Scalable Algorithms for Tractable Schatten Quasi-Norm Minimization

The Schatten-p quasi-norm $(0<p<1)$ is usually used to replace the standard nuclear norm in order to approximate the rank function more accurately. However, existing Schatten-p quasi-norm minimization algorithms involve singular value decomposition (SVD) or eigenvalue decomposition (EVD) in each iteration, and thus may become very slow and impractical for large-scale problems. In this paper, we first define two tractable Schatten quasi-norms, i.e., the Frobenius/nuclear hybrid and bi-nuclear quasi-norms, and then prove that they are in essence the Schatten-2/3 and 1/2 quasi-norms, respectively, which lead to the design of very efficient algorithms that only need to update two much smaller factor matrices. We also design two efficient proximal alternating linearized minimization algorithms for solving representative matrix completion problems. Finally, we provide the global convergence and performance guarantees for our algorithms, which have better convergence properties than existing algorithms. Experimental results on synthetic and real-world data show that our algorithms are more accurate than the state-of-the-art methods, and are orders of magnitude faster.Comment: 16 pages, 5 figures, Appears in Proceedings of the 30th AAAI Conference on Artificial Intelligence (AAAI), Phoenix, Arizona, USA, pp. 2016--2022, 201

Low-Rank Tensor Completion via Novel Sparsity-Inducing Regularizers

To alleviate the bias generated by the l1-norm in the low-rank tensor completion problem, nonconvex surrogates/regularizers have been suggested to replace the tensor nuclear norm, although both can achieve sparsity. However, the thresholding functions of these nonconvex regularizers may not have closed-form expressions and thus iterations are needed, which increases the computational loads. To solve this issue, we devise a framework to generate sparsity-inducing regularizers with closed-form thresholding functions. These regularizers are applied to low-tubal-rank tensor completion, and efficient algorithms based on the alternating direction method of multipliers are developed. Furthermore, convergence of our methods is analyzed and it is proved that the generated sequences are bounded and any limit point is a stationary point. Experimental results using synthetic and real-world datasets show that the proposed algorithms outperform the state-of-the-art methods in terms of restoration performance

Matrix Completion via Max-Norm Constrained Optimization

Matrix completion has been well studied under the uniform sampling model and the trace-norm regularized methods perform well both theoretically and numerically in such a setting. However, the uniform sampling model is unrealistic for a range of applications and the standard trace-norm relaxation can behave very poorly when the underlying sampling scheme is non-uniform. In this paper we propose and analyze a max-norm constrained empirical risk minimization method for noisy matrix completion under a general sampling model. The optimal rate of convergence is established under the Frobenius norm loss in the context of approximately low-rank matrix reconstruction. It is shown that the max-norm constrained method is minimax rate-optimal and yields a unified and robust approximate recovery guarantee, with respect to the sampling distributions. The computational effectiveness of this method is also discussed, based on first-order algorithms for solving convex optimizations involving max-norm regularization.Comment: 33 page

Effective Discriminative Feature Selection with Non-trivial Solutions

Feature selection and feature transformation, the two main ways to reduce dimensionality, are often presented separately. In this paper, a feature selection method is proposed by combining the popular transformation based dimensionality reduction method Linear Discriminant Analysis (LDA) and sparsity regularization. We impose row sparsity on the transformation matrix of LDA through ${\ell}_{2,1}$-norm regularization to achieve feature selection, and the resultant formulation optimizes for selecting the most discriminative features and removing the redundant ones simultaneously. The formulation is extended to the ${\ell}_{2,p}$-norm regularized case: which is more likely to offer better sparsity when $0<p<1$. Thus the formulation is a better approximation to the feature selection problem. An efficient algorithm is developed to solve the ${\ell}_{2,p}$-norm based optimization problem and it is proved that the algorithm converges when $0<p\le 2$. Systematical experiments are conducted to understand the work of the proposed method. Promising experimental results on various types of real-world data sets demonstrate the effectiveness of our algorithm

Nonconvex Optimization Algorithms for Structured Matrix Estimation in Large-Scale Data Applications

