Meme kanserinin tanısı ve izlenmesi için mikrodalga uyarımlı termoakustik görüntüleme

Termoakustik görüntüleme, iyonize etkisi olmayan, noktasal ve kontrast çözünürlüğü yüksek yeni bir hibrit görüntüleme modalitesi olup kanserinin erken tanısı ve izlenmesi için uygun bir tekniktir. Bu teknik bilimsel, teknolojik ve ticari potansiyeli olan henüz klinik bir araç haline gelmemiş bir güncel bir konudur. ‘’Meme Kanserinin Tanısı ve İzlenmesi İçin Mikrodalga Uyarımlı Termoakustik Görüntüleme’’ adlı bu projede mikrodalga uyarımlı termoakustik görüntüleme (MUTAG) sisteminin gelişmiş yerli alt yapısı oluşturulmuştur. MUTAG sisteminde görüntülenmek istenen ortamı aydınlatması için mikrodalga darbe üreteci-kuvvetlendirici ünitesi tamamlanmış ve karakterizasyon ölçümleri yapılmıştır. Standart mikrodalga antenin hava-su arasındaki empadans uyumsuzluğu problemi, literatürden farklı olarak tamamen su içinde çalışan mikrodalga anten tasarlanıp gerçekleştirilerek çözülmüştür. Bilgisayar kontrollü deneysel xyz-yönlü konumlandırma-tarama ünitesi tamamlanmış test edilmiştir. Alt üniteler birlikte kullanılarak, deneysel termoakustik işaret toplanmış ve böylece mikrodalga uyarımlı termoakustik görüntü elde edilmiştir. Termoakustik görüntüleme için yüksek görüntü çözünürlüğü veren, maliyeti düşük, katmanlı doku yapısı için yeni kuramsal ve sayısal çözümleme teknikleri geliştirilmiştir. Bu amaçla, termoakustik dalga denkleminin çözümünde, meme dokusu katmanlı olarak modellenmiştir. Yansımasız ideal sınır koşulları yerine daha gerçekçi olan katmanlar üzerinde süreklilik sınır koşulları kullanılmıştır. Termoakustik dalga denkleminin çok katmanlı silindirik ve düzlemsel doku yapısı için ileri ve ters analitik çözümleri elde edilmiştir. Ayrıca, çok katmanlı yapılar için sayısal olarak benzetimi yapılmıştır. Meme dokusunun kesit taramasında termoakustik sinyali alacak olan transduser geliştirmede ön empadans uyumlama ve arka yansıma sönümlendirme katmanları tasarım ve uygulama çalışmaları yürütülmüştür. Bunun sonucunda %60oransal bant genişliğine sahip 1MHz’lik bir biyomedikal transduser elemanı yapılarak, deneysel testleri tamamlanmıştır. Daha sonra laboratuvar ortamında mevcut bilgisayar kontrollü deneysel konumlandırma-kesit tarama ünitesine ek olarak memenin içine sığabileceği silindirik hazne (açısal ve dikey) kullanılarak tarama sistemi tamamlanmıştır. Kesit tarama yapabilecek çokelemanlı halka transduser dizisi ve tarama sisteminin entegre edileceği platform ulusal kaynaklarla üretilmiştir.Thermoacoustic imaging is a new hybrid imaging modality with no ionization effect, high point and contrast resolution and is a suitable technique for early detection and monitoring of cancer. This technique is an up-to-date issue that has not yet become a clinical tool with scientific, technological and commercial potential. ‘’Microwave Induced Thermoacoustic Imaging for Breast Cancer Diagnosis and Follow-up ''This project has developed a developed localinfra-structure of microwave-induced thermoacoustic imaging (MUTAG) system.The microwave pulse generator-amplifier unit was completed and characterization measurements were made to illuminate the desired environment in the MUTAG system. The problem of incompatibility of the standard microwave antenna between air and water has been solved by designing and realizing a microwave antenna completely working in water different from the literature. The computer-controlled experimental xyz-directional positioning-scanning unit has been tested for completeness. Using the sub units together, the experimental thermoacoustic signalswas collected and thus a thermoacoustic image with microwaveexcitation was obtained. New theoretical and numerical analysis techniques have been developed for low-cost,multi-layered tissuestructure, which gives high image resolution for thermoacoustic imaging. For this purpose, in the solution of the thermoacoustic wave equation, the breast tissue is modeled as multi-layered. More realistic continuity boundary conditionson layers are used instead of ideal non-reflective boundary conditions. Forward and inverse analytical solutions have been obtained of the thermoacoustic wave equationfor the multi-layered cylindrical and planar tissue structures. In addition, it is simulated numerically for multi-layer structures. The transducer, which will receive the thermoacoustic signal during the cross-section scan of the breast tissue, has been carried out to design and implement pre-empadance alignment and backingreflection damping layers. This resulted in a 1 MHz biomedical transduser with a 60% proportional bandwidth, and the experimental tests were completed. Then, in addition to the computer-controlled experimental positioning-section scanning unit available in the laboratory environment, the scanning system is completed using a cylindrical chamber (angular and vertical) in which breast can fit. The multi-componentring transducer array, which can scan cross-sections, and the platform to integrate the scanning system are manufactured with national resources.TÜBİTA

