Soğan tohumlarında yaşlanma ve yaşlanmayla oluşan vigor kayıplarının iyileştirilmesi

Some Changes Related to Loss of Viability in Aged Onion Seed and Controlling of Ageing Process Using Priming Treatments The main objectives of this study were to clarify the ageing process in onion seeds, which are short lived, by investigation of some metabolic changes during storage at different temperatures and seed moisture contents and to determine the possibility of controlling the ageing process using some pre-treatments (priming) and hydration treatments. With this purpose, some physiological (germination rate, seedling growth, percentage of abnormal seedling and leakage of some solutes from seeds) and metabolic changes (total protein, lipid, fatty acids and sugar content) were investigated in onion seeds cv. Texas Early Grano stored for a year at various combinations of moisture content (6%, 9% and 12%) and temperature (5°C and 30°C). The decline of germination percentage and seedling growth were not statistically significant in onion seeds stored at 5°C. The increase of seed moisture content at 30°C decreased the percentage of germination and seedling growth, significantly. In addition, seed possessing 9% andl2%moisture contents and held at 30°C lost their viability completely after 8 and 3 months of storage, respectively. High storage temperature (30°C) and seed moisture content increased loss of viability and vigour, and decreased total protein and sugar contents in seed during ageing. Frequency of chromosome aberration in seeds stored at 6% moisture content and 30°C was the most The decrease of seed moisture content at 5°C increased the chromosome aberration. As a result of different pre-treatments which were applied onion seeds before end after ageing, it was found that some pre-treatments, especially 0.1M KNO3 and 0.1M KH2PO4 pre-storage treatments delayed loss of viability due to ageing, but all post-storage pre-treatments had no effect on viability. KNO3 and KH2PO4 treatments before storage increased the total protein and sugar content of seeds compared to control. In addition, the decrease in the protein content during storage was comparatively slowerin the potassium treated seeds. Potassium treatments in seeds stored at 5°C had no effect on germination and seedling growth, while these treatments were found to have positive effect in seeds at 9% and 12% moisture content and 30°C. Chromosomal aberrations were decreased by potassium treatments under all storage conditions after 15 months of storage. Keywords: ageing, onion seed, physiological and metabolic changes, pre-treatments, control of ageing.Soğan Tohumlarında Yaşlanma ve Yaşlanmayla Oluşan Vigor Kayıplarının İyileştirilmesi Bu çalışmada, canlılığını kısa sürede kaybeden soğan tohumlarında farklı depo sıcaklığı ve tohum neminde depolanmasıyla zamana bağlı olarak meydana gelen metabolik esaslı değişimleri incelemek suretiyle yaşlanmanın seyrinin ortaya konması ve tohumlara uygulanacak bazı ön uygulamalarla yaşlanmanın kontrol edilip edilmeyeceğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla 5°C ve 30°C'de %6, %9 ve %12 nem içeriklerinde bir yıl depolanan Teksas Early Grano soğan çeşidi tohumlarında, çimlenme gücü, fide oluşum oranı, düşük sıcaklıkta sürme gücü, ortalama çimlenme zamanı, anormal fide oranı, tohumdan sızan maddeler yanısıra tohum proteinleri, depo yağ ve yağ asitleri ile şeker içeriklerindeki değişimler araştırılmıştır. Ayrıca aylık depolama sonunda, depolama koşullarına bağlı olarak kök ucu kromozom anormalliklerindeki değişim incelenmiştir. S°C sıcaklıkta depolanan her üç tohum nemine sahip tohumlarda, depolama süresince çimlenme ve fide oluşumunda önemli değişimler olmazken, 30°C'de depolananlarda tohum neminin artışıyla çimlenme ve fide oluşum oranı önemli oranda azalmıştır. %9 ve %12 nem içeriğindeki tohumlar sırasıyla, depolamanın 8. ve 3. ayından sonra canlılıklarım kaybetmişlerdir. Canlılık ve vigor (tohum gücü) kayıplarının olduğu yüksek sıcaklık ve tohum neminde depolanan tohumların protein ve şeker içerikleri de büyük oranda azalmıştır. 15 aylık depolama sonunda tohumun canlılığını sürdürebildiği koşullardan 30°C'de %6 nem içeriğindeki tohumlarda kromozom anormallikleri en fazla olmuştur. 5°C'de depolananlarda ise tohum neminin azalmasıyla kromozom anormallikleri artmıştır. Yaşlanmanın kontrol edilebilmesi için soğan tohumlarında farklı ön uygulamaların etkinliğinin araştırıldığı deneme sonunda, yaşlanma öncesi uygulamaların yaşlanma sonrası uygulamalara nazaran canlılık ve vigor kaybını azaltmada daha etkili olduğu belirlenmiştir. Yaşlanma öncesi uygulamalardan ise 0.1M KNO3 ve 0.1M KH2PO4 uygulamalarının, yaşlanmayı kontrol etmede en çok etkide bulunduğu saptanmıştır.Depolama öncesi her iki potasyum tuzu uygulamaları (KNO3 ve KH2PO4) kontrole nazaran tohumların şeker ve protein içeriğini arttırmıştır. Ayrıca depolama süresince protein içeriğindeki azalma, bu uygulamalarla daha az oranda olmuştur. 5°C'de depolananlarda potasyum tuzu uygulamalarının çimlenme ve fide oluşumunu arttırıcı etkileri görülmezken, 30°C'de %9 ve %12 nem içeriğindeki tohumlarda pozitif etkide bulunduğu belirlenmiştir. Ayrıca tüm depolama koşullarında görülen kromozom anormallikleri, potasyum uygulamalarıyla azaltılmıştır

