Karystos revisited: interaction networks of an Aegean island polity (sources and finds)

Οι αρχαιολογικές πληροφορίες για τη νότια Εύβοια ήταν μέχρι πρόσφατα αρκετά περιορισμένες. Το 1852 ο Έλληνας διπλωμάτης και αρχαιολόγος από την Κωνσταντινούπολη Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής που είχε τολμήσει μια δια ξηράς επίσκεψη στη νότια Εύβοια από τη Χαλκίδα σκέφτηκε ότι κάποια από τα σωζόμενα αρχαία αρχιτεκτονικά κατάλοιπα στα Στύρα, την Κάρυστο και την Αρχάμπολη καθώς και μαρτυρίες σχετικές με τη λατρεία συνδέονταν με πληθυσμούς Δρυοπικής καταγωγής. Περισσότερο από έναν αιώνα αργότερα, το 1972, ο Denis Knoepfler μελέτησε μορφές των λατρευτικών σχέσεων μεταξύ της Ερέτριας και της Καρύστου, παραπονούμενος για το γεγονός ότι το καρυστινό πάνθεο παρέμενε σε μεγάλο βαθμό άγνωστο (‘le panthéon carystien échappant en grande partie à notre connaissance’).2 Από το τελευταίο τέταρτο του 20ού αιώνα μια σειρά επιφανειακών ερευνών, μελέτες των παλαιών ευρημάτων και πρόσφατες σωστικές εργασίες στην πόλη της Καρύστου και την καρυστία χώρα έχουν αποδώσει αρκετά νέα δεδομένα και έχουν τονίσει την ανάγκη για μια πιο εκσυγχρονισμένη έρευνα σχεδόν όλων των ζητημάτων της νότιας Εύβοιας. Στις φιλολογικές και επιγραφικές πηγές υπάρχουν άφθονες πληροφορίες σχετικά με τους θεούς που λατρεύτηκαν στην Κάρυστο, κυρίως για τον Απόλλωνα, την Άρτεμη και τον Ποσειδώνα. Άλλοι θεοί και θεές, όπως ο Δίας, η Αθηνά, η Αφροδίτη και η Κυβέλη απαντώνται σε γλυπτά, νομίσματα και ευρήματα κοροπλαστικής παλιά (ορισμένα από τα οποία είναι αδημοσίευτα) και νέα. Τα νέα ευρήματα επιβεβαιώνουν ή ανατρέπουν παλιές απόψεις, παρουσιάζουν καινούργια δεδομένα και μας δίνουν τη δυνατότητα να σκεφτούμε κάποιες από τις μεθόδους αξιοποίησης τόσο του λατρευτικού όσο και του οικονομικού τοπίου, καθώς και τα συστήματα διαχείρισης των πόρων που ενδεχομένως είχαν χρησιμοποιήσει οι αρχαίοι πληθυσμοί. Κατά τις συστηματικές επιφανειακές έρευνες, την πρώτη από της οποίες πραγματοποίησε ο Donald Keller τη δεκαετία του 1980, εντοπίστηκε και χαρτογραφήθηκε μεγάλος αριθμός αρχαίων καταλοίπων στην περιοχή γύρω από τον κόλπο της Καρύστου και πλέον είναι δυνατή μια προκαταρκτική προσπάθεια για μια πρώτη αποκατάσταση του αρχαίου λατρευτικού τοπίου.3 Επιγραμματικά, με αυτό το άρθρο επιχειρείται μια φρέσκια ματιά στα παλιά και νέα δεδομένα σχετικά με τις θεότητες και τους ήρωες που λατρεύτηκαν στην αρχαία πόλη-κράτος της Καρύστου από τη Γεωμετρική μέχρι τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορική περίοδο, σύμφωνα με τις πληροφορίες που θα συγκεντρωθούν από την μελέτη των ευρημάτων της Καρύστου που βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Καρύστου και στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών. Επίσης το άρθρο περιλαμβάνει έναν μικρό αριθμό ευρημάτων από την Κάρυστο, σήμερα σε άλλα μουσεία της Ελλάδας ή του εξωτερικού, καθώς και επιγραφές που σχετίζονται με την πόλη και έχουν βρεθεί στη Δήλο, στους Δελφούς και στην περιοχή του Αιγαίου