Το πρόβλημα της εκτίμησης δομημένου πίνακα ανήκει στην κατηγορία των προβλημάτων εύρεσης αναπαραστάσεων χαμηλής διάστασης (low-dimensional embeddings) σε δεδομένα υψηλής διάστασης. Στις μέρες μας συναντάται σε μια πληθώρα εφαρμογών που σχετίζονται με τις ερευνητικές περιοχές της επεξεργασίας σήματος και της μηχανικής μάθησης. Στην παρούσα διατριβή προτείνονται νέοι μαθηματικοί φορμαλισμοί σε τρία διαφορετικά προβλήματα εκτίμησης δομημένων πινάκων από δεδομένα μεγάλης κλίμακας. Πιο συγκεκριμένα, μελετώνται τα ερευνητικά προβλήματα α) της εκτίμησης πίνακα που είναι ταυτόχρονα αραιός, χαμηλού βαθμού και μη-αρνητικός, β) της παραγοντοποίησης πίνακα χαμηλού βαθμού, και γ) της ακολουθιακής (online) εκτίμησης πίνακα υποχώρου (subspace matrix) χαμηλού βαθμού από ελλιπή δεδομένα. Για όλα τα προβλήματα αυτά προτείνονται καινoτόμοι και αποδοτικοί αλγόριθμοι βελτιστοποίησης (optimization algorithms). Βασική υπόθεση που υιοθετείται σε κάθε περίπτωση είναι πως τα δεδομένα έχουν παραχθεί με βάση ένα γραμμικό μοντέλο. Το σύνολο των προσεγγίσεων που ακολουθούνται χαρακτηρίζονται από μη-κυρτότητα. Όπως γίνεται φανερό στην παρούσα διατριβή, η ιδιότητα αυτή, παρά τις δυσκολίες που εισάγει στην θεωρητική τεκμηρίωση των προτεινόμενων μεθόδων (σε αντίθεση με τις κυρτές προσεγγίσεις στις οποίες η θεωρητική ανάλυση είναι σχετικά ευκολότερη), οδηγεί σε σημαντικά οφέλη όσον αφορά την απόδοσή τους σε πλήθος πραγματικών εφαρμογών. Για την εκτίμηση πίνακα που είναι ταυτόχρονα αραιός, χαμηλού βαθμού και μη-αρνητικός, προτείνονται στην παρούσα διατριβή τρεις νέοι αλγόριθμοι, από τους οποίους οι δύο πρώτοι ελαχιστοποιούν μια κοινή συνάρτηση κόστους και ο τρίτος μια ελαφρώς διαφορετική συνάρτηση κόστους. Κοινό χαρακτηριστικό και των δύο αυτών συναρτήσεων είναι ότι κατά βάση αποτελούνται από έναν όρο προσαρμογής στα δεδομένα και δύο όρους κανονικοποίησης, οι οποίοι χρησιμοποιούνται για την επιβολή αραιότητας και χαμηλού βαθμού, αντίστοιχα. Στην πρώτη περίπτωση αυτό επιτυγχάνεται με την αξιοποίηση του αθροίσματος της επανασταθμισμένης l1 νόρμας (reweighted l1 norm) και της επανασταθμισμένης πυρηνικής νόρμας (reweighted nuclear norm), οι οποίες ευθύνονται για το μη- κυρτό χαρακτήρα της προκύπτουσας συνάρτησης κόστους. Από τους δύο προτεινόμενους αλγορίθμους που ελαχιστοποιούν τη συνάρτηση αυτή, ο ένας ακολουθεί τη μέθοδο καθόδου σταδιακής εγγύτητας και ο άλλος βασίζεται στην πιο απαιτητική υπολογιστικά μέθοδο ADMM. Η δεύτερη συνάρτηση κόστους διαφοροποιείται σε σχέση με την πρώτη καθώς χρησιμοποιεί μια προσέγγιση παραγοντοποίησης για τη μοντελοποίηση του χαμηλού βαθμού του δομημένου πίνακα. Επιπλέον, λόγω της μη εκ των προτέρων γνώσης του πραγματικού βαθμού, ενσωματώνει έναν όρο επιβολής χαμηλού βαθμού, μέσω της μη- κυρτής έκφρασης που έχει προταθεί ως ένα άνω αυστηρό φράγμα της (κυρτής) πυρηνικής νόρμας (σ.σ. στο εξής θα αναφέρεται ως εναλλακτική μορφή της πυρηνικής νόρμας). Και στην περίπτωση αυτή, το πρόβλημα που προκύπτει είναι μη-κυρτό λόγω του φορμαλισμού του μέσω της παραγοντοποίησης πίνακα, ενώ η βελτιστοποίηση πραγματοποιείται εφαρμόζοντας μια υπολογιστικά αποδοτική μέθοδο καθόδου συνιστωσών ανά μπλοκ (block coordinate descent). Tο σύνολο των προτεινόμενων σχημάτων χρησιμοποιείται για τη μοντελοποίηση, με καινοτόμο τρόπο, του προβλήματος φασματικού διαχωρισμού υπερφασματικών εικόνων (ΥΦΕ). Όπως εξηγείται αναλυτικά, τόσο η αραιότητα όσο και ο χαμηλός βαθμός παρέχουν πολύτιμες ερμηνείες ορισμένων φυσικών χαρακτηριστικών των ΥΦΕ, όπως π.χ. η χωρική συσχέτιση. Πιο συγκεκριμένα, η αραιότητα και ο χαμηλός βαθμός μπορούν να υιοθετηθούν ως δομές στον πίνακα αφθονίας (abundance matrix - ο πίνακας που περιέχει τα ποσοστά παρουσίας των υλικών στην περιοχή που απεικονίζει κάθε εικονοστοιχείο). Τα σημαντικά πλεονεκτήματα που προσφέρουν οι προτεινόμενες τεχνικές, σε σχέση με ανταγωνιστικούς αλγορίθμους, αναδεικνύονται σε ένα πλήθος διαφορετικών πειραμάτων που πραγματοποιούνται τόσο σε συνθετικά όσο και σε αληθινά υπερφασματικά δεδομένα. Στο πλαίσιο της παραγοντοποίησης πίνακα χαμηλού βαθμού (low-rank matrix factorization) περιγράφονται στη διατριβή τέσσερις νέοι αλγόριθμοι, ο καθένας εκ των οποίων έχει σχεδιαστεί για μια διαφορετική έκφανση του συγκεκριμένου προβλήματος. Όλα τα προτεινόμενα σχήματα έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: επιβάλλουν χαμηλό βαθμό στους πίνακες-παράγοντες καθώς και στο γινόμενό τους με την εισαγωγή ενός νέου όρου κανονικοποίησης. Ο όρος αυτός προκύπτει ως μια γενίκευση της εναλλακτικής έκφρασης της πυρηνικής νόρμας με τη μετατροπή της σε σταθμισμένη μορφή. Αξίζει να επισημανθεί πως με κατάλληλη επιλογή των πινάκων στάθμισης καταλήγουμε σε μια ειδική έκφραση της συγκεκριμένης νόρμας η οποία ανάγει την διαδικασία επιβολής χαμηλού βαθμού σε αυτή της από κοινού επιβολής αραιότητας στις στήλες των δύο πινάκων. Όπως αναδεικνύεται αναλυτικά, η ιδιότητα αυτή είναι πολύ χρήσιμη ιδιαιτέρως σε εφαρμογές διαχείρισης δεδομένων μεγάλης κλίμακας. Στα πλαίσια αυτά μελετώνται τρία πολύ σημαντικά προβλήματα στο πεδίο της μηχανικής μάθησης και συγκεκριμένα αυτά της αποθορυβοποίησης σήματος (denoising), πλήρωσης πίνακα (matrix completion) και παραγοντοποίησης μη-αρνητικού πίνακα (nonnegative matrix factorization). Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο ελαχιστοποίησης άνω φραγμάτων συναρτήσεων διαδοχικών μπλοκ (block successive upper bound minimization) αναπτύσσονται τρεις νέοι επαναληπτικά σταθμισμένοι αλγόριθμοι τύπου Newton, οι οποίοι σχεδιάζονται κατάλληλα, λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εκάστοτε προβλήματος. Τέλος, παρουσιάζεται αλγόριθμος παραγοντοποίησης πίνακα ο οποίος έχει σχεδιαστεί πάνω στην προαναφερθείσα ιδέα επιβολής χαμηλού βαθμού, υποθέτοντας παράλληλα αραιότητα στον ένα πίνακα-παράγοντα. Η επαλήθευση της αποδοτικότητας όλων των αλγορίθμων που εισάγονται γίνεται με την εφαρμογή τους σε εκτεταμένα συνθετικά πειράματα, όπως επίσης και σε εφαρμογές πραγματικών δεδομένων μεγάλης κλίμακας π.χ. αποθορυβοποίηση ΥΦΕ, πλήρωση πινάκων από συστήματα συστάσεων (recommender systems) ταινιών, διαχωρισμός μουσικού σήματος και τέλος μη-επιβλεπόμενος φασματικός διαχωρισμός. Το τελευταίο πρόβλημα το οποίο διαπραγματεύεται η παρούσα διατριβή είναι αυτό της ακολουθιακής εκμάθησης υποχώρου χαμηλού βαθμού και της πλήρωσης πίνακα. Το πρόβλημα αυτό εδράζεται σε ένα διαφορετικό πλαίσιο μάθησης, την επονομαζόμενη ακολουθιακή μάθηση, η οποία αποτελεί μια πολύτιμη προσέγγιση σε εφαρμογές δεδομένων μεγάλης κλίμακας, αλλά και σε εφαρμογές που λαμβάνουν χώρα σε χρονικά μεταβαλλόμενα περιβάλλοντα. Στην παρούσα διατριβή προτείνονται δύο διαφορετικοί αλγόριθμοι, ένας μπεϋζιανός και ένας ντετερμινιστικός. Ο πρώτος αλγόριθμος προκύπτει από την εφαρμογή μιας καινοτόμου ακολουθιακής μεθόδου συμπερασμού βασισμένου σε μεταβολές. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται για την πραγματοποίηση προσεγγιστικού συμπερασμού στο προτεινόμενο ιεραρχικό μπεϋζιανό μοντέλο. Αξίζει να σημειωθεί πως το μοντέλο αυτό έχει σχεδιαστεί με κατάλληλο τρόπο έτσι ώστε να ενσωματώνει, σε πιθανοτικό πλαίσιο, την ίδια ιδέα επιβολής χαμηλού βαθμού που προτείνεται για το πρόβλημα παραγοντοποίησης πίνακα χαμηλού βαθμού, δηλαδή επιβάλλοντας από-κοινού αραιότητα στους πίνακες-παράγοντες. Ωστόσο, ακολουθώντας την πιθανοτική προσέγγιση, αυτό πραγματοποιείται επιβάλλοντας πολύ-επίπεδες a priori κατανομές Laplace στις στήλες τους. Ο αλγόριθμος που προκύπτει είναι πλήρως αυτοματοποιημένος, μιας και δεν απαιτεί τη ρύθμιση κάποιας παραμέτρου κανονικοποίησης. Ο δεύτερος αλγόριθμος προκύπτει από την ελαχιστοποίηση μιας κατάλληλα διαμορφωμένης συνάρτησης κόστους. Και στην περίπτωση αυτή, χρησιμοποιείται η προαναφερθείσα ιδέα επιβολής χαμηλού βαθμού (κατάλληλα τροποποιημένη έτσι ώστε να μπορεί να εφαρμοστεί στο ακολουθιακό πλαίσιο μάθησης). Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως ο τελευταίος αλγόριθμος μπορεί να θεωρηθεί ως μια ντετερμινιστική εκδοχή του προαναφερθέντος πιθανοτικού αλγορίθμου. Τέλος, σημαντικό χαρακτηριστικό και των δύο αλγορίθμων είναι ότι δεν είναι απαραίτητη η εκ των προτέρων γνώση του βαθμού του πίνακα υποχώρου. Τα πλεονεκτήματα των προτεινόμενων προσεγγίσεων παρουσιάζονται σε ένα μεγάλο εύρος πειραμάτων που πραγματοποιήθηκαν σε συνθετικά δεδομένα, στο πρόβλημα της ακολουθιακής πλήρωσης ΥΦΕ και στην εκμάθηση ιδιο-προσώπων κάνοντας χρήση πραγματικών δεδομένων.Structured matrix estimation belongs to the family of learning tasks whose main goal is to reveal low-dimensional embeddings of high-dimensional data. Nowadays, this task appears in various forms in a plethora of signal processing and machine learning applications. In the present thesis, novel mathematical formulations for three different instances of structured matrix estimation are proposed. Concretely, the problems of a) simultaneously sparse, low-rank and nonnegative matrix estimation, b) low-rank matrix factorization and c) online low-rank subspace learning and matrix completion, are addressed and analyzed. In all cases, it is assumed that data are generated by a linear process, i.e., we deal with linear measurements. A suite of novel and efficient {\it optimization algorithms} amenable to handling {\it large-scale data} are presented. A key common feature of all the introduced schemes is {\it nonconvexity}. It should be noted that albeit nonconvexity complicates the derivation of theoretical guarantees (contrary to convex relevant approaches, which - in most cases - can be theoretically analyzed relatively easily), significant gains in terms of the estimation performance of the emerging algorithms have been recently witnessed in several real practical situations. Let us first focus on simultaneously sparse, low-rank and nonnegative matrix estimation from linear measurements. In the thesis this problem is resolved by three different optimization algorithms, which address two different and novel formulations of the relevant task. All the proposed schemes are suitably devised for minimizing a cost function consisting of a least-squares data fitting term and two regularization terms. The latter are utilized for promoting sparsity and low-rankness. The novelty of the first formulation lies in the use, for the first time in the literature, of the sum of the reweighted $\ell_1$ and the reweighted nuclear norms. The merits of reweighted $\ell_1$ and nuclear norms have been exposed in numerous sparse and low-rank matrix recovery problems. As is known, albeit these two norms induce nonconvexity