Bazı bamya çeşitlerinde düşük toprak sıcaklıklarının fide çıkışı üzerine etkileri

Emergence percentage and mean emergence time of a total of 34 okra cultivars were investigated in three different experiments with various degrees of low soil temperatures. Statistically significant differences for those traits were detected among cultivars, experiments and cultivar experiment interactions. No single cultivar had both high emergence percentage and low mean emergence time. c.v. Perkins Spineless (USA), c.v. Arka Anamika (India) and c.v. Ağlasun / Burdur (Turkey) had high emergence percentages in all three experiments. Both emergence traits were dependent on the differences in soil temperatures. Differences among and within cultivars in emergence percentages and mean emergence time were discussed by agronomic and breeding means.Farklı derecelerde düşük toprak sıcaklıklarına sahip üç farklı denemede toplam 34 farklı bamya kültür çeşidinin çıkış gücü ve ortalama çıkış zamanı incelenmiştir. Bu özellikler bakımından çeşitler, denemeler ve çeşit deneme interaksiyonları bakımından anlamlı istatistiksel farklılıklar belirlenmiştir. Çalışmada hem çıkış gücü hem de ortalama çıkış zamanı bakımından üstün özelliklere sahip olan tek bir çeşit belirlenememiştir. Perkins Spineless (ABD), Arka Anamika (Hindistan) ve Ağlasun / Burdur (Türkiye) çeşitleri çıkış gücü bakımından tüm denemelerde ön sıralarda yer almışlardır. Her iki çıkış özelliği de toprak sıcaklığındaki değişimlere paralellik göstermiştir. Çıkış özellikleri bakımından çeşitler arasında ve çeşit içerisindeki farklılıklar ıslah ve agronomik yönü ile tartışılmıştır

Inheritance of resistance to Fusarium oxysporum f.sp. radicis-lycopersici caused root disease in tomato

