenia życia, dlatego pacjent z podejrzeniemudaru powinien być traktowany podobnie jak pacjentz podejrzeniem zawału serca, czyli wymaga natychmiastowej, specjalistycznejpomocy medycznej. Podobnie powinni być traktowanichorzy po przemijającym niedokrwieniu mózgu ponieważryzyko wystąpienia udaru niedokrwiennego w pierwszych dniachpo tym incydencie zwiększa się 8-krotnie. Pacjenta z podejrzeniemudaru mózgu najlepiej przywieźć do szpitala z oddziałem//pododdziałem udarowym, gdzie należy szybko wykonać badanieneuroobrazowe (tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny)w celu ustalenia, czy jest to udar niedokrwienny czy krwotoczny.W przypadku rozpoznania udaru niedokrwiennego powinnabyć jak najszybciej podjęta decyzja o ewentualnej kwalifikacjido leczenia swoistego rekombinowanym tkankowym aktywatoremplazminogenu (rt-PA, recombinant tissue plasminogen activator).Jeśli chory spełnia kryteria leczenia rt-PA, to wymaganeprocedury wykonuje się tak szybko, jak to jest możliwe, aby podaćlek najpóźniej 4,5 godziny od wystąpienia pierwszych objawówudaru. Im szybciej rozpocznie się leczenie, tym większa szansana uzyskanie większych korzyści. W przebiegu udaru wywołanegozamknięciem tętnicy środkowej mózgu może dojść do złośliwegoobrzęku mózgu, co wymaga wykonania hemikreniektomii Zabieg ten należy wykonać do 48 godzin od początku udaru,o ile nie ma przeciwwskazań. Jednocześnie prowadzi się leczenieogólne oraz ustala etiologię udaru, by móc jak najszybciej rozpocząćodpowiednie postępowanie prewencyjne. W migotaniu przedsionkównajskuteczniejszą prewencją przed kolejnym udarem jestdoustne leczenie antykoagulacyjne. W udarze o etiologii miażdżycowo-zakrzepowej stosuje się kwas acetylosalicylowy. Bardzoważną rolę w prewencji wtórnej odgrywa zmiana stylu życia. Rehabilitacjęnależy traktować jako istotny element leczenia i wdrożyćw miarę możliwości jak najwcześniej — najlepiej od początkupobytu na oddziale. Powinna ona obejmować nie tylko deficyt ruchowy,ale również wyższe czynności nerwowe. Korzystne jestzaangażowanie w proces rehabilitacji osób z najbliższego otoczeniapacjenta. Udar krwotoczny mózgu stanowi 10–17% wszystkichudarów. Śmiertelność w ciągu pierwszych 30 dni jest wysoka.Leczenie ogólne udaru krwotocznego jest podobne jak w udarzeniedokrwiennym, przy czym wysokie ciśnienie tętnicze obniża sięintensywniej niż w udarze niedokrwiennym. W 1. dobie nie powinnosię obniżać średniego ciśnienia tętniczego powyżej 20% wartościwyjściowej. Wzmożone ciśnienie wewnątrzczaszkowe, zarównow udarze niedokrwiennym, jak i krwotocznym, leczy się podobnie.W leczeniu udaru krwotocznego ważną rolę odgrywa wielokierunkowarehabilitacja, a w prewencji — leczenie nadciśnienia tętniczegoi zmiana stylu życia.Udar mózgu pozostaje wyzwaniem zarówno dla lekarza prowadzącego,jak i całego zespołu terapeutycznego, jaki powinien byćzaangażowany w kompleksowe leczenie chorego

The Most Metal-Poor Stars. II. Chemical Abundances of 190 Metal-Poor Stars Including 10 New Stars With [Fe/H] < -3.5

We present a homogeneous chemical abundance analysis of 16 elements in 190 metal-poor Galactic halo stars (38 program and 152 literature objects). The sample includes 171 stars with [Fe/H] < -2.5, of which 86 are extremely metal poor, [Fe/H] < -3.0. Our program stars include ten new objects with [Fe/H] < -3.5. We identify a sample of "normal" metal-poor stars and measure the trends between [X/Fe] and [Fe/H], as well as the dispersion about the mean trend for this sample. Using this mean trend, we identify objects that are chemically peculiar relative to "normal" stars at the same metallicity. These chemically unusual stars include CEMP-no objects, one star with high [Si/Fe], another with high [Ba/Sr], and one with unusually low [X/Fe] for all elements heavier than Na. The Sr and Ba abundances indicate that there may be two nucleosynthetic processes at lowest metallicity that are distinct from the main r-process. Finally, for many elements, we find a significant trend between [X/Fe] versus Teff which likely reflects non-LTE and/or 3D effects. Such trends demonstrate that care must be exercised when using abundance measurements in metal-poor stars to constrain chemical evolution and/or nucleosynthesis predictions.Comment: Accepted for publication in Ap

Skala ASPECTS w udarze niedokrwiennym

Skala ASPECTS (Alberta Stroke Program Early CT Score) powstała na początku XXI wieku jako kwantyfikator wczesnych zmian niedokrwiennych na obrazach tomografii komputerowej u pacjentów podejrzanych o ostry udar niedokrwienny mózgu. Obejmuje zakres od 0 do 10 pkt., gdzie 10 pkt. oznacza stan prawidłowy. Jest ona skorelowana z rokowaniem. Obecnie jest jednym z kryteriów podczas kwalifikacji chorych do trombektomii mechanicznej.  W artykule omówiono historię, rozwój i przyszłość skali ASPECTS oraz opisano praktyczny protokół oceny.