Comparision of activity and toxicity of 9- and 52- week trastuzumab treatment in patients with HER2 positive early stage breast cancer

Giriş: Human epidermal growth faktör reseptörü 2 (HER 2) meme kanserlerinin %15- 20 sinde pozitiftir ve kötü prognozla ilişkilidir. Trastuzumabın etkinliği erken ve metastatik evre meme kanserinde kanıtlanmıştır. Trastuzumabın meme kanseri adjuvan tedavisinde ne kadar süre ile kullanılacağı net değildir. Bu retrospektif çalışmada HER 2 pozitif meme kanserinde adjuvan tedavide 9 ve 52 haftalık trastuzumab tedavilerinin etkinliği ve toksisitesi karşılaştırıldı. Gereç ve yöntem: Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı tarafından takipli, HER 2 pozitif erken evre meme kanseri adjuvan tedavisinde 16/08/2006 ve 31/12/2010 tarihleri arasında trastuzumab uygulanan 184 kadın hastanın dosyası retrospektif olarak incelendi. Dokuz haftalık trastuzumab grubunda 88, 52 haftalık trastuzumab grubunda 96 hasta mevcuttu. İstatistik analizlerde SPSS 15 for Windows Evaluation Version kullanıldı. Bulgular: Ortanca 27,82 (6,6- 61,7) aylık takip süresinde 9 haftalık trastuzumab grubunda 7 (%8) nüks ve 2 (%2,3) ölüm, 52 haftalık trastuzumab grubunda 7 (%7,39) nüks ve 1 (%1) ölüm gözlendi. Otuz altı aylık hastalıksız ve toplam sağkalım 9 haftalık trastuzumab grubunda %89 ve %98, 52 haftalık trastuzumab grubunda %88 ve %98 di. Gruplar arasında fark yoktu (Hastalıksız sağkalım için P=0,812, toplam sağkalım için P= 0,813). Kardiyotoksisite 9 haftalık trastuzumab grubunda saptanmazken, 52 haftalık trastuzumab grubunda 2 (%2,8) hastada gözlendi. Sonuç: Dokuz ve 52 haftalık trastuzumab tedavilerinin etkinliği HER 2 pozitif meme kanseri adjuvan tedavisinde benzerdir Kardiyotoksisite 52 haftalık trastuzumab tedavisinde daha fazla olmaktadır.Introduction: Human epidermal growth factor receptor 2 (HER 2) related to poor prognosis is positive in 15- 20% of breast cancers. Activity of trastuzumab was proven in treatment of early and advanced stage of breast cancer. It is not clear how long trastuzumab will be continued in adjuvant treatment of early breast cancer (EBC). In this retrospectiv study we compared the activity and the toxicity of 9-and 52- week trastuzumab therapies in adjuvant setting in EBC. Materials and methods: We evaluated 184 female patients who received trastuzumab in adjuvant treatment of EBC between 16th August 2006 and 31st December.2010 in Gazi University Faculty of Medicine, Department of Medical Oncology retrospectively. Nine and 52 weeks trastuzumab groups had 88 and 96 patients respectively. SPSS 15 for Windows Evaluation Version was used for statistical analysis. Findings: After 27.82 (6.6- 61.7) months follow up, 7 (8%) recurrences and 2 (2.3%) deaths in the 9 weeks group and 7 (7.39%) recurrences and 1 (1%) death in the 52 weeks group were observed. Thirty six- month disease free survival (DFS) rates were 89% and 88% in the 9 and 52 weeks groups respectively (P= 0,812). Overall survival (OS) rates were 98% in both groups (P= 0.813). No statistical significant differences were determined between groups Cardiotoxicity occured in 2 (2.8%) patients in the 52 weeks group and was not identified in the 9 weeks group. Conclusion: Activities of 9 and 52 weeks trastuzumab in treatment of EBC are similar. In 52 weeks group cardiotoxicity is more common

Impact of adjuvant treatment modalities on survival outcomes in curatively resected pancreatic and periampullary adenocarcinoma.

We examined the impact of adjuvant modalities on resected pancreatic and periampullary adenocarcinoma (PAC)