in the resulting optimization problems, they provide a better approximation of the $\ell_0$ norm and the rank function, respectively, as compared to relevant convex regularizers. Herein, we aspire to benefit from the use of the combination of these two norms. The first algorithm is an incremental proximal minimization scheme, while the second one is an ADMM solver. The third algorithm&apos;s main goal is to further reduce the computational complexity. Towards this end, it deviates from the other two in the use of a matrix factorization based approach for modelling low-rankness. Since the rank of the sought matrix is generally unknown, a low-rank imposing term, i.e., the variational form of the nuclear norm, which is a function of the matrix factors, is utilized. In this case, the optimization process takes place via a block coordinate descent type scheme. The proposed formulations are utilized for modelling in a pioneering way a very important problem in hyperspectral image processing, that of hyperspectral image unmixing. It is shown that both sparsity and low-rank offer meaningful interpretations of inherent natural characteristics of hyperspectral images. More specifically, both sparsity and low-rankness are reasonable hypotheses that can be made for the so-called {\it abundance} matrix, i.e., the nonnegative matrix containing the fractions of presence of the different materials, called {\it endmembers}, at the region depicted by each pixel. The merits of the proposed algorithms over other state-of-the-art hyperspectral unmixing algorithms are corroborated in a wealth of simulated and real hyperspectral imaging data experiments. In the framework of low-rank matrix factorization (LRMF) four novel optimization algorithms are presented, each modelling a different instance of it. All the proposed schemes share a common thread: they impose low-rank on both matrix factors and the sought matrix by a newly introduced regularization term. This term can be considered as a generalized weighted version of the variational form of the nuclear norm. Notably, by appropriately selecting the weight matrix, low-rank enforcement amounts to imposing joint column sparsity on both matrix factors. This property is actually proven to be quite important in applications dealing with large-scale data, since it leads to a significant decrease of the induced computational complexity. Along these lines, three well-known machine learning tasks, namely, denoising, matrix completion and low-rank nonnegative matrix factorization (NMF), are redefined according to the new low-rank regularization approach. Then, following the block successive upper bound minimization framework, alternating iteratively reweighted least-squares, Newton-type algorithms are devised accounting for the particular characteristics of the problem that each time is addressed. Lastly, an additional low-rank and sparse NMF algorithm is proposed, which hinges upon the same low-rank promoting idea mentioned above, while also accounting for sparsity on one of the matrix factors. All the derived algorithms are tested on extensive simulated data experiments and real large-scale data applications such as hyperspectral image denoising, matrix completion for recommender systems, music signal decomposition and unsupervised hyperspectral image unmixing with unknown number of endmembers. The last problem that this thesis touches upon is online low-rank subspace learning and matrix completion. This task follows a different learning model, i.e., online learning, which offers a valuable processing framework when one deals with large-scale streaming data possibly under time-varying conditions. In the thesis, two different online algorithms are put forth. The first one stems from a newly developed online variational Bayes scheme. This is applied for performing approximate inference based on a carefully designed novel multi-hierarchical Bayesian model. Notably, the adopted model encompasses similar low-rank promoting ideas to those mentioned for LRMF. That is, low-rank is imposed via promoting jointly column sparsity on the columns of the matrix factors. However, following the Bayesian rationale, this now takes place by assigning Laplace-type marginal priors on the matrix factors. Going one step further, additional sparsity is independently modelled on the subspace matrix thus imposing multiple structures on the same matrix. The resulting algorithm is fully automated, i.e., it does not demand fine-tuning of any parameters. The second algorithm follows a cost function minimization based strategy. Again, the same low-rank promoting idea introduced for LRMF is incorporated in this problem via the use of a - modified to the online processing scenario - low-rank regularization term. Interestingly, the resulting optimization scheme can be considered as the deterministic analogue of the Bayesian one. Both the proposed algorithms present a favorable feature, i.e., they are competent to learn subspaces without requiring the a priori knowledge of their true rank. Their effectiveness is showcased in extensive simulated data experiments and in online hyperspectral image completion and eigenface learning using real data