Çocukluk çağı primer hipertansiyon patogenezinde renin, aldesteron, anjiotensin ve lipid metabolizma genlerinin araştırılması ve genotip-fenotip ilişkisi

Çocukluk çağı primer HT'si obesite prevelansındaki artış ile paralel olarak artmaktadır. Çocukluk çağı HT'sinin erişkin dönem de HT'sine neden olduğu bilinmektedir. Hipertansiyon epigenetik değişimlerin de etkili olduğu bir süreçtir. Bu çalışmada HT etiyolojisinde yer alan faktörler ve gen polimorfizmleri değerlendirilmiştir. Elli hasta, 50 sağlıklı kontrol grubundan oluşan 100 çocuğun alındığı bu çalışmada; yaş, cinsiyet, VKİ, aile öyküsü, kan glukoz ve lipid düzeyleri, HT tanı anındaki KB ölçüm ve persantilleri, kullanılan ilaçlar, tedavi sonrası KB kontrolleri, hedef organ tutulumları incelenmiştir. ACE, renin, anjiotensin, aldosteron, FABP2, ApoB100 polimorfizmleri değerlendirilmiştir. Hastaların VKİ ortalamalarının 28.6, kontrol grubunun ise 19.2 olduğu görülmüştür. Hastaların VKİ'lerinin kontrol grubundan anlamlı olarak yüksek olduğu saptanmıştır(p<0.001). Soygeçmiş özelliklerine bakıldığında, hasta grubunun %40'ında ailede HT olduğu, kontrol grubunun ise hiçbirinin ailesinde HT öyküsü olmadığı gözlendi. Hastaların ailesinde HT varlığı, kontrol grubuna göre anlamlı olarak farklı bulunmuştur(p<0.001). Ailesinde HT bulunan 20 hastanın, 14'ünde (%70) I.derece yakınında HT varlığı gözlenmiştir. Yapılan biyokimyasal tetkiklerde hasta grubun sadece HDL ortalaması anlamlı olarak kontrol grubundan daha düşük bulunmuştur (p <0.001). Hipertansiyonun en önemli klinik sonuçlarından olan hedef organ tutulumlarını araştırma grubu hastalarda değerlendirdiğimizde 8 hastada (%16) tutulumun varlığı görülmüştür. Bu 8 hastanın 7'sinde yalnızca kardiyak tutulum var iken; 1'inde hem kardiyak hem de renal tutulum olduğu bulunmuştur. ACE, renin, anjiotensin, aldosteron, FABP2, ApoB100 polimorfizm dağılım farkı (1 homozigot dominant, 1 homozigot resesif ve heterozigot gruplama ile) hasta ve kontrol gruplarında incelendiğinde, istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmamıştır. Genotiplerdeki bu üçlü gruplama, hastalarda sıklık olarak yüksek olan homozigot ve diğer şeklinde gruplandırılarak hasta ve kontrol grubu arasındaki fark değerlendirildiğinde de istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. Bu gen polimorfizm değişikliklerinin, HT ve ilişkili hastalık gruplarında yapılan çalışmalarda çalışmamızdaki sonuçlara benzer ilişkili bulunamayan ve tam aksi şekilde ilişkili bulunan sonuçlar bildirilmiştir. Farklı sonuçların olduğu epigenetik etkileşimlerin olduğu durumlarda, primer HT etiyolojisine yönelik bu çalışmalar daha fazla hasta sayısının dahil edildiği ve farklı populasyonların temsil edileceği hasta ve kontrol gruplarında yapılmalıdır.Primary hypertansion growth in children parallels the growth of children’s obesity prevelans. Childhood hypertansion is known to cause hypertansion in adulthood. Epigenetic alterations also have an effect on the cause of hypertansion. In this article the etiological factors of hypertansion and the genetic polymorphism are investigated. In this study which consists of 100 children from whom 50 are sick and the other 50 shape the control group, we investigated their age, gender, BMI, family history, blood glucose and lipids levels, their weight and height measurements and perantiles on hypertansion diagnosis, medications, weight and height controls after receiving therapy and target- organ damage. ACE, renine, angiotensin, aldosterone, FABP2, ApoB100 polymorphisms were evaluated. The average BMI of the sick children was 28.6 and the control group’s was 19.2. It was established that the BMI of the children with elevated blood pressure is significantly higher (p<0.001) compared to that of the control group. Upon family history investigation we found that %40 of the patients had a member with hypertansion in their families whereas no family member of the childen in control group had elevated blood pressure. There was a significant difference in hypertansion existence in the families of the patients and the healthy children’s(p<0.001). 14 (%70) of the 20 patients had a first- degree relative with hypertansion. In the biochemical examinations which were conducted in both groups, only the average HDL levels of the patients were found significantly lower of those of the control group (p<0.001). When investigated in the patients’ group target- organ damage, the clinical outcome of most significance in hypertansion, was detected in 8 children (%16). 7 of those had shown only cardiac damage while one had also renal damage. When ACE, renine, angiotensin, aldosterone, FABP2, ApoB100 polymorphism distribution range was investigated (with 1 homozygous dominant, 1 homozygous recessive and heterozygous grouping) there were reported nostatistical differences of value. The trinary grouping of genotypes, the high rate of homozygosity in patients and the other ways of grouping when the differences between the sick and healthy were evaluated, there were also reported no significant statistical differences. The genetic polymorphisms detected in hypertansion and related diseases reported by other studies there were found no relativity to the outcomes of our research or there were reported results that were in contrast to ours. In cases where opposing outcomes due to epigenetic interference are reported, studies associated with the etiology of primary hypertansion should be conducted on a larger group of patients and would require patient and control groups representative of various populations

