Szybkie protezowanie i kompleksowa rehabilitacja po amputacji kończyn dolnych : najważniejsze składniki postępowania fizjoterapeutycznego

W pracy przedstawiono model rehabilitacji i szybkiego protezowania po amputacji kończyn dolnych. Wskazano zalety prowadzenia usprawniania chorego po amputacji w wyspecjalizowanym ośrodku kompleksowej rehabilitacji, począwszy od pierwszych dni hospitalizacji, aż do momentu uzyskania optymalnej sprawności fizycznej i samodzielności, pozwalających na jego opuszczenie. Uwzględniono oferowane pacjentom wsparcie psychologiczne. Przedstawiona została specyfika zakresu działań fizjoterapeuty zarówno w rehabilitacji, jak i protezowaniu pacjentów. Wskazano rolę wczesnego protezowania, prezentując kolejne etapy powstawania protezy tymczasowej, a później definitywnej, począwszy od pobrania miary, wykonania pozytywu kikuta, a następnie poszczególnych elementów protezy, aż do zakończenia jej regulacji, połączenia definitywnego wszystkich jej części i wykończenia. Opisane i pokazane zostały przykładowe rozwiązania protetyczne dla zaaparatowania kikuta o nieregularnym kształcie. Zaznaczono istotę prawidłowego układania kikuta w profilaktyce przeciw powstawaniu przykurczy, oraz jego bandażowania, w walce z obrzękiem pooperacyjnym, w celu ograniczenia dolegliwości bólowych, przyspieszenia gojenia się rany pooperacyjnej i formowania kikuta. Wyszczególnione zostały kolejne etapy uruchamiania pacjenta, pionizacji i nauki chodu, wraz z poruszaniem się po schodach, nierównym podłożu i pokonywaniem przeszkód oraz rodzaje wykonywanych ćwiczeń kinezyterapeutycznych i najczęściej stosowanych zabiegów fizykoterapeutycznych. Omówiono formy prowadzonych z pacjentami zajęć aktywności sportowo-rekreacyjnej i działań integracyjnych, mających na celu jak najlepsze przygotowanie pacjenta do samodzielnego życia. Dodatkowo przedstawiony został zakres działań ergoterapeuty, z uwzględnieniem przeprowadzanych przez niego wizyt w domu pacjenta, w celu przystosowania warunków mieszkaniowych do nowych potrzeb chorego. Na końcu, na przykładzie opisu przypadku pacjenta w zaawansowanym wieku, z długo gojącym się kikutem, pokazano cały proces szybkiego protezowania i kompleksowej rehabilitacji od dnia przyjęcia do ośrodka rehabilitacji aż do momentu definitywnego zaprotezowania. i uzyskania pełnej samodzielności.In this paper, a model of rehabilitation and immediate prosthesis fitting following lower limb amputation was presented. Advantages of amputee’s treatment in a specialised centre for comprehensive rehabilitation, beginning with the first days of hospitalisation up to the point of achievement of optimal physical fitness and independence allowing hospital discharge, were emphasised. Psychological support offered to the patients was addressed. Peculiar character of physiotherapist’s range of activity both in patients’ rehabilitation and prosthesis fitting was presented. The role of early prosthesis application was emphasised by presenting successive stages of fabrication of the temporary and then the definitive prosthesis, from taking the measure, formation of stump positive and, subsequently, of particular components of the prosthesis, up to its regulation, definitive assembly of all parts and finishing. Examples of prosthetic solutions for instrumentation of irregularly shaped stumps were described and shown. The essence of correct stump positioning for preventing contractures as well as its bandaging to combat post-operation oedema, to reduce pain, accelerate post-surgery wound healing and stump formation was denoted. Successive stages of patient’s mobilisation, assuming the erect posture and gait learning, including walking on a stairway, uneven ground and overcoming obstacles, as well as types of the performed kinesitherapeutic exercises and most frequently used physiotherapeutic procedures were distinguished. Forms of sport-recreational treatment and integration activities aiming at patient’s best possible preparation for independent life were discussed. Additionally, the spectrum of ergotherapist’s activities, including patient home visits to adjust household conditions to new patient’s needs, was presented. Finally, based on a case report of a patient in advanced age with prolonged stump healing, the whole process of immediate prosthetic fitting and comprehensive rehabilitation, starting with the day of admission to the rehabilitation centre up to the point of definitive application of the prosthesis and achievement of complete independence, was described