"Asiatic" copper in New Kingdom Egypt

This work presents a combination of Lead Isotope Analysis ( LIA ) and ancient Egyptian texts and depictions in order to describe the history of the ox -hide copper ingots presence in Egypt , which w ere called by the Egyptians “Asiatic copper”. Ox-hide ingots in Egypt represent a particular case where the information given by ancient sources and modern chemical analyses might be combined in order to establish the provenance of archaeological objects and the hist ory of a particular m aterial during the Bronze Age. Ox -hide ingots arrived to Egypt where the first kings of the Egyptian New Kingdom developed an impressive building program through the entire country and needed a supply of copper and other materials. The “Asiatic copper” was depicted in different tombs and temples from the 18 th to the 20 th dynasties in Thebes and Amarna. According to depictions and texts, three different regions supplied copper according to ancient Egyptians: Syria, Cyprus and Crete. Howe ver, the LIA of the lead present in mined copper permits to establish that the ingots were made of copper from Apliki mines, in Central Cyprus. The depictions in Egyptian tombs and temples probably represented not only the actual region of provenance but a lso the peoples involved in the trade, because t he ingots were traded by Syrian merchants following a route that passed Syria, Cyprus, Crete and GreecePostprint (published version

The Athenian Standards Decree: The Aphytis Fragments

The discovery and publication in 2003 of a second fragment from Aphytis (Chalkidike) of the Athenian Standards Decree imposed a reconsideration of its date, scope and relations to the other copies of the same document respectively located in Siphnos, Smyrna, Cos, Odessa and Hamaxitos. The restored, thanks to the joining of its two fragments, Aphytis copy, now forty lines long, emerges as the most significant that we possess. It is the longest and most complete version. In combination with other new discoveries, such as the Hamaxitos fragment, or with recent work on other long-known relevant documents, it enables us to obtain throughout the text several improved readings. Its last portion in particular can now be entirely restored with almost absolute certainty. It gives the end of the Standards Decree text, at least in one of its versions. This can be extensively compared to the other extant versions, enabling us to attempt a comprehensive interpretation of the variations observed between them. Its spellings as well as its tone and content offer valuable clues concerning its date, the revision of which affects that of a number of other very important fifth-century Athenian inscriptions. Finally, it calls for a more general reflection on the relative weight that should be attributed to formal and historical arguments respectively in dating archaeological finds

Integration of foreigners in Egypt: the relief of Amenhotep II shooting arrows at a copper ingot and related scenes

The relief of Amenhotep II shooting arrows at a copper ingot target has often been considered as propaganda of the king’s extraordinary strength and vigour. However, this work proposes that the scene took on additional layers of significance and had different ritual functions such as regenerating the health of the king, and ensuring the eternal victory of Egypt over foreign enemies and the victory of order over chaos. Amenhotep II was shooting arrows at an “Asiatic” ox-hide ingot because the ingot would symbolize the northern enemies of Egypt. The scene belonged to a group of representations carved during the New Kingdom on temples that showed the general image of the king defeating enemies. Moreover, it was linked to scenes painted in private tombs where goods were brought to the deceased, and to offering scenes carved on the walls of Theban temples. The full sequence of scenes would describe, and ritually promote, the process of integration of the foreign element into the Egyptian sphere.Peer ReviewedPostprint (author's final draft

Powerful figures and images: Contribution to Personification of Polis in Hellenistic Art

Anthropomorphic symbol in the visual art was an integral part of ancient Greek culture since beginning. Personification of Hellenistic polis, understood as broad and diverse social, geographic and political phenomenon, can be approached by an analysis of archaeological and written sources. Define polis in miscellaneous Hellenistic society is a complex task, especially when socio-historical context is not directly reflected by individual archaeological finds and detailed historical data. Certain changes within political sphere appeared and status of city-states varied. An effort to restore political sovereignty did not expire entirely, therefore personification of poleis from previous period remained in some cases almost unchanged. Personification of political units in Classical art might be similar, distinct or completely different from Hellenistic depictions. Personification of polis in Classical period reflected not only patriotic stance and civil affiliation, but also the legitimacy of state independence. In this aspect, a connection with art of following period may be seen: reshaping of political propaganda was performed during Hellenistic age. Legitimity of state power and expressive means of fine arts were closely related since Archaic period, which occured later in various forms.