Pediatric Bell’s palsy: prognostic factors and treatment outcomes

Background. Idiopathic facial paralysis or Bell’s palsy is the most common type of peripheral facial paralysis. Children with Bell’s palsy is an uneasy situation for the family and physician with questions about the etiology, treatment options and the healing process. Here, we aimed to compare the epidemiologic features and prognostic factors of patients with Bell’s palsy aged <18 years.Methods. Records of patients with Bell’s palsy who were admitted to our clinic between January 2008 and December 2017 were evaluated. Results. Forty-seven patients with Bell’s palsy were included to this study. The patients’ ages varied between 7 and 17 (14.7±2.5) years. At the end of at least 6 months of follow-up, 32 (68.1%) of the patients presented with House Brackmann (HB) grade 1 facial paralysis, while 12 (25.5%) of them had grade 2 and 3 (6.4%) of them had grade 3 facial paralysis. Mean neutrophil-to-lymphocyte ratio (NLR) in patients with advanced grades (grade 4, 5, 6) was higher, compared to that of patients with grade 2 and 3 (4.10 ± 1.06 vs 1.34 ± 1.02 (p <0.001). Conclusions. In our study, the response rate to treatment was high. In differential diagnosis, congenital anomalies, malignancy, trauma, middle ear infection and surgery should be considered. In addition, NLR at admission can be considered as a prognostic facto