Physical and rehabilitation medicine (PRM) care pathways: Adults with severe traumatic brain injury

AbstractThis document is part of a series of guidelines documents designed by the French Physical and Rehabilitation Medicine Society (SOFMER) and the French Federation of PRM (FEDMER). These reference documents focus on a particular pathology (here patients with severe TBI). They describe for each given pathology patients’ clinical and social needs, PRM care objectives and necessary human and material resources of the pathology-dedicated pathway. ‘Care pathways in PRM’ is therefore a short document designed to enable readers (physician, decision-maker, administrator, lawyer, finance manager) to have a global understanding of available therapeutic care structures, organization and economic needs for patients’ optimal care and follow-up. After a severe traumatic brain injury, patients might be divided into three categories according to impairment's severity, to early outcomes in the intensive care unit and to functional prognosis. Each category is considered in line with six identical parameters used in the International Classification of Functioning, Disability and Health (World Health Organization), focusing thereafter on personal and environmental factors liable to affect the patients’ needs

Les fractures du zygoma : à propos de 276 cas.

Introduction : les fractures de l’os zygomatique revêtent une multitude de variétés anatomo-cliniques à l’origine de retentissement fonctionnel et morphologique. Le but de ce travail est de déterminer et de préciser les circonstances de survenue, la sémiologie clinique et radiologique, l’attitude thérapeutique et le devenir à moyen terme de ces patients.Patients et méthodes : une étude rétrospective a été menée sur des patients ayant présenté une fracture isolée de l’os zygomatique traités au service de chirurgie maxillo-faciale et chirurgie Plastique de l’hôpital militaire d’instruction mohammed V rabat, entre mars 1999 et avril 2009.Résultats : on a inclu 276 dossiers, l’âge moyen des patients a été de 32 ans avec une nette prédominance masculine (89,5%). Les étiologies ont été dominées par les accidents de la voie publique (64,2%). Le diagnostic a été surtout clinique, confirmé par la radiologie. La réduction ouverte a été effectuée dans 173 cas tandis que 31,9% des cas ont nécessité une réduction fermée. Les séquelles les plus fréquentes ont été représentées par les troubles de la sensibilité (19,2%).Conclusion : l’évaluation pré-opératoire doit inclure une évaluation ophtalmologique complète. Les principes chirurgicaux impliqués dans la gestion des fractures du zygoma sont principalement liées à la réduction. Cette expérience valide certaines indications pour la réduction orthopédique et souligne l’intérêt de la réduction sanglante avec fixation par mini plaques visées. L’indication chirurgicale dépend du type de fracture.Objective : Zygomatic bone fractures have many varieties anatomoclinic at the origin of functional impact. The purpose of this work is to determine and to specify arising circumstances, clinical and radiological epidemiology, therapeutic attitude, and become it of these patients in average term.Patients et méthodes : a retrospective study included patients with zygomatic bone fracture, addmitted at facial surgery department of military Hospital and mohammed V Instruction, rabat; between March 1999 and April 2009.Results: We included 276 files, the average age was 32 years old, with male predominance (89,5%). Causes were dominated by the traffic public accidents (64,2 %). Diagnosis is especially clinic, confirmed by radiology. The open reduction was carried out in 173 cases, while 31,9 % of cases necessitate a closed reduction; the most frequent sequels were sensory troubles (19,2 %).Conclusion : Pre-operative evaluation must include a complete ophtalmological evaluation. Surgical principles in zygoma fractures management are principally linked to the reeducation. This experience validates some indications for orthopedic reeducation, and underlines the interest of bloody reeducation with fixing by aimed mini veneers. Surgical indication depends on fracture typ

