New Waves of IoT Technologies Research – Transcending Intelligence and Senses at the Edge to Create Multi Experience Environments

The next wave of Internet of Things (IoT) and Industrial Internet of Things (IIoT) brings new technological developments that incorporate radical advances in Artificial Intelligence (AI), edge computing processing, new sensing capabilities, more security protection and autonomous functions accelerating progress towards the ability for IoT systems to self-develop, self-maintain and self-optimise. The emergence of hyper autonomous IoT applications with enhanced sensing, distributed intelligence, edge processing and connectivity, combined with human augmentation, has the potential to power the transformation and optimisation of industrial sectors and to change the innovation landscape. This chapter is reviewing the most recent advances in the next wave of the IoT by looking not only at the technology enabling the IoT but also at the platforms and smart data aspects that will bring intelligence, sustainability, dependability, autonomy, and will support human-centric solutions.acceptedVersio

Low Earth orbit microsatellite constellation utilizing satellite Hellas Sat 5 as a relay

Με δεδομένο ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή ορόσημο για την ανάπτυξη στον διαστημικό τομέα, το σύνολο σχεδόν όλων των ανεπτυγμένων χωρών έχει συνειδητοποιήσει ότι η επένδυση στο σύνολο των διαστημικών τεχνολογιών αποτελεί μονόδρομο ανάπτυξης και ευημερίας. Τα δαπανούμενα ποσά είναι απολύτως ενδεικτικά της φρενίτιδας που επικρατεί στη λεγόμενη κούρσα του διαστήματος. Η εισαγωγή πλέον και του ιδιωτικού τομέα στη κούρσα αυτή έχει επιτρέψει την προώθηση του ανταγωνισμού κάτι το οποίο με τη σειρά του έχει ελαττώσει εντυπωσιακά το κόστος χρήσης και αξιοποίησης του διαστημικού τομέα. Αυτό το νέο διαστημικό οικοσύστημα που έχει αναπτυχθεί παγκοσμίως τις τελευταίες δεκαετίες, έχει επιτρέψει τη πρόσβαση στις διαστημικές τεχνολογίες από το σύνολο σχεδόν των χωρών του πλανήτη, τη στιγμή που κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, οι μοναδικές χώρες που είχαν τη δυνατότητα να επενδύσουν στον τομέα ήταν οι ΗΠΑ και οι Ρωσία. Δορυφορική παρατήρηση της γης, πλοήγηση, αποτροπή φυσικών καταστροφών, εξερεύνηση του διαστήματος, επιστημονική ανάλυση της επιφάνειας του εδάφους, εκμετάλλευση φυσικών πόρων αλλά και πολιτικές και στρατιωτικές τηλεπικοινωνίες, είναι μόνο μερικές από τις νέες τεχνολογίες που έχει να προσφέρει ο διαστημικός τομέας. Κάθε ένας από αυτούς τους τομείς μπορεί δυνητικά να αποτελέσει πυλώνα ανάπτυξης αν αξιοποιηθεί σωστά και πλέον όλες οι χώρες έχουν συνειδητοποιήσει πως η επένδυση σε κάποιον ή και σε όλους αυτούς τους τομείς μπορούν να επιφέρουν πολλαπλά οφέλη. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του νέου διαστημικού οικοσυστήματος που έχει διαμορφωθεί κατά τις τελευταίες δεκαετίες και που δείχνει το πόσο πολύ επενδύουν πλέον οι χώρες στον διαστημικό τομέα, είναι ο υπερδιπλασιαμός των ενεργών δορυφορικών συστημάτων κατά τη πενταετία 2015 – 2020, ιδιαίτερα των τηλεπικοινωνιακών. Αξίζει να σημειωθεί πως τον Δεκέμβριο του 2015, σύμφωνα με τα στοιχεία της UCS, ο αριθμός των ενεργών δορυφόρων του έτους ανήλθε σε 1.381, αριθμός ο οποίος κατά τον ίδιο μήνα του έτους 2020 είχε φτάσει τους 3.372. Έχοντας πει όλα τα παραπάνω, η παρούσα διπλωματική εργασία στοχεύει στην παρουσίαση μιας ολοκληρωμένης ανάλυσης όλων των απαιτούμενων βημάτων που πρέπει να εξετάσει ένας μηχανικός / σχεδιαστής συστημάτων προκειμένου να κατασκευάσει και να αναπτύξει μια πλήρως λειτουργική και αξιόπιστη δορυφορική ζεύξη επικοινωνίας. Η μεθοδολογία περιλαμβάνει μια πλήρη περιγραφή των βασικών νόμων του διαστημικού περιβάλλοντος καθώς και μια εκτενή ανάλυση της τροχιακής μηχανικής και των παραμέτρων. Η ιδέα ήταν να παρουσιαστεί πώς η θεωρία μπορεί να εφαρμοστεί σε μια πραγματική δορυφορική προσομοίωση καθώς και πώς επηρεάζεται από αυτήν. Το τελευταίο βήμα ήταν ο σχεδιασμός και η κατασκευή ενός πραγματικού συστήματος δορυφορικής επικοινωνίας σε ένα εξειδικευμένο λογισμικό και η παρουσίαση των αποτελεσμάτων. Το κύριο συμπέρασμα της παραπάνω υλοποίησης είναι το γεγονός ότι μέσω της χρήσης ενός αστερισμού δορυφόρων χαμηλής Γήινης τροχιάς σε συνδυασμό με έναν γεωστατικό δορυφόρο που χρησιμοποιείται αναμεταδότης, είναι δυνατό να επιτευχθεί μια ανθεκτική και αξιόπιστη επικοινωνιακή ζεύξη με εξαιρετικά υψηλούς ρυθμούς μετάδοσης δεδομένων και σχεδόν παγκόσμια κάλυψη.Given that we are in a landmark era of the space sector development , most countries have realized that an investment in space technologies is the only way for development and prosperity. The invested budgets are absolutely indicative of the so-called space race. The introduction of the private sector in this race has allowed the promotion of competition, which in turn has dramatically reduced the cost of using and exploiting the space sector. This new space ecosystem that has been developed worldwide in recent decades, has allowed access to space technologies from almost all countries on the planet, while in previous decades, the only countries that had the opportunity to invest in the sector were USA and Russia. Satellite earth observation, navigation, prevention of natural disasters, space exploration, scientific analysis of the earth's surface, exploitation of natural resources, but also civil and military telecommunications, are just some of the new technologies that the space sector has to offer. Each of these sectors can potentially be a pillar of development if exploited properly and almost all of the modern countries have realized that investing in one or all of these sectors can offer multiple benefits. A typical example of the new space ecosystem that has been formed during the last decades and that shows how much money countries are now investing in the space sector, is the dramatic increase of the active satellite systems during the years 2015 – 2020, especially the telecommunication ones. It is worth mentioning that in December 2015, according to UCS data, the number of active satellites was 1.381, a number which during the same month in 2020 reached the astonishing number of 3.372. The rapid development of the space sector combined with the cost reducing methods that private sectors have introduced, is showing that the imminent future seems to be very promising. Having said all of the above, this thesis aims at presenting a comprehensive analysis of all the required steps that a system engineer / designer must consider in order to build and deploy a fully functional and reliable satellite communication link. The methodology entails a fully description of the basic laws of the space environment as well as an extensive analysis of the orbital mechanics and parameters. The idea was to demonstrate how the theory can be utilized in an actual satellite project simulation as well as how it is affected by it. The last step was to design and build an actual satellite communication system on a specialized software and present the results. The main conclusion of the above implementation is the fact that through the use of a low Earth orbit satellite constellation combined with a geostationary satellite used as a relay, it’s possible to achieve a resilient and reliable communication link with exceptional high data rates and an almost worldwide coverage