Simultaneous Structures in Convex Signal Recovery—Revisiting the Convex Combination of Norms

In compressed sensing one uses known structures of otherwise unknown signals to recover them from as few linear observations as possible. The structure comes in form of some compressibility including different notions of sparsity and low rankness. In many cases convex relaxations allow to efficiently solve the inverse problems using standard convex solvers at almost-optimal sampling rates. A standard practice to account for multiple simultaneous structures in convex optimization is to add further regularizers or constraints. From the compressed sensing perspective there is then the hope to also improve the sampling rate. Unfortunately, when taking simple combinations of regularizers, this seems not to be automatically the case as it has been shown for several examples in recent works. Here, we give an overview over ideas of combining multiple structures in convex programs by taking weighted sums and weighted maximums. We discuss explicitly cases where optimal weights are used reflecting an optimal tuning of the reconstruction. In particular, we extend known lower bounds on the number of required measurements to the optimally weighted maximum by using geometric arguments. As examples, we discuss simultaneously low rank and sparse matrices and notions of matrix norms (in the “square deal” sense) for regularizing for tensor products. We state an SDP formulation for numerically estimating the statistical dimensions and find a tensor case where the lower bound is roughly met up to a factor of two.DFG, 414044773, Open Access Publizieren 2019 - 2020 / Technische Universität BerlinEC/H2020/665778/EU/SUPPORTING MOBILITY IN THE ERA THROUGH AN INTERNATIONAL FELLOWSHIP PROGRAMME FOR DEVELOPEMENT OF BASIC RESEARCH IN POLAND/POLONE