Fusarium oxysporum f. sp. radicis-lycopersici (FORL) causing crown and root rot brings about significant yield losses in tomato growing areas. In this study, the inheritance of resistance to this disease was investigated. F1, F2, and BC1 from crossing resistant line ‘Fla. 7781’ and susceptible line ‘560’ and parents were inoculated with FORL isolate. 493 F2 plants, 476 BC1 plants, 30 F1 plants, 30 resistant and 30 susceptible plants were used in the test.The results were evaluated according to the χ2 (chi-square) test. Chi-square value was 0.298 (P = 0.585) obtained from F2 segregation population tested for FORL and the hypothesis 3:1/R:S segregation was accepted. Similarly, chi-square value was 1.64 (P = 0.199) obtained from tested BC1 plants and this result did not showed significant deviation from the hypothesis 1:1. The experiment showed that the gene confering resistance, named FORL was single dominant

Optimization of Plant Regeneration in Different Pepper (Capsicum annuum L.) Lines

Development of an efficient plant regeneration protocol is essential for vegetable crop advancement by biotechnological methods. in this study, regeneration protocols of four pepper lines of different pepper types were optimized. Different protocols for organogenesis were investigated in regeneration experiments. Optimum plant regeneration was obtained in different combinations of 6- Benzylaminopurine (BAP) and Indole-3-acetic acid (IAA) in organogenesis assays. in organogenesis experiment, the highest shoot development was determined as 80% from hypocotyl explant of Demre pepper in 4 mg L-1 BA+0.5 mg L-1 IAA, 80% from hypocotyl explant of Charleston pepper in 3 mg L-1 BA+0.5 mg L-1 IAA, 80% from hypocotyl explant of capia pepper in 5 mg L-1 BA+0.5 mg L-1 and 84% from hypocotyl explant of bell pepper in 5 mg L-1 BA+0.5 mg L-1 IAA. Afterward, shoots were rooted and whole plants were obtained

Domateste kök ve kök boğazı çürüklüğüne neden olan Fusarium oxysporum f. sp. radicis lycopersici’ye dayanıklılığın kalıtımı

Fusarium oxysporum f. sp. radicis-lycopersici (FORL) causing crown and root rot brings about significant yield losses in tomato growing areas. in this study, the inheritance of resistance to this disease was investigated. F1, F2, and BC1 from crossing resistant line ‘Fla. 7781‘ and susceptible line ‘560‘ and parents were inoculated with FORL isolate. 493 F2 plants, 476 BC1 plants, 30 F1 plants, 30 resistant and 30 susceptible plants were used in the test.The results were evaluated according to the ;#967;2 (chi-square) test. Chi-square value was 0.298 (P = 0.585) obtained from F2 segregation population tested for FORL and the hypothesis 3:1/R:S segregation was accepted. Similarly, chi-square value was 1.64 (P = 0.199) obtained from tested BC1 plants and this result did not showed significant deviation from the hypothesis 1:1. the experiment showed that the gene confering resistance, named FORL was single dominant.Kök ve kök boğazı çürüklüğü etmeni Fusarium oxysporum f. sp. radicislycopersici (FORL), domateste önemli verim kaybına sebep olmaktadır. Çalışmada, bu hastalığa dayanıklılığın kalıtımı araştırılmıştır. Dayanıklı Fla. 7781 ile hassas 560 numaralı hattın melezlenmesinden elde edilen F1, F2, BC1 ve ebeveynler, FORL izolatıyla testlenmiştir. Testlemede 493 F2 bitkisi, 476 BC1 bitkisi, 30’ar dayanıklı ve duyarlı ebeveynler ve 30 F1 bitkisi kullanılmıştır. Testleme sonucu X2 (Khi-kare) testine göre değerlendirilmiştir. Test edilen F2 popülasyonunda X2 değeri 0.298 (P=0.585) olup, 3:1 D:H dağılımı hipotezi istatiksel açıdan önemli bir sapma göstermemiştir. Bu sonuca göre dayanıklılık için açılımın 3:1 olduğu belirlenmiştir. Benzer şekilde, BC1 bitkilerinin testleme sonrası X2 değeri 1.64 (P=0.199) bulunmuş ve 1:1 dağılım hipotezinden önemli bir sapma göstermemiştir. Bu bulguların sonucunda dayanıklılığı ifade eden ve FORL olarak isimlendirilen genin tek ve tam dominant bir gen olduğu doğrulanmıştır