Molecular phylogeny of horseshoe crab using mitochondrial Cox1 gene as a benchmark sequence

An effort to assess the utility of 650 bp Cytochrome C oxidase subunit I (DNA barcode) gene in delineating the members horseshoe crabs (Family: xiphosura) with closely related sister taxa was made. A total of 33 sequences were extracted from National Center for Biotechnological Information (NCBI) which include horseshoe crabs, beetles, common crabs and scorpion sequences. Constructed phylogram showed beetles are closely related with horseshoe crabs than common crabs. Scorpion spp were distantly related to xiphosurans. Phylogram and observed genetic distance (GD) date were also revealed that Limulus polyphemus was closely related with Tachypleus tridentatus than with T.gigas. Carcinoscorpius rotundicauda was distantly related with L.polyphemus. The observed mean Genetic Distance (GD) value was higher in 3rd codon position in all the selected group of organisms. Among the horseshoe crabs high GC content was observed in L.polyphemus (38.32%) and lowest was observed in T.tridentatus (32.35%). We conclude that COI sequencing (barcoding) could be used in identifying and delineating evolutionary relatedness with closely related specie

Crab and cockle shells as heterogeneous catalysts in the production of biodiesel

In the present study, the waste crab and cockle shells were utilized as source of calcium oxide to transesterify palm olein into methyl esters (biodiesel). Characterization results revealed that the main component of the shells are calcium carbonate which transformed into calcium oxide upon activated above 700 °C for 2 h. Parametric studies have been investigated and optimal conditions were found to be catalyst amount, 5 wt.% and methanol/oil mass ratio, 0.5:1. The waste catalysts perform equally well as laboratory CaO, thus creating another low-cost catalyst source for producing biodiesel. Reusability results confirmed that the prepared catalyst is able to be reemployed up to five times. Statistical analysis has been performed using a Central Composite Design to evaluate the contribution and performance of the parameters on biodiesel purity