Kronik Böbrek Hastalığı Nedeniyle Takip Edilen Çocukların Ebeveynlerinin Mevsimsel Grip Aşısı ile İlgili Bilgi ve Görüşlerinin Değerlendirilmesi

Amaç: Bu çalışma ile çocuk nefroloji kliniğimizde kronik böbrek hastalığı (KBH) tanısı ile izlenen çocukların ebeveynlerinin mevsimsel grip aşısı hakkında bilgi, tutum ve görüşlerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Kasım 2019-Şubat 2020 tarihleri arasında Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Nefroloji Kliniği’ne başvuran 6 ay-18 yaş arası KBH tanılı hastaların gönüllü bir ebeveynine mevsimsel grip aşısı hakkında oluşturulan anket uygulandı ve anketi tamamlayanlar çalışmaya dahil edildi. Bulgular: Çalışmanın yapıldığı dönemde başvuran KBH tanılı 64 hastanın ebeveyni anketi tamamlayarak teslim etti. Mevsimsel grip aşısı hakkında 44 (%68,8) katılımcının aşı hakkında bilgi sahibi olduğu, 20 (%31,3) katılımcının ise daha önceden aşı ile ilgili herhangi bir bilgi edinmediği öğrenildi. Altmış dört katılımcıdan 10’unun (%15,6) KBH tanılı çocuğuna mevsimsel grip aşısı yaptırdığı görüldü. Çocuğuna aşı yaptırmamış olan 54 katılımcının en sık aşı yaptırmama gerekçesi ise aşı gerekliliği ile ilgili yeterli bilgilerinin olmaması idi. İmmünsüpresif ilaç kullanan ve kullanmayan hastaların oluşturduğu iki grup arasında aşı olma oranları arasında anlamlı fark saptanmadı. Her iki gruptan aşı ile ilgili bilgi sahibi olan katılımcıların bilgiye ulaşma yolları arasında ise istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı. Hastalar; böbrek nakli olan ve diğer KBH tanılı olarak iki gruba sınıflandırıldığında; böbrek nakilli çocukların ebeveynlerinin bilgi sahibi olma oranları ve çocuklarının influenza açısından yüksek riskli olduğunun farkındalığı, diğer gruba göre anlamlı olarak yüksek saptandı. Sonuç: KBH tanılı ve mevsimsel grip aşısı endikasyonu olan çocuk hastalarda aşılanma oranı oldukça düşük olup; aileler influenza aşısı hakkında yeterli bilgi sahibi değildir. Bu nedenle çocuk nefroloji kliniklerinde hekimler tarafından ebeveynlere influenza enfeksiyonu ve aşısı hakkında yeterli bilgi verilmesi ile bu oranın artırılabileceği düşünülmektedirObjective: We evaluated the knowledge and opinions of the parents of children who were followed up with chronic kidney disease (CKD) in our pediatric nephrology clinic. Methods: A seasonal influenza vaccine questionnaire was administered to a voluntary parents of patients with CKD between the ages of 6 months and 18 who applied to the Pediatric Nephrology Department of Health Sciences University İzmir Tepecik Training and Research Hospital between November 2019 and February 2020, and those who completed the questionnaire were included in the study. Results: Parents of 64 patients diagnosed with CKD completed the questionnaire. It was learned that only 44 (68.8%) participants were informed about the vaccine. It was seen that 10 patients (15.6%) had seasonal flu vaccine. Fifty-four participants who had not yet had their child vaccinated were asked about their reasons for not getting vaccine. The most frequent answer was that families did not have sufficient information about the vaccine requirement. There was no significant difference in the rate of vaccination between the two groups of patients who were administered and did not use immunosuppressive drugs. A statistically significant difference was found between accessing the information about the participants who had knowledge about vaccine. The children diagnosed with CKD were classified into two groups as having kidney transplantation and other patients. The knowledge about influenza vaccine and the awareness of the high risk of their children of influenza infection to parents of children with kidney transplantation was significantly higher. Conclusion: The rate of vaccination against influenza is very low in pediatric patients with CKD. Therefore, it is thought that this ratio can be increased by increasing the giving of information about influenza infection and vaccination to parents by physicians in pediatric nephrology clinics