Α rock engraving of Pan at Faskomelia Hill in Vouliagmeni, Attica The presence of the god Pan in the battle of Marathon

Στις νοτιοδυτικές υπώρειες του Υμηττού, στην Αττική, αναπτύχθηκε ο αρχαίος δήμος των Αιξωνίδων Αλών. Το γεωμορφολογικό περιβάλλον, αλλά και τα οικιστικά κατάλοιπά του προσδιορίζουν τον αγροτικό χαρακτήρα του  δήμου και παρέχουν στοιχεία για μια ακμάζουσα αλιευτική και γεωργοκτηνοτροφική οικονομία. Στους ημιορεινούς όγκους της περιοχής έχουν εντοπιστεί πλήθος από πολυποίκιλα χαράγματα επιγραφών, που αποδίδονται κυρίως σε βοσκούς, και επιβεβαιώνουν τη χρήση του τόπου. Πρόσφατα, στο λόφο της Φασκομηλιάς, σε βραχώδη επιφάνεια, εντοπίστηκαν χαράγματα δύο μορφών σε παράταξη˙ η μορφή που προηγείται ταυτίστηκε με τον θεό Πάνα και η μορφή που έπεται ταυτίστηκε με οπλίτη. Παρουσιάζονται με συντομία ο Αρκάδας θεός Πάνας, η διάδοση και εγκαθίδρυση της λατρείας του στην Αττική, η σύνδεσή του με τη Μάχη του Μαραθώνα και ο ρόλος της συμμετοχής του σε αυτήν που οδήγησε στη νικηφόρο έκβαση της πολεμικής αναμέτρησης. Η παράσταση είναι πρωτότυπη και χρονολογείται στο α΄ μισό του του 5ου αι. π.Χ. Η από κοινού απόδοση του θεού Πάνα και ενός πολεμιστή-οπλίτη άμεσα δημιουργούν το συνειρμό ότι ο χαράκτης αναπαριστά σκηνή της μάχης του Μαραθώνα, τη στιγμή που ο αθηναϊκός στρατός σε σχηματισμό φάλαγγας ρίχνεται στους βαρβάρους «δρόμῳ».The ancient deme of Aixonides Halai flourished on the southwestern slopes of Mount Hymettus, Attica. The geomorphological environment and the ancient architectural remains outline the deme’s rural character and provide evidence for a prosperous economy based on agriculture and fishery. Α significant number of various inscriptions has been found at the semi-mountainous areas of the deme. They have been attributed mainly to shepherds and their existence directly points to the rural use of the place. Recently, on a rocky plateau of Faskomelia hill, the rock engravings of two figures were detected. The figures are standing in line and have been identified with the god Pan and an hoplite. Pan is the one who precedes, and the hoplite the one that follows. After a short presentation of the Arcadian god Pan, the paper deals with the spread and establishment of his cult in Attica, his connection with the battle of Marathon and his role in the final victorious outcome. This never before seen engraving dates back to the first half of the 5th c. BC. The depiction of Pan together with a warrior-hoplite directly creates the allusion that the artist wanted to represent a scene from the battle of Marathon, capturing the moment that the Athenian army, in phalanx formation, is thrown to the barbarians at the double «δρόμῳ»

Ruler Portraits and Ruler Cult in the Pergamon Gymnasion

Zu Bildnisstatuen attalidischer Könige im Gymnasion von Pergamon besitzen wir vielfältige archäologische und epigraphische Zeugnisse. Systematisch wurden aber die Zusammenhängedieser unterschiedlichen Zeugnisgruppen bisher nicht untersucht. Der Beitrag zielt darauf ab, den Bestand an Herrscherbildnissen im Gymnasion von Pergamon zu bestimmen und ihre Funktionen und Rolle im Rahmen der Pergamenischen Herrscherrepräsentation im gymnasialen Raum zu beschreiben. Vor allem wird herausgearbeitet, in welchem Bezug die Bildnisse zum Herrscherkult standen, der dort praktiziert wurde, und wie sie bis zur Spätantike bewahrt oder umgestaltet wurden. Visuelle Integration und visuelle Kontinuität erscheinen dabei als die wichtigsten Konzepte