Leaving Darwing behind? Transcending body, mind and soul through the occult in Edward Bulwer-Lytton´s a strange story

En la novela A Strange Story, concebida como un romance en defensa de lo sobrenatural, Bulwer- Lytton aspira a conducir a su héroe Allen Fenwick hacia la creencia en la existencia del alma. Bulwer- Lytton intenta redimir a Fenwick a través de la reducación espiritual, cuestionando así la teoría de la evolución de Darwin, publicada dos años antes que A Strange Story. Pese a todo, Bulwer-Lytton emplea la ciencia para analizar el alma. En el periodo victoriano, el siempre presente tema de la evolución del cuerpo humano como resultado de la selección natural de Darwin, la prevalencia de la mente como legado del periodo de la Ilustración y la posición problemática del alma como resultado del cuestionamiento de los preceptos cristianos son cuestiones tratadas y evaluadas en la novela de ideas de Bulwer-Lytton. El propósito de este artículo es analizar la forma en que los ideales victorianos respecto a la mente, el cuerpo y el alma son reflejados, a la par que transcendidos, a través de la utilización metafórica de lo oculto y el proceso de envejecimiento de sus personajes arquetípico

Tétanie, spasmophilie, syndrome d'hyperventilation : synthèse théorique et thérapeutique.

peer reviewedLe syndrome d’hyperventilation(SHV), caractérisé par des symptômes somatiques multiples induits par une hyperventilation inappropriée, constitue la description physiopathologique d’un trouble fréquent en médecine générale. Synonyme de spasmophilie, ou encore de tétanie normocalcique, il présente l’avantage de proposer des critères diagnostiques, même si ceux-ci sont encore vagues. Mais sa définition permet des mesures objectives : en effet, on peut facilement quantifier la chute de PCO2 lors d’un test de provocation d’hyperventilation, ou la PCO2 anormalement basse au repos. Le concept de syndrome d’hyperventilation propose également un traitement structuré (rééducation respiratoire, psychothérapie et pharmacologie) et efficace. Malgré tout, il subsiste certaines incertitudes scientifiques à son sujet. Il n’existe pas de consensus concernant les critères à prendre en compte lors d’un test de provocation d’hyperventilation pour diagnostiquer un syndrome d’hyperventilation ; la spécificité de ce test est faible et un placebo (hyperventilation isocapnique) peut induire autant de symptômes que lui. La rééducation respiratoire, si elle donne de bons résultats, n’agit pas pour autant nécessairement sur la PCO2. Certains y voient uniquement un mécanisme de relaxation et une explication rationnelle aux symptômes effrayants. Tout ceci pousse certains auteurs à rejeter le terme « syndrome d’hyperventilation », pour préférer celui «d’hyperventilation chronique de cause inconnue »

Radial shockwave therapy for a painful bone spur in an above-knee amputee

Résumé non disponibl

Neurocognitive outcome after preterm birth: Interest of the follow-up and the systematic evaluation

ObjectivePreterm children can experience cognitive and behavioral difficulties being able to be responsible for school difficulties going to the academic failure. The aim of this study was to assess the cognitive process while insisting on the early screening from the preschool age.MethodsThe data arise from the study of files and from the neuropsychological evaluations realized with the premature children followed in a regular way to the service. The premature children with or without motor disabilities more 4 and a half-years, old deficit integrated pre-school and ordinary school were included. The children with severe disabilities in upper limbs and the children having a mental deficiency were excluded.Results30 middle-aged children 7 years 5 months have been included. The prematurity is between 27–34. The born term has an effect on the performances in particular on attention and visuo-spatial capacities.ConclusionThe prematurity is a risk factor of the school future of the child. There is specially a negative impact on visuo-spatial and visuo-motor processes and those children present social and behavioral difficulties. It is mandatory to include the neuropsychological evaluation in any follow-up of premature child thanks to tests validated in the Tunisian context. It remains of great importance to identify effective interventions to improve the long-term neurocognitive outcomes