Convex reconstruction from structured measurements

Convex signal reconstruction is the art of solving ill-posed inverse problems via convex optimization. It is applicable to a great number of problems from engineering, signal analysis, quantum mechanics and many more. The most prominent example is compressed sensing, where one aims at reconstructing sparse vectors from an under-determined set of linear measurements. In many cases, one can prove rigorous performance guarantees for these convex algorithms. The combination of practical importance and theoretical tractability has directed a significant amount of attention to this young field of applied mathematics. However, rigorous proofs are usually only available for certain "generic cases"---for instance situations, where all measurements are represented by random Gaussian vectors. The focus of this thesis is to overcome this drawback by devising mathematical proof techniques can be applied to more "structured" measurements. Here, structure can have various meanings. E.g. it could refer to the type of measurements that occur in a given concrete application. Or, more abstractly, structure in the sense that a measurement ensemble is small and exhibits rich geometric features. The main focus of this thesis is phase retrieval: The problem of inferring phase information from amplitude measurements. This task is ubiquitous in, for instance, in crystallography, astronomy and diffraction imaging. Throughout this project, a series of increasingly better convex reconstruction guarantees have been established. On the one hand, we improved results for certain measurement models that mimic typical experimental setups in diffraction imaging. On the other hand, we identified spherical t-designs as a general purpose tool for the derandomization of data recovery schemes. Loosely speaking, a t-design is a finite configuration of vectors that is "evenly distributed" in the sense that it reproduces the first 2t moments of the uniform measure. Such configurations have been studied, for instance, in algebraic combinatorics, coding theory, and quantum information. We have shown that already spherical 4-designs allow for proving close-to-optimal convex reconstruction guarantees for phase retrieval. The success of this program depends on explicit constructions of spherical t-designs. In this regard, we have studied the design properties of stabilizer states. These are configurations of vectors that feature prominently in quantum information theory. Mathematically, they can be related to objects in discrete symplectic vector spaces---a structure we use heavily. We have shown that these vectors form a spherical 3-design and are, in some sense, close to a spherical 4-design. Putting these efforts together, we establish tight bounds on phase retrieval from stabilizer measurements. While working on the derandomization of phase retrieval, I obtained a number of results on other convex signal reconstruction problems. These include compressed sensing from anisotropic measurements, non-negative compressed sensing in the presence of noise and identifying improved convex regularizers for low rank matrix reconstruction. Going even further, the mathematical methods I used to tackle ill-posed inverse problems can be applied to a plethora of problems from quantum information theory. In particular, the causal structure behind Bell inequalities, new ways to compare experiments to fault-tolerance thresholds in quantum error correction, a novel benchmark for quantum state tomography via Bayesian estimation, and the task of distinguishing quantum states